عجیب است جماعتی که جنگ داخلی را در جامعه هزاره راه انداختند، و فضای مجازی و واقعی را از سخنان توهین آمیز به شخصیت های سیاسی هزاره پر کردند ادعا می کنند که خلیلی و محقق خود زنی کرده اند و می کنند.

خلیلی و محقق باهم رقابت کردند و گاهی شدید هم رقابت کردند، ولی این ها مثل این جماعت نوپا با چند تا مشاور سرگشته و محتاج لقمهِ نان به توهین همدیگر روی نیاوردند و تا حد دشنام و تهمت زدن های بازاری پیش نرفتند.

جماعت نوپای جامعه هزاره اگر می خواهد که جنک داخلی در رسانه و فضای مجازی ختم پیدا کند، خودشان را اصلاح کنند و نشریه های شان را که یکسره پرت و پلا و فحش و دشنام نثار اهل سیاست جامعه هزاره می کنند ببندند یا برای گردانندگان هتاک و ناشی این نشریه ها یاد بدهند که بیش از این هوچی گری و خیره سری نکنند.

جماعت نوپا و تازه کار این قدر بدانند، که اولا تاحال آن قدر نیستند که در برابر بزرگان سیاسی هزاره توان ایستادگی داشته باشند؛ ثانیا اگر حرف خودشان را هم قبول دارند و اختلافات داخلی را مایه تباهی می دانند قلم و زبان شان را از توطئه زنی، هتاکی و بی معنا گویی تطهیر کنند.

این جماعت اگر بازهم بیشتر به هوچی گری و نق زنی های ناشیانه و کوتوله منشانه شان ادامه بدهند پیمانه صبر دیگران را نیز پرخواهد کرد و مساله سردراز پیدا خواهد نمود.

صفرمحمد مظفری

>>>   خلیلی و محقیق هردو در نزد جامعه هزاره از جایگاه خاص برخوردار اند همین ها بودند که در برابر تمام بی عدالتی ها و قساوت قلبی های مزدوران اجنبی از مردم خود دفاع و داعیه بر حق مردم خودرا که آن دفاع از هویت و شرف مردم بود پاسداری کردند. اکنون که فیسبوکی های نو پای هزاره در بازار گند سیاست افغانستان وسیله قرار میگیرند و در برابر شخصیت های ملی خود بعضی حرف ها را در مقابل پول و مقرری در یک بست شش نثار می کنند نشانی کم ظرفی خود شان اند.

>>>   مرتضوی بعد مشاور شدن کارش شده دختر رسانی به ارگ.
اگر دنباله رو مرتضوی هستید یاد تان باشد که از شما طلب طعمه میکند برای گرگ های شهوتران ارگ

>>>   خلیلی، محقق و دانش به دنبال یک لقه نان برای خود و بچه هایش به دنبال این و آن روان هستند. هیچ فکری برای مصلحت جامعه هزاره ندارند. ما که در این چند سال موضع ثابتی از آنیها ندیدیم. یکی با دشمن مردم هزاره هم پیمان می شود، دیگری گاهی با این و گاهی با آن هم پیمان می شود یکی با این تصور که فلان شخص در انتخابات برنده می شود به دنبال او روان است تا شاید پسران شان به مقامی برسند.و یا خودش در گوشه ای از دولت مشغول کار پر در آمد گردد. این حقیقت از عملکرد و موضع گیری های آنان به خوبی روشن و آشکار است. مردم هزاره را به قول و قرارهای واهی فریب می دهند و می گویند که فلان شخص هزاره از زندان طبیعی بیرون می می کند و یا فلان ولسوالی را به ولایت تبدیل می کند و یا فران سرک را قیر اندازی می کند و یا جاده و خیابان فلان مننطقه هزاره را می سازد. اینها همگی از وظایف هر دولتی است که باید انجام دهد که انجام نمی دهد. این کارها و وعده ها که هر گز عملی هم نخواهد شد منتی بر مردم هزاره ندارد. دولت وظیفه دارد که برای تمام مردم افغانستان خدمت رسانی کند. نه اینکه وظیفه خود را به خ مردم بکشاند.

>>>   ما قبول داریم که حکومت حد اقل کاری را برای مردم انجام دهند و بر رخ مردم بکشند. اما وعده و وعید های دروغ مردم را خسته ساخته است. مردم هزاره جات از راه کابل به مناطق و خانه شان عبور نمیتوانند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است