با آنکه از 9 میلیون شهروندی که ثبت نام کرده بودند، در شش میزان، مشارکت دور و بر 2 میلیون بود. با آنکه صدها هزار رای دهنده به دلیل حذف سیاسی نتوانستند از حق رای خود استفاده کنند.

کسانی که آمدند. دقایقی در صف ایستاد شدند. اما با حسرت و ناراحتی، با انگشتان رنگ ناشده و رای این حق سیاسی را اعمال ناکرده و رای این امتیاز سیاسی و مسوولیت شهروندی را استفاده ناکرده و انجام ناداده، به خانه برگشتند. کسانی که در واقعیت امر، حذف سیاسی شدند.

با همه اینها، حالا یک امری به نام انتخابات رقم خورده است. انتخاباتی که مشکلات تخنیکی و رسوایی تقلب سازمان یافته اش، مثل آفتاب روشن است. اما حتی در همین وضعیت نیز، [با رعایت و با اجرا شدن احکام و قیدهای صریح طرزالعمل چگونه رای دادن و چگونه رای حساب کردن]، رای پاک مردم با شفافیت و روشنی تمام بر تقلب سازمان یافته، پیروز است.

در یک باور صریح و شرافتمندانه در قبال سرنوشت سیاسی کشور، این نتیجه باید احترام گذاشته شود. برنده هر تیمی بود، باید پیروزی اش را تبریک گفت. با آنچه که آقای اخلاقی در بحث تخنیکی و قانونی مطرح می‌کند، اگر فردا اشرف‌غنی هم برنده اعلان شد، باید همه به او تبریک بگوییم. با همین صراحت!

اگر اشرف‌غنی بازنده اعلان شد، در یک باور صریح و شرافتمندانه در قبال سرنوشت سیاسی کشور، باید به برنده، تبریک بگوید. به همین سادگی و با همین صراحت!
با چنین رویکرد و چنین برخورد، افغانستان پیروز می‌شود. دموکراسی پیروز می‌شود. مردم پیروز می‌شود. جمهوریت و مشروعیت شهروندی پیروز می‌شود.

برگه بدون "کیو آر کد" رای نیست. یک ورق فاقد اعتبار است. مرحله‌ای تشخیص درستی و نادرستی رای، با وارد شدن "کیو آر کد" از سوی دستگاه و سرور مرکزی بصورت خودکار/اتوماتیک صورت می‌گیرد.
پ.ن: گپ های اخلاقی شنیدنی است. معلومات درست. فهم موردی و راهکار منطقی و قانون روی میز گفتگو می‌گذارد.

آصف آشنا

>>>   اقای اشنا!
در یک باور صریح وشرافتمندانه ریس جمهور من وورا خارجیها تعیین میکند. از دور قبلی انتخابات که تا حال ۵۰۰ سال نگذشته٫یا فراموش کردید چطور؟
عاقل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است