سر موسای بیچاره خط بینی کشیدید، خیر! می‌پذیریم که شاید خواسته یک مشکل واقعی را در یک مورد خاص بیش از حد لازم پرداز دهد. اما لطف نموده آشکارا یا در خفا غم متجاوزان را نیز بخورید!

در افغانستان مکتب خیالی، سرباز خیالی، مرکز رای‌دهی خیالی و بسا از خیالی‌های دیگر می‌توانند وجود داشته باشند؛ اما «متجاوز خیالی» یا هیچ، یا به ندرت وجود دارد. واقعی‌ترین پدیده—که هر سو بیبینی مصداقش موج می‌زند—تجاوز و تجاوزگری است؛ به ویژه در برابر زنان و کودکان.

در فرهنگی که زن‌ستیزی عزت وافتخار باشد و کودک‌رقصانی تفریح و خوشگذرانی به شمار رود، موسا چه بگوید چه نگوید، روزانه صدها و هزارها جنایت می‌تواند اتفاق ‌افتد. برای پرداختن به این جنایت‌هایی که ریشه در رسوم ناپسند و پذیرفته‌شده ‌دارد، باید چاره‌یی جست. خیر است برای موسا شیوهٔ پژوهش تخصصی را هرقدر می‌خواهید بیاموزانید و اشتباهش را به رخ خودش و کل جهان بکشید، اما کاری نکنید که داعیه‌اش نیز با خودش یکجا سرکوب شود.

باری سلام

>>>   موسی که راست گفت غنی دل شکسته شد
یاد آمدش گذشته و چشماش بسته شد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است