در سال ۱۹۱۲، پرستاری به نام مارگارت سنگر که مادرش در طول ۲۲ سال هجده مرتبه باردار شده، و درسن پنجاه سالگی از بیماری سل و سرطان دهانه رحم جان خود را از دست داده‌بود و اغلب با زنان فقیری کار می‌کرد که از زایمان‌های مکرر و سقط جنین های عمدی رنج می‌بردند ذهنش درگیر این شد که در کنار جنبش آزادی بیان که خود عضو آن گروه در آن زمان بود راهی برای نجات زنان از این همه آزار که روح و جسم شان را درگیر می کرد بیابد.

پس از یک موردِ بسیار غم‌انگیزِ پزشکی برای مرگ مادری که در یکی از روزهای گرم به دیدنش رفته بود که درشرایط بسیار بد به دلیل اقدام شخصی به سقط جنین درحال مرگ بود او به دکتر و سنگر گفت "اگر بار دیگر حامله شوم و سقط کنم حتما خواهم مرد. چه راهی برای جلوگیری از بارداری است؟" دکتر پاسخ داد" تنها راه این است که به شوهرت بگویی روی بام بخوابد!"

سنگر پس از آن ماجرا نوشت: «کیف پرستاری را به کناری انداختم و عهد بستم تا زمانی که برای زنان کارگر، آگاهی لازم دربارهٔ پیشگیری از بارداری را ممکن نکرده‌باشم، بیمار دیگری را نپذیرم.»

سنگر به کتابخانه‌های عمومی رفت و به دنبال اطلاعاتی دربارهٔ پیشگیری از بارداری گشت، اما هیچ اطلاعاتی پیدا نکرد او بسیار خشمگین شد که زنان کارگر نمی‌توانستند به پیشگیری دسترسی داشته‌باشند، در حالی که زنان طبقهٔ مرفه با پزشک و پرستار خصوصی، می‌توانستند از بارداری بشکل سقط جنین های پنهانی جلوگیری کنند.

سنگر مصمم شد در سال ۱۹۱۴ اقدام به انتشار ماهنامه‌ای ۸ برگی با نام "د وومن ربل" یا زن شورشی نمود که در آن به ترویج پیشگیری از بارداری با شعار «بدون خدایان، بدون ارباب‌ها» می‌پرداخت در آن مقاله اظهار داشت که هر زن، باید «ملکهٔ مطلق بدن خود» باشد.

سنگر اصطلاح «کنترل بارداری» را که اولین بار در یکی از صفحات زن شورشی نوشته شده‌بود، مورد استفاده قرار داد. در اوت ۱۹۱۴ سنگر به دادگاه کشیده شد؛ اما دادستان‌ها تمرکز خود را به جای مطالب پیشگیری از بارداری، بر روی نوشته‌های او دربارهٔ آدم‌کشی و ازدواج قرار داده‌بودند و این را یک خودکشی نژادی می دانستند.

سنگر، از ترس اینکه پیش از فراهم‌شدن موقعیتی برای بحث دربارهٔ پیشگیری از بارداری در دادگاه و بالارفتن آگاهی عموم، زندانی شود، به انگلستان گریخت.
سنگر در اروپا، به دلیل اینکه یک رسالهٔ چاپی از جزوهٔ، پیشگیری از بارداری که تصویر کلاهک دهانه رحم را به یکی از کارگزارن پست برای نشر داده‌بود بازداشت گردید.
اعلام بازداشت و حکم ۳۰ روزهٔ زندان برای او باعث شد تا دوستانش در جنبش آزادی بیان مانند گلدمن، عزرا، موزس درچندین نشریهٔ اصلی، هارپرز ویکلی و نیویورک تریبون مقالاتی را دربارهٔ مباحثهٔ پیشگیری از بارداری منتشر کنند وگلدمن و بن رایتمن هم به سراسر کشور سفر کرده و با ایراد سخنرانی به حمایت از سنگر پرداختند و رونوشت‌هایی از جزوهٔ محدود کردن خانواده را پخش کردند که حرکت‌های این زنان عملا جنبش پیشگیری از بارداری را شکل داد.

تبعید سنگر و دستگیری شوهرش که حمایتش می کرد، جنبش پیشگیری از بارداری را به صدر خبرهای آمریکا بُرد.
در بهار سال ۱۹۱۵، طرفداران سنگر که اکنون توسط دوستش مری دنت رهبری می‌شدند، به تشکیل سازمان ملی پیشگیری از بارداری اقدام نمودند که اولین سازمان پیشگیری از بارداری ایالات متحده محسوب می‌شد.

سنگر در اکتبر سال ۱۹۱۵ به آمریکا بازگشت. او تصمیم گرفت نخستین درمانگاه پیشگیری از بارداری را با تمام مخالفت ها تأسیس کند. او می‌بایست در ابتدا برای رفع اتهامات خویش مبارزه می کرد
فشارها باعت شد تهدید زندان رفع شود و، سنگرتوانست یک دورهٔ موفق سخنرانی را در سرتاسر کشور آغاز کرد.

با اینکه دادگاه و کلیسا هرگونه اطلاعات مربوط به پیشگیری از بارداری را ممنوع کرده‌بود. اما سنگر امیدوار بود بتواند با کمک بخش‌هایی از قانون که اجازهٔ تجویز پیشگیری از بارداری را به پزشک در جهت جلوگیری از بیماری‌ها می‌داد، برای پیش‌بردن اهداف خود استفاده نماید. در ۱۶ اکتبر ۱۹۱۶ وی یک درمانگاه در براونزویل بروکلین افتتاح نمود که با بیش از ۱۰۰ مراجعه‌کنندهٔ زن در اولین روز افتتاحش یک موفقیت زودهنگام را به دست آورد.

چند روز پس از بازگشایی این درمانگاه، یک پلیس مخفی زن با خرید یک کلاهک دهانهٔ رحم در درمانگاهش، وی را بازداشت کرد. با مقاومت از همراهی با پلیس، سنگر و یکی از همکارانش به بیرون از درمانگاه کشانده شدند.درمانگاه تعطیل شد و دیگر هیچ درمانگاه دیگری تا سال ۱۹۲۳ در ایالات متحده باز نشد.دادگاه محاکمهٔ سنگر در ژانویهٔ ۱۹۱۷ آغاز گردید. دوستان سنگر به میان زنان بانفوذ رفتند و ساعت ها با گفتگو آنها را جهت همراهی با این حرکت زنان متقاعد کردند و بلافاصله گروه بزرگی از زنان ثروتمند و بانفوذ با هدف تشکیل گروهی به نام «کمیتهٔ صد نفره» که جنبشی پیشرو بود، در کنار یکدیگر جمع شدند تا برای سنگر و ان‌بی‌سی‌ال کمک مالی جمع‌آوری نمایند.این کمیته همچنین شروع به انتشار ماهانهٔ برث کنترل ریویو و تأسیس شبکه‌ای از ارتباطات با سیاستمداران قدرتمند، کنشگران و چهره‌های مطبوعاتی نمود.

با وجود حمایت‌های بسیار، سنگر محکوم شد و قاضی یک حکم ملایم را پیشنهاد داد، مشروط به اینکه سنگر اقدام به شکستن دوبارهٔ قانون ننماید. اما سنگر پاسخ داد که «من نمی‌توانم به قانون، به گونه‌ای که امروز وجود دارد، احترام بگذارم.» او حکم خود را با سپری‌کردن ۳۰ روز در زندان گذراند.

☀️نقطه عطف این جنبش در زمان جنگ جهانی اول کلید خورد که بسیاری از نظامیان ایالات متحده به بیمارهای آمیزشی مبتلا شدند و دولت آمیزش جنسی و پیشگیری از بارداری را بعنوان مساله بهداشت عمومی مطرح ساخت و در سال 1923 بحث درباره پیشگیری از بارداری عادی و فراگیر شد و سنگر توانست دومین درمانگاه خود را افتتاح کند.
تا بالاخره در سال 1937 علیرغم بی میلی پزشکان زیادی، انجمن پزشکان آمریکا پیشگیری از بارداری را یکی از اجزای اصلی برنامه های آموزشی دانشکده های پزشکی قرار داد و
پس از جنگ جهانی دوم جنبش قانونی کردن "پیشگیری از بارداری" به تدریج به سرانجام رسید.

💕مارگات سنگر به تنهایی مبارزه خود را علیه بردگی و عدم استقلال زنان را آغاز کرد و آن را مبارزه علیه « جوجه کشی حیوانی تمدن مردانه دنیا » نامید. پس از آن سراسر دنیا برای قدم نهادن به مرحله « یقین سرنوشت خود به دست خویشتن » و در باز پس گیری اختیار شخصی خویش به عنوان یک انسان از او الگو گرفتند. آری سنگر فضایی را بوجود آورد که در آن زنان توانستند هرگاه که خود می خواهند، برای داشتن کودکی آبستن شوند. سرانجام سنگر در سال 1966 در سن 82 سالگی چشم از جهان فرو بست.
این نوشته به گوشه هایی از ماجرای مبارزه او و زنان دیگر اشاره کرده است.

دکتر بتول سیدحیدری

>>>   درافغانستان هدف از تولد های پی درپی اینست که کلمه گوی زیاد شود وهم اینکه مشکلی موجود نیست: وزنشرا زمین برمیدارد روزی اش را خدا میدهد!
کجایش مشکل است؟

>>>   در کشور ما پیشگیری از بارداری جواب نمیدهد چون هر یک از اقوام ترسان میشود که مبادا تعداد نفوسش از جمعیت و نفوس سایر اقوام کاهش یابد هزاره و تاجیک و ترکتبارها هم نسل خود را تداوم میدهند را پشتونیزم این کشور را به اشغال قبیله خود درآورده نتواند
در این موقعیت فعلی پشتونیزم مردم کوچی پشتوهای خود را از پاکستان واردات میسازد و تعداد فرزندان بالا می آورند تا همه نقاط شمالی خراسان زمین را غصب کنند پس همه اقوام فارسیوان باید نسل خود را تداوم بخشند وقتی پشتونها حاضر شد جمعیت خود را از پاکستان داخل در افغانستان نکند و سیاست تنظیم جمعیت در پشتون نشین ها اجرا شد آنگاه در شمال هم اجرایی میشود اما حال ضرر و فریب است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است