زنان راننده مینی‌بوس‌ها در کابل (عکس)
 
تاریخ انتشار:   ۱۰:۲۷    ۱۳۹۸/۹/۹ کد خبر: 161139 منبع: پرینت

برای اولین‌بار زنان راننده در کابل پایتخت افغانستان پشت فرمان مینی‌بوس نشستند. چهار زن که با کمک مالی یک نهاد ایتالیایی رانندگی آموختند از میان ده‌ها زن انتخاب شدند و پس از گذراندن یک دوره آموزشی به عنوان راننده مینی‌بوس در برنامه موسوم به "شاتل‌ صورتی" انتخاب شدند.

دو نفر آنان صبح زود سه گروه شامل چند کارمند وزارت امور زنان، دانشجویان یک دانشگاه خصوصی و چند معلم مکتب را از خانه به محل کارشان می‌برند و گروه دوم آنان را به خانه‌های شان برمی‌گردانند.

رفت و آمد زنان با این اتوبوس‌ها رایگان است. مسوولان این نهاد می‌گویند: "هدف پروژه این است که زنان برای خود کار کنند، ارتباطاتی کسب کنند و بتوانند در آینده صاحب کار مستقل شوند."

راضیه دلیلی ۲۴ سال دارد. در رشته حقوق و علوم سیاسی در یکی از دانشگاه‌های خصوصی کابل درس خوانده و قبل از این که به عنوان راننده کارش را شروع کند، سال‌ها به عنوان تهیه کننده و مجری در رسانه‌های داخلی افغانستان کار کرده است.
خانم دلیلی می‌گوید همواره تلاش کرده تا کارهایی را انجام بدهد که به نظر دیگران دشوار به نظر می‌رسد. او گفت: "با این کار می‌خواهم برای زنان یک الگو باشم. می‌خواهم [زنان ] با دیدن ما انگیزه پیدا کنند، تا کاری مثل این و یا کار دیگری را آغاز کنند. آنها علاوه بر این که خودکفا می‌شوند، رانندگی می‌آموزند و می‌توانند درآمد داشته باشند."

رانندگی در جاده‌های شلوغ کابل که در بیشتر آنها از علایم راهنمایی و رانندگی و خطوط روی جاده خبری نیست، کاری دشوار است. اما آنچه که رانندگی را برای زنان سخت‌تر می‌سازد، متلک‌هایی است که نثارشان می‌شود و چشم‌هایی است که همواره دنبال‌شان می‌کنند.

خانم دلیلی می‌گوید: "مردان با نگاه‌های حیرت‌آمیز می‌بینند، اما زنان لبخند می‌زنند و می‌دانم که از ته دل خوش می‌شوند." او اضافه می‌کند: "شاید نگاه برخی مردان از روی حسادت باشد، برخی اوقات هم می‌گویند که چرا یک زن موتر بزرگ را می‌راند."
یک مربی مرد بر این گروه نظارت می‌کند تا در صورت بروز مشکل فنی با آنان همکاری کند.

برای من هم شش ساعت سفر با راننده زن مینی‌بوس، تجربه جدیدی بود. رهگذران با تعجب و گویا با تردید نگاه می‌کردند. اما وقتی از سرنشینان این اتوبوس‌ها پرسیدم که چه حسی دارند؟ پاسخ‌ دادند که "حس راحتی" دارند. می‌توانیم اینجا حرف‌های خود را بزنیم که در حضور راننده مرد ممکن نیست." یکی دیگر از این دختران می‌گفت "وقتی ما در خانه گفتیم که راننده‌ ما زن است، بیشتر اعتماد کردند."

راننده‌ دیگر ماه‌جبین محمدی ۲۴ ساله است. او شش ماه سرباز پولیس بوده و مدتی را هم در بخش پذیرش در یک شفاخانه خصوصی در کابل کار کرده است. او می‌گوید " پس از پنج ماه کار به عنوان راننده مینی بوس، حالا عاشق کارم شده‌ام."
خانم محمدی می‌گوید تلاش دارد در پایان این پروژه که چند ماهی از آن باقی مانده، شرکت رانندگی اتوبوس ایجاد کند تا فرصتی را برای زنان فراهم کند. وقتی از خانم محمدی پرسیدم که اگر زنی از او مشورت بخواهد که اتوبوس براند، پاسخ‌اش چیست؟ گفت:"با عقل و منطق برایش پاسخ مثبت می‌دهم."

مرحله آزمایشی برنامه شاتل صورتی تا آغاز سال جدید خورشیدی، نوروز آینده، ادامه دارد و هدف مسوولان این است تا این برنامه آزمایشی توسط یک نهاد غیرانتفاعی به فعالیت تجاری، با مدیریت مستقیم زنان افغان مبدل شود.

مشکلات اقتصادی، پریسا حیدری را ناگزیر ساخت تا برای نخستین بار نشستن پشت فرمان مینی‌بوس را تجربه کند. او در ایران ادبیات فارسی خوانده و تجربه خبرنگاری هم دارد. او در برابر اصرار خانواده برای نرفتن به این کار ایستادگی کرد و می‌گوید برخی "ما را قهرمان خطاب می‌کنند."

رانندگی برای زنان در افغانستان تا یک دهه پیش تابو بود. تنها تعداد انگشت شماری از زنان دل به دریا زده و پشت فرمان خودورهای/موترهای سواری نشستند. اما اداره ترافیک، راهنمایی و رانندگی افغانستان، می‌گوید برای صدها زن جواز رانندگی صادر کرده است.
راندن خودروهای کوچک برای زنان در افغانستان حالا یک امر عادی است، اما تجربه رانندگی موترهای مینی‌بوس حداقل در سه دهه اخیر تازگی دارد.

سال گذشته وزارت ترانسپورت،حمل و نقل افغانستان، اعلام کرد که برای ایجاد سهولت در حمل و نقل شهری برای زنان، اتوبوس‌های اختصاصی با رانندگان زن راه خواهد انداخت، برنامه‌ای که تا هنوز عملی نشده است.
در کابل قبل از جنگ‌های داخلی ده‌ها اتوبوس برقی در رفت و آمد بود و شماری از رانندگان آن زنان بودند اما از آن سیستم حمل و نقل شهری تنها پایه‌های تخریب شده به جای مانده است.

منبع: بی بی سی


زنان راننده مینی‌بوس‌ها در کابل

زنان راننده مینی‌بوس‌ها در کابل

زنان راننده مینی‌بوس‌ها در کابل

زنان راننده مینی‌بوس‌ها در کابل

این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
مینی بوس
زنان راننده
نظرات بینندگان:

>>>   بسیارعالی

>>>   این هم از شاهکار های بی بی گل است و تیم پروموت اش.
اینکه یک لیسانس حقوق می آید و درایور میشود نشان پیش رفت است یا پس رفت؟

ایجاد شغل باید صورت بگیرد تا همه جوانان از زن و مرد صاحب کار شوند.
این شغل های پروژه یی نه عمرش طولانی است و نه به درد بخور است.

معاش درایور
مصرف تیل
مصرف موتر مثل ترمیمات و بیمه و استهلاک

این همه از طریق کدام پروژه تحویل میشود چون این خدمات رایگان است و عاید ندارد.
حال اگر بررسی شود و ریشه پروژه و مصارف پروژه سنجش شود آنوقت قصه اصلی معلوم میشود.

>>>   دوباره خیلی متاسف و ناراحت شدم که چرا حجاب زنان و دختران ما اینقدر بد شده است چرا غیرت دینی نداریم خدایا به دختران ما حیا بده در همه سرزمین های اسلامی

>>>   در دیگر مملکت ها فکر میکنم که تا پنجصال آینده موتر های خود ران برقی با هوش مصنوعی در جاده ها رفت و آمد خواهند کرد.
چنانچه در چین همین حالا موتر های سرویس شهری برقی خود ران فعالیت میکنند.
اما قسمی که من ترافیک و جاده های افغانستان را میبینم،اگر به همین منوال باشد،امکانات فعالیت موتر های خود ران کم میرود.
مخصوصاً که هر رژیمی که می آید،نام جاده ها تغیر میکند و هر رژیم نام نفر ها و شهید های خود را بر روی جاده ها میگذارد.
مسؤلین GPSیا گلوبال پوزیشن سرچ بیکار نیستند که هر روز نام جاده های افغانستان را در سیستم GPDخود تغیر دهند.

>>>   بـه : دوباره خیلی متاسف و ....
وکیله صاحب ملالی شینواری حجاب اسلامی را کانلا رعایت میکند وعام وتام یک وکیله مومنه است ،
بین غیرت وجهالت از زمین تا آسملان پرک است
باید بدانیم چی چیزی راغیرت میگویند وچی چیزی را جهالت !
مثلا همینکه دایم دست گدائی ما نزد کپار دراز است این ازکمی ننگ وغیرت است ، وقتی درتعدادی کشورها کدام حادثه واقع میشود دیگران برایش پیشنهاد کمک میکنند اما آنان نمی پذیرند ، اما ما برعکس همیشه اولین حرف با خارجی ها ( کمک کنید)و آن کمک را عهم دزدی میکنیم ،
اما جهالت به چی میگویند:
جهالت اینست مثلا برای زنان ودختران اجازه کار وتحصیل داده نشود این اوج جهالت است ،
ر

>>>   ماشالله بسیارزنهای زیبایی میباشند

>>>   اگر این کشور های کفری در وطن ما باشد همه زنان فاحشیه خواهند شد

>>>   عالی است، موفق و سربلند باشید!!!
گلا جان

>>>   من تا وقتی نوشتار نظر دهنده سوم را نخوانده بودم اصلأ متوجه نشده بودم که کمی از مو هایی این خانم ها معلوم میشود. اول فکر کردم که شایداز خوشی دیدن زنان ما (بمثابه نیم جامعه) که می روند تا در همه امور به شکل فعالانه سهم بگیرند متوجه این نکته نشده ام. مگر بعد فکر کردم که در شهر ما زنان نه تنها حجاب ندارند بلکه گاهی وقت لباس تن شان (مخصوصادر موسم گرمی یا در حوض هایی آب بازی) از نظر ما حتی پوشش هم به حساب نمی آید. مگر کسی به کسی کار ندارد و من در طول چندین دهه زنده گی در همچو شهر ها هرگز احساسی متفاوتی از دیدن زنان با حجاب و دیگر زنان نداشته ام و برای من هر دو بی تفاوت بوده اند. تنها از دیدن زنان با سوپر حجاب (حجاب وهابی ها) و همچنان مردان شان برایم احساس ترس رخ میدهد که انتحاری نباشند و بسیاری وقت ها یا از بس پایین می شوم و یا کوپه ترن را تبدیل می کنم.

تا آنجاییکه من میدانم و عقل ام کار میکند حجاب چه در دوران پيامبر اسلام و چه در دوران پس از آن اجباري نبوده است. درآن دوران همچنان كه خودتان نيز مي دانيد، كنيزان (به معنی امروزی مردم عادی و کارگر) حجاب را اصلاً رعايت نمي كردند چون در زمره حقوق فردي شان بوده و نه حقوق اجتماعي.
از همه مهمتر آنچه حکم الهی است (نه شریعت ملایی) معطوف به حجب و حياست بشمول زن و مرد که اگر آنرارعایت کنید مانند بنده حقیر که دیدن زن با حجاب و بی حجاب دراجتماع هیچ‌ نوع انگیزه یی برایتان ندارد مانند دیدن درختان و خانه هایی روی سرک. و البته این نکته هم قابل تذکر است که داشتن سرشت پاک و حفظ حیا (درزن و مرد) مربوط به اینست که چه قدر با همسرتان دلبستگی دارید. احساس وعواطف انسانی از جمع سرشت انسانی از بدو خلقت است بنأ كشش هایی عشقی در مجردان حتی در حجاب هایی فلزی هم غیر قابل امتناع است که ایجاب و قبول جز اساسی عقد است و بدون دیدن یکدیگر امکان پذیر نیست.
زنان داعشی با سوپر حجاب ها در یک شب سه بار نکاح و طلاق میشدند (بدون گدراندن سه ماه موعده) که حتی در قانون هیپی ها هم شرم آور است. اگر کمی به خود بیاییم بهتر است.
آزاده

>>>   تا بی بی گل درین کشور باشد فحشا دوام دارد و بالا تر از اوج خواهد رسید دیگر از نسل جون دختر درین کشور دست بشوئید

>>>   خاک بر سر کسانی که هر کاری را که زن میکند به فاحشگی ربط میدهند. بخاطر همین افکارتان یک دختر را در شاه شمشیره کابل در سرک در سال1394 مانند گرگها و سگهای وحشی پاره پاره کردین. خدا به این وطن با این افراطگرا های لعنتی رحم کند. کاری کردین که 40 کشور در غم افغانستان ماندندو هیچ راه حلی برای بحران این مغزهای تاریک فکر و مسموم افغانی وجود ندارد.

>>>   در زمان حکومت دموکراتیک تعداد زنان موترهای برقی را راننگی میکردند

>>>   به هزاران كورسى در وزارت خانه ها خالى مانده و اين حكومت بى كفايت مردم را مجبور ميسازد تا دريور و يا تركارى فروش شوند.
خ ع

>>>   اگر ای مردم آدم شد تو بگو آفرین هر که ازین نظر به مردم نگاه کند ولدالزنای بیش نیست

>>>   با سلام،
این نخستین بار نیست که زنان رانندگی میکنند و آن هم در شهر کابل، یک زمان آنها رانندگان سرویس بودند.

>>>   لعنت خدا بر سر تمام شما کور فکرو تاریک فکرها و در نهایت جاهلان قرن بیست و یکم. شما از شغل زنان که شهامت شان هزار مرتبه از شما بیغیرتان زیاد تر است ننگ دارید. غیرت و شهامت مردم یک کشور در بودن حقوق مساوی ملیت ها مردان و زنان محو کامل بیسوادی در جامعه کار برای اهل کار دفاع کامل از حقوق اطفال و زنان محو بیعدالتی و ریشه کن کردن هر نوع فساد در جامعه این است غیرت مردم یک کشور. شما اقازاده ها از حجاب و فلان و بسمدان دوره ای اسلام یاد کرده اید مگر کور و بیسواد استید ایا گاهی صفحات تاریخ فتوحات اسلام را در جهان مطالعه کرده اید ایا میدانید که در زمان خلافای راشدین و بعد از انهم بنام غنایم به چه تعداد از زنان و دختران نو بالغ از هندوستان و افغانستان به نام غنیمت از اغوش فامیل های شان جدا ساخته شده و در بازار ها بنام غلام و کنیز فروخته شده اند و تعداد مقبول و خوبصورت شان طور تحفه به خلیفه تقدیم گردیده است ....
اکنون این شما تیکه داران دین و فرهنگ عقب مانده بی معنی افغانی استید که بر ضد هر نوع پیشرفت و تحول به خصوص در قسسمت زنان دیگ غیرت تان به غلیان میاید و سر از پا نمیشناسید و حتی دختر پاکیزه بنام فرخنده را تکه تکه و اتش زدید.
اینکه زنان و دختران جوان در شهر کابل به کمک یک موسسه خارجی ابتکار خیلی عالی را رویدست گرفته و به دگر زنان همت میبخشند تا انها هم از خانه بیرون شده به کار مصروف شوند بهترین الگو برای زنان و دختران کشور خواهند بود. این اغاز کار های بزرگتر خواهد بود که خواهران ما دوشادوش برادران شان در ابادی افغانستان سهم بگیرند.

خالص

>>>   در زبان جاهلان قرن فقط دشنام و تحقیر کردن است، شرم است بخدا اگر انکشاف ،علم و هنر کفر است پس من کافر هستم.
افغان

>>>   این زن ها خود و مملکت خود را آرام دیده نمیتوانند و در فکر کسترش فساد اند
جان جور و ...... شمار را خوش نمی آید

>>>   چشم طالبان را دور دیده اند!؟

>>>   خالص جان
حد اقل در شهر کابل بیشتر از ده هزار دختر لیسانس داریم که بیکار است
شاید حدود صد هزار هم فارغ صنف ۱۲
ماستر و داکتر هم شاید چند صد یا هزار

مگر کار وجود ندارد چون همه کار ها منحصر به بدنه دولت است و آنهم پندیده و اگر هم کدام جای خالی باشد اول باید ناف نادر نادری چرب شود و بعد امتحان رقابتی و هزار ترفند دیگر.

قضیه این است که غنی و تیم تابوت سازش اجندای فاشیستی دارند و همه امورات از آن عینک میبینند ورنه
کسی با کار کردن زن مشکل ندارد مگر اینکه زن وسیله و ابزار پروژه های موسسات شوند نه به درد بخور است ک نه پایدار.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است