وقتی دو بانو به عنوان روسای کمیسیون‌های انتخاباتی انتخاب و مقرر شدند، من به عنوان یک زن، یک حس افتخار و آرامش را تجربه کردم.
ما خواسته و ناخواسته در مسیر یک مبارزه‌ی طولانی قرار داشته‌ایم تا سقف حقوق و منزلت اجتماعی خویش را به سقف حقوق و منزلت اجتماعی مردان سرزمین مان نزدیک کنیم. این تقرر و انتخاب، یک جرقه‌ی امید بود. از حق نگذریم بانو نورستانی خوش درخشید وقتی اعلام کرد که آرای بدون بایمتریک را به رسمیت نمی‌شناسد.
اما حالا احساس می‌کنم که این حس افتخار، کم کم در لبه یک آزمون ویژه قرار می‌گیرد؛ آزمونی که مسوولیت ملی و رسالت تاریخی یک زن را به نمایش می‌گذارد.

روشن است که وقتی یک زن در راس یک پروسه مهم ملی مانند انتخابات، قرار می‌گیرد، دو مسوولیت را بر شانه‌هایش بر می‌دارد؛ یکی مسوولیت ملی که در برابر وجدان جمعی یک کشور پاسخ می‌دهد و دیگری مسوولیت تاریخی که به نقش و جایگاه زنان بر می‌گردد. یک زن باید با کار صادقانه اش به اثبات برساند که او هم کفایت و قدرت مدیریت و رهبری یک پروسه مهم ملی را دارد و هم نسبت به احیای جایگاه و منزلت انسانی زنان، احساس مسوولیت می‌کند.

آیا دو تن از بانوانی که در راس پروسه مهم ملی انتخابات قرار گرفته اند، نسبت به این رسالت ملی و تاریخی شان آگاهی دارد؟ و اگر از این موضوع آگاهی دارند - که یقینا آگاهی دارند- آیا این شجاعت و شهامت را دارند که برای اولین‌بار شایستگی زنان را در امر امانت‌داری ملی، به اثبات برسانند؟!.
فکر می‌کنم، اگر این دو بانو با آگاهی و کفایت عمل کنند، شکی نیست که راه برای بانوان این جامعه در امر رهبری کشور، در آینده نیز باز خواهد شد!

عالیه رحمتی

>>>   درغیران زنان فقط خواب مبکنند.

>>>   این دو رئیس پیش از اینکه زن باشند پشتون هستند و از اوامر قبیله سرکشی نمیکنند.

>>>   سه زن دیگر بحیث دریور موتر های لینی خاتنم ها توظیف شده اند

>>>   با احترام به مقام زن متأسفانه درین شرایط موجود افغانستان سپردن چنین مسؤلیت بزرگ که جسارت ، مقاومت و دیده درائی های بزرگی در برابر این همه گرگان درنده میطلبد به زنان هرکسی که باشند کار و تصمیم خطاست .

>>>   اینرا ګویند بخیلی زنها با زنها!
از ګریه ها معلوم می شود که عالیه ضمیمه عبدالله بچه است یا محقق چاقروده!
ای خراسانی خر! یک زن نورستانی است نه پښتون!

>>>   بعد از سال ۲۰۰۱ و دولت جدید در افغانستان،فقط دو انتخابات بدون جنجال و بدون اعتراضات دایر شد.
انتخابات اول پارلمانی و انتخابات اول ریاست جمهوری.
با ختم دوران ریاست جمهوری جورج بوش در امریکا و اًغاز زیاست جمهوری اوباما در امریکا،اوباما خواهان دوباره کاندید شدن کرزی در انتخابات ریاست جمهوری نبود.
روی همین ملحوظ داکتر عبدالله و گل اًغا شیرزوی و جلالی را به قصر سفید دعوت کرد تا یکی از آنها را منحیث رییس جمهور آینده افغانستان انتخاب کند.
اما نظر به وضعیت امنیتی افغانستان،پنتاگون برای او باما پس کردن کرزی را مشوره ندادند. مثلی که فعلاً پنتاگون خروج نیرو های امنیتی امریکایی را از سوریه و افغانستان به دونالد ترامپ مشوره نمیدهند.
اما در انتخابات دوم ریاست جمهوری افغانستان،کرزی دعوی کرد که انتخابات ما را خارجی ها خراب کردند و انتخابات را به جنجال کشیدند و غیره.
بعد از آن هر انتخاباتاتی که در افغانستان صورت گرفت،چه پارلمانی و چه ریاست جمهوری،به تقلب متهم شد و تا امروز ادامه دارد.
من تقریباً از ده سال بدینسو همیش از طریق همین سایت مینویسم که یگانه راه جلوگیری از تقلب،شمارش آرا در محلات زای گیری و نصب جدول اًن در محلات رای گیری است تا مردم از سرنوشت رای خود با خبر باشند.
اما هیچ کس اقدام نمیکند.
بنأ اگر سیستم شمارش آرا رای دهندگان به همین منوال ادامه پیدا کند،امکانات انتخابات شفاف،به هیچ صورتی در آینده نیز متصور نخواهد بود.
زیرا تا رسیدن نتایج به دفتر مرکزی کمیسیون انتخابات،امکانات تقلب هم در اوراق رای دهی و هم در دستگاه های بیومتریک میرود.

>>>   یک زن دیگر رفت و کاری کرد که ترامپ را در نیمه شب به بگرام کشاند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است