در چند روز اخیر شمار زیادی از دوستان بار، بار از این کمترین پرسیده اند که چرا امریکا به رغم این که بزرگترین قدرت جهان است، نمی تواند بر ایران حمله کند. برعکس، ایران شب و روز امریکا را تهدید می کند؟
در پاسخ باید گفت که من در گذشته بارها به این موضوع اشاره کرده ام. این بار دیگر فشرده خدمت به عرض می رسانم:

در گام نخست از اینجا آغاز می کنیم که استراتژی هر کشوری تامین منافع آن است. حالا برای دستیابی به این مامول، پیش از هر چیزی تلاش به خرج داده می شود با کم ترین هزینه و تلفات به آن دست یابد. یعنی در گام نخست از راه دیپلماسی، اگر نشد، با توسل به روش های نامتقارن و نامتعارف اطلاعاتی و در فرجام اگر هیچ راه دیگری نماند، اقدام نظامی. ...و اما هر گاه کار به اقدام نظامی بکشد، کوشیده می شود که همه جوانب و پیامدهای آن بگونه همه جانبه سنجیده و محاسبه شود. زیرا کوچکترین خطای محاسبه ممکن است برای کشوری که جنگ را آغاز می کند، پیامدهای بس سنگین و حتا جبران ناپذیر سیاسی، نظامی و اقتصادی به همراه داشته باشد و چه بسا که به سرنگونی و باژگونی رژیم ها و رهبران بینجامد. به عنو ان جنگ های ناپلیون و هیتلر و شوروی پیشین در افغانستان و امریکا در ویتنام و عراق و....

استراتژی امریکا در منطقه را می توان دارای چند سازواره دانست. یکی در محور آسیای میانه که تمرکز آن بیشتر بر پاکستان و افغانستان است. در این محور می توان گفت که نوعی بن بست فرمانفرفا است و این بن بست مادامی که پاکستان یکسره و کاملا به سوی چین گرایش پیدا نکرده است، ادامه خواهد یافت. با این هم افغانستان کارزار کشاکش قدرت های بزرگ و منطقه ای است و از درون هم شیرازه آن شاریده و گسیخته. در کل در این محور امریکا در حال باختن بازی است.

در گستره خاورمیانه، امریکا در کل دو گونه راهبرد دارد: یکی در قبال کشورهای محافظه کار مانند عربستان، قطر، امارات، بحرین، کویت و اردن و دیگری در قبال کشورهای شمالی غیرعربی و نیمه عربی مانند لبنان، سوریه، عراق، ترکیه و ایران.
مساله ترکیه را باید تا حدی از خاورمیانه جدا کرد. چون این کشور عضو ناتو است و بیشتر در تیاتر اروپایی سیاست های جهانی و نیز قفقاز مطرح.
سیاست امریکا همراه با همپیمانانش مانند انگلیس و اسراییل در قبال کشورهای محافظه کار عرب روشن است: کنترل نفت و منابع مالی آنان، فروش جنگ افزار به این کشور ها و حضور سنگین نظامی.

اما کار کشورهای لبنان، ایران، سوریه و عراق تفاوت دارد. در این کشورها هم ایران نفوذ بسیار نیرومند دارد و هم روسیه. در نتیجه منافع امریکا با منافع ایران و روسیه در تعارض جدی قرار دارد. از یک سو، ایران در منطقه پیشینه سیطره 2500 ساله دارد. از سوی دیگر بخش بزرگ باشندگان این منطقه شیعه اند. کردها هم ایرانی تبار. در بعد جیوپولیتیکی و جیو استراتژیک و جیو اکونومیکی هم ایران متمایل به رساندن سیطره خود تا کرانه های دریای میانزمینی (مدیترانه) است و همچنین می خواهد لوله های رسانایی گاز خود را در این محور توسه بدهد تا زمینه صدور آن را به اروپا فراهم نماید. برعکس، امریکا در صدد کنترل گنجینه های نفتی و گازی این کشورها و رساندن گاز قطر و عربستان از راه سوریه و ترکیه به اروپا است. همچنین بر سر کنترل میدان بزرگ لیوانت (شام) که چند سال پیش در بستر مدیترانه کشف شد، به شدت با روسیه در کشاکش است. برای ایران و روسیه سوریه خط قرمز است و به هیچ رو، حاضر به ترک آن نیستند. زیرا در صورت باختن در سوریه، سرتاسر خاور میانه را از دست خواهند داد و کنترل همه گنجینه های نفتی و گازی منطقه دربست در اختیار امریکا قرار خواهد گرفت.

بیشترین تقابل ایران و امریکا در عراق متمرکز گردیده است. ایران به گونه سنتی نفوذ و منافع بسیار بزرگی در عراق دارد. حضور امریکا مانع بزرگی بر سر برنامه های ایران است. این گونه تقابل و تعارض منافع دو طرف موجب گردیده است که میان شان در چند دهه گذشته پیوسته نوعی جنگ سرد روان باشد که در عین حال در سیمای جنگ نیابتی در سر تا سر منطقه پیوسته روان بوده است.

..و اما چرا امریکا نمی تواند بر ایران حمله کند؟ در پاسخ باید گفت که تا کنون استراتیژی امریکا براندازی رژیم ایران از درون بوده است که در این زمینه به رغم هزینه های نجومی ناکام مانده است.
آن چه مربوط می گردد به اقدام نظامی در برابر ایران، پرسش را باید اینگونه مطرح کنیم که هدف امریکا از این کار و سود آن در چه است؟ اگر هدف اشغال ایران باشد، چنین چیزی محال است. زیرا ایران کشور بزرگی است و امریکا برای اشغال آن باید دست کم یک میلیون سپاهی و همه ماشین جنگی خود را به میدان بیاورد. روشن است چنین چیزی ممکن نیست. تازه از کدام راه زمینی حمله کند؟ از راه ترکیه و افغانستان و پاکستان چنین حمله یی منتفی است و از راه عراق خطر درگیر شدن با جنگ های چریکی مانند ویتنام بسیار بالا است.

خوب، گزینه دیگر بمب باران و موشک باران ایران است. در اینجا دو پرسش مطرح می گردد، حمله محدود یا بسیار پرحجم و بزرگ و گسترده؟
حمله محدود هیچ سودی برای امریکا ندارد و در عین حال بسیار خطرناک هم است. زیرا ایران هزاران تاسیسات دارای اهمیت دارد که دست کم 300 پایگاه آن دارای اهمیت راهبردی است. در عین حال، ایران توان موشکی بسیار نیرومندی دارد که می تواند هم برای امریکا و هم برای هم پیمانان آن در منطقه فوق العاده خطرناک باشد. امریکا در منطقه پایگاه های بسیاری دارد که از جمله حد اقل 35 پایگاه آن دارای اهمیت راهبردی اند. بسیاری از این پایگاه ها فاقد پوشش هوایی موثر و در نتیجه بسیار آسیب پذیر اند. جدا از این، شمار بسیاری از امریکایی ها، انگلیسی ها و ... در کشورهای عربی مانند امارات ، قطر و اسراییل حضور گسترده دارند. ایران می تواند همه این کشورها را هدف بگیرد. بسیاری از کشورهای مکروسکوپی منطقه در همان ساعات نخستین جنگ نابود خواهند شد. مانند کویت، بحرین، قطر، امارات و عمان.

این ها به کنار، باید دید که هدف امریکا از حمله محدود چه است و چه را به دست می اورد؟ گذشته از آن سود آن برای امریکا چه است؟ هیچ کسی به این پرسش پاسخ داده نمی تواند. پرسش دیگر این است که امریکا این حمله را از کجا انجام خواهد داد؟
واشنگتن نمی تواند ناوهای هواپیمابر خود را برای حمله بر ایران وارد آب های کم عمق خلیج پارس نماید. زیرا در این صورت آماج موشک ها و قایق های تندرو و زیردریایی های ایرانی قرار خواهند گرفت. هیچ کشور منطقه حاضر نمی شود خاک خود را برای حمله به ایران در دسترس امریکا قرار بدهد. حمله از ناوهای هواپیمابر هم محدودیت های خود را دارد. حتا در صورت حمله از دریای عمان، هواپیماهای امریکایی نمی توانند حمله موثری بر خاک ایران انجام دهند. چون برد هواپیماهای مستقر بر عرشه های ناوهای هواپیما بر بسیار کوتاه است- در حدود 500 کیلومتر.

می ماند حمله از زیردریایی ها با موشک های تاماهاگ. هرگونه حمله محدود با این موشک ها قادر به نابودی همه پایگاه های موشکی ایران و سامانه پدافند هوایی آن نیست.
در نتیجه خطر بسیار بزرگ حمله متقابل ایران موجود خواهد بود که بسیار کوبنده و درناک خواهد بود.

آمدیم بر سر تهاجم گسترده و بزرگ. در این زمینه هم امریکا دست ها بازی ندارد. به چند دلیل. نخست امریکا با محدودیت جغرافیایی روبرو است. زیرا باید نیروی هوایی بزرگی را در منطقه مستقر بسازد. اما در کجا؟ ترکیه اجازه استفاده از خاک خود را نمی دهد. کشورهای مکروسکوپی هم بسیار اسیب پذیر اند. می ماند تنها عربستان سعودی. اما استقرار برای مثال 2000 فروند هواپیمای جنگی در عربستان کار ساده یی نیست. زیرا شمار فرودگاه ها و پایگاه های هوایی این کشور و امکانات سرویس و نگهداری آن ها بسیار بالا نیست. تازه خطر حمله پیشدستانه موشکی ایران بر این پایگاه ها پیش از آغاز جنگ بسیار بالا است. حمله بزرگ از ناوهای هواپیما بر به دلیل برد کم هواپیماها و خطر موشک های زمین به دریای ایران بسیار محدود است. ایران توان بستن تنگه هرمز را دارد. در نتیجه ناوهای هواپیما بر در اقیانوس هند و دریای عمان خواهند ماند و در عمل فلج. اوضاع می تواند هنگامی بسیار دراماتیک شود که روسیه موشک های پیشرفته زمین به دریا را در دسترس ایران بگذارد.

برای نابود ساختن همه 300 پایگاه ایران دست کم به 3000 فروند موشک های تاماهاگ نیاز است. یعنی باید در نخستین روز جنگ 6 میلیارد دالر بر باد هوا داده شود. تازه سامانه های پدافند هوایی ایران می توانند بخش بزرگی از این موشک ها را بزنند. هر گاه روسیه به ایران سامانه های پیشرفته اس 400 و پانسر- 2 و تور ام-2 را هم بدهد، دیگر اوضاع بسیار پیچیده خواهد شد.

از نظر لوجستیکی انتقال ماشین بزرگ نظامی امریکا به منطقه دست کم شش ماه را در بر خواهد گرفت و هزینه های بسیار سنگینی به همراه دارد. برای یک لحظه تصور کنید که ناگهان ایران به روسیه چند پایگاه در خلیج پارس و سرزمین خود بدهد. دیگر همه مساعی و هزینه های امریکا بر باد خواهد رفت. بالاتر از آن اگر چین هم وارد کارزار شود، دست های امریکا برای انجام هر گونه اقدام نظامی بسته خواهد شد.

در گذشته هم گفتم که ایران می تواند در نخستین روز جنگ، نبرد را به اسراییل بکشاند و خطر درگیری یک جنگ بزرگ منطقه یی را با اشتراک لبنان و سوریه بالا ببرد. ایران همچنان می تواند در نخستین ساعات جنگ شیندند و هلمند و قندهار را بگیرد و بگرام را موشک باران و نابود کند.. فضای هوایی افغانستان از چهار سو بسته خواهد شد و امریکایی ها در محاصره نیروهای ایرانی بی دفاع خواهند ماند. بیگمان عربستان هم از این جنگ جان سالم به در نخواهد برد.

فراموش نشود که ایران در سرتا سر منطقه نیروهای شبه نظامی زیر فرمان خود دارد که می توانند دردسرهای بسیاری را برای امریکا و همپیمانان شان بیافریند. هیچ همپیمان اروپایی امریکا در این جنگ ذینفع نخواهد بود. زیرا می تواند سیل بی پایان مهاجران را از منطقه به سوی اروپا سرازیر بسازد.

...سر انجام، در پایان این جنگ که روشن نیست تا چه مدتی ادامه خواهد یافت، یک ایران ویران و چند پارچه به دامان روسیه خواهد افتاد. یعنی چه؟ امریکا باید چند تریلیون دالر هزینه کند و با دادن تلفات فراوان در فرجام کار ایران را تحویل روسیه بدهد؟ فراموش نشود که با آغاز جنگ و بسته شدن تنگه هرمز بهای نفت وگاز به گونه سرسام آور بالا خواهد رفت که تنها به سود روسیه است.

نتیجه اینکه امریکا توان زدن ایران را دارد. اما توان پیروزی در جنگ در برابر ایران را ندارد. برعکس، هرگاه روابط میان تهران و واشنگتن بیش از حد خراب شود، امکان حملات بیشتر ایرانی ها بر پایگاه های امریکایی می رود. بنا بر این، امریکا ناگزیر است برای حل مساله ایران، از راه های دیپلماتیک پیش بیاید و این کار نیازمند دگردیسی کامل راهبرد امریکا در سرتاسر منطقه است.

عزیز آریانفر

>>>   امریکا به ایران حمله نمیکند، ایران یک مزاحمت برای سعودی است و ایران را امریکا و اسراییل حمایت میکند تا درمقابل ممالک سنی یک مزاحمت باشد و امریکا از این مزاحمت سود ببرد.
حقمل

>>>   امريكا به ايران حمله نمي كنه ، از ايران يه لولو مي سازد براي ترساندن إعراب جاهل حوزه خليج فارس تا بتواند شيرشان را بدوشد

>>>   یکی از نیروهای لشکر فاطمیون روایت دسته اول و شنیدنی از روز پنجشنبه، آخرین روز و ساعات حیات سردار رشید اسلام شهید سپهبد قاسم سلیمانی را در فضای مجازی منتشر کرد که مورد توجه بسیاری از کاربران اینستاگرام قرار گرفت.

این رزمنده که روز قبل از ترور سردار سلیمانی در جلسات متعدد همراه او بوده است، در اینستاگرام خود می‌نویسد:

آخرین روز ....
پنج‌شنبه (۹۸/۱۰/۱۲)
ساعت ۷ صبح/ دمشق
با خودرویی که دنبالم آمده عازم جلسه می‌شوم.
هوا ابری است و نسیم سردی می‌وزد..
ساعت ۷:۴۵ صبح
به مکان جلسه رسیدم.
مثل همه جلسات تمامی مسئولین گروه‌های مقاومت در سوریه حاضرند..
ساعت ۸ صبح
همه با هم صحبت می‌کنند... درب باز می‌شود و فرمانده بزرگ جبهه مقاومت وارد می‌شود.
با همان لبخند همیشگی با یکایک افراد احوالپرسی می‌کند.
دقایقی به گفتگوی خودمانی سپری می‌شود تا اینکه حاج‌قاسم جلسه را رسما آغاز می‌کند...
هنوز در مقدمات بحث است که می‌گوید.
همه بنویسن، هرچی می‌گم رو بنویسین!
همیشه نکات را می‌نوشتیم، ولی اینبار حاجی تاکید بر نوشتن کل مطالب داشت..
گفت و گفت... از منشور پنج‌سال آینده ... از برنامه تک‌تک گروه‌های مقاومت در پنج‌ سال بعد... از شیوه تعامل با یکدیگر... از...
کاغذها پر می‌شد و کاغذ بعدی...
سابقه نداشت این حجم مطالب برای یک‌جلسه.
آن‌هایی که با حاجی کار کردند می‌دانند که در وقت کار و جلسات بسیار جدی است و اجازه قطع‌کردن صحبت‌هایش را نمی‌دهد، اما پنجشنبه اینگونه نبود... بارها صحبتش قطع شد، ولی با آرامش گفت؛ عجله نکنید، بگذارید حرف من تموم بشه....
ساعت ۱۱:۴۰ ظهر
زمان اذان ظهر رسید
با دستور حاجی نماز و ناهار سریع انجام شد و دوباره جلسه ادامه پیدا کرد!
ساعت ۳ عصر
حدود هفت ساعت! حاجی هرآنچه در دل داشت را گفت و نوشتیم.
پایان جلسه...
مثل همه جلسات دورش را گرفتیم و صحبت‌کنان تا درب خروج همراهیش کردیم.
خوردویی بیرون منتظر حاجی بود.
حاج‌قاسم عازم بیروت شد تا سیدحسن‌نصرالله را ببیند....
ساعت حدود ۹ شب
حاجی از بیروت به دمشق برگشته
شخص همراه‌ش می‌گفت که حاجی فقط ساعتی با سیدحسن دیدار کرد و خداحافظی کردند.
حاجی اعلام کرد امشب عازم عراق است و هماهنگی کنند.
سکوت شد...
یکی گفت.
حاجی اوضاع عراق خوب نیست، فعلا نرین!
حاج‌قاسم با لبخند گفت.‌
می‌ترسین شهید بشم!
باب صحبت باز شد و هرکسی حرفی زد
_ شهادت که افتخاره، رفتن شما برای ما فاجعه‌ست!
_ حاجی هنوز با شما خیلی کار داریم
_ ...
حاجی رو به ما کرد و دوباره سکوت شد، خیلی آرام و شمرده‌شمرده گفت:
میوه وقتی می‌رسه باغبان باید بچیندش، میوه رسیده اگر روی درخت بمونه پوسیده می‌شه و خودش میفته!
بعد نگاهش رو بین افراد چرخاند و با انگشت به بعضی‌ها اشاره کرد؛ اینم رسیده‌ست، اینم رسیده‌ست....
ساعت ۱۲ شب
هواپیما پرواز کرد.
ساعت ۲ صبح جمعه
خبر شهادت حاجی رسید
به اتاق استراحتش در دمشق رفتیم
کاغذی نوشته بود و جلوی آینه گذاشته بود..
(راوی؛ ستاد لشکر فاطمیون)

>>>   نظر اول ودوم خیلی مغرضانه واحمقانه است گویا این بی چاره ها انتظار می کشیدند که آمریکا به ایران حمله کند ولی با توجه به تحلیل بالا امریکا نتوانست به ایران حمله کند این بی چاره ها که امید به حمله امریکا بسته بودند بشدت نوامید شده وحالا به حزیان گویی پرداخته اندد.

>>>   آمریکا و شوروی نمیتوانند به ایران حمله کنند
چون موشک های ایران میتوانند فی الفور مجهز به هسته ای شوند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است