زلمی خلیلزاد عصر (18 فبروری 2020) به کابل آمد و پشت درهای بسته با داکترعبدالله و رهبران تیم ثبات و همگرایی دیدار و مذاکره کرد.
زلمی خلیلزاد، امریکایی افغان تبار که در سال1951 در شهر مزار شریف تولد یافت از ولایت لغمان است. او تحصیلات خود را در دانشگاه امریکایی بیروت به پایان رسانید و در سال 1979 از دانشگاه شیکاگوی ایالات متحده در علوم سیاسی دکتورا گرفت. بعد از اخذ دکتورا به افغانستان بر نگشت و در سال 1984 تابعیت ایالات متحده امریکا را بدست آورد. وی هنگام تحصیل در دانشگاه شیکاگو با خانم" چریل برنارد" یک یهودی اطریشی الاصل آشنا شد و با او ازدواج کرد. خانم چریل که همچون خلیل زاد تحصیل و مطالعات اکادمیک داشت در بالا بردن و نزدیک کردن شوهرش بسوی مراکز و مراجع قدرت امریکا نقش مؤثر ایفا کرد.

خلیلزاد در دهۀ هشتاد، دهۀ تجاوز نظامی شوروی در افغانستان با برژینسکی مشاور امنیت ملی رئیس جمهور کارتر همکاری داشت. در واقع نقش و تأثیرات او از همان زمان در سیاست افغانی ایالات متحده آغاز شد.
خلیلزاد در دورۀ ریاست جمهوری رونالد ریگان که دوران سیاست استخباراتی ایالات متحده در افغانستان بود به وزارت خارجه راه یافت و از 1985 تا 1989 مشاورخاص دولت در جنگ ایران وعراق و جنگ افغانستان بود. بعد او در امور دفاعی با حکومت بوش پدر در جنگ با عراق کار کرد. خلیل زاد در همین سالها به حیث مشاور در کمپنی بزرگ "راند بکار پرداخت. راند یک شرکت بسیار مهم محسوب می شود که برای امور و مسایل نظامی ایالات متحده امریکا پالیسی میسازد. خلیل زاد "مرکز مطالعات خاور میانه" را در"راند" بنیان گذاشت.

زلمی خلیلزاد پس از پیروزی جورج بوش در انتخابات ریاست جمهوری نخست به وزارت دفاع بکار گماشته شد و سپس در می 2001 از سوی رئیس جمهور بوش در شورای امنیت ملی امریکا به حیث مشاور درامور آسیای میانه و خلیج فارس منصوب گردید.

خلیلزاد و طالبان:
زلمی خلیل زاد با به قدرت رسیدن طالبان در سال 1996 در مقالات خود حکومت ایالات متحده را تشویق کرد که با طالبان رابطه بر قرار کند و از بنیاد گرایی آنها تشویشی نداشته باشد. با ابراز اینگونه نظریات و توصیه ها بود که شرکت نفتی یونو کال خلیل زاد را به عنوان مشاور استخدام نمود و بعداً وی در سال 1997 نقش مهمی در روابط و مذاکرات یونوکال با طالبان ایفا کرد.

نقش عمدۀ دیگر خلیلزاد در دوران حکومت طالبان این بود که همیشه با دید گاه و تحلیل های خاص خودش به واشنگتن مشوره میداد تا برای جبهۀ مقاومت علیه طالبان برهبری احمد شاه مسعود کمک نکند.
زلمی خلیل زاد چند روز بعد از تشکیل ادارۀ مؤقت بریاست حامد کرزی در آخرین روز سال2001 از سوی جورج بوش رییس جمهور امریکا بحیث نمایندۀ خاص او در افغانستان منصوب شد.
تقرر زلمی خلیلزاد به حیث نمایندۀ خاص رییس جمهور امریکا و سپس سفیر این کشور بعد از سقوط امارت طالبان یکی از نقطه های قابل تأمل و پرسش بر انگیز در مورد سیاست افغانی امریکا بود. در حالی که نظریات و دیدگاه های خلیل زاد و اطمینان های او در مورد طالبان غلط ثابت شد، اما واشنگتن باز هم خلیل زاد را نایب و نمایندۀ تام الاختیار در افغانستان تعین کرد.

دخالت خلیلزاد برای تحمیل دیدگا ه ها و نظریاتش از شروع مذاکرات بن و امضای توافقنامه آغاز شد و تا روزیکه افغانستان را به عنوان سفیر ایالات متحده در عراق ترک میکرد ادامه یافت. خلیل زاد حامد کرزی را به عنوان رییس حکومت موقت بر مرحوم محمدقسیم فهیم قبولاند و استادربانی را برای پذیرش آن تحت فشار گذاشت. او در تدوین و تصویب قانون اساسی افغانستان و ابقای حامد کرزی در دورۀ انتقالی و پیروزی اش در انتخابات ریاست جمهوری نقش اساسی و تعیین کننده داشت.

خلیلزاد پس از یک دورۀ دوری از سیاست افغانی واشنگتن در ریاست جمهوری بارک اوباما دو باره از سوی دونالد ترامپ وارد این سیاست گردید و ماموریت یافت تا با طالبان بر سر توافق صلح و یا کاهش و خروج قوای امریکا مذاکره کند. به نظر می رسد که او این مذاکره را مطابق تمایل رییس اش ترامپ مدیریت کرد و طالبان را به امضای توافقنامه ای آماده ساخت.

خلیلزاد یک چهرۀ منحصر به فرد و بسیار خطرناکی است که بروی تمام سیاست مداران چهل سال اخیر افغانستان تاثیر و نفوذ دارد. آیا او که چهل سال است پا به پای جنگ افغانستان در سمت و سوی سیاست امریکایی ها در افغانستان نقش مهمی ایفا می کند، موفق می شود تا بحران انتخابات ریاست جمهوری که با اعلام پیروزی اشرف غنی از سوی کمیسیون انتخابات و تردید داکتر عبدالله و تیم ثبات و همگرایی کلید خورد را مهار و مدیریت کند؟

محمد اکرام اندیشمند

>>>   خلیل زاد این بار طعم تلخ شکست و سر افگندگی را میچشد.
بازی تقدیر این بار همه تدابیر سنجیده شده را بی خاصیت و باطل میسازد چون شب ظلمت افغانستان آبستن حوادث نا هنجار و سیاه است.
طالبان
نا خورده شراب
مست مست اند
و از این هیو لا های شیطان صفت امید حرکت های انسانی بردن کمال بی خردی است.

>>>   این اطلاعات کلیشه یی چه به درد می‌خورد؟

داکتر عبدالله هرگز برخلاف منافع و خواسته‌های امریکا کاری نمی‌کند. داکتر عبدالله بیست سال است که افغانستان و مردم و منافع ملی این کشور را پای بت قدرت اشغالگران قربانی کرد. اصلاً اعتماد به این دورگه و محمد یونس قانونی و امرالله صالح و دیگر پنجشیری‌ها خیانت ملی است. همین خاینین آمرصاحب مسعود را به قتل رساندند. همین خاینین جهاد و مجاهد را بدنام کردند. داکتر عبدالله هرگز نمی‌خواهد قدرت از ید قوم پدرش خارج شود.

غنی بابای دهشت افگنان نکتایی دار با طالبان کنار می‌آید. اما شما جمعیتی‌های پوده که راه و اهداف و آرمان حزب تان را قربان دالر و موتر و بادار امریکایی تان کردید حال باید به فکر فرار از کشور شوید چونکه غنی تروریست و قومگرا و طالبان ترویست و قومگرا با کسب رسمیت از طرف امریکا دم از روزگارتان می کشند.

>>>   داکتر عبدالله قرار است به هند فرار کند. خبر از قصر سپیدار حاکی از آن است که داکتر عبدالله برای از دولت هند طلب کسب پناهندگی دایمی کرده است.

>>>   خلیل زاد حرف که میزند نیم در دهانش و نیم دیگر در گلویش است هرگز راست سخن نمی زند و فهمیده شده هم نمیشود که چه گفته و چه هدفش بود بهر صورت مشکلات امروز کشور ما و طولانی شدن جنگ امریکا در کشور ما مسبب ان همین خلیلزاد است با مشوره های غلط و نادرست ان است خلیلزاد بخود کار جور میکند و منفعت بخود میگیرد ثمره کار خلیلزاد در گذشته و بخصوص در بیست سال اخر بی نتیجه مطلوب و بضر کشور ما و امریکا بوده نهچیزی دیگری.

>>>   مكتب خطرناك پشتون سازی و فابريکه هاى تفکر دکترين آن ، اندیشکده هامؤسسات یا مراکز پشتون سازی یا افغانی سازی، پس از به دست گرفتن پشتون با مسلح کردن استعمارگران به عنوان مثال از زمان انگلیس، هرگونه اقدامات قابل تصور برای ایجاد چنين دکترین لازم برای دولت-ملت سازى پشونى صورت گرفته است.
دودمان هاى مانند احمدخان ابدالى تا شاه شجاع لغت "ملت" را نمى شناختند.
لغت "ملت" يک واژه لاتنى است که در قرن چاردهم ميلادى در اروپا باعث کشورسازى ملت در رابطه به زبان زبان به عنوان مؤلفه اصلی ملت شد
و سر مونتستوارت الفینستون (الفنستون) انگلیس اولين کسى بود که پيش زمينه تفکر يک اصطلاح براى لغت "ملت" افغان را بسازد. وى در کتاب اش "سلطنت کابل" دو دليل مهم آورد:
1- "افغانها از براى کشور خود نام ندارد و من همين مناطق که در خراسان قرار دارند "افغان لند" (Afgaunistan)
مى نامد"
2- سرشمارى مونتستوارت الفنستون:
ملت های مختلفی که در "سلطنت کابل" زندگی می کنند، که مقدار جمعیت در مقیاس کمک حاکى اند:
Afghauns 4,300,000

"افغونس": 4،300،000
بلوچها: 1،000،000
تاتارها ( تورکتباران) : 1،200،000 پارسيان :(از جمله تاجیک ها): 1،500،000
هنديان (کشميريان جتها و غیره): 5،700،000
قبایل مختلف: 300،000
اين است سرشمارى نامگذار "افغانستان"!
پرسش ساده که افغونس 4,3 ميليون بود تعداد "پشتونان" چند بود?
"پشتونان" کجا شدند?
الفنستون در واقعيت ، پشتون ها را ذکر نکرده است?
البته که لقب پشتون "افغان" است. تا چه وقت خود را فريب دادن
منبع کتاب: مونت استوارت الفنستون: "گزارش سلطنت کابل" . بند يک 1842 لندن برگ 125 و 114
https://books.google.de/books?id=aLwoAAAAYAAJ&pg=PA114&dq=Afghauns+4,300,000&hl=de&sa=X&ved=0ahUKEwiwj_rHxKPnAhVLbFAKHXf1CF4Q6AEIMzAB#v=onepage&q=Afghauns%204%2C300%2C000&f=false
مردمان غیر پشتون مانند اوزبيک و هزاره و بلوچ به ويژه فارسى زبان
که فقط به دستاوردهای تاریخی خود افتخار می کردندو هیچ دکترین سیاسی اتحاد و همبستگى نداشتند. پناه به مذاهيب و طريقه هاى اسلامى نمودند. که اين کار باعث وحدت ضد روسى و مانع حکومت همه قومى شد.
"پشتونسازان" و "افغانسازان" در پايتخت و مراکز قدرت امريکا و اروپا بودند و دپلوماسى دولت آينده در دست به گفته عوام همين طالبان هاى نکتايى پوش پرورش شده امريکا بود. کهن پيخ ها و لاشه هاى متحرک محمدزايى ديگر نفس نداشتند: کرزى و غنى احمدزى و جلالى وخليلزاد پرورش شدگان و پشتونسازى تحت نام طالبان کردند چون در مبارزه عليه شوروى و هنگام اقامت در ممالک ديگر خارج و بويژه همزبان و همفرهنگ بر مبنى اهداف مشترک همگون تفکر هموطنى و همدرى و غمشريکى و حتى همزبانى غير پشتونان در پاکستان پشتو ياد گرفتن و پشتونان در ايران فارسى. اين مى توانست ايجاد حکومت فدرالى همه تباران را که همان ملت سازى غيرقومي وغير مذهبى فراهم مى ساخت.
احزاب چارده ! زبانها چارده! اقوام و مردمان چارده! رهبران نيروهاى مبارزان مناطقى فدرالى ولى کانفراس بن بعد از طالبان (دپلوماتهاى پشتون و سازمان افغان ملت ) براى دولت مرکزى افغانستان?
پس همان خرک و همان درک.
از 2002 تا اکنون در عمل پياده کردن « پشتون سازی » و «افغانی سازی» به اوج خود رسيده که رييس جمهور با تقريبا بلاخره انتصابى و انتخاباتى تقلبى که در انتخابات 10 فيصدى آراى جمعيت شهروندان پس از پنج ماه از انتخابات واجد انتصاب شد.
اين را مى نامد حاصل کشت تخمه يا هاگ يا دانه پشتونسازى!

>>>   جناب محترم اندیشمند بزرگوار !
از توضیح عنوان تان بسیار دور و طفره رفتید ، ما را به سوانح خلیل زاد چه کار . مشتاق بودم حرفی در مورد برنامه عاجل او در گفتگو با داکتر عبدالله عبدالله بشنو م که نبود . و با عنوان تان هیچ ربطی نداشت . ببخشید . من شما را بهترین محقق میدانم .

>>>   جناب اندیشمند
تا امریکا حکومت افغانستان را می چرخاند و رئیس جمهور و اطرافیانش را بازیچه خود ساخته و می سازد ! بلی همین خلیل زاد عبدالله را با پول و پست دولتی تطمع خواهد کرد تا امریکا با آوردن طالبان به هدفش برسد .
امریکا جای نمی نشیند که او را آب ببرد
این همه نشست و برخاست خلیل زاد با طالبان نبایست بی نتیجه بماند در غیر آن سود امریکا از این همه ملاقات خلیل زاد با طالبان در چیست ؟

>>>   آری ! وی میتواند، توسط طالبان دو باره شروفسادراتاکولاب وتهران فراری دهد .گلبدین را یکجا باطالب برافغانستان مسلط سازد

>>>   داكتر صاحب عبدالله رييس جمهور مردمي افغانستان است و طاغوت شكن و تقلب شكن تاريخ ميباشد . زنده باد داكتر عبدالله رييس جمهور جمهوري اسلامي افغانستان !!!

>>>   مردم افغانستان از بی ثباتی و فریب های ۴۰ ساله نیمه جان شده اند و دیگر کشمکش و بی ثباتی را نمی خواهند!
باش که طالب برگردد و همه با هم این دفعه یک جامعه کاملتر بسازیم و شاید امریکا بتواند از هزینه های خود دفاع کند و وطن ما با سرمایه گذاری بالای معادن و سایر استعدادها و فرصتها، رونق بگیرد و شاهد حرکتی نو توآم با رشد اقتصادی و اقتدار ملی در منطقه باشیم و از دربدریهای جنگ ۴۰ ساله آموخته شویم.
فعلاً امریکا و متحدینش با هزینه صدها میلیارد دالر، ذیحق ترین صاحب این ملک است و عبدالله به ناحق بر نوبت آسیاب دلیری و دعوا میکند تا سایر هم تیمی های خود را در راه رسیدن به منصبی دیگر، استعمال نماید و بس!
زنده باد منطق! زنده باد حق شناسی! و زنده باد قلب آسیا!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است