یکی از عوامل اصلی بحران در انتخابات ریاست جمهوری افغانستان به نقص در قانون اساسی بر می گردد که به رییس جمهور برحال اجازه می دهد تا کاندیدای دور بعدی ریاست جمهوری باشد. رییس جمهور برای پیروزی خود در دور دوم و در واقع برای ابقای خود در ارگ از تمام امکانات و امتیازاتی که در اختیار دارد استفاده می کند. در حالی که این نقص و نارسایی قانون اساسی خود را در انتخابات ریاست جمهوری 2009 نشان داد، اما جامعۀ سیاسی، سیاست مداران و نهادهای مختلف به خصوص پارلمان به عنوان نهاد منتخب قانون ساز و ناظر اجرای قانون در رفع این مشکل گامی برنداشتند و انتخابات سال روان 1398 ریاست جمهوری را در سایۀ چنین نارسایی و نقص بحران ساز برگزار کردند.

نکتۀ اصلی قابل پرسش این است که چرا سیاست مداران و گروه های سیاسی که در انتخابات ریاست جمهوری نامزد داشتند به رفع این مشکل پس از 6 جوزای سال پنجم ریاست جمهوری نپرداختند و برای برگزاری یک انتخابات سالم و شفاف نامزدان ریاست جمهوری به خصوص رییس جمهور غنی و رییس اجرایی عبدالله را وادار می کردند تا از مقام و مسند دولتی شان استعفا می دادند و انتخابات توسط یک سرپرست سه ماهۀ دولت برگزار می شد و تمام پروسۀ انتخابات و انتقال قدرت در این سه ماه به انجام می رسید؟

ممکن است بسیاری از اهل سیاست و خبرگان قانون و حقوق، تناقض و تضاد سرپرستی دولت در جهت برگزاری انتخابات با قانون اساسی را، مانع و نقض قانون اساسی و غیر عملی تلقی کنند، اما صدمه و بدی آن عمل متضاد با قانون اساسی بسیار بسیار کمتر از زیان و آسیب اجتماعی و سیاسی افتضاح انتخابات برگزار شده می بود. این در حالی است که همین حکومت و دولت و دولت مداران حامی، ناظر و مجری قانون اساسی، ناقضان اصلی قانون اساسی افغانستان در تمام سال های دولت داری و حکومت خود بوده اند.

مسوولیت بخش اصلی بحران سیاسی و انتخاباتی امروز را کسانی دارند که دیروز قانون اساسی را برای قد و اندام خود و برای سودجویی های شخصی و زود گذر خود ساختند و هیچگاه در صدد جبران خبط و اشتباه خویش در طول یک و نیم دهه نبر آمدند.

محمد اکرام اندیشمند

>>>   همین انتخابات هم تابع انتخابات سال بعد در آمریکا بود و دیدیم که آمریکا دستور داد که پیش از امضای توافق طالبان با آمریکا باید نتیجه به نفع غنی اعلان شود و غنی هم تعهد داده که مطابق دستورات ترامپ اجراءات میکند .
در حقیقت معاهده عبد رحمن و انگلیس است که در مسائل داخلی غنی دست آزاد دارد و در امورات خارجی و نظامی از سفارت آمریکا دستور میگیرد.

>>>   اقای اندیشمند اگر غنی از قدرت در ختم وظیفه اش خارج میشد مانند سال قبل زمانی که خود را کاندید ریاست جمهوری کرده بودکمتر از سه رای را گرفته بود اینبار یک فیصد رای را هم گرفته نمیتوانست غنی بابای تقلب است اینرا خوب درک کرده بود که بدون تقلب دسترسی اش بکرسی ریاست جمهوری چه در ۳ال ۱۳۹۳ و چه در حال فعلی نا ممکن بود خزانه ملت را بکلی خالی کرد تا اشخاص و افراد خاین به ملت چون حوا علم نوررستانی و حبیب ارحمن بی ننگ و دانشیار وو غیره در کمیسون انتخابات و قوماندان و زورمندان چون معلم عطا و اقبل صافی و الماس زاهد و از دیگران مانند مولانا فرید و هارون میر و امشالهم را به پول خزانه ملت که در دسترس اش است خریداری کرد معامله ننگین رسول سیاف با غنی که ننگین ترین معامله سیاف است در هر سخنرانی هایش غور میزد و نام از مجاهدین میبرد خداوند شرماندش و رسوایش کرد که پیر کمناتی کودی در غار با افزودن چندین بست نظامی در جمع محافظانشو یک مقدارک پول جیب خرچی مخفیانه مانند معلم عطا انهم از خجالتی در برابر مجاهدین که افتخارات کشور ما همین مجاهدین را یاد میکرد بنفع غنی تا توانستند اصلی و تقلبی صندوق ها را پرکاری کردند که بابیشترین رای تقلبی غنی را کمیسون خاله بیکباره گی غنی را ریس جمهور اعلان کرد ریس جمهوری که خود تقلبکار باشد ملت از ان چه ارزوی خدمت صادقانه را خواهند کرد.

>>>   باید یکسال پیش از انتخابات استعفی میدادند

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است