غنی اقتصادان بی عمل وعده های اقتصادی که داده بود و تعهد سپرده بود که در فاه و آسایش زندگی صلح آمیز مردم عمل می کند و در زندگی و رفاه و آسایش مردم بهبود را به میان می آورد اما با تاسف حکومت نابکار، تنبل و سست آن در طی بیشتر از پنچ سال تلاش برای رفع فقر زدایی و نادری و بیکار و دفاع از مردم بیگانه و امنیت ملی و منافع ملی کشور نتوانسته است و کدام برنامه های روشنی و مشخص را برای زندگی صلح آمیز مردم عملی نساختند.

در حال حاضر میلیون ها نفر در سراسر افغانستان گرسنه، بی مسکن، بیچاره، تصمیم به فرار از کشور، باقی اتباع کشور ما تفریباُ آنها در فقیر مطلق مصاب هستند و هم به گونه فوری به غذا و قوت لا یموت نیاز دارند.
در واقع دولت متعهد به تامین رفاه کشور است که خود را مسوول بهبود وضع عمومی اتباع کشور می داند باید بداند و مزایای مادی را برای بیکاران، بیماران و از کار افتادگان، معلولین و پیران فراهم کند.

شکایت از جانب اکثریت مردم و جود دارد که هر دو رهبر حکومت به تعهدات شان در حکومت داری خوب برای بهبود زندگی شهروندان عمل نکرده اند و بیشتر از ۶۰ فیصد نفوس کشور زیر خط فقر و بی سرپناهی زندگی می کند. دولت مکلف است که راهکاری بنیادی را برای محو فقر به ویژه در روستاها روی دست گیرد. اما با تاسف که وزارتخانه ها بر اساس سمتی قومی زبان و گروهی بچه فلان رهبر یا قوماندان به افراد کم تجربه، تنبل، بیکار تقسیم شد و نه به اساس شایسته سالاری، تجربه مسلکی و هنوزهم پست های مهم وزارت خانه بر اساس مصلحت گرایی ها ادامه دارد.

تجربه کار در طول زمان در بسیاری از کشور های جهان رشد اقتصادی کرده نشان داده است که سپردن کار به اهل آن تحول ایجا می کند و اکثر کشور های جهان با مدیریت خوب کدر های مسلکی اگرانومی و مهندس آبیاری تغییر و تحول در رشد زراعت ایجاد نموده اند و دسترخوان مردم مظلوم کشور خود را به این شیوه تضمین کرده اند.

یکی از عوامل عمده بروز و ضعیت فقر و تنگدستی در کشور ما نبود برنامه های اقتصادی روشن از طرف مسوولین دولت است و بیکاری و محرو میت مردم از رفاه آسایش و امکانات مادی شرایط زندگی در افغانستان به حدی دشوار و غیر قابل تحمل گرده است که صبر و توان بیشتر برای شان باقی نمانده است و با وصف میلیاردها دالر کمک جامعه جهانی در طی این سال ها بودن قدرت واقعی اداره حکومت به خاطر قحط الرجال به دست تیکه داران قومی و تنظیمی های حزبی که شکل و شمایل ظاهری خیلی به بزرگان قومی شباهت داشت اما کار وظیفه شان بکلی از آنها متفاوت بوده و در حقیقت آنها دلالان سیاسی با شعار های توخالی تنبل بیش نبوده و برنامه های اقتصادی را بصورت روشن عملی نساخته اند. رفاه و ثروت به صورت استثنایی برای خود و اعضای فامیل خود در طی این سال ها بدست اورند.

فقر افغانستان به دلیل افزایش جمعیت ادامه کابرد شیوه های کشت سنتی زراعت و عدم اجرای سیستم های آبیاری و اگرو تخنیک در کشت زراعت موجیب کمبود مواد غذایی و در حال حاضر میزان فقر در حال بیشتر شدن است و همچنان از عدم توجه دولت به زیر ساخت های اقتصادی بخصوص پروژه های تنظیم آب اثرات بیکاری و محرومیت از رفاه و آسایش و امکانات مادی زندگی مردم را در این کشور به شدت تحت تاثیر قرار داده و آنان را با مشکلات فراوانی روبرو کرده است.

دلیل فقر در جامعه افغانستان از اثرات بیکاری و محرومیت مردم از رفاه آسایش و امکانات مادی است و سبب می شود که شخص بیکار نتواند از سهولت های زندگی عادی به نحو احس استفاده نکند و خود و فامیل اش را در محیط یک محرومیت قرا می دهد. این مساله می تواند طی زمان متمادی آرامش روحی و روانی شخص و خانواده او را مختل بسازد و حتی فرزندان اینگونه فامیل ها نیز نمی توانند از سهولت های ساده و ابتدایی زندگی مثل تحصیل استفاده کنند.

هدف اصلی ما فقط شکستن طلسم انحصار قدرت فاشستی، تکه قومی وقبیله هستیم من متعصب نیستم و طرفدار عدالت خواهی هستیم و ادامه دولت غنی متقلب قبیله طرفدار پشتون خواه نیستیم. بخاطری که نه تنها جعلی و تحمیلی است بلکه بزرگترین تهدید به امنیت ملی و منافع ملی افغانستان نیز می باشد که به همین سبب هر روز ریختن خون پاک هزاران کودک، پیر و برنا و سربازان بی دفاع ما در شهرها و دهات بخاطر پشتنون خواه پاکستان باعث نابودی ملت ما در سرزمین نیاکان ما است.

داکتر یارمحمد حیدر زاده
داکتر علوم در بخش محیط زیست

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است