متأسفانه دایره عصمت و تقدس بسیار توسعه داده شده است، به گونه‌ای که تقریباً فقهاء و محدثان را نیز معصوم و متون و فقهی و حدیثی آنان را مقدس می‌شمارند؛ لذا هرگونه انتقاد از فقها و محدثان و متون فقهی و حدیثی را نقد دین به‌شمار می‌آورند و منتقدین را مورد اهانت قرار داده و حتی مارک‌های بی‌دینی و یا ضدیت با دین می‌زنند.

واقعیت امر این است که بسیاری از مشکلات و بحران کنونی جهان اسلام و بحران‌های این کشورها در طول تاریخ، از درون کتاب‌های فقهی و حدیثی نشأت گرفته است، به‌ویژه در بسیاری ازکتاب‌های فقهی نفرت‌پراکنی زیاد وجود دارد، دشمنان اسلام دقیقاً از همین نقطه‌ظعف استفاده کرده و مسلمانان را به جان هم انداخته‌اند، نمونه‌های از این نفرت‌پراکنی‌ها را که در برخی از کتاب‌های فقهی و حدیثی فریقین آمده است، شبکه‌های تلویزیونی نفاق‌انداز «کلمه»، «وصال»، «اهل‌بیت»، برجسته کرده و برای ایجاد نفاق و شقاق بین مسلمانان به خورد مردم می‌دهند.

برخلاف خیلی‌ها که محمدحسین فیاض را به‌خاطر تحقیق و پژوهشش در این زمینه مورد اهانت قرار داده و به جای نقد دیدگاه ایشان، او را مارک‌های گوناگون زده‌اند، من معتقدم که کار ایشان بی‌نهایت ارزشمند و انجام وظیفه‌ی طلبگی است، زیرا مردم باید آگاه شوند که آنچه را فلان فقیه و یا فلان محدث شیعه و یا سنی گفته است، دیدگاه و یا برداشت خودشان است که تحت تأثیر عوامل و شرایط مختلف و به ویژه شرایط سیاسی و به تحریک حاکمان، شکل گرفته و بیان شده‌اند، نه اینکه بیان‌کننده قطعی دیدگاه شیعه و سنی نسبت به یکدیگر باشند.

در قرون اولیه اختلاف فریقین زیاد نبود، برخی از روسای مذاهب اهل‌سنت شاگرد امام جعفرصادق علیه‌السلام بودند، تا مدت‌ها حوزه‌های علمیه شیعه و سنی مشترک بود و طلاب هر دو مذهب از اساتید شیعه و سنی فیض می‌بردند، بعدها و به مرور زمان، در اثر اختلافات سیاسی و به تحریک حاکمان سیاسی، اختلافات و شکاف‌ها گسترده شد و در درون کتاب‌های فقهی راه یافت.

اگر قرن‌ها قبل، علمای فریقین محافظه‌کاری نمی‌کردند و این نفرت‌پراکنی‌ها را از داخل کتاب‌های فقهی و حدیثی پاک می‌کردند، اختلاف مذاهب اسلامی تا این حد گسترده نمی‌شد، دشمنان اسلام دقیقاً از همین نفرت‌پراکنی‌های موجود در درون برخی از کتاب‌های فقهی فریقین استفاده کرده و مسلمانان را به جان هم انداخته و در کشورهای اسلامی، دریای خون جاری کرده‌اند، لذا تلاش‌های محمدحسین فیاض و امثال ایشان در این زمینه بسیار راهگشا است و می‌تواند نفرت‌پراکنی بین مسلمانان را کم کند، زیرا مردم باید بدانند که فقهاء فریقین معصوم و کتاب‌های آنان مقدس و لزوماً بیان‌کننده دیدگاه فریقین نیست. این کار باید قرن‌ها قبل در حوزات علمیه فریقین آغاز می‌شد، اما جلو ضرر را از هر کجا بگیریم، فایده است.

اما اینکه ایشان تحقیقات خود را در فیسبوک و فضای عمومی نشر می‌کند، به نظر من چندان خوب نیست، اما در فضای علمی حوزه اینگونه تحقیقات و نقدها اشد ضرورت و وظیفه شرعی و طلبگی یک طلبه و عالم دین است. نمی‌دانم شاید ایشان برای شریک‌کردن آن مطالب در فیسبوک، دلیل موجه داشته‌باشد.

آنچه از همه تأسف‌بارتر است این نکته است که علمای حاضر در فضای مجازی به جای اینکه نوشته‌های فیاض را نقد مستدل و منطقی کنند، انواع و اقسام اهانت‌ها را نثار ایشان کرده و مارک‌های رنگارنگ را به ایشان می‌چسپانند.

محمد نسيم جعفری

>>>   آقای محمد نسيم جعفری مواظب باشید همانند فیاض بهانه دست دیگران ندهید شما و امثال شما نه دلسوز دین هستید و نه فقه و نه فقها برای شهرت باید ....

>>>   هیچ فقیهی ادعای عصمت نکرده و متون فقهی را نیز مقدس نشمرده است.
تقلید از اعلم یعنی آنکه تخصص اش در مسائل دینی از همه بیشتر است او مرجع است.
این مطلب را هم عقل می پذیرد و هم نقل تأیید دارد. همانگونه که در مسائل صحی سعی میکنیم به پزشک متخصص مراجعه کنیم.
تقلید از فقیه یعنی رجوع به کار شناس و متخصص دینی در زمان غیبت؛ نه معصوم.
البته فقیه جامع شرایط، که عبارتند از: کسیکه باتقوا ترین با سواد ترین و...باشد.
شما دو تا نیز اگر شرایط مرجعیت را می داشتید قابل تقلید بودید، متأسفانه که نیستید.
التماس تفکر از جعفری و فیاض!

>>>   ای عقل خجل زجهل ونادانی ما/درهم شده خلقی زپریشانی ما/بت دربغل و به سجده پیشانی ما/کافرزده خنده برمسلمانی ما/بعضیهادردمیکشندوبعضیهادردتولیدمیکنن ای جانم علی مولاقربان صبرت برم که ۲۵سال دردهایت رابه چاه میگفتی وهرکسی دین رایک جوری برای خودش تفسیرمیکرداماتوبودی وتنهایی/البته این پیامو اگه مدیرپخش کنه حسین بوله

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است