فلسطین با دردهایی که شبیه ما است
 
تاریخ انتشار:   ۱۵:۲۳    ۱۳۹۹/۳/۱ کد خبر: 163504 منبع: پرینت

فلسطین سرزمین اشغال‌ شده است که سرگذشت تلخی دارد.

فلسطین و اسراییل درهم درنوردیده هستند نظام‌های حاکم فکری امنیت روانی و ابتدایی‌ترین آزادی‌ های شهروندی و سیاسی را از فلسطینیان ربوده است آنجا زندگی برای انسان دشوار است و در هر گام می‌ توان صدای خشن محاصره و اشغال را شنید.

پنج درس مهمی‌ که از بحران فلسطین می‌ توان آموخت:

1. دموکراسی بدون تعهد، شفافیت و حساب‌ دهی پاسخ نمی‌ دهد.
فلسطین در سال 2006 انتخاباتی را شاهد بود که منجر به حاکمیت سازمان آزادی‌ بخش فلسطین و جنبش حماس گردید رییس‌ جمهور از جنبش آزادی‌ بخش و نخست‌ وزیر از جنبش حماس برگزیده شد اما دموکراسی پاسخی برای این رژیم تازه نداد نبود فرهنگ همگرایی میان ساختارهای حاکم تضاد عمیقی را میان حماس و جنبش آزادی‌ بخش فلسطین به بار آورد. خارجی‌ها از این میان جنبش فتح را برگزیدند و حماس را مجبور به عقب‌ نشینی کردند نخستین پارلمان فلسطین منحل شد و در پی آن دموکراسی محکوم به شکست گردید از آن‌ زمان تا حال هیچ انتخاباتی را شاهد نیستیم محمود عباس رییس‌جمهور حاکم باقی‌ ماند و درهای پارلمان بسته شد در واقع دموکراسی سبب ایجاد یک نظام مطلق گرا شد شاید سال‌های دیگر دوام آورد. چنین است سرگذشت دموکراسی.

2. فساد اداری فرهنگ حرمت به سیاست و رهبران سیاسی را نابود کرده است.
آنجا فساد بیداد می‌ کند رهبران این کشور منابعی را که خارجی‌ ها برای حمایت از مردم فلسطین می‌فرستند بی‌باکانه می‌بلعند در این کشور فقیر و تحت اشغال رهبران سیاسی و دولتی صاحب همه‌ چیز هستند در کرانه باختر خانه‌های بسیار گران و آراسته مالکیت رهبران سیاسی هستند. این رهبران به منابع اقتصادی دست یافته اند و راه را برای گسترش قدرت اقتصادی به برون از فلسطین باز کرده‌اند این وضعیت شباهت زیادی به کشور من دارد.

3. مردم به دولت بی‌ باور هستند در کرانه باختر محمود عباس و در غزه حماس حاکمیت دارد اینها قدرت شکل‌گیری جایگزین و نظام‌ ها و موسسات دموکراتیک را نابود کرده‌ اند نبود جایگزین سازنده و فعال برای این دو نظام فکری مردم را نسبت به دولت بی‌ باور ساخته است تجربه نشان داده است به هر پیمانه‌ای که دولت‌ ها ادارات خدمات عامه را تضعیف می‌کنند به همان پیمانه اعتماد مردم را نسبت به خود از دست می‌ دهند چنین روندی در افغانستان و فلسطین کاملا شبیه همدیگر هستند.

4. جامعه جهانی کمک می‌کند اما برای چه؟
این پرسش ذهن فلسطینی‌ ها را مشغول ساخته است فلسطین معادن خوبی دارد از جمله سنگ فلسطین که معروف‌ ترین سنگ در جهان است اما نبود استقلال سیاسی سبب شده است که این ماده مهم به تعاملات جهانی راه باز کند از اینرو تولیدات داخلی این کشور در تاثیر محاصره سیاسی و فساد اداری رشد نکرده است فلسطین کاملا وابسته به حمایت جهانی است اما پیامدهای این حمایت‌ها واضح نیست جامعه جهانی در حمایت از فلسطینیان برخورد دوگانه دارد چنین وضعیتی نیز با افغانستان شباهت زیادی دارد.

5. سرزمین زیبایی‌ های فرهنگ و تاریخ
من از ولایات جنین، نابلس، هیبرن، کراره و شهر رام‌ الله بازدید کردم این سرزمین نمونه‌ای از تاریخ و تمدن هستند من قبل از سفرم به فلسطین سفر ده‌ روزه به بلخ باستان داشتم نابلسِ فلسطین شباهت زیادی به بلخ ما دارد. نابلس تاریخ ستبر، فرهنگ سنگین، مردمان باوقار و نمادی از تمدن جهان را در دل خود جا داده است درست مثل بلخ ما اما این شهر از نبود مراکز فرهنگی که بتواند این ویژگی شگرف را نمایان سازد بشدت رنج می‌ برد درست مثل بلخ ما.

و اما سخن آخر…
ای‌ کاش در هر دو سرزمین فرهنگ دیکتاتوری زیر چتر دموکراسی بنا نمی‌ شد.
ای‌ کاش پول برای رهبران هر دو کشور کم‌ ارزش‌ تر از اراده مردم و رسیدگی به دشواری‌ ها می‌ بود.
ای‌ کاش این کشورها همسایگان بهتری داشتند.
ای‌ کاش منابع گسترده جهانی را بهتر استفاده می‌ کردند.
ای‌ کاش فرهنگ سیاسی این کشورها انسانی‌ تر از امروز بود.
ای‌ کاش جهان شهروندان این کشورها را به سان انسان به رسمیت می‌شناخت.
و صدها ای‌ کاش شبیه دیگر…

ملک ستیز


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
فلسطین
افغانستان
نظرات بینندگان:

>>>   شعرای افغان هم در وقت وزمانش هرکدام اعجاز کلامی داشته اند عصمت الله شرقی هفتاد سال قبل میگوید
میشود ملک فلسطین جاه وماوای یهود
وای ازان روز که گردد حاکم ملک سعود
وعبدالرحیم شیدای میمنگی میگوید
درد افغان وفلسطین بخدا یک چیز است
یعنی قسم بخداوند که درد افغانستان وفلسطین هردو یکسان است شیدا این شعر را بیش از پنجاه سال قبل سروده حینی که هنوز افغانستان صاحب حاکمیت است و دارای قانون اسایب وپارلمان وبهترین دموکراسی و...اما شیدا میداند که یک روزی این کشور اشغال میگردد واجنت های بیگانگان درینجا از متجاوزین نمایندگی می نمایند حاکمش مزدور وقانونش متروک وپارلمانش مفلوک میباشد اونیک میداند که این کشور شیران مانند فلسطینی های ازاد منش وبا اراده ومستقل تحت اشغال اجانب قرار میگیرد اگر در دیگر جاها افرادش به مردانگی وشجاعت میبالند روزی می اید که زمامداران این مرزوبوم بالای غلامی بهتر ونوکری اجانب باهم رقابت مینماینداین ملک عجیب است کمونیست هایش دواتشه تر از کمونیست های مسکو وکوبا وچین و ویتنام وغربی ها وتکنوکرات هایش دست جانسون وترامپ ومکرون ومیرکل را از پشت بسته اند وبه اصطلاح اخوانی هایش از سید قطب ومحمد قطب وحسن البنا هم ده متر جلو میروند وسلفی ها ووهابی هایش محمد بن عبدالوهاب را سی سال درس داده اند وصوفی ها وبدعتی هایش هم قبرها وپیر ها بجای خود خانه های گنبدی وتپه های ریگی را هم می پرستندمی ماند تبنگچی با تبنگش که اگرچه هیچ سمت وسو نداردولی میگوید شورنخودش در شوری ومزه داری از همه تبنگهای خیر خانه بهتر میباشد
تبنگچی

>>>   جناب استاد ستیز! مدت ها است ذهنم را یک سوال به خود مشغول ساخته است. سالهاست سازمان آزادی بخش فلسطین و حماس که برعلیه کودک کشی و بمبارد و غصب خانه های فلسطینیان توسط اسرائیل ایستادگی میکنند از طرف متولیان دموکراسی تروریست شناخته میشوند. اما جیش النصره سوریه نیروهای دموکراتیک سوریه و طالبان افغانستان هزاران مرتبه دموکراتیک تر از آنها معرفی میشوند. اگر جوابی پیدا کردید لطفا بنویسید.

>>>   اسراییل میگوید که بیت المقدس(یوروشلیم)عبادت گاه ما یهودیان است و مسلمانان در زمان حضرت عمر اشغال نموده گرفتند.
حالا در عوض آن یا مکه و مدینه را و یا نجف و کربلا را به ما بدهید،ما نیز فلسطین را به شما واگزار میشویم.
آیا شما میخواهید که مثلی که طالبان در زمان رژیم شان گفتند که تاجکان به تاجکستان بروند و ازبک ها به ازبکستان و هزاره ها به گورستان،آیا ما پنج میلیون یهودی مثل هزاره ها به گورستان برویم؟
آیا ما پیروان حضرت موسی نیستیم؟
آیا حضرت موسی یکی از پیامبران ذکر شده در قرآن شما نیست؟

>>>   سیاه پوستان مبتلا به کرونا به مقامات امریکا عارض شدند که ایشان را در شفاخانه ها نمی پذیرند

>>>   تو کز محنت دیگران بی غمی نشاید که نامت نهند آدمی

>>>   شعر جناب شرقی را در عنوان نظر دانشمند عزیز تبنگچی خواندم واقعا اعجاب اوراست که یک افغانی هفتاد سال قبل انذار نموده فلسطین توسط اسرایل اشغال میگردد وبه ان هم اکتفا وبسنده نمی نمایدوبر حکومت ال سعود هم حاکم میگردد اگر هفتاد سال قبل این بیان راکسی تحقیق مینمود به نابخردی وسفاهت شاعر حکم میکرد واذعان مینمود که با این همه ثروت ومکن وسلاح ووسایلی که سالانه خریداری مینمایدوتریلیونها دالر را سلاح های دفاعی وتعرضی می خرند چطور امکان دارد که انهمه را مفت ورایگان در خدمت اسرایل قرار دهند وحال که عملا می بینیم حکام عرب خود سرنوشت کشور های خودرا به صهیونیست ها سپرده اند وامریکا وانگلیس از ترس ایران وبعض کشور های دیگر مقتدر منطقه ویا با تطمیع وخوف از دست دادن زمام امور حکام فاسدانها را با اسرایل نزدیک وتابع وخاضع گردانیده اند نیک میدانیم که ان شاعر فرهیخته واگاه افغان چقدر درست فرموده بوده است وهم محمد رحیم شیدا تا چه اندازه دور اندیش واگاه سیاست های استعماری بوده که دران زمان پیش بینی می نماید یک روزگاری افغانستان مانند فلسطین اشغال میگردد وبه درد ومشکل فلسطین مبتلا میگردد هزار افرین به این دوشاعر اگاه ودانای کشور خداوند انها را به مراتب عالی جنات النعیم جاه دهد
ولایت خان صافی

>>>   ملک ستیز مغالطه گر..
۳۰۰ سال است که استعمارگران با همین شعارها خون ملت ها را در شیشه می کنند دموکراسی، فساد، جامعه جهانی، ظرفیت های فوق العاده و مردم همگی الفاظی برای برعکس کردن واقعیت ها هستند.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است