شرکت برق تاجیک از توقف صادرات برق این کشور به افغانستان و ازبکستان خبر داد.
به گزارش اسپوتنیک، نذیر ادگوری دبیر مطبوعاتی شرکت دولتی برق تاجیک می‌گوید که تاجیکستان به دلیل کاهش میزان ذخایر آب در سد نیروگاه‌های برق آبی صادرات برق به کشورهای همسایه افغانستان و ازبکستان را متوقف کرده است.

وی گفت: صادرات برق تاجیکستان به کشورهای همسایه – افغانستان و ازبکستان به دلیل کاهش میزان ذخایر آب در سد نیروگاه‌های برق آبی متوقف شده است. او اضافه کرد که تحویل برق قبل از مهلت تعیین شده توسط معاهدات بین المللی با این کشورها متوقف شده است.
او خاطر نشان کرد که این تصمیم در رابطه با وضعیت فعلی به دستور رهبری کشور برای تامین برق به مردم تاجیکستان اتخاذ شده است که برای آن هیچ محدودیتی در انتظار نبوده است.

پیش از این، حکومت تاجیکستان با انتشار پیامی از مردم کشور خواست با درک واقعیات کاهش میزان ذخایر آب در سد نیروگاه‌های برق آبی اقدام شرکت برق تاجیک مبنی بر جیره‌بندی برق را درک کنند.
دفتر مطبوعاتی رییس جمهور تاجیکستان، در این پیام تاکید شده است که مردم تاجیکستان از روز 17 جولای سال 2017 تا به حال به طور 24 ساعته با برق تأمین بودند.

اما به دلیل کاهش بارش در فصل‌های پاییز و زمستان گذشته اکنون میزان آب در دو رودخانه پنج و وخش 50 درصد کاهش یافته است که مقامات شرکت برق تاجیک مجبور شدند صادرات برق به ازبکستان و افغانستان را علی‌رغم تعهدات قبلی خویش کاهش دهند.
همچنان میزان ذخیره آب سد نیروگاه برق آبی نارک 17 متر کاهش یافته است که تامین برق مردم در فصل زمستان را با خطر روبه‌رو می‌سازد.

حکومت تاجیکستان به این دلیل ازمردم این کشور درخواست کرده است که با صرفه جویی در مصرف برق، اقدام شرکت دولتی برق تاجیک را در زمینه جیره بندی انتقال برق، درک کنند.
ولایت های کابل، ننگرهار، لغمان، لوگر، پکتیا، خوست، پروان، پنجشیر، کاپیسا، بغلان و قسمتی از ولایت کندز از برق وارداتی تاجیکستان استفاده می‌کردند.

کد (9)

>>>   برق عبارت از یک منبع انرژی است که کشور ها دایم به آن ضرورت دارند.
وقتی که با یک کشور قرار داد مبنی بر وارد کردن انرژی برق صورت میگیرد،باید این قرارداد ها دوامدار و برای مدت ده ها سال باشد و بیست و چهار ساعته و در تمام فصل ها باشد.
حالا تاجکستان به افغانستان در زمستان توان برق دادن را دارد،اما در تابستان ندارد.
خی در تابستان افغانستان چه کند؟
مردم به انرژی برق هم برای روشنایی و هم برای پخت و پز و هم برای تسخین منازل ضرورت دارند و فابریکه ها نیز غرض تولید به انرژی برق ضرورت دارند.
خی در تابستان مردم چی کنند؟
در تاریکی بسر ببرند؟
نان نخورند؟
فابریکه ها پرچاو شود؟
اصلاً ریاست برشنا مسؤل است که چنین قراردادی را با کشور تاجکستان بسته است که اگر برق داشتی صادر کن،اگر نداشتی،خیر است،ما در تاریکی و شکم گرسنه مینشینیم.

>>>   با این همه امکانات در داخل کشور؛ آفتاب درخشان (۷۵٪ سال)، اراضی نصب بادبان ها، ذخایر غنی لیتیم محتاج برق دیگران را بودن چگونه میتوان توجیه کرد؟ تنبلی، بزبان عامه بی خاری، ناآگاهی.......؟
آزاده

>>>   برق طلبی تا نیم دوز است.
خدا در بدر کند کرزی و اسمعیل خان را که بنیاد را بر طلب گذاشتند و خدا جایگاه غنی را در دوزخ فرو تر ببرد که هرچه گفت دروغ گفت و هیچ کاری نکرد.

>>>   تاجیکستان امورات خودشون به روز سر میکنند بیچاره ها خیلی ناراحت هستند که شوروی به فروپاشی رسید چون بهترین دوران برای تاجیکستان همان دوران شوروی بود از وقتی استقلال پیدا کردند دچار فقر و گرسنگی و تامین نیازهای اولیه خود شدند
حسن شامبالا از مزار

>>>   این کودنان از روز اول باید این معضل را پیش بین میبودند.
حداقل روسای جمهور بی تفکر و متفکر دوم جهان ما از همان ضرب المثل زبان بومی خویش درکی میداشتند که:
««« د پردی کت تر نیمو شپو دی »»»

اما افسوس!
همه میدانیم که ایجاد بند های برق پروژه های درازمدت بود و از دست اندرکاران امور تعهد ملی و احساس وطندوستی را می طلبید؛ و عواید چنین امور زیربنایی هم به نفع مردم بود تا به نفع دزدان.
از جانبی هم در انتقال برق از کشورهای همسایه منافع افراد مطرح بود تا منافع مردمی. افراد تلاش داشتند تا قرار دادهای کلان کوتاه مدت را با پول های کلان و بیحسابش از آن خود کنند.

تاسیس شبکه های انرجی نه به نفع کرزی بود و نه هم به اعضای فامیلش٬ و نه هم به سود قلدرانی چون فهیم٬ اسماعیل ٬ عطا٬ داوی٬ کابل بانک٬ عزیزی بانک و شرکا؛ و نه هم به سود خزانه دارانی چون اشرف غنی احمدزی٬ انوارالحق احدی ٬ عمر زاخیلوال٬ اکلیل حکیمی و باداران شان.

سرازیرشدن ملیاردها دالر به گونه ای بود که باید دزدان خارجی و داخلی می بایست هرچه زودتر سهم خود هارا بقاپند و در کوتاه مدت آن پول های بادآرده را به صاحبان اصلی اش یعنی بانکداران غربی بسپارند.

مگر گاهی فکر کرده اید که نزد این قلدران بی وجدان کدام یک با ارزش تر است؛ عیاشی و عربده بازی با روسپیان در دوبی و رقابت در نمایش ثروت و قدرت مانند شیخ های فاسد عربی٬ و یاهم سرمایه گذاری در فابریکه های تولیدی در کشور برای ایجاد شغل و امحای فقر هموطنان؟

>>>   افغانستان برای تولید برق باید با ایران همکاری کند چون پیشرفت سیستم انرژی رسانی افغانستان شدیدا به نفع ایران است پس در ان کمکاری نمیکند و از طرفی این همکاری باعث میشود افغانسنان سهم بیشتری از پروژه جاده ابریشم بین ایران چین و روسیه را تصاحب کند

>>>   سرزمین خورشید باید انرژی خود را از خورشیدتامین کند

>>>   نظر دهنده محترم ششمی:ای وطندار اخر چرا باید همیشه دست جلوی همسایگان دراز کنیم تا به ما کمک کند؟این ایران دچهل سال اینقدر حمایت کرد از افغانستانی ها که که ورمگو!!!ولی ما چه کردیم؟؟دورسانه ی بی بی سی و ایران اینترنشنال با دوتا فیلم الکی ما ر به جون هم انداختن و ما هم به این ها توهین کردیم... می دانم برادران درسته شاید نژاد پرستی توهین کردند د ایران نه که د افغانستان به هیچ وجه نژاد پرست و قوم پرستی و طالب ها اصلا نیستن!!!شاید شرایط د ایران کمی سخت باشد چون که شرایط صاحب خانه کمی سخت است برای ای که با امریکا جنگ مکنه وما هم به جا ای که کمک کنیم به ایران تا کمر شیطان بزرگ که مسلمین را بدبخت کرده به ایران می پریم به طوری که با سفره هم زبانان هم نمک می شویم و بعد نمک دان می شکنیم ما حتی د ۵۰سال دشمن و رفیق ر ازهم تشخیص ندادیم!!

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است