بشر بعد از پیدایش میل و نیازبه ارتباط با سایر همنوعان خویش داشت و در جستجوی وسیله بود تا با آن بتواند با هم نوعش ارتباط بر قرار کند و احتیاجاتش را رفع سازد. تلاش انسان نتیجه داد این وسیله بعد از طی مراحل اولیه خویش به رشدی رسید که امروزه حدود هفت ملیارد انسان روی کره خاکی با بیش از دوهزار و دوصد زبان مختلف تکلم می نمایند.

شکی در این نیست که زبانها زاده یکدیگر اند در آغاز نیز از جای و نقطه ی روی به تکامل نهاده که از آن جمله می توان زبان دری را برشمرد با پیشینه و سابقه طولانی که نخست از کناره های دریای امو به نقل از باستان شناسان و آثار بجا مانده، رونق یافت و مردمانی در سرزمینی بنام خراسان بزرگ (بلخ، بخارا، سمرقند، غزنی و هرات) و فرارود که همان ماورالنهر می باشد برخاسته است.

نظر به پژوهش های صورت گرفته و سنگ نبشته های موجود زمان پیدایش این زبان به دوهزار سال قبل می رسد.
اسناد موجود و نظرات علمای زبان شناس و باستان شناسان جهانی از یک طرف و همچنان از کشور های بنام های امروزی افغانستان ایران و تاجیکستان سندی بر اثبات این ادعا می باشد این زبان در طول عمر خویش دستخوش تحولات و نشیب و فراز های بوده است از جمله می توان هجوم چنگیزیان، حمله اعراب و غیره را برشمرد. در جوار این زبان و منطقه زبان های ساسانی و پهلوی رایج بود و مردم بدان محاوره داشتند.

هجوم اعراب در سرزمینی که امروز ایران گفته می شود پایه های زبان پهلوی و ساسانی که در انجا رایج بود کم کم سست نموده زبان عربی را جایگزین نموده بودند در همین زمان نفوذ زبان دری از نواحی شرقی ایران فعلی خالیگاه بوجود آمده را کم کم پر می نمود مردم آن دیار هم استقبال کردند و باعث شد این زبان در مقابل نفوذ فرهنگ عربی ایستادگی نماید و رشد چشمگیری هم داشته باشد، در آغاز طبقاتی خاص و دیوان دولتی و مشاهیر بدان تکلم می نمودند، دری یعنی زبان فاخر و بارگاهی، زبان خاص تلقی میشده است در طول مدت آهسته آهسته، به سطح جامعه و مردم می رود به پارسی مبدل می گردد.

سالیانی دراز در سراسر منطقه خراسان بزرگ و فرارود حکمفرما است. عوامل سیاسی و قومی در کشوری که افغانستان فعلی میباشد رخ می دهد، زمامدارانی متعصب قصد برکندن این تمدن فرهنگی و زبان فاخر را نموده در پی زنده نمودن بقایای قبلی زبان دری برآمده پارسی را از دری جدا می دانند و تلاش می کنند تا از ریشه آثار و فرهنگ این خطه را نابود سازند.

از طرف دیگر در نواحی تاجیکستان فعلی دولت بلشویکی سعی نمود تا زبان و فرهنگ ان مردم را از ایشان بگیرد و از هویت شان دور نماید که تا اندازه ای هم موفق شد رسم خط پارسی را گرفت و سلیک را جایگزین نمود و نامش را به نام زبان تاجیکی تغییر داد، با تاسف تلاش هردو حکومت نتیجه داده و رگه های اختلاف را میان این زبان واحد بوجود آورد.

زبان مردمان این سه کشور یا بهتر می توان گفت مثلث زبانی افغانستان ایران و تاجیکستان یکی بوده بدلایل نوشتاری آوایی و دستوری، این زبان، فرهنگ و تمدن میراث بزرگ این سه واحد جغرافیایی بوده حمایت حفاظت بر دوش همه پارسی زبانان می باشد. این زبان سومین زبان دنیا، دومین زبان اسلام و اولین زبانی است که قدرت و توانایی واژگانی ان لایتناهی بوده و خیلی غنی می باشد، حدود 180 میلیون نفر در دنیا به آن تکلم می نمایند.

بسیاری از مفاخر علمی و ادبی دنیا از این ناحیه و زبان بوده اند. افرادی مانند ابوعلی سینا، ابونصر فاریابی، مولانای بلخ، خواجه انصار، ذکریای رازی، فردوسی، سعدی، حافظ، سنایی، عطار، فخر رازی، بیدل دهلوی، اقبال لاهوری و صدها نام با افتخار دیگر که برای احیای فرهنگ انسانی تلاش کرده آثاری برای بشر باقی گذشته اند.
حراست و پاسداری از این میراث پر بار و غنی بر عهده تک تک پارسی زبانان خواهد بود.

محمد زرگرپور

>>>   ما از زبان مادرمان حراست میکنیم چنانکه کردیم.
در مقابل طوفان ها ایستادیم و این تنک باد ها را جدی نمیگیریم.

>>>   بیش از ۷۴۷۲ زبان در سراسر جهان وجود دارد. خانواده‌های زبانی اصلی (برحسب تعداد زبان)
اِتنولوگ (به انگلیسی: ethnologue) از معتبرترین دانشنامه‌های زبانهاى دنيا موجود در جهان است . اِتنولوگ ۷۴۷۲ زبان را به صورت خانواده‌های زبانی تقسیم‌بندی کرده‌است: زبان‌های نیجر-کنگویی ۱٬۵۳۸ زبان ۲۰٫۶٪
زبان‌های استرونزیایی ۱٬۲۵۷زبان ۱۶٫۸٪
زبان‌های ماورای گینه نو ۴۸۰ زبان ۶٫۴٪
زبان‌های چینی-تبتی ۴۵۷ زبان ۶٫۱٪
زبان‌های هندواروپایی ۴۴۴زبان ۵٫۹٪
زبان‌های بومی استرالیا ۳۷۸ زبان ٪۵٫۱
زبان‌های آفروآسیایی ۳۷۵ زبان ۵٫۰٪
زبان‌های نیلی‌صحرایی ۲۰۵ زبان ۲٫۷٪
زبان‌های اوتو مانگویین ۱۷۷ زبان ۲٫۴٪
زبان‌های استرا-آسیایی ۱۶۹ زبان ۲٫۳٪
زبان‌های ولتا-کنگو ۱۰۸ زبان ۱٫۵٪
زبان‌های تای-کادای ۹۵ زبان ۱٫۳ ٪
زبان‌های دراویدی ۸۵ زبان ۱٫۱٪
زبان‌های توپیایی ۷۶ زبان ۰٫۱٪
در سال ۲۰۰۸ میلادی برآورد شد که حدود ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تن به زبان‌های ایرانی سخن می‌گویند.که امروزه به حدود ۸۷ گونه از زبان‌های ایرانی سخن گفته می‌شود؛ که شمار سخنوران بزرگترین این زبان‌ها به‌طور تخمینی عبارتند از: فارسی (۱۱۰ میلیون تن)،[ پشتو (۴۱–۶۰ میلیون تن) لری (۶ میلیون تن)، زبان تبری و گیلکی (۷ میلیون تن)، کردی (۴۰ میلیون تن)، و زبان بلوچی (۷ میلیون تن).
مهم‌ترین زبان‌ها، لهجه‌ها و گویش‌های ایرانی نو عبارتند از: فارسی (پارسی، دری یا تاجیکی)، کُردی، تاتی، لکی، پشتو، بلوچی، آسی، لری، مازنی، تالشی، پشها ى و گیلکی .

زبان‌های ایرانی چندين کشورها به عنوان زبان رسمی هم‌اکنون در چندين کشورها کشور استفاده می‌شود. این زبان‌ها عبارت‌اند از فارسی در ایران، افغانستان و تاجیکستان، پشتو در افغانستان و و پاکستان و کردی در عراق و سوريه و تر کيه.
فقط ۶۰۰۰ زبان بومی آمریکای شمالی در ایالات متحده منقرض شده است.
هند تنها ۱۶۰۰ زبان مختلف دارد. لهجه ها و گویش ها منظور نیستند.

تعريف کهنه زبان ابزاری برای درک متقابل و برقراری ارتباط است. تعريف نوين زبان زيادتر در درک واکنشى فهميدن وفهماندن نيست زيرا با زبان بين انسانها مهتر اختلافات و نافهمى وغلط فهمى وسؤ تفاهم ٬ دعوا ٬ جنگ و جدال نسبت به ا فهام و تفهيم زيادتر است
باوجود میان انسانها ی همدين همتبار يک زبان مشترک نمونه اش بارز اش بيست سال جنگ و جدال وغير درک متقابل حاکمان پشتونها دربين خودطالبان پشتون با حاکمان پشتون دولتى. تعريف نوين زبان: وسايل غير زبانى مانند برقراری ارتباط مانند حرکات دست و زبان بدن واشاره هاى غيرزبانى و کشيدن آوازهاى عاطفى حرکات بويژه چهره و چشم در آن تظاهر و دروغ نيست . خوش آمدن و بد ديدن اثرگذار به تکامل و عدم جريان درک است
تعريف نوين زبان : گيرنده و فرستنده رمزها (کود ) به يکديگر ارسال مى کنند وهردو رمز ها را مى گشايند (دکود =رمزگشايى) . و اشاره هاى غير زبانى بين ٧٠ تا١٠٠٪ درک متقابل را تعيىن مى کنند مثلا کسانيکه گوش شنوا ندارند اصلا زبان ندارند. زبان آنها با علامت هاى و اشاره هاى دست وبدن است مانند علامت هاى ترافيکى در بين اين مردم کمتر غلط فهمى وسؤ تفاهم وجود دارد.
زبان زياد تر از ارتباط است چون زبان يک پديده هويت فرهنگى يک شخص واجتماع است
زبان زياد تر از ارتباط است چون زبان همه آثار فرهنگى و هنرى و هنرهاى هفتگانه رامى سازد.
زبان زياد ترازمعلومات و دانش است زيرا ادبيات نظم و نثر و درامه بدون زبان ناممکن است
زبان زياد تراز از همه دانش هاست زيرا همه ماهيت هاى فهرست شده در زبان حفاظت مى شود.
و زبان يک پديده عاطفى است زيرا از شنيدن نام خود شخص خشنود مى شود. هر انسان به زبان اول خود خواب مى بيند.
زبان زبان هم آتش است و هم درمان مرهم زخم

>>>   زبانها و گويش ها دنيا مانند گلها در گلستان است . هر قدر اقسام گوناگون گلها رنگارگ در گلستان باشد ٬ گلستان پررنگتر تزئین شده همانقدر گلستان زيبا و قشنگ و جاى يک گل اگر خالى شود ناراحت کننده است .گل خوب و بد ندارد. ارزش گلها يا زبانها در غمخوارى و آب دادن و پارودان است . انسان از نظر قانون فلسفه آزادى و عدالت و آزادى و عدالت و استقلاليت و برابرى و علم اخلاق يک برابر ارزش دارد.يکى از مشکلات که بى تمدنى و بى اخلاقى و حتى عقيده به خداوند نداشتن که خلق کرده خداوند را با تراشيدن بتهاى زيبا تر از هست نمودن خداوند بسازند يعنى غلطى خداوند را بگيرند:
او انسان چشم اش و يا روى وگونه اش زيبا نيست بينى اش کج است
بويژه درطايفه افغان و افغانشدگان آفريده خداوند را قبول ندارد . هيکل اش بزرگ فربى باشد. چشم اش بادامى اندام اش سنمى رنگ اش گندمى و وقتى که بشيند تز فارسى نگويد. و من نمى دانم که چرا اين اشخاص باوجود آن خود را ديندار مى گويند?
شعرى پيروى از سعدى :
زبانهاى دنيا گلهاى همديگر اند
در آفرينش از همه شان ز يک گهور اند

>>>   تمامش نتیجه عقده عقارت عقده جهل عقده بیفرهنگی و عقده عقارت تاریخی است۰ هنوز هم در چهار پای روان هستند مثلیکه تا دیروز نه رسم خط داشتند و نه هم نان خوردن خود را یا داشتند هنوز هم همان عقده ها را دارند۰

>>>   زبان فارسی را سلطنت مغول و فرهنگ تاجیک به هند رساند نه اوغان ها که سیاهی لشکر بودند و از فرهنگ بیخبر۰

>>>   به گفته ی پروفیسر دوکتور حسابی با حروف بای فارسی می توان ۳۲ میلیارد کلمه ساخت.

>>>   زبان خارجی درین دیار همان زبان بدوی است که پانزده رقم ی، ر، د وغیره مثل آنرا دارد، پند دار و بی پندک۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است