الماس یکی از جنگجویان طالبان است که مدتی است از زندان آزاد شده است. او در خانه اش در قریه دوردستی در ننگرهار زندگی می کند. ظاهرا مصروف زندگی شخصی و رسیدن به نهال هایی است که در حویلی کلانش، کاشته است. او با گروه کوچکی از زندانیان آزاد شده رابطه دارد، و پیوسته با هم می بینند. آنها خواهان تطبیق شریعت در افغانستان هستند و الماس در جلسه با دوستانش می گوید که فعلا به دستور رهبران شان در خانه هستند، اما آنها برای تطبیق شریعت و در مقابل زنانی که رفتار ضد اسلامی دارند خواهند ایستاد.

نظر او در مورد جایگاه زنان، روشن و خالی از ابهام است: "اگر زنی می خواهد هوتل و یا بیزنس دیگری داشته باشد، باید آن را از طریق شوهرش و یا یکی از بستگان مردش اداره کند. یک زن نمی تواند یک دکان را خودش اداره کند. اسلام محدودیت هایی را وضع کرده است. زن می تواند به واسطه یک مرد، تجارتش را اداره کند ... "

جالب این است که الماس و دوستانش اصلا اشاره ایی به جنگ با خارجی ها نمی کنند. دغدغه های آنها کاملا داخلی است، و برای تحمیل خواست و فکر شان بر تمام کشور ، آماده جنگیدن و مردن هستند. یکی از دوستانش، می گوید که او قبلا فقط به جنگیدن با تفنگ می اندیشید، اما حالا و پس از زندانی شدن، آماده است تا از بمب ( منظورش شاید انتحار باشد ) برای کشتن دشمن استفاده کند.

این بخشی از یک گزارش بسیار جالب، فرانس 24 است. در بخش دیگری از همین گزارش، به جهان دیگری پرداخته می شود، جهانی که در آن خانمی در کابل رستورانتی دارد و می خواهد آنگونه که می پسندد لباس بپوشد و زندگی کند. در این جهان، گروهی از مردان و زنان جوان، در رستورانت آن خانم جلسه دایر کرده اند و مصروف پیگیری حقوق قربانیان جنگ هستند. آنها نگاه نو به زندگی دارند، زن و مرد در کنار هم فعالیت می کنند. نحوه پوشش، حرف زدن و ظاهر آدم ها در این جهان، هیچ شباهتی به جهان الماس و دوستانش ندارد. در این جهان، آرزوها و ترس، برجسته تر به نظر می رسد، امادر جهان الماس و دوستانش تعصب، اراده برای پیروزی و تفنگ.

ظاهرا فاصله بسیار زیادی میان این دو جهان متفاوت و آشتی ناپذیر وجود دارد، و پلی که این دو جهان را به هم وصل کند، به چشم نمی آید. این دو جهان اما تا ابد جدا از هم نخواهند ماند، و دیر یا زود به هم خواهند رسید برخورد خواهند کرد. سوال این است که آیا در این برخورد و یا به هم رسیدن، مجاب کردن، دیگرپذیری و نگاه نو به زندگی حرف آخر و تعیین کننده را خواهد زد، و یا تفنگ، زور و اراده برای پیروزی. اگر فکتور خارجی را در نظر نگیریم، در رویارویی های جهان های متفاوت و آشتی ناپذیر افغانی، معمولا، زور، تفنگ و اراده خلل ناپذیر برای پیروزی، حرف آخر را زده است.

عبدالله وطندار

>>>   درجدال تفاوت دیدگاه درکشورماهمواره برنده احمقان اند.
انهااندکه اکثریت درحدود۹۹،۹ فیصدنفوس را میسازند.مثالونه:
-پیروزی حبیب اله درمقابل امان اله
-پیروزی مجاهلین درمقابل حزب دیموکراتیک
-پیروزی ملاها درمقابل نونهالان جامعه مدنی
حوادث بعدی نیز به یقین به همین منوال رقم خواهدخورد.
نوین

>>>   هنگامی که در سال ۱۹۷۸ میلادی روس ها به افغانستان حمله کردند،جیمی کارتر رییس جمهور وقت امریکا د. بیانیه تلویزیونی اش گفت که روس بالای کشور مسلمان و مردم متدین افغانستان حمله کرده است و وطن شان را اشغال کرده است و برای مردم مسلمان افغانستان جهاد فرض است.
از همان زمان جهاد شروع شد و تا حالا ادامه دارد.
شما در تمام قریه جات و ولسوالی های افغانستان بگردید،یک نفر زن را بی چادری پیدا نمی کنید.چه رسد به آن که زن دکانداری کند.
برای یک طالبی که از اطراف به شهر کابل می آید و میبیند که یک زن در رستوران کار میکند،این بدان میماند که شما با خانم خویش در یک کشور اروپایی در یک استخر که تمام مردان ،همراه با همسران شان و دختران و پسران شان ،یکجا در یک حوض با لباس شنا ،شنا میکنند،شما نیز با لباس شنا ،همراه با خانم و اولاد های خویش درین حوص ها شنا کنید.
این را نه تنها شما.بلکه کمونست ترین افغان شما که پیرو مارکسیزم و لنینیزم است،امروز در اروپا و امریکا انجام نمیدهد و شما را که در کابل هستید،در جای خودش بگذارید.
پس تفاوت های فرهنگی نه تنها میان افغانستان و کشور های اروپایی و امریکایی وجود دارد،بلکه در داخل خود افعانستان تفاوت های بزرگ فرهنگی بین شهر ها و اطراف وجود دارد.
یک نمونه اش خود کشور بزرگ هندوستان که خود را بزرگترین دموکراسی جهان میداند.
شما در بمبی بزرگترین شهر هندوستان و مرکز بالییود با بیست میلیون نفر نفوس،در تمام سواحل آن در بحر هند بگردید،یک ساحلی را نمی یابید که مرد و زن یکجا باهم با لباس شنا در لب ساحل شنا کنند.
بنأ تفاوت کلتوری در تمام جهان وجود دارد و تطابقت انسانها با یک کلتور دیگر خیلی مشکل است.

>>>   مگر مادر شان (بی نظیر) خو مسقلأ حکومت چتلستان یعنی زادگاه شان را پیش میبرد. میگویند :" درغگو حافظه ندارد" و صمد آغا میگوید که "درغگو دشمن خداست".
آزاده

>>>   به نظردهنده دوم!
وقتی داخل اروپا میشوی چیزهای جالب وحیرت انگیززیاداست.
وبتدریج متوجه میشوی که درین سرزمین تعقلواخلاق عالی فرمانروااست.وازالف تایا همه منطقی وزیبا.برخلاف ماکه ازالف تایا جزاحماقت.جالب است که کون لچ های لب بحراینها خیلی باناموس ترازچادری دارهای مااند.خداشاهداست مرداروپایی رااخلاق عالی انسانیش اجازه نمیدهدبطرف زن برهنه وبیگانه که درساحل بحرخمیده ورفع خستگی میکندنگاه کند.
مشفق

>>>   الماس و امثال شان سیاهی لشکر هستند و بعد به هدف رسیدن پاکستان و در قدرت قرار گرفتن سران ....طالب افرادی چون الماس مثل سپاهیان مجاهد دنبال یک لقمه نان سرگردان خواهند بود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است