به چند کشور عربی حاشیه خلیج فارس نگاه کنید. تقریبا در در تمامی این کشور ها، پایگاه های نظامی امریکا وجود دارد، امریکایی ها نقش مهمی در امنیت، ثبات و سیاست خارجی این کشور ها دارند و در مواردی، وقتی پای منافع امریکایی ها در میان باشد به شکلی از اشکال این کشورها را به پذیرش آن وا می دارد.
اما این کشورها آرامش دارند، دست کم به لحاظ اقتصادی، توسعه یافته هستند، مردم در آنها سواد آموخته اند، شهر نشین شده اند، وضع اقتصادی بسیار خوب دارند و از رفاه بسیار بیشتر نسبت به بقیه منطقه برخوردارند.

چرا ما هم مثل اینها نباشیم؟ پشت استقلال مستقلال نگردیم، پایگاه های نظامی امریکا را قبول کنیم، منافع امریکا را حتی اگر گاهی در تضاد با منافع خود مان باشد درنظر بگیریم، اما در کنارش از تمام نعمت هایی که اینها برخوردار هستند، برخوردار شویم؟
اینها چیزهای کلی است که برخی از دوستان به من می گویند، وقتی من می گویم استقلال مهم است. راستش، من در این گفته ها منطقی می بینم و همین، باعث می شود که در مورد شان فکر بکنم و جدی بگیرم شان.

چند نکته در این مورد:
- در این کشورها ممکن است هر نوع نعمت باشد، اما دموکرسی، حقوق بشر، حقوق زن و... نیست. پس چرا ما در افغانستان در مقابل طالبان به این ارزش ها چسبیده ایم؟ حتی طالبان می توانند از همین کشورها به عنوان نمونه های انکشاف اقتصادی بدون دموکرسی و حقوق بشر و... نام ببرند. مثلا از عربستان سعودی.

2. در بیست سال گذشته، یک بخش کلانی از جامعه افغانستان، حضور امریکایی ها و ایده های کلی پشت سر پروژه امریکایی ها را قبول کردند. همین ها، فعلا در موقعیت بسیار دشواری قرار گرفته اند. پس چرا نتوانستیم، میزانی از خوشبختی مثلا قطر و یا عربستان را به دست بیاوریم؟

بازیگران اصلی افغانستان، به حرف ما و شما نمی کنند. بازیگران کم زور، پراکنده و محروم از امکانات مثل هزاره ها، سر و صدا و پرحرفی (مثل من) زیاد می کنند، اما تجربه نشان داده است که نمی توانند نقش بسیار مهمی در تعیین مسیر آینده افغانستان بازی کنند. آنهایی که قدرت، اراده، امکانات و آمادگی مردن برای بازی کردن این نقش را دارند، در نهایت برای تثبیت موقعیت برتر و سلطه شان از حضور و امکانات خارجی ها هم سود بیشتر خواهند برد.

استفاده عبدالرحمن از امکانات انگلیس و اینک داستان مذاکرات در قطر، این واقعیت را تا حدودی نشان می دهد. یعنی می خواهم بگویم که ما اگر بخواهیم هم، نمی توانیم به سادگی و راحتی، افغانستان را شبیه امارات، قطر و یا عربستان بسازیم. این کشور، واقعیت های بسیار قدرتمند خودش را دارد که به سادگی و به خواست ما و شما تغییر نمی کنند.

عبدالله وطندار

>>>   در خلیج فارس امریکایی ها به تیل ضرورت دارند و استخراج تیل به آرامش‌ضرورت دارد، سوریه که تیل اش را با این فاشیستان شریک نمی سازد با آوردن داعش‌ در منطقه تیل اش را دزدی می کنند.
آین سرزمین معادن دارد و تریاک که هردو در شرایط جنگی برای امریکا منفعت بیشتر دارد (اگر یکی آن بمب است چار دیگر سرنگ پرانی است) واز طرف دیگر طالبان اردوی اجیر و ذخیره آنها برای جنگ ایران است و باید آنها تمرینات متداوم داشته باشند.
آزاده

>>>   اگر عقل و شعور خود را بکار برید از کشوهای غربی جلوتر هستید

>>>   بسیار مردم بی مروت هستید از همان ها هستید ولی صرف دم ندارید تا دیروز. امریکا را بد و فحش می‌گفتید حال امریکا را باز برادر میخواهید بدون اینکه شما بنویسد امریکا پدر خوانده تان شده بود و پسران فرزندی امریکا ربانی و فهیم اینها را به جای پدر قبول کرده بودند ولی اینکه امریکا از این دو فرزند ناخلف دست برداشت این را شما خوب میدانید و ضرورت به گفتن ندارد

>>>   وقتیکه ایران به عین الاسد حمله کرد امریکاحتی از خودش هم دفاع نکرد, در نتیجه 110 نفر ضربه مغزی شدند البته این آمار طبق رسانه هایی امریکایی است. چون رسانه های دیگر کشور ها حق نداشتند که بعد از حمله به پایگاه عین الاسد وارد شوند.
ما چطور اعتماد کنیم به این امریکایی های که از خود شان حالا به هر دلیلی نمیتوانند دفاع کنند, از ما بدبختها دفاع خواهد کردند.

>>>   نامید شیطان است .اماظوریکه دیده میشود ماهمان میشویم که هستیم .زیرا درتاریخ کشورماتاحال هیچ زعیم ملی بمیان نیامده هیچ حزب ملی که تمام ملت ازآن حمایت کنند بوجود نیامده رهبران دولتی نتوانستند بخاطرآبادی وآرامی مردم اززمینه های که برایشان پیداشد استفاده درست نمایند .لذا مانمیتوانیم حتا مثل کشورتاجیکستان شویم .بگذارجنگ کنند وبمیرند.ونفهمند که چرا وبرای که میجنگند .

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است