سربریدن معلم تاریخ در فرانسه: آیا زمان تصامیم مهم و سخت فرا رسیده؟
دولت فرانسه سرانجام از سستی و تعامل با اسلامیسم (اسلامگراهای افراطی) دست برداشته و عملآ با در نظر داشت حقوق بشری برای تآمین و حفظ امنیت و بنیاد های اساسی جمهوریت و پرنسیپ لائیسته ( سکولاریسم) علیه آنها وارد عمل میشود ؟ هنوز زود است که در مورد آن قضاوت کنیم چون دموکراسی فرانسه سعی میکند که اعمال حکومت با قوانین فرانسه در تضاد قرار نگیرد. بار ها دیده شده که یک اسلامیست رادیکال که از فرانسه اخراج شده بعد از امر محکمه برگشتانده شده چون دلایل دولت نزد محکمه قانع کننده نبوده. این است حکومت قانون. اما اگر عملیات تروریستی اسلامی در گذشته پیام سیاسی داشی و عکس العمل داعش در مقابل سهمگیری نظامی فرانسه علیه آنها در عراق و سوریه بود، اینبار نظام جمهوریت، لائیسته و آزادی بیان و مقام معلم نشانه گرفته شده و شیوه عمل ، بریدن گردن یک معلم، انزجار عمیقی را در جامعه ایجاد نموده است. از اینجا است که برخی از امامان مساجد دیروز از آزادی بیان و نشر کاریکاتور پیامبران دفاع نموده و آنرا با اسلام در تضاد نمیبینند.

ولی اوضاع اجتماعی و سیاسی فرانسه و اکثر کشورهای اروپایی در دو دهه اخیر دگرگون شده. بحران اقتصادی، رشد بیکاری و حضور بیش از پیش خارجی ها که اکثرا بطور غیر قانونی وارد میشوند، با تاریخ، فرهنگ و طرز زندگی اجتماعی آن آشنا نیستند از دلایلی است که موجب رشد بیسابقه احزاب افراطی راست، نژاد پرست و ضد خارجی شده است. رهبر چنین حزبی دو بار در ۲۰ سال اخیر به دور دوم انتخابات ریاست جمهوری رسید و فقط اتحاد تمام دموکرات های راست و چپ موجب شد تا آنها پیروز نشوند. امانوئل ماکران که در این زمنیه ( مانند مارکل در آلمان) زیر حملات راست افراطی و راست میانه قرار دارد اگر تصامیم مهمی علیه اسلام رادیکال (که ربطی به حقوق مسلمانها ندارد) نگیرد، ممکن در انتخابات یکسال بعد راست افراطی بقدرت برسد. حتی باز پس گرفتن ملیت فرانسه هم در برنامه های اش قرار دارد.

از این لحاظ دیروز در سراسر فرانسه اجتماعات همبستگی و همدلی با معلم سربریده و برای دفاع از آزادی بیان برگزار شد. در پاریس شخص نخست وزیر در آن شرکت نمود. چند ساعت بعد از تصامیم دولت آگاه شدیم. ۲۳۱ اسلامگرای افراطی در حال اخراج از فرانسه هستند. تحقیقات از بیش از ۵۰ موسسه اسلامی در حال انجام است و این امر حتی شامل موسساتی که از بودجه عمومی استفاده می‌کنند، نیز می‌شود.

از ۸۰ نفری که در "ستایش سربریدن" معلم تاریخ مطالبی را در فیسبوک منتشر کرده‌اند، نیز بازجویی خواهند شد. مهمتر از آن، وزیر داخله اعلام نمود که در ماه دسامبر همین سال پروژه قانونی به پارلمان پیشنهاد خواهد شد که در مورد حق پناهندگی تجدید نظر شود و از سهل انگاری کنونی در پذیرش پناهنده سیاسی جلوگیری شود.

این پسر چچنی قاتل همراه فامیل خود زمانی که دو ساله بود به فرانسه آمده بود. فامیل اسلامگرای وی به بهانه که مورد ظلم روسیه قرار دارد پناهندگی را بدست آورد. بارها دیده شده که افرد جنایتکار تقاضای پناهندگی کرده اند و قبول شده اند. انگلستان چند سال قبل یک قومندان حزب اسلامی که در جنایت معروف بود و در انگلستان پناهنده بود بعد از حکم محاکمه به افغانستان برگرداند. همچنین یک شکنجه گر خاد ( رژیم نجیب الله) را هم به افغانستان تسلیم نمود. انگلیسی ها و افغانهای واقعآ پناهنده این حالات را افشا نموده بودند. کم نیستند کسانی که حتا در افغانستان تولد نشده اند تقاضای پناهندگی سیاسی را میدهند و قبول هم میشوند. چنین حالاتی گرچه برای فرد از امنیت و یک زندگی آرام مژده میدهد واز نگاه انسانی قابل درک و فهم است، اما پس زمینه های آن در جامعه گران تمام میشود.
برعلاوه اینکه ارزش ستاتوس پناهندگی سیاسی را که در کشور های دموکراتیک یک اصل مهم و حتا "مقدس" است زیر سوال میبرد.

دوسوال مهم: اول، با تصامیم قاطع علیه اسلام رادیکال یا اسلامگرایی افراطی، چگونه میتوان به مخالفت با دین اسلام نلغزیم. وزیر داخله که خودش از فامیل مسلمان است شهرت خوب در مورد انجمن های اسلامی ندارد. آزادی دین در فرانسه محترم است. دوم، با رفرم حق پناهندگی نباید از آنهایی که واقعآ حق دارند تقاضای پناهندگی سیاسی کنند، جلوگیری شود.

داکتر کریم پاکزاد

>>>   آقای پاکزاد محترم
من فکر میکنم پروژه اسلام افراطی که یک معجون ترکیبی از مواد مختلف به دست آمده از دوران تاریخ ۱۴۰۰ ساله جهان اسلام است در کارخانه های فکری غرب کشت و پرورش شد و برای پیاده کردن اهداف مشخص تا حال مورد استفاده قرار میگیرد .
اینکه یک میکروبی از این مکروب ها فرصت قدم گذاشتن به بیرون از محوطه لابراتوار را می یابد هم قابل سوال است ، نه شود که برای کدام پروژه خاص باشد.
در غیر آن تا جائیکه من میدانم از جنگ الجزایر به اینطرف یا شاید هم پیشتر به ملیون ها مسلمان در فرانسه به خصوص و بعد از جنگ جهانی دوم در ارپای غربی مثل آلمان و بلجیم و هالند و یا از زمان هند بریتانوی به بعد در انگلیس سکونت داشتند و دارند اما موارد افراطیت فقط در این سالهای پسین مشاهده میشود.
جالب اش این جا است که غرب و امریکا برای مبارزه با طالب به افغانستان تشریف بردند مگر همزمان فراری های طالب را به حیث پناهنده در کشور هایشان می پذیرفتند به جای اینکه به جرم جنایت جنگی محکمه کنند.
دلیل اش را عقلای قوم باید پیدا کنند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است