دوهفته قبل وقتی داکتر عبدالله به پاکستان سفر کرد و به استقبال گرم و بی پیشینۀ مقامات پاکستانی روبرو شد، برخی ها با ذوق زدگی حدس و گمان هایی را مطرح کردند که اسلام آباد طرفدار ریاست وی در حکومت موقت احتمالی آینده است. اما این حدس و گمان فقط یک توهم بود و هیچ مبنای درست و واقعی نداشت.

پاکستانی ها دو هفته بعد در این دو روز از گلبدین حکمتیار نیز استقبال پر حرارت و صمیمانه کردند. در حالی که حکمتیار برخلاف عبدالله عبدالله که ریاست شورای مصالحۀ دولت افغانستان را بدوش دارد از هیچ نوع موقف رسمی در این دولت برخوردار نیست و از منتقدین دولت نیز به شمار می رود.

ممکن است پاکستان به دعوت برخی سران احزاب و تنظیم های جهادی و سیاسی افغانستان ادامه بدهد و میزبان آنها در اسلام آباد و راولپندی باشد؛ هرچند که استقبال از آنها همچون استقبال از حکمتیار بسیار صمیمانه نباشد.

اما چرا پاکستان از سران گروه های درون دولت و نظام حاکم سیاسی و سران طالبانِ در حال جنگ با دولت و نظام و مقامات دولتی افغانستان اینگونه استقبال مشابه می کند؟

پاکستان با دولت افغانستان پس از امضای موافقتنامۀ دوحه و در شرایط کنونی آغاز مذاکرات صلح و تشدید جنگ طالبان، همان بازی را انجام میدهد که در سال های 1371 و 1372 و تا آخر علیه دولت مجاهدین انجام داد. ایجاد رابطه با گروه ها و سران گروه های مختلف درون و بیرون آن دولت برای تضعیف و فروپاشی پدیدۀ دولت در افغانستان. پاکستان در تمام آن سال ها کوشید که به هرگونه تصمیم سیاسی که در داخل افغانستان برای دولت داری و دولت سازی گرفته می شود، خط بطلان بکشد و اسلام آباد و راولپندی مرکز و مقر تصمیمات و فیصله های سیاسی در افغانستان باشد.

پاکستان در این بازی موفق بود. پاکستان فیصلۀ شورای حل و عقد هشتم جدی 1371 کابل را با امضای موافقت نامۀ اسلام آباد توسط رهبران تنظیم های جهادی در هفدهم حمل 1372 باطل ساخت و از ایجاد شورای ممثل پارلمان که از پنج درصد اعضای شورای حل و عقد تشکیل می شد، جلوگیری کرد.

پاکستان اکنون برای تضعیف و فروپاشی پدیدۀ دولت و نهادهای اصلی شکل دهندۀ دولت چون پارلمان و شورا های ولایتی، قانون اساسی و غیره که طی این سال ها نه در اسلام آباد و راولپندی بلکه در افغانستان شکل گرفت، به همان بازی پیشین متوسل شده است. پاکستان در این بازی می خواهد تا جایگاه دولت افغانستان را در سطح یک گروه سیاسی تقلیل دهد و راه برای تضعیف و سپس فروپاشی دولت و گسست دولت از طریق مذاکرات صلح افغانستان هموار شود.

آنچه که موفقیت پاکستان را در این بازی تسهیل می کند، از یکطرف، همراهی برخی سران گروه ها و تنظیم ها با اهداف و نیات پاکستان و از طرف دیگر، سیاست های تک روانه، انحصار گرایانه و تمامیت خواهانۀ پر از تبعیض و تعصب ارگ است که مانع اجماع ملی بر سر مسایل مختلف از جمله چگونگی رابطه با پاکستان و شکل گیری پایدار دولت – ملت می شود.

محمد اکرام اندیشمند

>>>   پاکستان یک فورمول ثابت دارد و آن اینکه همیشه یک گروه یا گروپ یا گروپ هایی آماده برای مداخله در امور افغانستان به گونه ریزرفی دارد.
حال که طالبان به جای غنی در مسند قدرت تکیه میزنند خواه نا خواه باید در مقابل اهداف پاکستانی ها قرار بگیرند در غیر آن پاکستان حتی گرم کننده بستر خواب شان را هم میخواهد در اختیار داشته باشد.

پس پاکستان نیاز به گروه ریزرفی مخالف حاکمیت در افغانستان دارد و از حالا در صدد تدارک آن است.
گلبیدین که نوکر قدیمی است ، اما خواست نو پاکستان از گلبیدین کاملا" تازه و جدید است و آن اینکه یک گروپ سرسپرده به اهداف پاکستان از حزب اسلامی باید آماده شود که همه از نسل نو باشد و احتمالا" در راس شان فرزند گلبیدین.

>>>   مردم افغانستان افتخار میکنند که ما تاریخ پنج هزار ساله داریم، و مردم افغانستان در عوظ کسانی خود فروخته و خائن ها وطن فروش و قاتلین های داریم که غلام غلام مان شدند ،که تاریخ پنج هزار ساله افغانستان را بی ارزش کرده اند و مردم افغانستان را در افکار جهانیان عقب مانده و آدم کوش و فقیر و ناتوان که به هم نوع خود شانم رحم نمی‌کنند معرفی کردند، پاکستان که از موجودیت اش ۷۰سال میگیزرد که غلامان جون سران جهادی گلبدین بی دین و قاتل وطن فروش زاده اولش بود،برای نابودی افغانستان و زاده دومش طالب خون خوار و قاتل که به اسم قرآن و خدا یک عده مردم بی سواد و جاهل را وادار به انتهاری و آدم کوشی میکنند البته به دستور آی اس آی ،تا مردم ازین غلام غلامان راه شانرا جدا نکنند وخوب وبد را از هم نشناسند همین آشسو کاسه ، لعنت براین غلامان این غلامان خائن وطن باید اعدام شوند، هرکسی که این غلامان را از روی زمین نابود کند در مقابل خدا رو سفید خواهد بود.
امیری مهاجر درایران

>>>   گلبدین از غنی و عبدالله کرده بهتر است. اگرچه متعصب است ولی معلومات دینی دارد شاید در آخرین لحضه زندگی اش توبه کند.
شاید روزی تاجیک.ازبک. هزاره و دیگر اقوام غیر پشتون را برادر گوید. شاید روزی از مردم کابل معزرت بخواهد. شاید روزی دانشگاه بگوید

>>>   بلی،۰۰۰ گل بیدین بهتر است چون شاید توبه کند شاید چنین کند ویا شاید چنان کند، آنهم در آینده، آنهم شاید۰ عجب لوده مردمی هستند این گل بیدینی ها و هواخواهان آنها۰

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است