طوریکه جنگ در افغانستان را نمی توان خارج از مسایل و موضوعات ملی–منطقه ای و بین المللی بطور مجرد و ساده مورد مطالعه و بررسی قرار داد.
همچنین صلح در افغانستان را نیز نمیتوان بدون درنظرداشت مسایل منطقه ای و بین المللی صرف از بعد ملی و افغانی آن مورد مطالعه قرار داد زیرا سرنوشت افغانستان با جهان و منطقه ما حولش طوری گره خورده که هر نوع تحول مثبت و یا منفی که در منطقه ما حول افغانستان رخ دهد اثرات خود را میتواند بر بالای افغانستان بگذارد و برعکس در افغانستان هم ایجاد هر نوع تحول مثبت و یا منفی میتواند در منطقه و در شراییط موجود در فرا منطقه اثر گذار باشد.

لذا سفر های رییس شورای صلح و مسوولین دولت افغانستان را از این بعد باید مورد ارزیابی قرار داد، طوریکه گفته آمدیم جنگ و صلح در افغانستان را نمیتوان خارج از ابعاد منطقه ای و فرا منطقه ای صرف از بعد و منظر داخلی و افغانی آن مورد مطالعه قرار داد زیرا از یکطرف ادامه مداخلات خارجی کشورهای مداخله گر و از طرف دیگر موقعیت جیوپولیتیک و جیو استراتژیک افغانستان و حضور و فعالیت گرو های افراطی و تروریستی در کشور، دقیقا افغانستان را مجبور میسازد تا در حل مشکلات خود و دفع مداخلات و مبارزه با تروریزم جهانی و ایجاد صلح و ختم جنگ و منازعه در افغانستان دیدگاها و موضعگیری های کشور های ذی دخل را دانسته و با خود داشته باشد و اگر بتواند در این ارتباط (اجماع ملی منطقه ای و بین المللی مثبت) را حاصل کند چه بهتر -زیرا بدون درنظرداشت وضعیت منطقه و موضع گیری کشورهای ذیدخل (منطقه ای و فرا منطقه ای و جهانی) کار برای افغانستان سخت و دشوار خواهد بود- البته این همه بدین معنی نیست که نقش خود و کشور خود را فراموش کرده و نقش کشور های خارجی را بزرگتر و بزرگتر سازیم زیرا بزرگ ساختن نقش دیگران- بازیگران منطقه ای و فرا منطقه ای و بین المللی تا بحدیکه نقش خود صاحبان اصلی قضیه که مردم افغانستان اند فراموش گردد و یا اینکه مردم و دولت افغانستان به نحوی دور زده شوند نیز قابل پذیرش نبوده و این اشتباه در مذاکرات میان (امریکا و طالبان) یکبار صورت گرفته که تکرار آن به مصلحت کشور و مردم افغانستان هرگز نخواهد بود.

والسلام
سید محمد خیر خواه

>>>   در کشمکش شش گاو
ثابت ماندن جغرافیا مشکل است.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است