عمران خان نخست وزیر پاکستان اولین بار است که به کابل سفر میکند. این سفر در حالی صورت می‌گیرد که روند گفتگو های صلح در قطر کلاوه سر درگم است و بزودی ها هیچ چشم انداز روشنی در راه صلح دیده نمی شود.

از سوی دیگر متاسفانه در کشور ما میدان جنگ نسبت به گذشته گرم و گرم تر است نا امنی ها تقریباً به داخل شهر ها رسیده در چنین شرایطی عمران خان به کابل می آید اما او نخست وزیر کشوری است که مردم افغانستان رهبران نظامی آن کشور را محور شرارت میدانند اکثریت مردم افغانستان به این باور اند که پاکستان هیچ وقت در دوستی و حسن همجواری با کشور و مردم ما صادق نبوده متاسفانه من از دست آورد های سفر فردای عمران خان به کابل که زمینه ساز صلح و صفا شود امید زیادی ندارم اگر معجزه ی رخ دهد کار جدا گانه ی است.

از طرف دیگر نه تنها من اکثریت مردم افغانستان بدرستی میدانند که کشور و مردم ما در عجیب ترین و حساس ترین لحظات سر نوشت ساز تاریخ خود قرار دارند تنها و تنها پایمردی استقامت همدلی این ملت پر افتخار میتواند روزنه برای فردا باشد. وارخطایی دست و پاچه شدن رهبران موجود نمیتواند این کشتی طوفان زده را بدون همکاری مردم خدا پرست افغانستان به سر منزل مقصود برساند باید استوار و پایدار بود.
بر سر مژگان چو اشک استاده‌ای هشیار باش

احمد سعیدی

>>>   سعیدی صاحب بزگوار!احترامت برجایش،امامیخواهم عرض کنم.
-ماهمیشه باپاکستان دشمنی داریم(طورمثال سرحدات بین المللی اش رابه رسمیت نمی شناسیم) ولی ازانها دوستی میخواهیم.مضحک نیست؟
-ملت پرافتخار:الهی اگرافتخاری راسراغ داشته باشم بهردوچشم کورشوم.مگراحماقت وقتل وچوروچپاول وگدایگری وبیناموسی افتخاراست؟
-رهبران:کدام رهبران؟منظورهمین گدیگک های کوکی خارجی است چه بلا؟
اینها قطعا نقشی دراوردن صلح ودوام جنگ ندارند.
-برای ختم جنگ بهتراست عقل پرست باشیم.
عاقل

>>>   غنی اگر جرئت دارد خطوط سرخ خود را به عمران خان ترسیم کند و نترسد.
عمران خان سلاح بهتری از طالب ندارد و طالب دیگر زمین گیر شده است.
یا لاندی شود یا باندی

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است