من رییس کمیته ملی حوادث و اضطرار هستم و از اینرو بخاطر آمادگی برای احتمالات زمستان امروز جلسه این کمیته را ساعت ده و نیم بجه در قصر صدارت دایر نمودم.

سوال های کلیدی که در این کمیته مطرح گردید عبارت بود از اینکه: زون بندی کشور از دید حالات اضطرار و حوادث چیست؟ پاسخ وجود نداشت.
چه تعداد از گلوگاه ها در زمستان ممکن بند شود؟ پاسخ وجود نداشت.
تخمین سراسری برای حالت چیست؟ پاسخ استوار بر مطالعه وجود نداشت.
کسر در بودیجه ملی و کمک جهانی برای حالت اضطرار چند است؟ پاسخ به شکل پارچه پارچه وجود داشت اما پاسخ مشترک میان دولت افغانستان و سازمان های جهانی بخصوص ملل متحد وجود نداشت.

آیا حالت اضطرار تنها در محور اقلیم و برفباری می چرخد و یا اینکه بیجا شدگان ناشی از ظلم طالب نیز مستحق کمک اند؟ برنامه مدون در این زمینه طرح ریزی نشده بود.
در تدوین برنامه زمستان چه مقدار وزارت های عضو و شریک در برنامه دخیل بودند معلوم شد که تا اکنون این فرهنگ نهادینه نشده است که وزارت های عضو عضویت خویش را جدی بگیرند. پس فیصله گردید که این کمیته در کمتر از ده روز بازهم جلسه بگیرد و به سوالات فوق و دیگر سوالات تخنیکی پاسخ ارایه گردد.
من از زحمت کشی وزیر دولت در امور حوادث و حالات اضطرار سپاس می نمایم که توانسته اند در مدت کوتاه رسیدگی درست به ولایات نمایند و مدیریت شان در پسا سیلاب ها قابل قدر است.

وزرای عضو که در این جلسه اشتراک داشتند عبارت بودن از آقایان کریمی وزیر احیا و انکشاف دهات، ظهیر وزیر اطلاعات و فرهنگ، انوارالحق احدی وزیر زراعت، ارغندیوال وزیر مالیه، عثمانی وزیر صحت عامه، شمیم خان کتوازی رییس ارگانهای محل، نجیب الله یمین وزیر فواید عامه، هارون چخانسوری وزیر معادن، میرویس ناب معین وزارت خارجه، جاوید رسولی رییس احصاییه مرکزی، محمد خان تکل رییس اراده ملی تنظیم آب، مظفری معین وزارت حج و اوقاف، رییس اداره انکشافی ملل متحد و سه موسسه دیگر ملل متحد، جمعی از متخصین از ادارات مختلف و از دفتر من نیز حاضر بودند.

مردم می پرسند در این جلسات شما چه میکنید؟ فایده اش به ما چیست؟ می گویند از کلی گویی خسته ایم. من هم خواستم به شما بگویم که جلسه خیلی مهم و حیاتی بود اما نتیجه نداشت و به این ترتیب هفته آینده باز دایر میشود.
من امیدوارم که با انجام این کار های ما بتوانیم کسر را مشخص ساخته و بعد در برابر دوربین ها قرار بگیریم و بخاطر مهار خطرات زمستان از دولت و ملت خود دنیای بیرون طلب همکاری کنیم.

امرالله صالح

>>>   شما جناب صالح زنده باشید حد اقل از اجراآتت خبر میرسانی . میدانیم تو آواره ها سرو کار داری میخواهی کسی اگر زنده مانده نجات دهی . تلاش های شما قابل قدر اند . سر افراز باشید

>>>   آقای صالح
امیدوارم خداوند توان برداشتن این همه مسوولیت را برایتان بدهد و یک پیشنهاد که دارم اینکه ، قبل از قبول مسولیت اول دایره صلاحیت خود را در مورد تعین کنید و پخته کاری کنید ، بودجه و امکانات مورد نیاز را تحت صلاحیت بیاورید بعد مسولیت بگیرید.
اما باقی گپ ها اینکه:
اول باید یک تعریف جامع از حوادث و از حالات اضطرار داشته باشیم.
چه چیزی حادثه است باید لست شود
کدام حالت ، حالت اضطرار است باید لست شود
برای هریک از این دو باید برنامه و بودجه در نظر گرفته شود.
کمیته ملی حوادث باید در دوبخش جدا از هم آماده کار باشد ، بخش حوادث و بخش حالات اضطرار تا در جزئیات کار به گونه هم آهنگ و با آمادگی کامل انجام شود.

یک نکته عمده در مسئله مربوط به حوادث داشتن ناریخچه حوادث به گونه ثبت شده در سطح قریه جات و ولسوالی ها و ولایات است.
حوادث اکثرا" در یک دور معین زمان تکرار پذیر است.
از نظر مکانی هم اکثرا" در مکان های ثابت به وقوع می پیوندد.
مثلا" سیل در دریای کابل را اگر تاریخچه ۵۰ ساله آنرا داشته باشیم میتوانیم به سه بخش تقسیم کنیم.
سیل های مدحش و تخریب کن
سیل های نیمه مدحش
سیل های سالانه
و با استفاده از تاریخچه این سیلاب ها پیداکنیم فاصله زمانی وقوع هریک از این سیلاب ها چند سال است و تخریبات شان چگونه و در کجا ها.
به همینگونه برف کوچ ها و لغزش کوه ها و امثالهم.

در بخش حالات اضطرار
حالات اضطرار هم علت های خود را دارد
عمده ترین حالات اضطرار ناشی از پیامد حوادث است که اگر حوادث از قبل مدیریت و پیشگیری شود درجه وقوع حالت اضطرار بسیار پائین خواهد بود.
مثلا"" یکی دو روز پیش یک طوفان مدحش در امریکای جنوبی واقع شد ، چون از قبل زیر نظر بود باشندگان محلات پر خطر از قبل تخلیه شدند و طوفان کمترین تلفات انسانی را داشت و تخریبات آن هم تا حد ممکن جلو گیری شد.


نوع دوم حالات اضطرار ناشی از عملکرد انسانی است که عمده ترین آن جنگ است و باعث بی جا شدن و تخریب محلات رهایشی میشود.
با تجربه از ۴۰ سال جنگ باید یک هم آهنگی بین نیروهای امنیتی و اداره حوادث وجود داشته باشد تا قبل از عملیات یا ضد عملیات آمادگی های لازم گرفته شود.

جزئیات مسایل را اهل حرفه و فن به خوبی میدانند اگر برایشان فرصت ابراز نظر و انجام عمل داده شود.

>>>   امید است در راست گوی و صداقت با مردم همه مسئولین از آقای صالح الگو بگیرند و در برنامه های خود ایجاد شفافیت نماید

>>>   این صالح گک چاپلوس و هویتفروش را دزد بگیر خس دزد های سر کوچه درست کرده اند و خودشان مصروف آجندا ها پروژه ها و دزدی های بزرگ هستند و در زیر دل سخت به این غلام بچه قومفروش میخندند۰

>>>   صالح نه کدام آدم مهمی است نه کدام پایگاه مردمی حتی در بین پنچشیری های خودش دارد.
هیچ تاجیکی حاضر نبود معاون غنی کوچی شود و این غلام بچه موقع را غنیمت شمرد مثل یخ آب شد و خودش را در خدمت قرار داد. صالح را چندروزی سهو استفاده میکنند و بعد با اولین کلانکاری که در مقابل خودشان و بابای شان کرد از دوستم و ضیاه لوده بدتر با او معامله میکنند.
صالح فراموش کرده که اینها در یک دست قرآن و در دست دیگر شمشیر دارند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است