تاریخ انتشار: ۰۸:۰۵ ۱۳۹۹/۹/۸ | کد خبر: 165633 | منبع: | پرینت |
اتحادیۀ اروپا و سفارت بریتانیا در کابل خواستار تشکیل بیدرنگ شورای مصالحۀ ملی و آغاز به کار این نهاد در رهبری روند صلح شدهاند.
سفیران کشورهای عضو اتحادیۀ اروپا با صدور یک اعلامیۀ مشترک، بر فراگیر بودن شورای مصالحۀ ملی تأکید کردهاند و گفتهاند که رسیدن به یک صلح همیشگی در افغانستان، بدون همبستگی سیاسی امکان پذیر نیست.
در بخشی از این اعلامیه آمدهاست:«ما ایجاد و فعال شدن بیدرنگ شورای مصالحۀ ملی را همچون نهادی که وظیفه آن، رهنمایی در مذاکرات صلح است تشویق میکنیم. در کنار رهبران سیاسی، در این شورا نمایندهگان گروههای زنان، قربانیان جنگ، اقلیتهای مذهبی، جوانان و جامعه مدنی هم باید عضو باشند.»
پس از نُه ماه از ایجاد شورای مصالحۀ ملی هنوز اعضای رهبری و تشکلات آن نهایی نشدهاست.
رییسجمهور سه ماه پیش در فرمانی، اعضای این شورا را معرفی کرد؛ اما عبدالله عبدالله، رییس این شورا با این فرمان مخالفت کرد و گفت که تعیین اعضای شورای مصالحۀ ملی از صلاحیتهای او است.
امیرمحمد آخندزاده، عضو شورای مصالحه ملی و والی پیشین هلمند اظهار داشت: «حالا در بین اینها اختلاف سر فهرست است و باید در تشکیل شورا افغانان آزاد و مستقل بیایند که دیدگاۀ مستقل دربارۀ صلح داشته باشند؛ نه این که به خواست خود شان باشند.»
نصرالله ستانکزی، استاد دانشگاه نیز افزود: «خود این شورا علاقه نگرفته است به مسله. و یکی از دلایلی که مذاکرات را به بن بست کشانده و مرجع مسؤول و پاسخگو هم نیست، عدم موجودیت شورای مصالحۀ ملی است.»
نمایندۀ ویژۀ آلمان برای افغانستان هم در واکنش به دیدار روز گذشتۀ رییس شورای عالی مصالحۀ ملی با حامد کرزی و عبدرب الرسول سیاف بهگونه کنایه آمیز گفته است که در انتظار تصمیم دربارۀ رهبری شورای مصالحه است.
از سرنوشت تشکیلات شورای مصالحۀ ملی در حالی خبری نیست که مذاکرات صلح در دوحه جریان دارد.
نقش شورای مصالحۀ ملی هنگامی در روند صلح پرسش برانگیز شدهاست که به گفتۀ منابع، رییسجمهور و هیئت جمهوری اسلامی افغانستان دربارۀ آغاز مذاکرات صلح با طالبان اختلاف دارند.
شهروندان کشور میگویند که باید هرچه زودتر سرنوشت شورای مصالحۀ ملی روشن شود تا این شورا بتواند روند صلح را مدیریت کند.
کد (9)
>>> برای غنی در قدرت ماندن همه چیز است نه صلح ! روزانه صد ها افغان کشته و زخمی و بی خانمان می شوند اما این بیچاره خم به ابرو نیاورده و مصروف جلسات نمایشی بوده و روز گذارانی می کند .
ترسم نرسی به کعبه ای اعرابی
این راه که تو می روی به ترکستان است
>>> تا غنی زنده است صلحی در کار نیست.
غنی به هر قیمت شود تا پایان دوره فعلی کارش را دوام میدهد و بعد شاید تا یک سال دیگر به بهانه هایی انتخابات را به تعویق ببرد اما بد تر از این راه اندازی انتخابات برای ریاست جمهوری است که غنی با پایان کارش آن را راه می اندازد و فرد مورد نظرش را میخواهد که به قدرت برساند.
و بعد رییس جمهور جدید هم بی میل نیست که چهار سال قانونا" و یک سال هم غیر قانونی حکومت کند ، نظر به متن قانون اساسی دوره ریاست جمهوری ۴ سال است.
>>> اگر صلح به این قسم باشد که به هر طرف دور میخورند وباز هم دزدان چپاولگران و بیناموسان را مطرح میکند مانند حامد کرزی بیناموس سیاف بی دین و عبدالله ایزک مردم صلح میخواهد و نباید یک فرد به اصطلاح سیاسی ودزد در تشکیل شورای صلح نباشد همه افراد بی طرف بزرگان قرا و قصبات باشد چون انها اهمیت صلح را میداند نی افراد مانند کرزی بی شرف رهبران دزدان گلبدین سیاف عبدالله و یا خانواده کل وکور مسعود یا ربانی و یا محقق خردوان و یا اشرف غنی کلمرغ نیمه مسلمان و یا دانش .... پرست و یا امرالله قاتل همرای اینها هیچ وقت صلح امدنی نیست
>>> مه حیران مانده بودم که چرا درین چهل سال جنگ در افغانستان،جنگ خلاصی ندارد؟
تقصیر آن یا در عدم موجودیت شورای صلح بوده است و یا هم نواقص در آن.
در زمان داکتر نجیب،مصالحه ملی نتیجه نداد.
مجاهدین گفتند که ما با کمونست ها مصالحه نمی کنیم و باید دولت را به ما تسلیم کنند.
بالاخره داکتر نجیب را وادار به استعفی ساختند،اما صلح نیامد.
حالا در زمان کرزی شورای صلح ایجاد شد و برهان الدین ربانی رییس شورای صلح شد،اما کرزی او را رقیب خود در انتخابات دانسته،ترور کرد و بعداً او را شهید صلح نامید و پسرش را جانشین او ساخت.
اشرف غنی بخاطری که از شر حکومت وحدت ملی خلاص شود،داکتر عبدالله را منحیث رییس شورای صلح مقرر کرد،اما گفت که تشکیلات اًن پنجاه پنجاه فیصد باشد ،نیم کار چندان اش را من انتخاب میکنم،نیم اش را تو.
اما داکتر عبدالله مخالفت کرد.
بعداً اشرف غنی فرمان داد که تمام دار و دسته جامد کرزی،بشمول خودش عضو شورای صلح شوند،اما اکثریت شان بشمول حامد کرزی عضویت درین شورا را قبول نکردند.
آیا کدام وقت فکر کرده اید که چرا مجاهدین با دولت داکتر نجیب صلح نکردند؟
معلومدار بخاطری که او را دست نشانده روس ها میدانستند.
حالا چرا طالبان با دولت کابل مصالحه کند؟
مگر اینها دست نشاندگان امریکا نیستند؟
اتحادیه اروپا فکر میکند که ما یا بواسطه فشار نظامی و یا هم با قطع کمک ها میتوانیم طالبان را شامل دولت کنیم.
اما هیچکدام آن کارساز نیست.
نه فشار نظامی و اقتصادی شوروی بالای مجاهدین تأثیر داشت و نه هم فشار نظامی و اقتصادی امریکا بالای طالبان تأثیر دارد.
طالبان در منطقه از پاکستان گرفته تا چین و روسیه و ایران و کشور های عربی ،ترکیه و غیره پشتیبان دارند.
حتی هندوستان که او را دشمن پاکستان و دشمن طالبان میدانید،بخاطر خروج قوای خارجی از متطقه در خفا از طالبان پشتیبانی میکند.
پس به کدام اساس شما بالای طالبان فشار آورده میتوانید که با دولت افغانستان مصالحه کنند؟
طالبان با امریکا توافقتنامه صلح را بخاطری امضأ کردند که امریکا تا ماه مارچ سال آینده قوای خود را از افغانستان بیرون میکنند.
با وجود ادامه حملات هوایی امریکا بر ضد مواضع طالبان،آنها حملات متقابل انجام نمیدهند،زیرا نمیخواهند توافقنامه را بشکنند.
اًنها منتظر خروج خروج کامل قوای امریکا از افغانستان هستند.
در مورد باقیمانده قوای ناتو یعنی کشور های اروپایی،طالبان تشویش ندارند،زیرا بعد از آن که امریکایی ها بر آمدند،طالبان فقط پیشانی خود را در مقابل باقیمانده قوای ناتو ترش کنند،در ظرف یک هفته افغانستان را ترک کرده خود را به بروکسل میرسانند.
>>> غنی ۱۳ ملیارد را در ۴ سال باید بدزدد و رها کردنی نیست.
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است