طالبان مذاکره نمی‌کنند ولی دولت این را نمی‌داند یا نمی‌خواهد بداند.
من به‌عنوان یک شهروند عادیِ مراقب اوضاع، از اول آغاز گفتگو‌های مذاکرات دولت با طالبان بر این باور بودم که طالبان در مذاکره با دولت مصمم و جدی نیستند بل هدف شان آزادی زندانیان این گروه و کسپ وجهه بین المللی و منطقه‌ای است. حالا یکی از اعضای فرهیخته هیات مذاکره دولت در دوحه، به صراحت گفته است که طالبان برای مذاکره جدی نیستند و اهداف دیگری از جمله آزادی زندانیان شان را تعقیب می‌کنند. مشکل افغانستان با پاکستان حل نشده است و طالبان در خدمت سرویس امنیتی این کشور اند پس چگونه مذاکرات دولت با این گروه واقعی باشد و به نتیجه برسد؟

هدف پاکستان فعلا این است که زندنیان طالبان را آزاد کند و از این طریق نیروی تازه نفس برای جنگ و جبهه برای این گروه تهیه کند. طالبان هم اکنون به لطف پاکستان دارای نیرو و قوه‌ای هوایی هم شده اند و این نشان این است که پاکستان عزم قاطع برای شکست و سقوط دولت افغانستان دارد اما این دولت افغانستان است که هنوز هم به سیاست انحصار و اختلافات قومی و زبانی دامن می‌زند و توان ایجاد یک جبهه قوی داخلی علیه طالبان و حامی طالبان را ندارد. وضعیت دولت بدتر خواهد شد و طالبان قدرت بیشتر خواهند گرفت. اما شاید رییس دولت سر انجام با طالبان کنار بیاید ولی آنچه که قابل برگشت نخواهد بود فرصت چندین ساله است که از دست سران احزاب جهادی رفته است.

صفرمحمد مظفری

>>>   کرزی حاظر است که نماینده طالب در ملل متحد شود.
غنی هم کاندید مشاور بین‌الملل ملا هیبت است.
مشکل بر سر بی بی گل است.

>>>   عربستان در روایت دادن به جهاد نکاح
برای داعش و امثال آن که در عرصهء جنگ جنگجویانرا خوش کام نگهدارد تبحر دارد
جهاد نکاح یا برده های جنسی مانند روش
بعضی از کشورهای طرف جنگ در جنگ دوم جهانی .

>>>   این دول سرایی های بیهوده را کنار بگذارید، طالبان جور آمدند چرکستان چالبان بوجود میاورد. تنها جنگ مستقیم با چرکستان راه حل است.
آتش خاوری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است