اگر از زمان حال کمی فاصله بگیریم، چند دهه به پیش یا به آینده برویم و از آنجا دو باره به عقب و به جنگ های چهل ساله فعلی نگاه کنیم تصویری را که از این جنگ ها خواهیم داشت ممکن با تصویری که حالا داریم کاملا متفاوت باشد.

برداشت یا تصویری را که آيندگان از این جنگ ها خواهند داشت، دیگر جنگ میان طالب و دولت، میان مجاهد و کمونیست، میان مجاهد و مجاهد، و یا میان اقوام نخواهد بود.
آيندگان ممکن است این جنگ ها را در یک تصویر کلانتر ببینند که از یک قرن به این سو ادامه دارد.
یعنی جنگ سنت با مدرنیته، جنگ شهر ها با دهات و یا جنگ جامعه کشاوزی با جامعه صنعتی.

در این تصویر جامعه ای را خواهند دید که در حال گذار و پوست انداختن است، جامعه ای که بار بار کوشش میکند خود را از باتلاق سنت های کهنه و فرسوده بیرون بکشد اما موفق نمیشود.
باتلاقی که از تمام امکاناتی که در دسترس اش قرار دارد استفاده میکند تا جلوی این حرکت را بگیرد، گاهی به دامن دین چنگ می اندازد، گاهی به دامن قوم و قبیله و یا سمت و زبان.

در یک طرف این کشمکش ها نیرو های قرار دارند که موقعیت و قدرت سنتی خود را از دست داده اند و یا در حال از دست دادن اند که با چنگ و دندان میخواهند از وضعیت موجود دفاع کنند.
در طرف دیگر نیرو های اند که در حال قدرت گرفتن و پیشروی و به عقب راندن نیرو های سنتی اند.

پایگاه اجتماعی نيرو های سنتی معمولا در دهات قرار دارد، این نیروها به دلیل اینکه ریشه عمیق در تاریخ دارند قادر اند به سادگی و با موفقیت احساسات مردم را برای حفظ قدرت و موقعیت خود مدیریت کنند.

نیروی های پیشرو بیشتر در شهر ها ریشه دارند، اما سطحی و نه چندان عمیق، که برخلاف نیرو های سنتی قدرت زیادی برای تثبیت موقعیت خود ندارند و بجای بازی با احساسات مردم بر عقلانیت و کاربرد عقل تاکید می‌کنند.

معشوق رحیم

>>>   آقای رحیم
مدرنیته؟؟؟؟
او چیست و کجاست؟؟؟؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است