هرکه ناموخت از گذشت روزگار
نيز نامـوزد ز هيــچ آمـوزگـار
"رودکی"
از چند روز به اينطرف طی محافل و نشست های بخاطر روز ۲۶ دلو (خروج قوای شوروی از افغانستان) در کابل و ولايات، از فداکاری و مقاومت مردم در راه دفاع از اين سرزمين تجلیل صورت می گيرد. بدون شک افغان ها در طول تاريخ؛ شهامت و شجاعت شان را بخاطر حفظ استقلال وطن دربرابر بيگانگان ثابت ساخته اند؛ چنانچه شکست قوای انگليس و شکست قوای روس در گذشته ها نمونۀ بارزی ازاين فداکاری ها است. از اينرو حرمت گذاری و يادآوری از همچو پايمردی ها و استقامت مبارزان راه آزادی قابل تحسين ميباشد.

و اما اينک اضافه از بيست سال ميشود که قوت های امريکایی و ناتو با شرکت اضافه از ۴۱ کشور بيگانه هنوز در افغانستان حضور دارند که هرگاه وضعيت فعلی و سابقه را در موجوديت قوت های شوری درافغانستان به زير ذره بين مقايسه قرار دهيم، تفاوت ها و همگونی های زير را خواهيم يافت:
-اتحاد شوروی سابق، به تنهایی و بدون فيصلۀ سازمان ملل به افغانستان هجوم آورد، اما امريکایی ها بعد از هجوم، پای پيمان ناتو را نيز به افغانستان کشيد و فيصلۀ سازمان ملل را نيز اخذ نمودند؛

-در زمان مداخلۀ شوروی ها، افغانستان زير سلطۀ سياسی و اقتصادی يک کشور و دولت آنوقت محتاج و گوش به فرمان يک کشور بيگانه بود، اما در زمان مداخلۀ امريکایی ها و ناتو، افغانستان زير سلطۀ سياسی و اقتصادی ۴۱ کشور و دولت اينوقت محتاج و گوش به فرمان ۴۱ کشور بيگانه ميباشد؛

-در زمان مداخلۀ شوروی ها، تلفات جانی و خسارات مالی هنگفتی را مردم افغانستان متحمل شدند، درحاليکه از بيست سال بدينسو نيز ما شاهد تلفات جانی و خسارات مالی هنگفت مردم کشور خويش بوده ايم.

-در زمان دولت تحت الحمايۀ شوروی ها در افغانستان، سطح فساد اداری و بی عدالتی در حد نهايت نازل قرار داشت. در حاليکه در زمان دولت موجودۀ تحت الحمايۀ ۴۱ کشور، فساد، غارت دارایی عامه و بيعدالتی به اوج خود رسيده است.

-در زمان دولت تحت الحمايۀ شوروی ها، بيکاری در سطح نازل قرار داشت، در حاليکه در زمان دولت موجودۀ تحت الحمايۀ ۴۱ کشور، سطح بيکاری به اوج خود رسيده است.

-هم در زمان دولت تحت الحمايۀ شوروی و هم در زمان دولت کنونی (تحت الحمايۀ ۴۱ کشور) فضا، زمين و سرحدات کشور ما در اختيار ما نه، بلکه به اختيار خارجی ها قرار داشته است.

-در زمان حاکميت دولت تحت الحمايۀ شوروی، سيستم تجارتی و انحصاری دولتی حکمرفا بود و نرخ ها کنترول مي شد و کارکنان دولتی علاوه از معاشات ماهانه، از حقوق کوپون ماهوار مستفيد می شدند. اما آزادی بيان و رسانه ها نهايت محدود و محصور بود. در حاکميت فعلی سيستم بازار آزاد حکمفرما بوده، نرخ ها کنترول نميشود و کارکنان دولتی جز معاش ماهانه چيزی را به نام حقوق کوپون نمی شناسند. اما آزادی بيان و رسانه ها حتی تا سطح انارشی ارتقا يافته است.

-در دولت تحت الحمايۀ اتحاد شوروی، انتخابات پارلمانی و رياست جمهوری وجود نداشت. اما در دولت کنونی سيستم انتخاباتی طوری وجود دارد که جز قدرتمندان زر و زور آن هم با انجام هرگونه تقلب، کسی ديگری ولو متصف با بهترين و بالاترين صفات فهم، دانش، تعهد، صداقت و قدرت رهبری باشد؛ دران راه يافته نميتواند.
طوريکه گفته آمديم جهات مثبت جمهوريت تحت الحمايۀ امريکا و پيمان ناتو در طول ۲۰ سال در افغانستان، غير از سند فيصلۀ سازمان ملل در مورد مداخلۀ نظامی قوای امريکا و پيمان ناتو به افغانستان و آزادی بيان و رسانه ها به شکل افراط، چيزی ديگری بهتر از زمان دولت تحت الحمايۀ شوروی ندارد.

استقلال و آزادی يک کشور به حرف و شعار نه، بلکه عدم وابستگی آن از لحاظ نظامی، اقتصادی و سياسی ميباشد. درحاليکه ما تا اکنون از لحاظ نظامی در شرايطی قرار داريم که قوت های ناتو و نظاميان امريکائی به دفاع از قوت های نظامی کشور، همه روزه با مخالفان می جنگند، ازلحاظ اقتصادی ۳۵٪ بودجۀ عادی و ۷۵٪ بودجۀ انکشافی ما مربوط به کمک های حاميان خارجی ما ميباشد و تمويل اردو، پوليس و امنيت دولتی توسط سستيکا، صورت ميگيرد، پس آزادی و استقلال ما در کجا است.

علاوه بران، کلانترين دليل و اختلافی را که مجاهدين کشور با دولت سابقه داشتند اين بود که شوروی ها افغانستان را اشغال کرده اند، شوروی ها کافر اند و دولت آنوقت دست نشاندۀ شوروی ها بوده و جهاد با آن ها روا بود.
اما حالا هم ۴۱ کشور غیراسلامی دراينجا حضور دارند و افغانستان را از لحاظ سياسی و اقتصادی اشغال کرده اند و دولت های که طی بيست سال درينجا کار کرده اند، دست نشاندۀ همين ۴۱ کشور بوده و هستند. نميخواهم بگويم که چرا با اينها جهاد روا نيست؛ اما ميخواهم بپرسم که آن همه غيرت و پايمردی و احساسات ضد کفر و جهاد که منجر به خروج قوای سرخ از افغانستان شد، چرا طی اين بيست سال با پذيرش و شعار همان مبارزان، تحت عنوان گويا کمک جامعۀ جهانی با افغانستان، موضوع جهاد با کفر و الحاد به تاق نسيان گذاشته شد؟

احمد سعیدی

>>>   دلیل روشن است . حکومت مجاهدین جای گزین شد .جنگ داخلی در گرفت امنیت فرو ریخت ، ظلم و حق تلفی به عادت جهادی های غیرصادق تبدیل شد طوریکه زمینه به اشغال قدرت توسط طالبان به سرپرستی پنهان و آشکار پاکستان و کمک های چند کشور عربی و سلفی ها طالبان را حمایت کرد و یک ساختار بالاتر از بدویت و جاهلیت تا سرحد لت و کوب در کوچه ها و مراکز خرید و فروش خاصتآ علیه زنان بسته شدن مراکز تعلیمی و تحصیلی و بیکاری ( در یک قلم دهشت و وحشت )
جامعه را فرا گرفت. افغانستان پایگاه پلت فورم گروه های تروریست مخصوصآ سازمان القاعده شد و صلح و آرامش و نظم زندگی عام عالم را شدیدآ زیر تهدید و تخریب قرار داد که موجب حضور ناتو و قوت های جهانی به افغانستان شد. اشتباهی را که ناتو و امریکا مرتکب شد این بود که راه هاو دروازه هارا برای طالبان و جنگجویان کشور های ترور پرور چه بعضی عرب هاعرب ها، و بعضی کشور های خاور میانه با جنگجویان تروریست ها و سلفی های پاکستانی به طرف پاکستان باز گذاشت . این گروه ها به شاخصیت طالبان ظرف پنج تا شش سال به حمایت علنی و استخباراتی پاکستان دو باره بسیج شدند و صف آرایی کرده تخریبات خود را از سر گرفتند. تا اینکه حکومت لجوج و لچک و بازاری ترامپ به دستیاری خاینانه خلیل زاد موافقت نامه اضطراری را با طالبان بدون اشتراک دولت و مردم افغانستان به خاطر وعده های انتخاباتی خود انجام داد . این یک خیانت سیاسی خلاف عرف و حقوق بین الدول و بین الملل بود و است.
اینکه فساد اداری و رشوه و اختلاس و غصب در حکومت موجود افغانستان زیاد است این بر میگردد به دولت داران فاسد .بی کفایت افغانستان و خود مردم کشور که بحث آن به درازا میکشد و اینجا موجب خسته زایی است باشد به مقال دیگر.
م.ز . س کابل

>>>   سعیدی صاحب!
اگر تاریخ افغانستان را مطالعه کرده باشید،از زمان هجوم هخامنشیان تا اسکندر مقدونی و موریا ها وقبایل سکایی و ساسانیان و عرب ها و چنگیز خان و نادر افشار و انگلیس ها و روس ها و فعلاً قوای ناتو به رهبری امریکا،در هیچ یکی ازین حملات و هجوم ها،افغانها دشمن را در سرحدات افغانستان متوقف نکردند و شکست ندادند،بلکه همه آنها وارد ایندسرزمین شدند و دین و کلتور و آیین و رسم و رواج های خویش را به این سرزمین آوردند و یک تعداد مردم این سرزمین در پهلوی این متجاوزین قرار گرفتند و یک تعداد شان نیز با پشتیبانی و تمویل همسایه های افغانستان،بخاطر جلوگیری از حمله این متجاوزین به سرزمین های شان،در مقابل این متجاوزین قرار گرفتند.
اما هدف اصلی آنها بودن و یا نبودن این متجاوزین در افغانستان نبوده است،بلکه هدف اصلی آنها معیشت و امرار حیات خویش بوده است و از مزدی که آنها بدست می آوردند،امرار معیشت میکردند.
حالا نیز چنین است.
تمام کسانی که در جبهات میجنگند،بخاطر همین کار میجنگند.
چرا دین اسلام در ظرف مدت زمان کم در ظرف یک سده،کمتر و یا بیشتر از سرزمین عرب در شرق تا آسیای میانه و شبه قاره هند و تا سرحدات چین و در غرب تا شمال افریقا و داخل اروپا تا هسپانیه توسعه پیدا کرد؟
دلیل اش مزد بود و آن مزد عبارت از مزد دنیوی و اخروی بود.
اگر در جنگ پیروز شدی،مال غنیمت و کنیز و غلام نصیب ات میشود و اگر کشته شدی،شهید میشوی و داخل جنت میروی و از تمام امکانات جنت از انواع و اقسام خوراکی ها و میوه ها و مشروبات و حور های بهشتی مستفید میشوی.
پس یک فرد غریب و گرسنه سرزمین خشک عربستان که حتی آب کافی برای نوشیدن پیدا نمی کند،ازین کرده بهتر یک موقع برای زندگی بهتر پیدا میشود؟
معلومدار نی.
مثلی که در یک سالون عروسی دو متزله،در متزل اول اش عروسی باشد و در منزل بالایش ختم و خیرات باشد که او میتواند از هردو مستفید شود.
پس این جنگ بخاطر نفس است و بخاطر امرار معیشت دنیوی و امرار معیشت خیالی اخروی است،نه چیز دیگر.

>>>   اقای سعیدی!
باگذشت زمان همه چیزتعغیرمیکند،مثل که لحن نوشته های شماباقوت گرفتن طالبان درمقابل انها تعغیرکرده است.
سمیع بینا

>>>   اقای سعیدی!
جنگ درمقابل روس هم تجارت چندکثیف وچپاولگربودوجنگ امروز درمقابل امریکاهم.پوه شوی
نادر

>>>   بابا جون ، مجاهد و جهاد همه چرت و پرتی بیش نبود، کدوم جهاد، پاکستان می خواست از نفوذ روسیه در افغانستان بهره برداری کند که هم کرد و توسطی خود افغانستانی ها کشور خودشونو ویران کرد، که کرد خدا ازش نگذرد ، این که همه داد از مجاهد و این چرت ها می گویند همه دروغ بیش نبود ، صرف تسخیری افغانستان و بیرون بردن روس ها و به اتحاد و همدستی آمریکا، عربستان سعودی و پاکستان و ایران بود افغانستان ها که رولی نداشتند و چند یاغی باغی دزد که مجاهد نمیشه و مجاهد حقیقی که مان نداشتیم که به خاطر مادر و ناموس به کشور بجنگند و فعلا چرا کسی جهاد نمی کنند؟ اون زمان یه کشور بود یعنی روس کافر، و 41 کشور که چهل ساله می خورند و می بردند مسلمان اند؟ البته که نه چون از کمونیست شدن افغانستان همسایه ها ابر قدرت ها واهمه داشتند و اگه روس به افغانستان آمده بودند به دستور بررنسکی آمده بودند بروید کتاب اون رو بخوانید که گفته بود روس ها به جان مردم افغانستان انداختیم تا ویتنام جدید بسازیم، خود سر که نیامده بودند و افغانستان از موفقیت استراتژی منطقه به شرایط قرار دارد که چهار اطرافیان کشورهای منطقه همه برنامه های خودشو دارند و بنا جهاد بهانه خوبی بود و کلی دلار مصرف شد تا کشور افغانستان اینجوری و قربانی همه کشور ها رو بپردازند و دیگران در عشرت و فقط مردم بیچاره افغانستان باید تقاص پس بده ؟

>>>   بخش ۱
رودکی » مثنوی‌ها » ابیات به جا مانده از کلیله و دمنه و سندبادنامه:
هرکه نامخت ازگذشت روزگار
نیز ناموزد ز هیچ آموزگار

>>>   گاه به میخ ، گاه به نعل و گاه هم به سندان زدن بهترین سیاست است . اقای سعیدی هم ازین نعلبندان است .
عارفه ندایی غوری

>>>   البته که تمامی ادیان و مذاهب و افکار و اندیشه ها قابل احترام است ولی امروزه آزادی و دموکراسی و پایبندی به قوانین حقوق بشر جهان تقریباً جوابگو و حلال تمامی مشکلات شخصی و اجتماعی...، ملل جهان است و اگر کسی در گذشته و در تاریخ بماند و یا به عقب سیر کند فقط وقت تلف کرده است. اعتقاد و التزام به دموکراسی مردم کشورهای آزاد و دموکراتیک را از همه لحاظ رشد داده و به جلو حرکت می دهد و می راند ولی در کشورهایی که دیکتاتورها حاکم است، جامعه درجا زده و یا به عقب بر می گردند.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است