از این چراغ سبز باید استفاده نمود...!
به گفته حافظ شیرین کلام:
درخت دوستی بنشان که کام دل ببار آرد
نهال دشمنی برکن که رنج بی‌شمار آرد

دولت پاکستان با تمامی دشمنی های دیروزی و امروزی اش همین اکنون دست دوستی پیش نموده و حسن نیت خویش را ولو ظاهری هم بوده باشد بیرون از دایره این حاکمیت خبیثه به شکل آشکار در سطح ملی و بین المللی ثابت نموده است و گفته میشود که محله ای را بنام قهرمان ملی احمد شاه مسعود در اسلام نامگذاری کرده است.
اگر چنین است بدون چون چرا در حقیقت این بیانگر ثبوت؛ اعتراف و اشتباهات حاکمان دیروز پاکستان است.

حالا این وظیفه من و تو است که از این فرصت طلایی ولو مقطعی هم بوده باشد، استفاده اعظمی نموده و نباید این را از دست داد و خشت های بنیادی را با دید عاقلانه یکی پی دیگری سنجیده شده نهاد. با اینکه همه میدانم این دست دوستی پیش کردن ها از خود منافع و اهداف مشخصی نیز در پی دارد و هیچ کشوری هم در جهان بدون ادعایی نبوده و نیست.
زیرا تجربه تاریخی ثابت نموده است که نه دوست دایمی وجود دارد و نه هم دشمنی دایمی؛ فقط این منافع کشورها است که تعیین کننده اند.

توجه بفرمایید وقتی فردوسی بزرگ علیه تهاجم اعراب شعر مینویسد و برای نابودی تاریخ و کشته شدن هزاران هزار کشته مردمان سرزمین خویش فریاد میکشد، عقده ها و دردهای مردم خویش را عریان بیان میکند و نیز این وطن سه بار جنگ خونین را علیه انگلیس تجربه کرده است صدها و هزاران انسان نابود شدند؛ ولی اکنون همین کشورها گویا دوستان بین المللی افغانستان شمرده میشوند و بسیاری ها رسیدن به انگلیس را خواب می بینند و تازه هم تعدادی دشمنی با شوروی متوفی که پیهم درگیر به اصطلاح به پوزمالیدن و گویا فروپاشی شووری اند و به آن افتخار میکنند؛ مطمین هستم بدون شک فردا با گذشت زمان چنین نخواهد بود.

حتی همین اکنون فرزندان ده ها و صدها کسانیکه شب و روز علیه شوروی موضعگیری دارند در روسیه که میراثدار شوروی اسبق است تحصیل میکنند. بنآ منطق انسانی حکم میکند و بار ها این را تاکید کرده ایم؛ پیش از اینکه درگیر سیاست های خیلی بزرگ جهانی شویم که نه توانمندی اش را داریم و نه هم در شرایط موجود میتواند ما را از منجلاب کنونی بیرون کند؛ بهتر است نخست با کشورهای همسایه و در مجموع کشورهای منطقوی که در اینجا منفعت استراتژیک دارند باید باهم جور بیاییم و سازش کنیم و منافع خویش را باهم در میان بگذاریم، زیرا اینها در اینجا هستند.

در زبان روسی یک ضرب المثل زیبایی موجود است: "نزدیکی با همسایه بهتر از خویشاوند دور است". اگر این دید و بازدید بتواند اندکی از آلام ما بکاهد بقول معروف نورالله نور و کار شریفانه در مورد آغاز شده است.
بیایید این فرصت موجود را از دست ندهیم و کوشش کنیم که دیگر فریب حاکمیت های مزدور را نخوریم،

سخنگوی ارگ درمورد دفاع از استراحتگاه به اصطلاح تابسانی پیشاور چند دانه شاه ذلیل، احمق خاک فروش و نیز در گروه شعار های مفت و "لروبر" که به تاریخ سپرده شده است نشویم و بالاخره به این دشمنی های فرضی بی حاصل خاتمه بدهیم، در غیر آن فردا پشیمان خواهیم شد و من این گام اولی را مثبت میدانم و باید از این چراغ سبز و گام های بعدی باید عاقلانه استفاده نمود و باید این را به فال نیک گرفت. شخصآ من از عملکرد بجا و منطقی جناب احمدولی مسعود در زمینه واقعآ قدردانی نموده و جسارت شان را میستایم.

شاعر و نویسنده تاجیک میرزا تورسون زاده چه زیبا میفرمایند:
دوستی را جستجو داریم ما
از امانی گفتگو داریم ما
رسم خوب تاجیکان را گم مکن
در جهان بی دوست بودن مشکل است
مشکل آسان کن کسان را گم مکن

عطا صفوی

>>>   عطاجان صفوی تو از اصل قصه خبر نداری.
چند وقت پیش دولت فرانسه در شهر پاریس جاده بی را بنام احمد شاه مسعود نام گزاری کرد.
من از طریق همین سایت بود و یا سایت بی بی سی،نوشتم که دولت فرانسه مرکز ساخت اپوزیسیون های دولت ها شده است که در شرایط لازم ازین اپوزیسیون ها در برابر دولت ها استفاده میکند.....
در جنگ های مجاهدین علیه روس ها، فرانسه از احمد شاه مسعود پشتیبانی میکرد.
بعد از آمدن طالبان به کابل ،احمد شاه مسعود به اروپا رفت تا از اروپا خواستار کمک برضد طالبان شود.
این که احمدشاه مسعود را کی کشت و به فرمایش کی کشت،هنوز معلوم نیست.
حالا که آمد آمد طالبان است،فرانسه دوباره آماده گی ساخت اپوزیسیون برای طالبان است.
دولت پاکستان نیز ازین پروژه آگاه شده است و جایی را در پاکستان بنام احمد شاه مسعود ساخته است،تا اتحاد شمال را نیر در پهلوی طالبان بیاورد و هردویشان را آشتی بدهد و برضد دولت اشرف غنی بشوراند و دولت او را سرنگون کند و افغانستان را دوباره اشغال کند.اینبار توسط دولت مشترک طالبان و مجاهدین.
این که با این پلان هم امریکا و هم روس ها و هم چین و هم ابران و هم هندوستان موافق اند،هنوز معلوم نیست و آینده نشان خواهد داد.
خوبتر این خواهد بود که تمام این کشور های دخیل،در قطر یک جلسه کنند و روی یک دولت انتقالی در افغانستان به تفاهم برسند و به جنگ افغانستان خاتمه بدهند.

>>>   این دست دوستی و حسن نیت برای داوود هم ابراز شده بود مگر پشت پرده راکتیار و مسعود برای تخریب مملکت سازمان دهی میشدند.
ضرب المثل روسی ات برای همسایه ها است نه برای متجاوزین
آتش‌خاوری

>>>   سادگی هم حدی دارد ، این کار در پالیسی و سیاست خارجی پاکستان تأثیری نمیتواند بوجود بیاورد ، صرف یک حلقه دیگر دام است . منافع ملی هیچ کشوری در پای چنین نام گذاری ها خلاصه نمیشود . جاده کوروش در اسرائیل وجود دارد ولی دشمنی دوکشور را می بینید .

>>>   داکتر صاحب عطا صفوی
شما یکبار دگر به خطا رفتید.پاکستانی ها کدام مجبوریتی ندارند تا برای بهبود روابط با افغانستان تمکین نشان دهند.این اشتباه و خوشباوری شما و گروه طرفداران احمدشاه مسعود را نشان میدهد. پاکستانی ها زیر دم تان خار میگذارند... به معنی این جمله تعمق کنید.
حالا میخواهم روی یک مطلب با شما تصفیه حساب کنم و ان لقب دادن قهرمان ملی به احمد شاه مسعود است...این جدال را با شما برای ان میکنم که تحصیل کرده و دارای منطق استید . از پنجشیری های شورای نظار که اکثریت شان بیسواد اند گله ندارم و هم حوصله بحث با افراد دور از منطق وجود ندارد.
قهرمان و قهرمان ملی کیست؟؟؟ کسی است که در راه وحدت و یکپارچگی کشور جانفشانی کرده باشد. کسی که عاری از تعصبات قومی و زبانی بوده باشد کسی که توانسته باشد کشور را از بدبختی های جنگ وارهانیده باشد کسی که سیکیولر بوده و تعصبات عقیده یی نداشته باشد .. قهرمان ملی کسی است که بنیاد یک جامعه نوین را برای کشورش گذاشته باشد. قهرمان ملی کسی است که در زیر سایه قدرت و حاکمیتش همه در اسایش به سر برده باشند...قهرمان ملی کسی است که در راه حفظ دارایی ملت بی بدیل بوده و دستانش در خون هموطنان و جوانان کشورش که در راه طرد معامله گران دین اسلام الوده نباشد در حالیکه اولین قتل سیاسی توسط احمد شاه مسعود از بین بردن پهلوان مشهور افغانستان احمد جان پنجشیری بود . او با استفاده از مثل مشهور که دو پادشاه در یک اقلیم نمی گنجد احمد جان را شهید ساخت تا بتواند ازادانه در پنجشیر اهداف چریکی و سیاسی و سکتاریستی اش را پیش ییرد
اقای صفوی صاحب لیست و شرایط برای قهرمان بودن خیلی طویل است.
شمایان با کسب قدرت هم کوزه و هم گل کوزه و هم کوزه گر شدید. یعنی با گرفتن قدرت سیاسی در افغانستان با خیرات امریکاییان در ۲۰۰۲ یک نفر خود را مارشال خطاب کرد یک نفر را قهرمان ملی لقب دادید و هم تعداد بیشمار جهادی های بیسواد تانرا رتبه های اعزازی جنرالی دادید...
صفوی صاحب شما در شوروی تحصیل کرده اید و تاریخ جنگهای اول و به خصوص دوم جهانی و نقش شوروی سابق را خوب میدانید و اینرا هم میدانید که رتبه مارشالی را ستالین برای کی اعطا میکرد.
مارشال شدن فهیم مضحک تر از مارشال شدن شاه ولی کاکای ظاهر خان نیست و این هم مضحک تر از ان نیست که شما با یک تمکین شیطانی پاکستانی ها در دام افتادید ... اگر افغانستان یک کشور قوی و با ثبات و اگر از روی خوشبختی سلاح هستوی مثل پاکستانی ها میداشت { متاسفانه این فرصت را دهه ها قبل از دست دادیم} امروز پله ای ترازو به نفع افغانستان میبود.اگر شما هزار بار سر به زمین بزنید و هر امتیازی را به پاکستانی ها بدهید باز هم این گاو شیری یعنی افغانستان را پاکستان به سادگی از دست نمیدهد.ا مثال : اکثرا در مکاتب اطفال پولدار و با جسامت قوی اطفال ضعیف البنیه و غریب و یا مربوط به اقلیتها را ازار میدهند و در انگلیسی انرا Bullying میگویند که معضله بزرگ در مکاتب کشور های متمدن جهان است.
شما فراموش کرده اید که در ملاقات حامد کرزی رسمی در پاکستان مقامات پاکستانی با حضور امرالله صالح رییس امنیت وقت مخالف بودند چرا ؟؟؟ برای انکه او پنجشیری است و این خلاف شان و عزت جنرالان پاکستانی تلقی میگردید.ازموده را ازمودن خطاست....
حنظله

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است