عقل و احساس و عاطفه بشر بدون آنکه در شیوه خدمت به بشر بیفتد، بر ضد بشر افتاده است. گه گاهی در خدمت فردی خودی بوده و نه در خدمت جمعی بشر. حتی آنانی هم که تأثیرگذار بر جمع بوده اند، به جای آن که بیشتر از سوی جمع تفقد شوند، مورد ملامت، نکوهش، سرزنش، شکنجه و عذاب قرار گرفتند.

بشر تا هنوز درک نکرده که تعقل و تفکر اگر برای به زیستی و رفاه در نظر گرفته شود، در نخست می باید که برای توزیع و تقسیمِ مشترکِ داشته ها، داده ها و امکانات موجوده به کار انداخته شود و نه برای جمع کردنِ همه چیز تنها برای خود و گرفتنِ حق و حقوق دیگران برای خود.

وقتی آدمی تعقل را جهتِ جمع آوری همه چیز برای خود به کار می اندازد، شیوه ه ی دیگری جز سودِ خودی به کار نمی گیرد و بدان می گوید: شیوه های برنامه ریزی شده. هر آدمی وقتی به بیرون از خود و به واقعیات نظر می اندازد، چون خودی را اصل بر همه چیز و همه جا و همه کس می بیند، عقلش تنها برای خودش کار می کند و در راهِ درونِ خود، احساس و عاطفه و غریزه خود فکر می کند و دست به کار می شود.

از این روست که می بینیم و هر گاهی که می بینید متوجه باشید که دم از عقلانیت زدنِ هر آدمی، جریانی و کاری تنها از برای سود و منافع شخصی و گروهکِ بی مقدارِ خودی شان است و بس.

وقتی برایندِ شیوه های عقلانیت، در خدمتِ همه انسان ها نباشد و در مجموع بشر از آن سود نبرند، آن شیوه های عقلانیت، شیوه های استثمار عقلانی و احساسی و عاطفی است. نظام سرمایه داری جزیی لاینفکِ به تمسخر گرفتن های بشر است و هر از گاهی بشر را به پستی و ددمنشی می کشاند و از انسان بودنش بیگانه و بیهوده اش می کند.

اینجا است که انسان تا هنگامی که زیر سلطه و استبدادِ نظامِ بورژوازی است، در هر مقام و منزلتی که باشد و هر چقدر که دارا باشد، ازارزش انسانی خودش فاصله می گیرد و حتی بر ضدِ ارزش های انسانی خودش به جنگ و نبرد می افتد و به نابودی ارزش های خودی اش ادامه می دهد.

کامبیز پویا

>>>   جناب پویا صاحب!سعادت تان رامیخواهم اماعرض من:
نظام بورژوازی دقیق دراندیشه تصاحب مادیات است.امادرموردنظام که دستورش انست که هم خودرابکش وهم دیگران راتبصره نداشتید.
عاقل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است