قولی برای سال ۱۴۰۰
(قول عشق و محبت ، مدارا ومروت)
در آستانه پا یان شب و روزهای سال ۱۳۹۹، قرار داریم اما اصلآ حالی خوبی ندارم، روح خسته؛ تن ملول، فکر پریش، احساس خستگی مراث سال پار است پیکرم زار و نحیف ساخته احساس میکنم برای زندگیی پر از دغدغه و پر از خم و پیچی به این عظمت قلبم کوچک است.

نمیدانم سال خوب نبود یا من خوب نبودم. سال بد بودنش را زیر پرده کرونا میپو شاند من چه؟ چه بهانه بیاورم که چرا خوب نبودم... در کشورهای دیگر پدیده مرگ اتفاق نادر وپر هیا هوی است ولی باز هم کرونا جان آدم های زیادی را گرفت اما در کشور ما یک‌کرونا نبود مردم ما یکی را شکست میدهند اما اینجا لشکر های مرگ‌در کنار کرونا جان گر فتند. کرونا ی جنگ، انفجار ،انتحار، ترور قتل، غارت، فساد ،قاچاق، بی مهری بی باوری، بی تفا وتی. استبداد و بی عدالتی و خود کا مگی، فقر، بیکاری، افزایش قیمت مواد غذایی و تداوم جنگ و ناامنی دغدغه ی بزرگتر از آن بود. کرونا هرچند که بین ما فاصله انداخت، اما باز هم به ما آموخت که اگر فاصله مان را با بعضی ها حفظ کنیم حال مان بهتر می شود.

بلی در سال که گذشت کو تاهی های زیاد داشتم. کسی را از مرگ‌نجات ندادیم؛ زخمی را مرحم نکردیم قلبی را ارامش ندادیم جانی را آسایش نبخشیدیم همه لحصات ما با عصبا نیت گذشت. در این سال بیشتر از هر وقت دیگر خود را ناصبورتر و نامتحمل تر میافتم، باور کنید تحمل خود را هم نداشتم، بارها در درک خودم عاجز آمدم، راهم را گم کردم، فرمانم از دستم رفته است، یکبار دیگر به این نکته پی بردم که جاده ی زندگی خیلی لغزنده است، اشتبا هات و لغزش های ما هم بی حساب.

این سال با مشکلات و دغدغه هایش باعث شد تا به ناتوانی خودم و دیگر انسان ها پی ببرم، من را وا داشت تا به این نتیجه برسم که من به تن و جمجمه و قلبی بزرگتر از اینها نیاز دارم، باید دنیا را از دریچه دیگر ببینم اماده ایثار و قر بانی، مدارا وفدا کاری باشیم و انسانیت را به مفهوم واقعی آن به نمایش بگذاریم تا فرصت است گذشته را جبران کنیم.

اگر این در این شب و روزها دوام بیارم، اگر دوباره نوروز را ببینم، اگر در سال آینده شاهد لطف و گرمی خورشید و خنده ستاره ها باشم اگر نوازش نسیم بهاری نصیبم شد. قول میدهم دست نوازش بر سر وروی نیاز مندان بکشم و قلب های افسرده از خود را شاد بسازم. من با خود بینی وداع میکنم و خاک‌پای هر انسان با احساس و بیدار دل میشوم.
از همه دوستان و عزیزان افسرده پوزش بخواهم و دنیایی از خوشی و محبت را در باغ دل دوستان بکارم و زندگی را رونق انسانی بخشم.
یا هو سال نو شما مبارک خورشید زندگی تان گرم و روشن باد.

احمد سعیدی

>>>   سال نو شما هم مبارک
دم را غنیمت بشمارید که هر روز روز نو است

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است