جنگ بغلان تنها با سقوط مرکز ولسوالی بُرکه و چند پاسگاه نظامی خلاصه نمی‌شود.
وضعیت پیش‌رو در بغلان بدتر از آن است که بسیاری‌ها تصور می‌کنند. دشمن دسیسه بزرگ چیده است.

نهالی را که سال‌ها پیش «گلاب منگل» درین ولایت غرص کرد، تازه به ثمر رسیده است و از مردم قهرمان ما قربانی می‌گیرد.
برای نجات بغلان باید هرچه زودتر تدبیری سنجیده شود.

رهبری حکومت محلی توان مدیریت اوضاع را ندارد. حکومت اگر واقعن برای سرکوب و نابودی طالب اراده دارد. باید عاجل اقدام کند و رهبری بغلان را به چهره‌های ضد طالبانی؛ چون جنرال مصطفی محسنی و جنرال خلیل اندرابی بسپارد.
وگرنه دیر نخواهد بود که بغلان با سرنوشت چند سال پیش قندوز روبرو خواهد شد.

فهیم فطرت

>>>   Ahmad Zaki
مردم دست خالی چه کنه

>>>   Ali Hussaini
السوالی برکه مگر اکثر تاجیک نیست: معمولاً تاجیک ها طالبان را به السوالی هایش نمی‌ماند؟

>>>   Saadatullah Ata
نزد حکومت مرکزی جنگ بغلان بسیار ناچیز و قومی جلوه داده شده که اشتباه بزرگیست.

>>>   Kamel Noori
خانه پدر گلاب منگل خراب شود
خداوند ج تباه بربادش کند.


>>>   فرزندان بغلان در قوای مسلح باید در قدم اول از خانه خکد دفاع کنند.

>>>   این مرتبه تحویل حکومت به طالب باید از سمت شمال صورت گیرد، نه از جنوب. چون اگر از جنوب صورت گیرد می گویند خود شان ساخته و پرداخته اند. احمد زی حکومت را از شمال تحویل فاشیستان خود می دهد، تا ثابت کند.
۱- مردم شمال خود شان به طالب علاقه دارند و داشتند.
۲- تعداد فاشیست ها در شمال زیاد است.
۳- سندی کذاای باشد برای بیشتر سرکوب کردن مردم سمت شمال.
۴- سمت جنوب کشور بدون کدام تلفات یکدست تسلیم طالب شود.
۵- باصطلاح فورمولیتی یک انقلاب کذاای که به تونند برای چندین سال روشن کشی کنند.
۶-۷- ووو.
سهیل.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است