نارندرا مودی، نخست‌وزیر هند که در مجمع عمومی سازمان ملل متحد سخنرانی می‌کرد، با انتقاد شدید از سیاست‌های پاکستان گفت که رفتار این کشور در افغانستان باید زیر نظر قرار گیرد. یک روز قبل، عمران خان، نخست‌وزیر پاکستان، هند را به حکومت وحشت و "پاکسازی" مذهبی متهم کرده بود. گذشته از افغانستان، هند و پاکستان در مورد کشمیر نیز اختلاف دارند.

به گزارش رادیو فرانسه، روز شنبه ۲۵ سپتامبر، نخست‌وزیر هند در مجمع عمومی سازمان ملل با کنایه به پاکستان گفت: "ما باید اطمینان یابیم که خاک افغانستان برای گسترش تروریسم و یا تدارک حملات تروریستی مورد بهره‌برداری قرار نمی‌گیرد".
نارندرا مودی افزود: "باید مراقب باشیم که هیچ کشوری از وضعیت شکنندۀ افغانستان سوءاستفاده نکند و این کشور را به خاطر منافع خودخواهانۀ خود آلت دست قرار ندهد".
نارندرا مودی طی دیدار روز قبلش با جو بایدن نیز نگرانی خود را در مورد نقش پاکستان در افغانستان ابراز کرده بود.

به دنبال سخنرانی نارندرا مودی در سازمان ملل، وزیر امور خارجۀ هند کم و بیش سخنان او را در مقابل خبرنگاران تکرار کرد و صریحاً خواستار نظارت دقیق بر رفتار پاکستان در افغانستان شد و تأکید کرد که "نقش پاکستان در قبال مسئلۀ تروریسم باید مورد بررسی قرار گیرد".

پاکستان، مدافع طالبان؛
در جناح مقابل، عمران خان نخست‌وزیر پاکستان که یک روز قبل از همتای هندی‌اش به شکل مجازی در مجمع عمومی سخنرانی کرد، به دفاع از طالبان برخاست و جامعۀ جهانی را به گفتگو با آنان ترغیب کرد، زیرا به گفتۀ وی، "طالبان قول داده‌اند که حقوق بشر را رعایت کنند". او گفت: "ما باید به خاطر منافع ملت افغانستان، حکومت فعلی این کشور را تقویت و تثبیت کنیم"...

اگرچه اختلافات دهلی نو و اسلام‌آباد بعد از تحولات افغانستان دوباره شدت گرفته، اما دو کشور از آغاز جدایی (۱٩۴۷) پیوسته با یکدیگر مناقشه و حتی جنگ داشته‌اند. عمران خان به طور کلی هند را متهم به "دهشت‌افکنی" کرد و گفت که ناندرا مودی به دنبال "پاکسازی هند از مسلمانان" است. عمران خان افزود: "بدترین و رایج‌ترین شکل اسلام‌هراسی را در هند می‌بینید".
عمران خان که باید بزودی با جو بایدن دیدار کند، واشنگتن را متهم کرد که در مقابل نقض حقوق بشر توسط دولت هند، چشم‌ها را می‌بندد.

یکی از اختلافات بزرگ دو کشور بر سر کشمیر است که اکثریت ساکنان آن مسلمان هستند. به ویژه از سال ۲٠۱٩ که هند با افزایش ناگهانی قوای نظامی، چیرگی خود بر کشمیر را تقویت کرد و بدون مقدمه خودمختاری محدود این منطقه را باطل دانست، خشم و نارضایتی مسلمانان شدت گرفته است.

بعد از پخش سخنرانی ویدئویی عمران خان در سازمان ملل، یکی از اعضای هیئت دیپلماتیک هند خواستار پاسخگویی شد. خانم سنيها دوبي دولت پاکستان را به پناه دادن به اسامه بن لادن متهم کرد و گفت: "پاکستان کشور آتش‌افروزی است که می‌خواهد نقش آتش‌نشان را بازی کند".
این دیپلمات جوان هندی افزود: "پاکستان در خانۀ خود تروریست‌ها را پرورش می‌دهد و بعد، انتظار دارد که آنها فقط به کشورهای همسایه ضربه بزنند".
از چهل روز قبل که طالبان قدرت را در دست گرفتند، تنش میان اسلام‌آباد و دهلی نو مدام افزایش یافته است.

کد (9)

>>>   بعد از آن که امان الله خان به قدرت رسید،در جمله سایر آزادی ها و فرمان ها و دموکراسی و آزادی،زمینه را برای آمدن یک تعداد زیادتر هندو ها فراهم کرد که تجارت میکردند و در شهر های مختلف افغانستان جابجا شدند.
امان الله خان برضد نفوس ملا ها و روحانیون در دولت و جامعه نیز مبارزه میکرد و ازین موضوع هندو ها نیز بهره برداری میکردند.
بابه کلان من که یکی از ملا ها و روحانیون برجسته و شناخته شده سمت شمال بود،میخواست از سمت شمال به کابل بیاید.
تصادفاً در یک موتر مسافر بری که همه سرنشینان آن هندو بود،او نیز بالاشد تا به کابل برود.
به مجردی که موتر حرکت کرد،هندو ها شروع کردند به گوز زدن در داخل موتر.
هرکدام شان که گور میزدند.یکی شان میگفت که در چشم ملا صاحب خورد.دیگرش میگفت که در لنگی ملا صاحب خورد و به همین منوال ادامه دادند.
بابه کلان ام قصه میکرد که با وجودی که فش لنگی خود را در دهن خود گرفته بودم،از بوی در داخل موتر.هیج طاقت کرده نتوانستم و در منطقه کلکان شمالی از موتر پایین شدم و در دهن یک دکان منتظر موتر بعدی نشستم تا به کابل بیایم.
در همین حال یک جوان با سلاح در دست و قطار مرمی در گردن نزدم آمد و گفت:ها،ملا صاحب چطور هستی؟اینجا چه میکنی؟
بعداً قصه خویش را برایش کردم.
آن جوان گفت:ای امان الله خان علاوه به این که هندو ها را در افغانستان آورده است،بسیار کار های غیر دینی دیگر نیز میکند.
انشأ الله او ره به جزای اعمال اش میرسانم.
چند وقت بعد خبر شدم که کدام نفر برضد امان الله خان قیام کرده است و او را از تخت پادشاهی برطرف کرده است.
از یک نفر پرسیدم که این نفر کبست که تخت پادشاهی امان الله خان را از نزدش گرفت؟
عکس اش را برایم نشان داد.حالا میبینم که ای همو جوانی است که در کلکان در دکان نزد من آمده بود.
پرسیدم نام اش چیست؟
گفت:حبیب الله کلکانی.

>>>   هند باید همت کند و این دانه یی چرکین سرطانی خودرا جراحی کند. طفلان باید زیر بال پدر و مادر تربیه شوند و آینده طفل خودسر همینست که می بینیم. هند باید زودتر این طفل یاغی را پس به خانه بیاورد و تربیتش کند.
آتش خاوری

>>>   پاکستان در زیر فشار بین المللی و داخلی و منطقوی فرومیپاشد و در آینده نزدیک تجزیه میشود سرنگونی طالبان مقدمه تجزیه پاکستان است

>>>   جمهوری هند در شرایط کنونی در گرو حزب متعصب هندو گرا است. یعنی تحریک طالبان هندی منظورم هندو های متعصب است . این حزب و حاکمیت آن دارای افکار فاشیستی است، ظاهرا به خاطر منافع منطقوی اش با افغانستان دست می‌دهد و گاهی با کشور دگر.
پاکستان یک کشور سراپا قرص تروریست است.
مردم افغانستان واقعا به هر دو کشور اجازه مداخلات را ندهند حتی اگر آنها حاضر به همکاری های اقتصادی باشند، زیرا قبول چنین کمک ها به قیمت گزاف برای ما تبدیل خواهد شد.
اکنون طالبان یکسره خود را در گرو پاکستانی ها قرار داده اند گر چه ادعای استقلال عمل میکنند ولی بعید است که آنها مستقلانه عمل کنند.
دولت های افغانستان طی یک قرن اخیر نظر به ضعیف بودن کشور سعی کرده بودند تا در معضلات منطقوی و جهانی بیطرف باشند...
بعد از تحولات ثور 1357 صفحه تاریخ دیپلوماسی افغانستان عمیقا ورق زده شد. افغانستان از یک کشور بیطرف غیر فعال به یک کشور بیطرف فعال در عرصه بین المللی مبدل شد. موقف سیاسی افغانستان در قبال کشور های تازه به استقلال رسیده و دموکراتیک کاملا عوض شد. افغانستان به یک عضو فعال و جانبدار از کشورهای چون آنگولا و مدافع جدی حقوق داعیه فلسطین مبدل شد ولی از سوی دگر عضویت افغانستان در کنفرانس کشور های اسلامی به خاطر موجودیت قوای شوروی در کشور به حالت تعلیق در آمد ، در حالیکه افغانستان در شرایط واقعا اشغال توسط امریکا در سال 2002 دو باره نظر بدستور امریکا عضویت خود را در کنفرانس اسلامی بدست آورد.
موقف افغانستان زیاده تر نزدیک به بلوک شرق گردید ...افغانستان در چهار دهه اخیر وابستگی های سیاسی نسبت به یکی از کشور های خارجی داشته است. بعد از هفتم ثور 1357 نظر به عقد قرار داد های همکاری های اقتصادی و نظامی به اتحاد شوروی ، افغانستان از هر نوع تصمیم شوروی در سازمان ملل متحد ‌حمایت می‌کرد ، بعد از استقرار جمهوری اسلامی افغانستان 2002سیاست افغانستان در هماهنگی با ایالات متحده امریکا بود و اکنون جمهوری اسلامی پاکستان در هر موضوع از موقف افغانستان نمایندگی می‌کند .حالا موقف افغانستان را در رابطه با وابستگی افغانستان با سه منبع یعنی شوروی سابق و بلوک کشور های سوسیالیستی ، ایلات متحده و ناتو ، در اخیر پاکستان و کشور های عربی مختصرا به بررسی میگیریم.
افغانستان بعد از ششم جدی 1359و تغییر رهبری حزبی و دولتی تحت رهبری. ح.د. خ. ا. بیش از قبل با شوروی نزدیک گردید. تعهدات شوروی در برابر افغانستان نظر به قرار داد های منعقد در سال 1357میان شوروی و افغانستان نه تنها پا بر جا بود بلکه صدفیصد گسترش پیدا کرد.
پلان جمهوری دموکراتیک خلق افغانستان و شوروی این بود تا افغانستان از یک اردوی قوی در منطقه برخور دار گردد و همزمان پلانهای اقتصادی و پروسه صنعتی سازی افغانستان با در نظر داشت رشد سکتور زراعت که رکن عمده در اقتصاد افغانستان به شمار میرفت مورد تطبیق قرار گیرد، بیسوادی در کشور محو گردد ...اگر جنگ داخلی به رهبری امریکا و متحدانش که دوستان از آن کاملا واقف اند به شکل وسیع آن ادامه نمی یافت، ما امروز با پاکستان از زبان یک قدرت هستوی حرف میزدیم.اما به بهانه های مختلف چون دفاع از اسلام و استقلال و غیره جنگ غیرعادلانه دولت وقت را از پا درانداخت.جمهوری دموکراتیک افغانستان و در مجموع مردم افغانستان بزرگ‌ترین باخت سیاسی را کردند.
با استقرار جمهوری اسلامی افغانستان در 2002 افغانستان وارد یک مرحله معکوس سال‌های 1980 گردید. امریکا و ناتو اتحاد شوروی و پیمان وارسا را عوض کرد. با وجود آنکه از جمله کمکهای بیشمار امریکا که هفتاد و پنج فیصد آن در جیب امریکاییان ریخته شد، باز هم اگر فساد گسترده در دولت و سو ءاستفاده قوماندانان جهادی و تکنوکراتها غربی از پولهای امدادی و وجود نمیداشت و افغانستان رهبران دلسوز چون ببرک کارمل و نجیب الله و افغان‌های صادق و وطنپرست غیر حزبی چون گذشته میداشت ما به حالت فعلی نمیرسیدیم.اما همه چیز بر عکس بود.
اکنون حاکمیت طالبان در کشور مرحله ای جدید از وابستگی افغانستان به پاکستان را باعث گردید. از انجاییکه طالبان به کمک امریکاییان و پاکستانی ها به میان آمده است پاکستان در فکر آن است تا افغانستان را تقریبا به یک صوبه پاکستان مبدل سازد و افغانستان واقعا به مرکز تروریزم مبدل شود.
طالبان پلان دارند تا از طلبه های تربیت شده در مدارس دینی پاکستانی یک اردوی قوی اسلامی را بوجود آورند و تمام پرسونل اردوی قبلی را یکجا با دانش اموزان نظامی حربی پوهنتون و سایر موسسات عالی نظامی کشور
از صحنه خارج سازند.این خود یک زنگ خطر برای جامعه بین المللی بخصوص کشور های منطقه میباشد و اعتماد بر طالب معنی اعتماد به شیطان لعنتی را دارد.
افغانستان قربانی سیاستهای استعماری از یک قرن بدینسو میباشد. ما امان الله خان و نهضت فکری جدید را بنام ملحد و کافر از دست دادیم،ما حاکمیت واقعا مردمی را که در سال‌های 1980-1992مسقر بود باز هم در اثر مقاومت استعمار و ارتجاع داخلی علیه دولت وقت از دست دادیم و بالاخره اکنون در مرحله ای خطرناک قرار داریم و اینبار مثل همیشه مردم قربانی خواهند شد ولی کشور های همسایه نیز از اضرار حاکمیت طالبانی در امان نه خواهند ماند.
دولت هندوستان در هر حالت به پاکستان اجازه نه خواهد داد تا از تحت الحمایگی افغانستان توسط آن کشور همچنان لذت ببرد.هر دو کشور بر سر موضوع افغانستان بار ها از مقابله های سیاسی و یا شاید روزی هم نظامی کار بگیرند ،اما هندوستان بر پاکستان غلبه خواهد کرد پاکستانی ها هنوز هم تجربه تلخ تسلیمی شانرا به اردوی هندوستان روی موضوع بنگله دیش فراموش نکرده اند...

>>>   تمام چشم پوشی و حتی کمکهای میلیارد دالری به پاکستان بخاطر این ست که پاکستان فرو نپاشد
که اگر فرو بپاشد. تمام گروپهای جهادی آزاد شده وبه هر طرف جهاد کنان زوان می شوند
و دنیا به پایان میرسد

>>>   هرچه میکنید دلتان این کشور بی صاحب است و رهبران قبلی آن اکثریت مفسد و متعصب بودند و رهبران فعلی همچنان

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است