تاریخ انتشار: ۰۷:۴۸ ۱۴۰۰/۷/۸ | کد خبر: 168532 | منبع: | پرینت |
وزیر مالیه سابق افغانستان که سال ها در بانک جهانی نیز کار کرده است با اظهار این که افغانستان ارتش ۳۰۰ هزار نفری نداشت، تاکید کرد: عمق فساد و اختلاس به حدی گسترده بود که تقریبا همه اعضای دولت غنی فاسد بودند.
به گزارش تسنیم، «خالد پاینده» وزیر مالیه سابق افغانستان، در مصاحبه با شبکه تحلیلگران افغانستان، اظهار داشت که وزارت مالیه پیش از او به شدت به هم ریخته بود و او مجبور بود که آن را از نو بسازد. اما هرچه بیشتر وارد عرصه کار میشد، بیشتر در باتلاق فرو میرفت. پاینده میگوید در پست معاونت وزارت مالیه، این قدر در معرض فساد گسترده قرار نداشت. اما حالا که سمت وزارت را بر عهده داشت، تازه متوجه شد که عمق فساد و اختلاس تا چه حد گسترده است.
خالد پاینده سالهای درازی را در دولت افغانستان و بانک جهانی کار کرده است و در سال آخر عمر حکومت اشرف غنی مسوولیت وزارت دارایی را بر عهده گرفت. او قبل از آن سمت معاون وزارت مالیه افغانستان را دارا بود. پاینده در سال 2018 در بحبوحه انتخابات ریاست جمهوری افغانستان از سمت معاونت وزارت مالیه کنارهگیری کرد، زیرا به گفته او میترسید که سوءاستفادهها در زمان انتخابات از پول بیتالمال، پای او را هم به فساد بکشاند.
پاینده میگوید: پس از استعفا به آمریکا برگشتم. اما در نوامبر 2020 غنی از من خواست تا برای ارزیابی وضعیت وزارت برگردم. چند روزی را در وزارت کار کردم و دوباره برگشتم. اما پس از چند وقت رییس جمهور و نزدیکانش مانند محب و فضلی با اصرار زیاد مرا به کابل برگرداندند و وزارت مالیه را به من دادند. من میخواستم تغییرات گستردهای در وزارتخانه ایجاد کنم. هرچند از سوی دوستانم از جمله اکلیل حکیمی، وزیر مالیه سابق توصیه شد که این شغل را نپذیرم. اما من که در این وزارت کار زیادی کرده بودم. وارد معرکه وزارت مالیه شدم.
به گفته پاینده، رییس جمهوری اختیارات کافی برای ایجاد تغییرات به او داده بود. غنی به پاینده گفته بود که میخواهد یک وزارتخانه حرفهای داشته باشد نه یک وزارتخانه سیاسی.
پاینده میگوید که وزارتخانه پیش از او به شدت به هم ریخته بود و او مجبور بود که آن را از نو بسازد. اما هرچه بیشتر وارد عرصه کار میشد، بیشتر در باتلاق فرو میرفت.
پاینده میگوید در پست معاونت وزارت دارایی، این قدر در معرض فساد گسترده قرار نداشت. اما حالا که سمت وزارت را بر عهده داشت، تازه متوجه شد که عمق فساد و اختلاس تا چه حد گسترده است.
به گفته پاینده، تقریبا همه اعضای دولت اشرف غنی فاسد بودند. «غنی خود یک هفته هم استقلال کاری مرا تحمل نکرد و مداخلههایش در کارهای من شروع شد. این مساله مرا بهشدت نگران کرده بود. هرچه شکست در میدان نظامیبیشتر میشد، او بیشتر در کار وزارت مالیه مداخله میکرد. اصلا منطقه مانور او وزارت مالیه بود. به همین دلیل من از وزارتخانه رفتم. مردم فکر میکنند که من نخستین کسی بودم که از جمهوریت فرار کردم. اما واقعیت این است که من هیچ پیشفرضی در مورد سقوط جمهوریت نداشتم. بیشتر من به دلیل اعمال رییس جمهور بیرون زدم.»
وزیر سابق میگوید که دخالت در امور وزارت مالیه بیش از حد بود. «رییس اداره امور، فضل محمود فضلی، تلاش داشت تا نفوذ بیشتری در وزارتخانه داشته باشد. اما من تا حد ممکن مانع شدم. بخشی از اختیارات وزارت مالیه به ریاست جمهوری داده شده بود. من بخشی از این اختیارات را برگشت دادم، اما بخش دیگر همچنان در حیطه قدرت رییس جمهوری ماند و تا زمان فروپاشی همچنان در کنترل او بود».
به گفته پاینده، عمق فساد تا حدی بود که حتی یکی از معاونهای او هم در فساد شریک بود. «تاجری به من مراجعه کرد و گفت که یکی از معاونان از من در حدود یک میلیون دلار درخواست رشوه کرده است. من برنامهریزی کردم کهاین معاون خود را حین گرفتن رشوه دستگیر کنم، ولی گویا او خبر شد و به آمریکا رفت. من او را اخراج کردم و آن زمان دانستم که شبکه فساد چقدر گسترده است. فشار اداره امور و حتی معاونت اول رییس جمهوری برای باقی ماندناین فرد روی من افزایش یافت. اما در نهایت من کار خود را کردم و او را کنار گذاشتم. ولی یک هفته بعد ریاست جمهوری تصمیم گرفت او را به عنوان مدیرعامل شرکت هواپیمایی آریانا تعیین کند. از این جا بود که باور من به رییس جمهوری از بین رفت.
او میافزاید که بیشترین فساد در گمرکات افغانستان بود. «والی ننگرهار (ضیاءالحق امرخیل) ماهانه 40 هزار دلار از گمرک تورخم برای خود میگرفت و کارمندان مجبور بودند برای جمع آوری این پول رشوه بیشتر بگیرند.» آن معاون گمرک به پاینده گفته بود که حتی به خبرنگاران روزنامههای معتبر افغانستان نیز پول میدهند تا فساد را برملا نکنند.
به گفته پاینده تقریبا همه ولسوال ها، پولیس و شوراهای ولایتی همه فاسد بودند.
«به محضاین که رییس پولیس جدید تعیین شد، اولین کارش برکناری فرماندهان پولیس گمرک و گماشتن افراد مورد نظر خودش بود زیرا پولیس عایدی زیادی از گمرکات داشت. من گزارش آن را به رییس جمهوری دادم و او این رییس را (احمدزی) را برکنار کرد. اما چند روز بعد او به سمت رییس ستاد ارتش افغانستان منصوب شد.»
خالد پاینده میگوید افغانستان هرگز ارتش 300 هزار نفری نداشت، حتی ارتش 120 هزار نفری هم نداشت. در خوشبینانه ترین حالت 40 تا 50 هزار سرباز حضور داشتند، بقیه یا ترک خدمت کرده بودند یا کشته شده بودند. اما فرماندهان همچنان سهم و حقوق و دیگر امتیازات آنان را میگرفتند.
به باور خالد پاینده، هیچ انگیزهای برای جنگ در میان نیروهای ارتش وجود نداشت، زیرا فرماندهان بیشتر درگیر جمع کردن پول بودند در حالی که سربازان گرسنه و بی پول در سنگرها مانده بودند. حتی به گفته پاینده، تعدادی از فرماندهان ارتش افغانستان بیشتر در قلیانخانههای دبی بودند تا در دفتر کارشان.
پاینده میگوید اشرف غنی کم کم دچار نوعی جنون سوءظن شده بود. او به هر گزارشی شک داشت. شورای امنیت ملی افغانستان و اداره امور، گزارش ها را طوری تنظیم میکردند که رییس جمهوری فکر کند همه چیز به روال عادی پیش می رود.
«هر روز حدود 350 سرباز کشته میشد یعنی ماهانه نزدیک به ده هزار سرباز. دولت به فکر استفاده از نیروهای محلی و ضد طالبان افتاد اما فساد باعث شد تا پولهای هنگفت به ولایتها فرستاده شود و میان استاندار و نیروهای محلی کاذب تقسیم شود، اما برای اسماعیل خان فقط 6 میلیون افغانی داده شود تا علیه خیل عظیمیاز طالبان بجنگند.»
کد (9)
>>> تمام فساد و جنایت را به پای غنی ننویسید ، رهبرانی که در رژیم فاسد قبلی خدمت میکردند تمام فاسد بوده اند ، 20 سال پیش با جنگ و خونریزی و باحمایت غربی ها به قدرت رسیدند در این بیست سال هر روز و هر ثانیه مرتکب فساد قتل و جنایت می شدند ، امارت اسلامی حکومتی را تحویل گرفت که خزانه هایش خالی بود این یعنی فساد گسترد، باز هم وطن فروشان و قاتلین دست از سر ملت بر نمیدارند امرالله صالح می گویید رٸیس جمهور مه هستم ، احمد مسعود می گوید مه هستم ، وزرای غنی در تبعید حکومت ایجاد کده ، عطا می گوید نصف سفارت های افغانستان متعلق به مه است مگر نه اعلام جنگ می کنم ، پدرام در تاجیکستان خواهان تجزیه است ، اینها ها کسانی هستند که منافع شخصی را بر منافع ملی ترجیح میدند ، با امدن طالبان امن و امانی است و انشاء الله به مروره زمان اقتصاد توسط امارت اسلامی به شکوفایی خواهد رسید ،
حبیب الله یوسف زی
>>> اکثر کارمندان وزارت مالیه افراد غیر مسلکی بودند که تحصیلات شان در رشته اقتصاد نبود ولی بنابر رابطه مافیایی با اشرف غنی و رولا غنی و فضلی و محب در پست های کلیدی ان وزارت برای چپاول بیت المال و تقسیم ان با افراد مذکور گماشته شده بودند. بطور مثال یک داکتر طب را به حیث رییس تفتیش تعیین کرده بودند که بعد از سرو صدا ها داخل وزارت از دزدی های میلون دالری وی وندانستن کار مسلکی وی را به حیث رییس گمرک یکی از ولایت های جنوبی تعیین نمودند . در حالیکه داکتر طب نه مسلکی کمرگ است و نه مسلکی وزارت مالیه چه رسد که در راس ان اداره باشد . اینگونه مثال ها زیاد است . همه بیت المال را تاراج نمودند و خیانت به مردمگرسنه و فقیر کشور نمودند . خداوند از ایشان باز خواست خواهد نمود.
محمود زی
>>> بسیار خیانت بود در ۲۰ سال گدشته
>>> تا اکنون فساد است شما فکر کنید در برخی از ریاست های عایداتی دولتی یک نفر ۲لک معاش دارد و دیگر نفر ۸ هزار من نمی دانم طالبان سواد دارند یا نی چرا در طول دو ماه از حکومت شان عدالت را در ادارات دولتی نیاورده است مانند ریاست عطرها شرکت افغان تیلی کام شرکت آریانا باید هر چه زودتر معاش کارمندان شان برسی شود و عدالت تامین شود در غیر این صورت همان چه فایده از این دولت طالبان
>>> وقتی یک طالب می گوید بعد از آمدن ما همه جا امنیت است میخواهم سرم را به دیوار بکوبم
شما طالبان بودید که نا امنی میکردید
حالا منت بر سر مردم میگذارید که ما امنیت آوردیم ؟
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است