در مورد نام‌‌جاهای «بهارات و هندوستان» چیزهایی در رُخنامه خواندم، خواستم من نیز آگاهی‌ام را شریک سازم:
1- برای سرزمینی که اکنون به بنام کشورهایی چون: پاکستان، هند، بنگله‌دیش، نیپال و سری‌لانکا یاد می‌شوند، نام‌های تاریخی وجود دارد. البته تمام نام‌های تاریخی مدنظر پس از هجوم آریائیان به این سرزمین بر آن نهاده شدند؛ یعنی نام‌گذاری آریائیان ودایی به سرزمین‌های که پیش از آنان دارای مردم، فرهنگ و تمدن بوده اکنون در دسترس ما اند، اما؛ بی‌گمان قبل هجوم بیگانگان آریائی، مردم بومی نام و نام‌هایی برای سرزمین مادری شان داشتند که متأسفانه در دسترس نیست!

2- در آثار ودایی و مابعد آن سه نام برای سرزمین‌های یاد شده اطلاق شده است: بهارت، آریاورته و هند. هیچ کدام از نام‌های یاد شده به تمام جغرافیای یاد شده در یک زمان اطلاق نشده، بل این نام‌ها براساس پیروزی و ناکامی قبایل ودایی و هم‌چنان مهاجمان آریانائی، یونایی و خراسانی دچار تغییر، افزایش، کاهش و حتی فاقد جغرافیا شدند.

3- بهارتا Bharata از نام قبیلۀ ودایی با همین نام اقتباس شده است. شرح جنگ‌ها و مبارزات این قبیله در کتاب معروف مهابهاراتا آمده است که گویی این قبیله با متحدین خود قبایل دیگر ودایی را شکست داده و پادشاهی بهاراتا را شکل می‌دهد، به‌روایتی نخستین پادشاهی آریائی توسط قبیله بهاراتا شکل می‌گیرد و سرزمین‌های زیر فرمان این پادشاهی نیز بنام بهاراتا یاد می‌گردد. ایزدی نیز بنام بهاراتی وجود دارد که با قبیله بهاراتا پیوند دارد. نکات اساسی: 1) بهاراتا نامی کاملا قومی و قبیله‌ای است و حتی شامل همه قبیله‌های آریائی - وادیی نمی‌شود. 2) این نام در آمیخته با اسطوره‌ها است و جغرافیای دقیق و مشخصی نداشته است.

4- آریاورته Aryavarta این نام نیز در متون ودایی آمده است و هم‌ریشه با نام‌جای «ائیریاوئیجه» اوستایی است. همتای اوستایی این نام نشان می‌دهد که این نام‌جا ریشه مشترک هندو - آریانائی دارد و پیش از ورود آریائیان ودایی به هند مورد استفاده این مردم بوده است. آریاورته به معنی سرزمین آریائیان است و اما، برای همه سرزمین‌های یاد شده بکار نرفته است و بیشتر به سرزمین‌های شمال‌غربی هند بکار رفته است.

5- هند؛ این نام نیز ریشه هندو - آریانائی دارد، چه‌آن‌که هندو/سندو/سندوهـ هم در زبان‌های هندی و هم در زبان‌های آریانائی به معنی «رود» است. عده‌‌ای زیادی در رخنامه نوشته‌اند که لفظ هند برای نخستین بار توسط داریوش به حوزه آبریز رود سند کنونی اطلاق شده است. قطعاً این‌گونه نیست چه‌آن‌که « هپته هندو = هفت رود = اشاره به هفت شاخۀ رودخانه سند» در وندیداد آمده است و پانزدهیمن سرزمین آریانائی‌ست که اهوره‌مزدا آفریده است. بناً سرزمین‌های غربی رود سند که اکنون بطور مشخص بنام «پاکستان» یاد می‌گردد؛ در نخست جزو قلمرو آریانا بوده؛ اما بعدها این مردم که جزو قبایل ودایی بودند پیوند شان را با ودائیان قسمت شرقی رود سند حفظ کردند و بلحاظ فرهنگی آمیخته‌ای از فرهنگ های آریانائی و ودایی را شکل دادند. در زمان هخامنشیان یک‌بار دیگر همین سرزمین زیر تسلط آریانائیان قرار گرفت و داریوش در سنگ‌نبشه‌هایش از آن بنام «هندوش Hindush» یاد کرد. پس از فروپاشی هخامنشیان این سرزمین بدست یونانیان افتاد و آنان نیز از ریشه آریانائی هندو؛ اندیا را ساختند و تمام سرمین‌های بین‌ رود سند تا اقیانوس را بنام «اندیا» نامیدند که شامل همه کشورهایی‌که در بالا آمد، می‌شد. هندوستان شکل فارسی‌دری همان هند است. چه‌آن‌که بعدها مذاهب برآمده از آیین ودایی بنام «هندو» یاد شد و سرزمین هندو نیز بنام «هندو‌اُستان/هندوستان».

6- نام‌جا «هند» از 2500 سال قبل تا اکنون مورد توافق مردم هند و سایر ملل تاریخی و مدرن بوده است. تغییر آن به نامی «قومی - مذهبی» بنام بهاراتا - هرچند که در قانون اساسی هند پسااستعمار در پهلوی اندیا، بهارت نیز ثبت شده است - ناشی از تفکر ناسیونالیسم قومی - مذهبی حاکم بر کل منطقه از جمله هند است.

یحیا حازم اسپندیار

>>>   🤫 مهم تغیر دادن نام افغانستان تک قومی است که نام کنونی پیستونی مردود گردد و تغیر و اصلاح گردد

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است