در صبحگاه جمعه بیست و چهارم ماه حوت سال 1357 هـ.ش توسط چند تن از بزرگان مردم هرات قیام شروع شد که به خیابان‌ ها ریخته و علیه حکومت وقت شعار دادند در این روز که اولین روز قیام بود تداوم این قیام به فتوای علمای دینی مردم هرات در روز جمعه بیست و چهارم حوت بعد از نمازهای جمعه به گوش و اطلاع مردم رسید و قیام تا شام ادامه داشت.

سر انجام با طلوع سپیده دم صبح بیست و پنجم حوت صدای تکبیر الله اکبر شهر را به تعطیلی کشاند. روز یکشنبه 26 حوت 1357 در حالیکه مردم به قیام شان ادامه می‌ دادند افسران دین دوست، وطن پرست و استقلال طلب فرقه 17 هرات به مردم پیوستند این افراد دروازه‌ های تحویلخانه‌ ها را باز نموده و اسلحه و مهمات موجود را بین قیام کنندگان فرقه 17 تقسیم کردند سپس همراه با فرماندهان قیام کنندگان ملکی به پایگاه‌ های مقاومت دولت حمله ور شدند و بدین ترتیب قیام به خیزش نظامی نیز تبدیل شد.

روز بعد دوشنبه 27 حوت قیام به نقطه اوج خود رسید روزهای 29 و 30 حوت بین نیروهای نظامی فرقه که از مردم حمایت می‌ کردند به روایتی بیست و چهار و به روایتی بیست و پنج هزار تن از قیام کنندگان کشته شدند. تاریخ نویسان و سیاستمداران افغانستان به این عقیده‌ اند که قیام بیست و چهارم حوت هرات سرآغاز قیام‌ های دیگر در افغانستان بوده‌ است حتی قیام بیست و چهارم حوت را مبنای فروپاشی شوروی سابق می دانند.

کد (10)

>>>   اسماعیل .....مردم بی گناه را در دم تیغ و آتش برابر کرد و سلاح هایی غارت شده (می بخشید غنیمت شده) را قاچاقی به ایران منتقل کرد تا ثروتی را که سال ها آرزو داشت بدست آورد. این غارت گر به قیمت خون جوانان بی گناه به فرعون زمان تبدیل شد و هر وقت هم که زور آمد (دوپا دارد و دو پا قرض میکند) با چار پا از وطن فرار میکرد و میکند.
نتیجه همین یاغی گری ها بود که امروز ملک و ملت بدست دالخوران افتاد.
میگویند: "آدم هوشیار یکبار از غار گزیده میشود" همین برای هفت پشتمان کافی است!!!!!
آتش‌خاوری

>>>   عالیقدرنویسنده کود(۱۰)!
چون مخلص تان شخصا دران جریان درهرات بودم پس عرضم رابشنویید.
تعدادی ازا.... به تحریک ملاها ...دست به شورش .....زدند،نه تنها دیپوهای فرقه ۱۷ هرات بلکه اموال دولتی زیادی و حتی شخصی هم غارت شد.تانظامیان قهرمان ان وقت مجبوربه سرکوب اوباشان شدند ودرنتیجه تعدادزیادی ازهموطنان بیگناه ماهم درکناردزدان بغاوتگرکشته شدند.ارواح مقدس بیگناهان شادباد.همه بدبختی های دیروز،امروز وفردای مانتیجه گوش دادن به چرندیات ملا وعمل برانست.هرحرکتی برضد انگلیس وروس وامریکااحمقانه بوده وهیچ اشغالی مرگبارترازاشغال طالب نیست.وقتی خودکفایت وشایستگی عمران وترقی وطن را نداریم بایدحداقل میگذاشتیم دیگران چیزهایی برایمان بسازند.کوریای جنوبی وجاپان درمقابل امریکا نجنگیدوماجنگیدیم.تا چه وقت اسم ....راافتخارقلمدادکنیم؟
عاقل

>>>   اول که قیام ۲۴حوت ۱۳۵۷ چه ارتباطی با فروپاشی شوروی دارد؟ در ان زمان هنوز نیروهای شوروی از مرز نگدشته بودند تا به افغانستان رسیده به قول شما در دام بیفتند.
دوم بیست چهارم حوت روزی بود که مردم ما به بیماری خارشک گرفتارشدند گروهی .... دست بدست هم داده نظام نوین افغانستان را با سیاست بلبشوی کمونیستی وبعدها با گنده کاری ریش درازان مندیل چرکین خشک اندیش وکوته فکری که تمامی وجودشان را نکبت خرافات دینی گرفته بود این سرزمین را صدها سال به عقب بردند وهیهات که اگر این مردم بی عقل روزی بخودآیند که چگونه با دست خود کشور را به ویرانه ای بدل کردند وبعدها محل تاخت کتاز ابرقدرتها شد. کشوری که میرفت اندک اندک با پیشتازان علم وهنر همراه شود که نشد وما ملتی شدیم درمانده وبدبخت وتوسری خور بیگانه..ان وقت تو برای ما پیام تبریکی میفرستی و برای خود افتخار میدانی این لگد پرانی ولد چموش های کج اندیش وهرز پیمای وطنفروش......

>>>   روح شهدا خوشنود
به ملت بزرگ هرات سلام

>>>   جرقه اول قیام همان قیام سوم حوت کابل بود .
قیام هرات قوام یافته فیام کابل بود اما یک مشکلی که وجود داشت این بود که نه قیام کابل درست برنامه ریزی شده بود و نه هم قیام هرات درس هایی از قیام کابل گرفته بود.

>>>   قیام 24 حوت هرات در سال 1357 و قیام سه حوت کابل یک سال بعد ازآن درسال 1358 به وقوع پیوسته ونمشود گفت قیام هرات قوام یافتۀ قیام کابل بود. برعکس آن است.

>>>   پنجمی
پیشتر گفتم که "نتیجه همین یاغی گری ها بود که امروز ملک و ملت بدست دالخوران افتاد".
" جرقه اول قیام همان قیام سوم حوت کابل بود " و همین جرقه های رهبری شده از خارج بود که دامان این سزمین را سوختاند و در نهایت بخورد شان رفت. در ۳ حوت پلان چرکستان به باند 'گل بی دین' داده شد که با تاسف 'ساما' هم خود را درآن دخیل ساخت (من درهمان وقت به دوستان سامایی گفتم که شما مردم بی گناه را به کشتن میدهید و 'خاد' شهر را در کنترول دارد). هدف چرکستان و "مولی کراسی" جنایتکار این بود که پرچمی ها و بویژه روسها دست به قتل عام مردم بزنند و آنها به قیمت خون جوانان ما برای خود غوغا و پای کوبی برپا کنند (که نشد!!!). تا حال هم همین نوع پلان های "مولی کراسی" هایی خون آشام مردم بی گناه را در سراسر دنیا تباه کرده میروند (تشکل داعش‌ در شرق میانه، انقلاب هایی کمان رستمی، بهار عربی و....) برای چور و چپاول بیشتر ذخایر و بویژه نفت.
یاد آوری این جرقه ها تنها سوزش سوخته گی های مارا زیاد میکند و بس.
آتش خاوری

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است