مریم ساغری یکی از فعالان حقوق بشر، تحلیلگر سیاسی و فعال اجتماعی در المان.
ازخانم مریم ساغری پرسیدم، شما یکی از اولین خانم های فعالی بودید که از المان برای تخلیه افراد آسیب پذیر از افغانستان کار کردید و با طرح خلاقانه خود بسیاری از فامیل ها و افراد مورد تهدید را نجات دادید و در این راه من هم در بخش لیستی از افراد ژورنالیست و فعال اجتماعی و سیاسی همکاری کردم.
اولین اقدام شما در این زمنیه تا چه اندازی موفق بوده و از نتیجه آن راضی هستید؟ منجم زاده.

مریم ساغری از شهر خورشیدم، شهر نگین خراسان، از هریوا زمین هستم.
من تحصیلات دانشگاهی را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه مشهد دریافت کردم. بعد از ورود به کشور آلمان در سال ۲۰۰۷ در راه مشاوره اجتماعی و تربیتی مشغول به کار هستم. بعد از سقوط دولت تصمیم گرفتم تا به صدای تنهای مردمم ندایی باشم.

بعد از سقوط دولت در افغانستان و نشر تصاویر بسیار دلخراش از مردم در حال فرار و بخصوص کودکان در خیابانها و... تمام نگرانی من و برخی، انسان‌هایی بودند که نیاز به کمک داشتند و به هرجایی که درخواست کمک می کردند، جوابی دریافت نمی کردند. بی سرنوشتی و سردرگمی تهدید جانی و مالی و تنهایی آنها از همه مهمتر تهدید جانی و مالی
و تنهایی آنها مرا به این واداشت که به آنها کمک کنم.

سقوط حکومت در افغانستان فقط زندگی اشخاصی که در افغانستان بودند را تغییر نداد، بلکه شرایط آنها باعث تغییر در آینده کاری و تحصیلی من هم شد، نزدیک به سه سال تماما در بخش پرونده های مورد تهدید از هر راهی کار و در کنارش مبارزه کردم. باید بگویم که در این راه باید از سازمان‌های آلمانی و دوستان بسیار خوب تشکر خاص داشته باشم که مرا دلسوزانه و صادقانه حمایت کردند چه در تظاهرات چه در بخش نامه ها و با طرح برنامه آنلاین لیست افراد مورد خطر یا تهدید را اینبار بدون هیچ رابطه حزبی، مستقیم به وزارت امور خارجه فرستادم.

ارتباط با اقای منجم زاده آنزمان(ژانویه سال ۲۲) بسیاری از خبرنگاران فعالین سیاسی و اجتماعی مورد تهدید و... جلسه آنلاین و گروه تلگرام را ترتیب دادم (اقای منمجزاده به همین ارتباط از هزینه خود سفری به ایران نمودند) و به سرعت همگی را با همکاری بسیار خوب همکارم اقای رضایی مردم را از طریق فرمی آنلاین ثبت نام و به وزارت امورخارجه فرستادیم. در فوریه بعد از یکماه جواب منفی آمد ما مصرانه به کار ادامه دادیم و در ماه یونی سال ۲۲ جواب مثبت را دریافت نمودیم و اولین تلفن به لیست ۸۲۵ نفری ما آمد. غیر قابل باور برای دوستان آلمانی ام بود. آنهایی که برایم می‌گفتند هیچ گاهی موفق نخواهی شد و دولت آلمان برنامه انتقال را بسته است و حالت مردم در افغانستان در صلح و آرامش است.
این خلاقیت را به تمامی مردم افغانستان بخصوص زنان و دخترانی که با وجود محدودیت ها کوتاه نیامدند و مثل کوه استوار و غیور زندگی میکنند، تقدیم میدارم.

خوشبختانه خانواده هایی کمک شدند و به المان انتقال داده شدند که بسیار خوشحال کننده و موفقیت آمیز بود و بالاخره نتیجه زحمات دیده شد! اما هنوز افرادی بودند و هستند که نیاز فوری به کمک و نجات دارند و ادامه راه احتیاج به حمایت و پشتیبانی بیشتر و همکاری همگانی را نیاز است.
خواست اصلی من از دولت آلمان و وزارت داخلی و وزارت امور خارجه و تمامی اشخاصی که در این زمینه کار می کنند این است، روند اداری طولانی و پیچیده برای این افراد حذف شود و تغییرات عمده در برنامه پذیرش افراد مورد تهدید را به وجود آید.

ویزاهای تحصیلی بهترین کمک به جوانان محروم شده از تحصیل می باشد. هرچند این برنامه کاملی برای نجات جان انسان‌ها نخواهد بود، بخصوص اشخاصی که در کشورهای همسایه افغانستان هستند.

خانم مریم ساغری بسیار تشکر از مصاحبه و اطلاعات دقیق شما!

محمود منجم زاده

>>>   در آلمان دیگر پول نقد برای پناهندگان غرض امرار معیشت ذاده نمیشود.فقط کوپون مواد خوراکه برایشان داده میشود.
این قانون جدیداً وضع شده است.
در امریکا برخلاف پناهندگان از تمام امتیازات برخوردار هستند.
بنأ یک ویزه یکی از کشور های امریکای لاتین را بگیرید و خود را به بکی ازین کشور ها برسانید و بعداً ذریعه پروار و یا وسایط نقلیه رمینی خود را به مکزیکو برسانید و از سرحد داخل امریکا شوید.
سالانه صد ها هزار نفر ازین سرحد عبور میکنند و داخل امریکا میشوند. هیچکس دیپورت نمیشود و اخراج نمیشود. حتی خود مکسیکویی ها. فقط درخواستی پناهندگی میدهید و برای دایم در امریکا میمانید.

>>>   نه آلمان نه امریکا نمیشه افغانستان بیایم وطن خودرا آباد کنیم از ما که تیر شد اولادای ما راحت زندگی کند مردم باغ می نشاند به امید که و اولادای نفع ببره ما بیایم وطن خود را بسازیم که اولادای مایه آسایش و ارامش زندگی کند

>>>   تخلیه مردم افغانستان و انتقال شان به کشورهای غربی یک پلان شوم غربی برای افزایش جمعیت شان است

>>>   افغانستان می‌مانم و هیچ جای هم نمیروم، وطن خود را آباد میکنم.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است