این عکس ها قبل از جنگ های داخلی از افغانستان گرفته شده است، شاید در آن زمان هیچ کس فکر نمی کرد ، روزی  آتش کینه وتعصب چنان در افغانستان شعله ور شود که هزاران تن کشته و میلیون ها تن دیگر آواره شوند و کابل تبدیل به یک ویرانه شود.

افغانستانی آرام در دورانی که جنگ معنا نداشت:

>>>   این تصاویر نشان میدهد که چهل سال پیش به مراتب از اکنون پیشرفته تر و سطح آگاهی مردم بالاتر بوده است.
مهاجر

>>>   باسلام ممنون ازاینکه تصاویراز امنیت واسایش دوران ...........................

>>>   خوش بحال ایران هم پیشرفت کرد هم اسلامی شد.
پروفسور

>>>   خیلی جالب است.
غزنوی

>>>   ای کاش که به همان وقت به دنیا میا مدم، و همان زمان آزادی و سر بلندی از دنیا میرفتم، تا این بدبختی،اوارگی،بیچارگی،مایوسی،بد بینی، را نمیدیدم. به امید یک افغانستان آزاد و پشرفته.
یک تن‌ مسافر دور از وطن عزیزم افغانستان

>>>   جواني يادش به خير و نيكي
اميري هراتي

>>>   فکر میکنید همه ی افغانستان این شکلی بوده است؟ فقط عده معدود پشتونهای کابلی از برکت مالیه ی سنگین دگران این شکلی زنده گی داشته اند. بقیه بدتر از عصر سنگ میزیسته اند. چرا ما خود را به این چیزها بفریبیم؟ باید واقعیت را پذیرفت.
مهدی از پونه

>>>   يادت بخير افغانستان عزيز؛ دلم برايت خيلي تنگ شده است.
يک مهاجر افغان

>>>   در آن زمان نه جنگ معنی داشت و نه دیگر اقوام. تنها چیزیکی معنی داشت پشتون و پشتو!!
چرا آنوقت هم تعصب وجود ولی حلا کمی بشتر شده!!!
بغیر از پشتون دیگه کسی آدم شمرده نمیشد.
محمد
سوئیس

>>>   افغانستان را آباد وآزاد آرزو داریم!!!!

>>>   سلام دوستان عزیز،
واقعآ این عکس ها همه را به یاد افغانستان قبل از جنگ میندازد. ولی افسوس صد افسوس که وطن زیبای ما توسط خود ما ویران شد. ما قدر وطن و وطندارن خود را نمی دانیم و هنوز هم دنبال همان اعمال هستیم که ما را به سوی بد بختی ها سوق میدهد. وای به حال ما...
یک نکته مهم را باید فراموش نکرد افتخارات این همه ویرانی ها تمامآ مربوط کسانی میشود که امروز خود را تیکه داران اسلام مینامند. خداوند این ها را در قهر و غضب خود داشته باشد. مین
وطندوست

>>>   در همان زمان کمونیستهای خلقی وپرچمی مصروف فعالیت وسازماندهی بودند که بالاخره افغانستان را به این وضعیت در
اوردند.باداران روسی شان خوب میدانستند که اینده افغانستان به
کجا میرود وچه میشود.که شد.ومادرین حال کنونی قرار داریم.
ننگ ونفرین بر کمونیستهای خلقی وپرچم.
زنده پاینده باد افغانستان .
کریم.

>>>   باز مي توان چنين كشوري ساخت و در سايه رفاه و امنيت ،زندگاني خوشي را براي فرزندان اين مرز و بوم فراهم آورد. همه مردم بايد كينه و كدورت ها را كنار بگذارند و دست در دست هم دهند به مهر ،ميهن خويش را كنند آباد.اين حرف آرمان گرايانه نيست كه نتوان عملي كرد .بلكه خواسته همه مردم افغانستان است ولي بايد همت و تلاش كنند تا به آن برسند.به اميد روزي كه جنگ در افغانستان نابود شود.
نوروزي از قزوين

>>>   دلم بسیار تنگ شده به یاد روزهای امن که هیچ کس به کسی
غرض نگیرد.

>>>   افغانستان را أباد خواهيم كرد
مهدي از ايران

>>>   سلام دوستان!...در پهلوی حسرتی که از این تصاویر مییابیم..بگفته کاظم کاظمی شاعر خوب خود باید بپرسیم:
آيا شود بهار كه لبخندمان زند؟
از ما گذشت‌، جانب فرزندمان زند
آيا شود كه بَرْش‌زن‌ِ پير دوره‌گرد
مانند كاسه‌هاي كهن بندمان زند؟
ما شاخه‌هاي سركش سيبيم‌، عين هم‌
يك باغبان بيايد و پيوندمان زند
مشت جهان و اهل جهان بازِ باز شد
ديگر كسي نمانده كه ترفندمان زند
ناني به آشكار به انبان ما نهد
زهري نهان به كاسة گُلقندمان زند
ما نشكنيم اگرچه دگرباره گردباد
بردارد و به كوه دماوندمان زند
رويين‌تنيم‌، اگرچه تهمتن به مكر زال‌
تير دوسر به ساحل هلمندمان زند
سر مي‌دهيم زمزمه‌هاي يگانه را
حتّي اگر زمانه دهان‌بندمان زند

>>>   افغانستان عزیز
آبادت خواهیم کرد، منتهی اگر بگذارند. ولی ما به امید آنروز تحصیل میکنیم شاید بتوانیم قدم هر چند کوچکی در آبادانیت بر داریم.
انشا الله
جاودان از ایران

>>>   بار خدا یا ! یک روز برسان که افغانستان از جنگ و ناامنی پاک باشد و تمام مردم آن به فکر پیشرفت و ترقی باشند و مهاجرین افغانی به کشورشان بازگردند و با آرامش خاطر زندگی کنند.
دیده از مزار

>>>   اگر باور داشته باشیم میتوانیم پس باور کنید که میتوانیم افغانستان را آباد کنیم به امید آن روز...
م.م بامیان

>>>   بزگترین رسالت شاعر و نوسینده امروز این است که در دل های پر درد مردم خود امید ایجاد نماید و ایا ها را به شود ها تبدیل نماید مثلا میرسد روزی که لبخندی زنیم شیشه غم را بیا سنگی زنیم این هیولا ئی غم دیرنه را چون پلنگ بر صورتش چنگی زنیم و.... احمد از دورا

>>>   براي كشورم افغانستان
سلام اي تك درخت ريشه در خون ، شعله ور در باد!
كه بر پا مانده اي با زخم انبوه تبر در باد
هميشه مي پرم از خواب ، وقتي خواب مي بينيم
تو را با زخم هاي خون چكان شعله ور در باد
بگو، روزي به آغوش تو آيا باز مي گرديم ؟
من و اين دسته دسته مرغكان در به در در باد؟
غزل مي ريزم ، امشب ، كوزه كوزه بر لب جويت
كه تا بر شاخه هايت سبز گردد برگ و بر در باد
شبي با پاره هاي قلب خود ديوار خواهم ساخت
نمي خواهم كه تنها تر شوي زين بيشتر در باد
شعر از شاعر معاصرهموطن قنبرعلی تابش
مجتبی از تهران

>>>   بله، افغانستان در این زمان نسبت به کشور های همسایه زیاد از نگاه پیشرفت تفاوت نداشت. اما یادم نرود که در این زمان بعضی از اقوام افغانستان حق تحصیلات عالی و نیمه عالی را نداشتند. آیا این دوران برای تمامی مردم افغانستان دوران طلایی بود یا برای یکتعداد محدود؟
اگر بخواهیم که افغانتسان پیشرفته داشته باشیم، باید بین مردم افغانستان یک همدلی و یک اعتماد بوجود بیاد و این روند زمانی به واقعت تبدیل خواهد شد که ما از خود شروع کینم نه این که منتظر دیگران باشیم.
تشکر علی

>>>   به آن دامانت که مرا بزرگ کرده سوگند که دوباره عزتت میدهم و تو را از چنگال پلید اربابان زر و زور و تزویر بیرون خواهیم کشید. انشا الله
جاوید، امریکا

>>>   متاسفانه مردم و کسانی که از ان روز ها خاطره دارند هنوز در فکر جور کردن وطن به همان صورت هستند .
وففففف از دست این مردم ساده و شکم پرست به خدا تا همت نکنیم زندگی ما از این بهتر نمیشود .
اگر ان زمان خوب بود حال ما به این صورت نبود .انا زمان صد برابر از الان بد تر بود .
دولت دست نشانده روس بود تمام چیز ما شده بود روس .
مرگ بر نجیب و دیگر کمونیست ها .
که بانی این همه بد بختی هستند .milan

>>>   کریم جان بیخبر
الا بلا بگردن ملا , گاهی پشتون را متهم و ملامت میکنید و زمانی هم خلق و پرچم را.
تمام مصیبت ها از برکت جهادو باداران خارجی شان مانند پاکستان و باداران عربی و غربی شان است.
در دوران جهاد مکتب و مدرسه و هر چه نشانه یی از روشنگری بود اتش زدید و بعد از تسلیمی قدرت کابل و شهر های دیگر را چور و ویران کردید و بعد از ان هیولای را بنام اسلام طالبی به این ملت مظلوم اوردند.
احد

>>>   به امید آینده بهتر

>>>   هموطنان عزیز و مسئولین محترم سایت اشتباه نکنید که تمامی بدبختی امروز افغانستان ریشه در همین دوران به اصطلاح آرام و آتش زیر خاکستر دارد. تمامی نابرابری ها و ظلم های آشکار و پنهانی که در حق اقلیت های قومی و مذهبی در افغانستان در این دوار دامن زده می شد به بروز جنگ ها و برخورد های خشن در ده های هفتاد منتهی شد امری که اکنون نیز در حال رخ دادن است فساد در اوج است و در دوایر دولتی ظلم و اجحاف بیداد می کند. تا زمانیکه عدالت و برابری در افغانستان به صورت واقعی آن تحقق نیابد آرامشی در کار نخواهد بود.

>>>   افغانستان عزیز!
بخاطر یک آینده درخشان ات ما در کشور بیگانه تحصیل میکنیم. آخر ما جوانان میسازیمت.
محصل خارج از کشور

>>>   در آن زمان من فکر میکنم که صنف سوم ویا چهارم مکتب بودم بخوبی احساس میکردم که در افغانستان یک تعداد محدود از تمام نعمتهای زنده گی بهره مند بودند انهم سردمداران غدارو قبیله سالارانی که مردم را در شمال و شمالی بتاراج برده بودند و یک تعداد کابل های خود فروش که در خدمت این جفاکاران بودند را شامل میشد در حالیکه در اطراف ما ما راه برای رفتن نداستیم جه رسد به اینکه از مکتب و و غیره حرف بزنیم شفاخانه در ان زمان تنها در کابل وجود داشت در ولایات یادم نمیاید که وجود میداشت اکثر بودجه دولت و مالیه مردم شمال صرف معاش مردم دو طرف سرحد جاجی و منگل میشد بخاطر شهکاریهای که کرده بودند در رآس شان محمد گل مهمند و هاشم خان وبرادران بابای ذلت بودنداین را کسانیکه از من بزرگتر استند و تاریخ را میدانند بار ها یاد اور شده اند وسلام

>>>   اگر چنانچه در آن دوران احزاب و گروههای سیاسی فعال در صحنه بودند؟ مسلماً فعالیتهای سیاسی مردم افغانستان را آگاه کرده و عاقبت افغانستان بدست طالبان و جنگهای داخلی گرفتار نمی شد. به بیان ساده تحجر و وضعیت فعلی محصول خفقان و استبداد شاهان دیکتاتور و دیکتاتوری چپ می باشد.

>>>   با سلام
از تصاویر خوشم آمد و خیلی عالی بود اما؟
از اینکه عده از خوانندگان سایت آرزو نمودند درهمان زمان به دنیا می آمدند و درهمان زمان هم می رفتند عالی نبود هر که مرد قوی باشد حافظ دوران خود باشد .
من هم زمان قبل پدرانم را دوست دارم و هم حالا
یک دانشجو بورسیه افغانستان عزیر مقطع دکتورا

>>>   همه بدبختی های سه دهۀ اخیر افغانستان از أثر مزدوری و جنایت کمونستان پلید می باشد
این پلیدهای قرن بیست که آثار بوی گین آن را در قرن بیست و یکم نیز می بینیم موجب کشتار بیشتر از چهل ملیون انسان در آسیای میانه و دو ملیون انسان بی گناه در افغانستان شده اند
نفرین به کمونستان پلید و مخصوصا به آنهائی که امروز نیز از جنایت سه دهه خویش پشیمان نشده اند و هنوز به جنایتهای شان ادامه میدهند

>>>   سلام.
این تصاویر خیلی‌ گویا نیست چون در همین مقاطع بود که افغانستان گرفتار بدترین نوع تبعیض و جهالت بود. شاید در همان کابل فقط تعداد اندک بودند که زندگی مرفه داشتند و ملت افغانستان باید رنج می‌‌کشیدند تا آنها در رفاه زندگی کنند. ما نام این نوع آرامش را جنایت مخفی‌ می‌‌گذاریم. پشت آن تصاویر زیبا و آرام اشک یتیمی ملت افغانستان پنهان است.

>>>   سلام افغانستان عزیز
دلم پیش ات بسیار دق شده. روزی خواهد رسید که تو را سر پا و سربلند ببینم.
یک مسافر دوز از وطن

>>>   سلام
تشكر از شما كه مارا به ياد 40 سال قبل انداختيد، هرگاه از مسائل سياسي بگزريم، واقعاً در آن زمان در گوشه گوشه كشور فرهنگ، عاطفه ، دسوزي، قناعت و مردم دوسي در ميان مردم كشور وجود داشت و بلاخره نوع دوستي موجود بود.
ع.ق.زاهدي-كابل

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است