نهاد حقوق بشری موسوم به «رواداری» در گزارش تازه خود، از وضعیت تکان‌دهنده نصاب آموزشی و تحصیلی در کشور تحت حاکمیت طالبان، پرده برداشته است. در این گزارش آمده است که نظام آموزشی و تحصیلی کشور به‌طور کامل دگرگون شده و به سمت ایدیولوژی طالبان و اجباری کردن آموزه‌های مذهبی این گروه سوق یافته است. طبق گزارش، به دلیل برخورد سلیقه‌ای طالبان با نصاب آموزشی، بی‌نظمی و هرج‌ومرج بر فضای آموزشی دانشگاه‌ها و مکاتب کشور حاکم شده است. براساس گزارش، به دلیل کیفیت پایین آموزش، تعداد زیادی از کودکان پسر مکاتب را ترک کرده و به مدارس دینی طالبان ثبت نام کرده‌اند. در گزارش آمده که برخی از آموزگاران زن و کودکان دختر در مکاتب و مدارس دینی تحت کنترل طالبان، مورد آزارواذیت جنسی قرار می‌گیرند، اما به دلیل سرکوب و آسیب‌پذیری اجتماعی، این قضایا را مخفی نگه‌ می‌دارند. در گزارش به‌عنوان نمونه از تجاوز به ۶ دختر دانش‌آموز در ولایت غور در یک مدرسه دینی خبر داده شده است که به دلیل فشار و تهدیدهای طالبان، این قضیه رسانه‌ای نشده است. در گزارش تصریح شده که سیاست‌های طالبان باعث ترویج نابرابری جنسیتی، نفرت و تبعیض بیش‌تر علیه زنان شده و این گروه کلیشه‌های جنسیتی، خشونت و تبعیض را وارد سیاست و نظام آموزشی خود کرده‌ است.

طبق گزارشی که توسط نهاد حقوق بشری «رواداری» منتشر شده، وضعیت دختران و زنان در نظام آموزشی تحت حاکمیت طالبان به‌شدت وخیم شده است. در این گزارش که از تغییرات اعمال‌شده در نصاب آموزشی مکاتب و دانشگاه‌ها نیز یاد آوری شده، آمده است که طالبان به‌طور تدریجی، سازمان‌یافته و هدف‌مند، حق آموزش زنان و دختران را سلب کرده‌اند. این گروه پس از انتشار قانون «امر به معروف و نهی از منکر»، محدودیت‌های شدیدتری را بر موسسات آموزشی و تحصیلی اعمال کرده و تغییرات گسترده‌ای در نصاب آموزشی مکاتب و دانشگاه‌ها ایجاد کرده است. یافته‌های گزارش نشان می‌دهد که این تغییرات شامل تفتیش کتاب‌خانه‌های مراکز آموزشی و تحصیلی نیز می‌شود، به‌طوری که مسیر نظام آموزشی و تحصیلی کشور کاملا دگرگون شده و به سمت ایدیولوژی طالبان و اجباری کردن آموزه‌های مذهبی این گروه سوق یافته است.

در این گزارش گفته شده است که طالبان معیارهای خود را برای استخدام آموزگاران مکاتب و استادان دانشگاه‌ها و همچنان تغییرات در نصاب درسی اعمال کرده‌اند و به نقض معیارها و استندردهای حقوق بشری ادامه داده‌اند. وضعیت دسترسی به آموزش به زبان مادری، آموزش مذهب، فرهنگ و تاریخ برای دانش‌آموزان و دانشجویان اقلیت‌های قومی و مذهبی، وضعیت دسترسی دختران دارای معلولیت به آموزش سواد و حرفه، شیوه‌های انضباطی کودکان در مکاتب، پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و روانی محرومیت زنان از حق آموزش و ارزیابی راهکارهای بدیل آموزش برای زنان و دختران، از دیگر موضوعات مطرح‌شده در این گزارش ۴۰ صفحه‌ای است.

رواداری گفته است که بخش عمده این اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌ها و مراجعه به منابع متعدد محلی در ۲۶ ولایت افغانستان جمع‌آوری شده است. این منابع شامل زنان و دخترانی که از حق آموزش و تحصیل محروم شده‌اند، زنان و دختران قربانی خشونت، شاهدان عینی، خبرنگاران، فعالان مدنی و مدافعان حقوق بشر، مسوولان مراکز صحی، استادان مکاتب و دانشگاه‌ها، دانشجویان و دانش‌آموزان وکلای مدافع و کارمندان نهادهای ذی‌ربط بین‌المللی بوده است.

این نهاد حقوق بشری همچنین به محدودیت دسترسی به اطلاعات اشاره کرده و گفته است که دسترسی به اطلاعات به دلیل اجرای محدودیت‌های سخت‌گیرانه از سوی طالبان، هر روز دشوارتر می‌شود؛ زیرا آن‌ها با ایجاد فضایی از رعب و ترس، از انتشار هرگونه اطلاعات مخالف میل خود و اطلاعات مرتبط با رویدادهای نقض حقوق بشر جلوگیری می‌کنند. براساس گزارش، مصاحبه‌‌شوندگان گفته‌اند که طالبان حتا تماس‌های تلفنی و شبکه‌های اجتماعی مانند واتس‌اپ، فیس‌بوک و تلگرام را بررسی می‌کنند.

یافته‌های این گزارش نشان می‌دهد که طالبان عملاً نصاب و قوانین آموزشی و تحصیلی حکومت پیشین را اجرا نمی‌کنند، بلکه فعالیت موسسات آموزشی و تحصیلی را به‌صورت سلیقه‌ای و براساس مجموعه‌ای از فرامین کتبی و شفاهی، در مسیر دلخواه خود هدایت می‌کنند. براساس این گزارش، در حال حاضر هیچ قانون مشخصی برای نهادهای آموزشی و تحصیلی وجود ندارد و به همین دلیل نوعی بی‌نظمی و هرج‌ومرج بر فضای آموزشی دانشگاه‌ها و مکاتب کشور حاکم شده است.

در گزارش آمده است که وزارت‌خانه‌های معارف و تحصیلات عالی طالبان، طی سه سال گذشته تغییرات زیادی در برنامه‌های درسی مکاتب و دانشگاه‌ها اعمال کرده‌اند که در آن، روایت و تفسیر طالبان از مفاهیم، اولویت داده می‌شود. همچنین، به دلیل فشارهای طالبان، بسیاری از استادان و نیروهای مسلکی کشور را ترک کرده‌اند و به تبع آن، سطح کیفیت درسی در تمام سطوح به‌شدت پایین آمده است.

یافته‌های گزارش نشان می‌دهد که طالبان تغییرات اساسی در نصاب آموزشی مکاتب و دانشگاه‌های سراسر کشور اعمال کرده‌اند. این تغییرات عمدتاً معطوف به ترویج ایدئولوژی طالبان بوده است. بر اساس گزارش، به دلیل کیفیت پایین آموزشی، تعداد زیادی از کودکان پسر، مکاتب را ترک کرده و به مدارس دینی ثبت‌نام می‌کنند. زیرا طالبان به آموزش مضامین درسی مکاتب اهمیتی نمی‌دهند و خانواده‌ها را به فرستادن کودکان خود به مدارس دینی تشویق می‌کنند. در گزارش به‌طور نمونه به ترک دانش‌آموزان از مکاتب و رجوع آنان به مدارس دینی طالبان در ولایت غور اشاره شده است.

براساس گزارش، وزارت معارف طالبان مضامین مهارت‌های زندگی، تعلیمات مدنی، خط و رسم در برخی از صنف‌های درسی، وطن‌دوستی، فرهنگ، دروس علوم اجتماعی، هنر و مضامین مربوط به فقه جعفری در ولایت‌های شیعه‌نشین را تحت عنوان «مضامین غیرضروری» از نصاب درسی مکاتب حذف کرده و به‌ جای آن‌ها مضامین دینی را به برنامه‌های درسی افزوده‌اند. همچنین، برای آموزش مسایل دینی به آموزگاران و دانش‌آموزان در هر مکتب، یک عالم دین و قاری قرآن استخدام کرده‌اند.
همچنین وزارت معارف طالبان اخیراً در برخی از مکاتب در شماری از ولایت‌ها دستور داده است که دختران پایین‌تر از صنف ششم باید ماسک بزنند، دستکش بپوشند و حجاب شرعی مورد نظر این گروه را رعایت کنند. علاوه بر این، در برخی از ولایت‌ها به دختران بالاتر از ۱۰ سال اجازه ثبت‌نام در مراکز خصوصی آموزشی داده نشده است.

یافته‌های گزارش نشان می‌دهد که وزارت تحصیلات عالی طالبان در جریان سه سال گذشته تغییرات زیادی در برنامه‌های درسی دانشگاه‌ها ایجاد کرده است. طبق گزارش، مضامین جدیدی مانند «امارت‌شناسی، تجوید قرآن کریم، ادیان و مذاهب، نظام اقتصادی اسلام، نظام سیاسی اسلام، نظام اجتماعی و خانوادگی اسلام، فقه حنفی، فکرشناسی، تاریخ اندیشه‌های اسلامی، اخلاقیات اسلامی و شخصیت‌های مهم اسلامی» به برنامه‌های درسی دانشگاه‌ها افزوده شده است.

براساس این گزارش، مضمون ثقافت اسلامی که قبلاً در یک دوره تحصیلی چهارساله ۶ واحد تدریس می‌شد، اکنون به ۲۴ واحد (یعنی چهار برابر) افزایش یافته است. در گزارش به نقل از آخرین تصمیم وزارت تحصیلات عالی طالبان آمده است که مضمون ثقافت اسلامی در طول ۸ سمیستر که در ۸ واحد درسی تدریس می‌شد، حالا به ۳۶ واحد درسی افزایش یافته است. همچنین، در دانشکده‌هایی که این مضمون در یک دوره چهارساله ۲ واحد تدریس می‌شد، تعداد واحدها به ۶ برابر افزایش یافته است. به گفته گزارش، این تغییرات از یک ولایت تا ولایتی دیگر متفاوت بوده است.

در گزارش آمده است که طالبان مضامین حقوق بشر، صلح و دموکراسی را که در برخی از دانشکده‌ها تدریس می‌شد، حذف کرده و به‌ جای آن‌ها مضامین دینی و پشتو را اضافه کرده‌اند. همچنین، مضمون فارسی دری را در بیش‌تر واحدهای درسی حذف کرده یا کاهش داده‌اند. این نهاد حقوق بشری اعلام کرده که طالبان برای تدریس مضمون «امارت‌شناسی» استاد جدیدی گماشته‌اند. به گفته این نهاد، آزمون این مضمون توسط وزارت معارف، اطلاعات و فرهنگ و اداره استخبارات طالبان در سطح مکاتب و دانشگاه‌ها به‌طور منظم برگزار می‌گردد. در این آزمون، از ۵۰ تا ۲۵۰ سوال از دانش‌آموزان و دانشجویان پرسیده می‌شود و تمامی استادان نیز مکلف به شرکت در آن هستند.

براساس گزارش، بخش عمده‌ای از سوالات «امارت‌شناسی» طالبان بر زندگی ملا عمر و جنگ این گروه با نیروهای امریکایی متمرکز است. برخی از مهم‌ترین سوالاتی که در این مضمون مطرح می‌شود عبارتند از: «ملا محمدعمر در کدام سال در یک خانواده مذهبی به دنیا آمد؟ کدام دوره پنج‌ساله مرحله دعوت و فعالیت مخفیانه جهادی بود؟ در زمان اشغال، اداره دست‌نشانده کابل [حکومت پیشین] به کدام نوع فساد آغشته بود؟ امارت اسلامی چگونه قوای ناتو را شکست داد؟»

این نهاد تاکید کرده است که طالبان در شماری از ولایت‌ها به‌ جای آموزگاران زن باتجربه و شایسته، فارغ‌التحصیلان مدارس دینی را گماشته‌اند که تحصیلات عالی ندارند. همچنین برخی از استادان پیشین را برکنار کرده و به ‌جای آن‌ها افراد وابسته به خود را منصوب کرده‌اند. به‌عنوان مثال، در ولایت بغلان تعدادی از استادان تاجیک و اوزبیک را برکنار کرده و به‌ جای آن‌ها افراد خود را منصوب کرده‌اند.

ترویج نابرابر جنسیتی و نفرت علیه زنان؛
این نهاد حقوق بشری اعلام کرده است که سیاست‌های طالبان باعث ترویج نابرابری جنسیتی، نفرت و تبعیض بیش‌تر علیه زنان شده است. طبق گزارش، طالبان کلیشه‌های جنسیتی، خشونت و تبعیض را وارد سیاست و نظام آموزشی خود کرده‌اند. به‌عنوان نمونه، در گزارش از ولایت بدخشان اشاره شده که طالبان به دانش‌آموزان و دانشجویان می‌گویند که خروج زنان از خانه مخالف شریعت و غیراخلاقی است و اگر زنان ادعای حقوق برابر با مردان داشته باشند، جامعه به سوی تباهی و فساد می‌رود.

همچنین گفته می‌شود که اگر زنان مسوولیت تصمیم‌گیری در خانواده و جامعه را برعهده بگیرند، منجر به فساد اخلاقی و تباهی خواهد شد. علاوه بر این، به دانشجویان و دانش‌آموزان گفته می‌شود که «زنان ناقص‌العقل هستند و نمی‌توانند کاری را به درستی انجام دهند، بنابراین در تمامی امور باید از شوهر یا مردان خانواده مشورت بگیرند.»
در گزارش تاکید شده است که روایت افراطی و ایدیولوژیک طالبان از زنان و نقش آن‌ها در جامعه، در واقع ابزاری برای نقض کرامت انسانی زنان و رسمیت‌بخشیدن به تبعیض جنسیتی در جامعه است.

رواداری اعلام کرده است که گزارش‌هایی به دست آورده که نشان می‌دهد آموزگاران زن و کودکان دختر در مکاتب و مدارس دینی تحت کنترل طالبان، مورد آزارواذیت جنسی قرار می‌گیرند. براساس این گزارش، تنها بخش کوچکی از جرایم تجاوز جنسی علیه کودکان در مدارس افشا می‌شود. به گفته این نهاد، این امر به این دلیل است که از یک طرف، کودکان به دلیل فضای سرکوب‌شده و نداشتن فرصت مناسب برای صحبت کردن درباره آن‌چه بر آن‌ها گذشته، نمی‌توانند این موارد را افشا کنند و از سوی دیگر، خانواده‌ها به دلیل ترس از طالبان و نگرانی از آسیب دیدن حیثیت و اعتبار اجتماعی‌شان این قضایا را مخفی نگه ‌می‌دارند.

در گزارش به‌عنوان نمونه از تجاوز بر ۶ دختر دانش‌آموز در ولایت غور در یک مدرسه دینی خبر داده شده است که به دلیل فشار و تهدیدهای طالبان، این قضیه رسانه‌ای نشده است. به گفته رواداری، یکی از قربانیان چهار روز پس از تجاوز جنسی توسط طالبان، ازدواج کرده و خانواده سه قربانی دیگر ولایت غور را ترک کرده‌اند. در این مدرسه دینی، طالبان حدود ۲۵۰ دختر را در حال تحصیل داشتند که در حال حاضر تعداد دانش‌آموزان آن به کم‌تر از نصف کاهش یافته است.

در گزارش ذکر شده است که یک تن از نیروهای طالبان به نام شاه‌ولی همراه با دو همکارش در تاریخ ۲ سپتامبر ۲۰۲۳ قصد تجاوز جنسی بر یک آموزگار زن را در منطقه غندک ولایت بامیان داشته‌اند. آنان وارد یک مکتب شده بودند، اما آموزگار توانسته بود از چنگال آن‌ها فرار کند و به خانه یک بزرگ محل پناه ببرد.

در این گزارش، به وضعیت روحی و روانی قربانیان نیز پرداخته شده است. معلومات موجود در گزارش نشان می‌دهند که آسیب‌های روحی و روانی ناشی از خشونت‌ها و نقض حقوق زنان و دختران در افغانستان به‌شدت افزایش یافته است. براساس گفته‌های مصاحبه‌شوندگان، بسیاری از زنان و دختران با مشکلاتی چون ناامیدی، ترس و اضطراب، انزوا و گوشه‌نشینی، افسردگی، افکار خودکشی، عصبانی شدن و جیغ زدن در خواب مواجه هستند.

در گزارش همچنین به موضوع ازدواج‌های اجباری و ازدواج‌های زودهنگام که ناشی از سیاست‌های تبعیض‌آمیز و ممنوعیت‌های اعمال‌شده از سوی طالبان است، اشاره شده است. یکی از دانش‌آموزان در غزنی در این باره گفته است که سال گذشته مجبور به ازدواج زودهنگام و اجباری شد. او دختر یک دست‌فروش بود و قصد داشت در رشته طب تحصیل کند، اما به دلیل محرومیت از حق آموزش، مجبور به ازدواج شد.

رواداری گفته است که طالبان در کنار سرکوب، زنان معترض را بازداشت، شکنجه و تهدید کرده‌اند. طبق این گزارش، طالبان شماری از زنان معترض را در بازداشتگاه‌های خود مورد تجاز جنسی قرار داده و تعدادی را نیز به قتل رسانده‌اند.
براساس گزارش، طالبان در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۱، هشت تن از زنان معترض را در مزارشریف، مرکز ولایت بلخ، به‌ خاطر سازمان‌دهی برنامه‌های اعتراضی به‌طور مرموزی به قتل رسانده‌اند. یافته‌های رواداری نشان می‌دهد که طالبان از آگست ۲۰۲۱ تا جولای ۲۰۲۴ دست‌کم ۷۸ تن از زنان معترض را بازداشت و زندانی کرده‌اند.

هشت صبح

>>>   این ایدیولوژی کفار است که به تبلیغات ومنافقت می‌خواد دین اسلام را لتمه وارد کند و توسط منافقین که بنام مسلمان و در خفا دلچسپی به کفر دارد تبلیغ می‌کند تعلیم اسلامی فرض است و هر مسلمان مکلف است که از دین خود آگاه باشد اگر مسلمان است پس دین اسلام را از هر چیز در اولیت قرار دهد و اگر تمایل به کفر دارد و منافقت می‌کند پس افغانستان جای ایشان نیست برود پیش کسی که همفکر و همخیالش باشد ولی از تبلیغات بیجا در مقابل دین اسلام و مردم افغانستان دست بردارند

>>>   🤣😅😴 مردم ترکتباران/فارسیزبانان حالی فهمیدید که از سبب (بی هویتی) هویت اسارتی و تحمیلی (افغان)=پشتونی، مانند کنیز و برده می شوید !؟
ازین زیاده به افغان طفیلی زشت تان افتخار می کنید !؟

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است