دروغ و جنگ اهرم های سیاست بین المللی امریکا بشریت را به سوی تباهی می برد.
ایالات متحده امریکا در نزدیک به دوصدوپنجاه سال موجودیت خود تنها در حدود ده سال بدون راه اندازی جنگ زندگی کرده است؛ گویی جنگ با سرشت این دولت عجین شده است. اتفاقاً همه جنگ های امریکا برای سود ورزی بوده نه برای دفاع از امری که با عدالت هم سر سازگاری داشته باشد. حتی شرکت امریکا در جنگ جهانی دوم هم با حساب گری خاصی اعمال شد؛ اگر ارتش آلمان نازی به ویژه بعد از نبردهای خونین استالینگراد در سراشیب شکست قرار نمی گرفت چه بسی که امریکا از دور ناظر شکست اتحاد شوروی می بود و با نازیسم که زاده سیستم سرمایه داری است با راحتی کنار می آمد چنانچه امروز در اوکراین این کار را می کند.

در دوران حاضر از جنگ جهانی گذشته به اینسو پیش درآمد جنگهای بزرگ امریکا، همیشه یک دروغ بزرگ بوده است؛ دروغ ها همیشه در خدمت یک سیاست معین بوده اند. این بار دروغی که در باره حضور سربازان کره شمالی در جبهه جنگ کورسک براه انداخته شده است، برای دادن اجازه حمله به عمق روسیه به رژیم پوشالی کیف است. این دروغ هم تبعات بسیار خطرناکی برای بشریت را به همراه دارد.
دروغ های بزرگ برای بالا بردن کیفی درجه جنگ و تجاوز به وسیله امریکا در حافظه بشریت تازه و گویا است: بیاد بیاوریم دروغ خلیج "تونکن" را که باعث تجاوز و جنگ ده ساله امریکا علیه ویتنام شد و بیشتر از 3.8 میلیون ویتنامی(به شمول2 میلیون غیرنظامی) را به قتلگاه فرستاد و سراسر کشور را به آتش کشید، بیاد بیاوریم دروغ های دوره کلینتون را که به همیاری کشورهای عمده اروپایی،کشور شگوفان یوگوسلاویا را فرو پاشاند و صربستان را در طول 78 روز به شدیدترین نحو ممکن در زیر بمباران های وحشیانه خورد و خمیر کرد،

بیاد بیاوریم دروغ امریکا و بهانه آوردن آن برای اشغال کشور ما و غارت بی بند و بارانه آن در طول بیست سال را با استفاده از حادثه 11سپتامبر که به گفته دانشگاه براون به قیمت جان بیشتر از 71 هزار غیرنظامی در افغانستان و پاکستان به اضافه ده ها هزار نظامی در افغانستان تمام شد،
بیاد بیاوریم دروغ بزرگ"کالین پاول" از پشت تریبون سازمان ملل را که با کپسول کوچک گویا حاوی نمونه ای از سلاح های کشتار جمعی راه جنگ با عراق و بربادی این کشور را با کشتن بیشتر از یک میلیون نفر و ویرانی سراسر کشور عراق را رقم زد،
بیاد بیاوریم دروغ ها و توطئه های متکی بر اخبار جعلی امریکا را در لیبی و سوریه و غیره.

امروز بار دیگر امریکا و اقمارش دروغ بزرگی را درباره حضور سربازان کره شمالی در جبهات جنگ در کورسک روسیه به راه انداخته و بشریت را در لبه پرتگاه نابودی قرار داده است. هدف از اشاعه این دروغ مانند همیشه هموار کردن راه برای پیاده نمودن برنامه های تجاوزی در داخل سرزمین تاریخی روسیه به وسیله رژیم پوشالی و تا عمق استخوان فاسد و دست نشانده زلینسکی در کیف است. به مراحل و نازکی های نهفته در این ترفند اخیر باید توجه داشت. اینکه آیا سربازان کره شمالی در کورسک می جنگند یا نه، در آغاز هیچ یک از مقام های مسوول امریکا و ناتو ادعایی نکردند و حتی"ویلیام برنز" رییس سی آی ای گفت تا کنون علایمی از حضور سربازان کره شمالی در کورسک ندیده ایم و "بلینکین"که در آتش افروزی جنگ شهره شده است هم اظهار داشت که چنین چیزی دیده نشده است اما در عین زمان ماشین دروغ پراگنی امپریالیستی دست به کار شد و مانند همیشه اذهان مردمان جهان را چنان آلوده به این خبر دروغ ساخت که در سراسر جهان رسانه های رسمی طرفدار غرب آن را به مثابه یک حقیقت مطلق جا زدند و اساس تحلیل به اصطلاح متخصصین این جنگ قرار گرفت. گرچه این خبر جعلی برای بار اول در زرادخانه های کوریای جنوبی ساخته شد ولی نیویورک تایمز که به نحو عملی و در پرده، بلندگوی سی آی ای و نیومحافظه کاران است برای اولین بار به این شایعه رسمیت بخشید. جالب است که این خبر مبدل به بهانه اصلی در جهت صدور اجازه به کیف در جهت ضربه زدن به سرزمین روسیه در عمق آن گردید و برای اولین بار موشک های ATACSM امریکایی و سایه طوفان انگلیسی مناطقی را در داخل سرزمین تاریخی روسیه مورد حمله قرار دادند.

می بینیم که در این راستا، ناتو و امریکا گام به گام خطوط قرمزی را که در عمل در هر جنگی میتواند ظهور کند و گاهی هم اعلام شده می باشد و گذشته از آن هر انسان آگاه می تواند حدود و ثغور آن را با درنظرداشت وضع حاضر و تناسب نیروها تشخیص بدهد، پشت سرمی گذارند تا از یک سو در عمق سیستم پدافندی ارتش روسیه و شیوه عملکرد آن ورود پیدا کنند و از جانب دیگر گام به گام و "ذره به ذره" روسیه را عقب برانند. هر گامی که ناتو به پیش می گذارد برای این است که تمام زوایای پنهان و ضعف های دفاع روسیه را بشناسد و در عین زمان این کشور را تضعیف کنند. کمک امریکا به اوکراین را از این زاویه باید دید.

هر یک از این مراحل پشت سر گذاشتن خط های قرمزی است که اصولاً قدرت های با مسوولیت به آن می اندیشند و به رعایت آن پایبند هستند اما امریکایی ها و ناتو غره از پیشرفت های گذشته خود بدون درنظرگرفتن تحولاتی که در تقریباً یک دهه اخیر با سرعت رخ داده است، همچنان به پیش روی و نادیده گرفتن خطوط قرمز واقعی که عملاً ایجاد شده اند متوسل می شوند. پشت سرگذاشتن این خطوط قرمز برای تغییر تناسب های موجود صورت می گیرد. در گذشته امریکایی هامی توانستند این خطوط قرمز را نادیده بگیرند و از همه شرایط مناسب برخوردار بودندکه از آن ها عبور کنند و متاسفانه به این امر عادت کرده اند و علیرغم اینکه در سال 2007 در کنفرانس امنیتی مونیخ ولادیمیر پوتین زنگ ختم این فضا را به صدا در آورد؛ امریکایی ها به آن نه تنها توجه نکردند، بلکه از تمسخر هم کار گرفتند و همچنان در عرصه تجاوزگری و عقب راندن روسیه از مواضع و حقوق خودش ادامه دادند.

تجربه عملی بعد از فروپاشی اتحاد شوروی نشان داده است که امریکایی ها با حریفان خود از دوشیوه کارمی گیرند: یکی ضربه قاطع متقابل و خارج از چهارچوب عرف و قوانین بین المللی(در صورتی که طرف مقابل ضعیف باشد) و دیگر اینکه پیشروی گام به گام همراه با توطئه، دروغ، پنهانکاری، دادن ظاهری قانونی به اعمال شان و نهایتاً آماده ساختن شرایط تعرض مستقیم (در صورتی که طرف مقابل از نیرومندی برخوردار باشد). در مورد روسیه امریکا بعد از سالهای آخر دهه اول قرن حاظر از همین شیوه دوم استفاده کرده است.

از سال 2014 به این سو امریکایی ها با توطئه و دروغ و صحنه سازی ها شرایط محصور ساختن و تضعیف روسیه را با وضاحت و شدت بیشتر در پیش گرفته اند و با انتخاب سیاست پیشروی گام به گام تلاش دارند روسیه را در "کنج میدان" قرار داده، ضربات خود را وارد و حریف را ضعیف سازند. طوریکه در این رابطه در یکی از مقاله های دیگر نوشته بودم: "... باید اندیشید که امریکا با تراکم تدریجی پیشرفت های کوچک می تواند به درجات کیفی ای از تقابل و تهاجم دست پیدا کند." ما مصداق این امر را در سیاست امریکا از همان آغاز در عرصه استفاده از انواع سلاح هایی که در آغاز به نحوی در دایره خط قرمز قرار داشته اند و به ویژه در این اواخر درباره راکت های "اتک امز" و " استورم شد" انگلیسی می بینیم. بهانه دروغین و دروغ صریح در این مقطع مساله سربازان کوریای شمالی است. اما این بار وضع موجود قافیه را برای امریکایی ها تنگ آورده و آن ها بالاجبار به وسیله ای که از لحاظ ظاهری هم چندان محکم نیست، چسبیده اند.
ببینیم این ادعا که اساس تجاوز خطرناک کنونی امریکا را تشکیل می دهد تا چه حد در برابر واقعیت می تواند تاب بیاورد؟

در نخستین روزهایی که این مساله به وسیله نیویورک تایمز مطرح شد، اقای"Jacque Baud" (ژاک بود) یکی از پر قدرت ترین، آگاه ترین و منطقی ترین تحلیلگران غربی(کارمند سابق استخبارات استراتژیک سویس) این دروغ را افشا کرد. وی صراحت داد که موجودیت سربازان و افسران کوریای شمالی در روسیه یکی از عادی ترین و معمولی ترین مسایلی است که بین کشورهای دوست وجود دارد، اما موجودیت آن ها در صحنه جنگ کورسک یک دروغ است زیرا تا کنون از هیچ جایی سندی مبنی بر موجودیت آن ها در صحنه جنگ ارایه نشده است. وانگهی روسیه به اندازه کافی سرباز دارد و موجودیت واحدهایی از یک ارتش بیگانه در چنین حالاتی مفید نیست زیرا یگانگی تصمیم رهبری و عمل در صحنه جنگ را دچار مشکل می سازد و مزید بر آن مشکل زبان در صحنه جنگ مطرح است. "ژاک بو" درباره عکسی که در یکی از روزنامه های غربی درباره موجودیت عساکر کره شمالی در روسیه منتشر شده بود، با تمسخر گفت که بیچاره ها دیگر سندی نداشتند و عکس یک سرباز لاوسی را که در یکی از مناطق سرد سیر روسیه برداشته شده بود به عنوان مصداق و جود کره ای ها گذاشته اند.

حالا به طور مجرد و صرفاً فرضی اگر بیندیشیم که سربازان کره شمالی در کورسک بوده اند، برای حمله بر کشور دیگری (به طریق اولی اوکراین) نه، بلکه برای دفاع از روسیه بر پایه یپمان دوستی و همکاری ای که بین دو طرف وجود دارد، می توانند حضور داشته باشند. در حالیکه حتی با همین مشروعیت هم آن ها در کورسک نیامده اند.

کافی است در باره دروغ بودن خبر مربوط به حضور نیروهای نظامی کره شمالی در جنگ کورسک گفته شود که آقای "Regisse Lesommi" گزارشگر مشهور فرانسوی که زمانی هم مسوول هیآت تحریر مجله مشهور "پاری ماچ" بوده و از جنگهای تجاوزی امریکا بر عراق و افغانستان هم از نزدیک و در محل گزارش تهیه کرده و با دو رییس جمهور امریکا هم مصاحبه داشته است، همین هفته گذشته از کورسک برگشت. این ششمین بار سفر ایشان به اوکراین و روسیه بوده است. وی و همکارش به نام Charles d’Anjous که مشترکاً مجله ماهنامه ای و رسانه انترنتی"Omerta" را ایجاد کرده اند در این سفر همراه بودند و دو هفته در جبهه های جنگ کورسک در زیر باران گلوله ها و راکت ها به سر بردند و از خطوط مقدم جبهه گزارش تهیه کردند. ایشان هفته گذشته به طور مستقیم از درون پناهگاه های جبهه کورسک در جواب سوالی گفت که هیچ سرباز کره ای را در کورسک ندیده است. در برگشت به پاریس او مهمان "Tele liberte" بود و بار دیگر موجودیت سربازان کره شمالی در جبهه کورسک را تکذیب کرد. همین آقای "رژیس لوسومییه" در سفر قبلی خود به جبهه های دون باس، در حدود دو سه ماه قبل از موجودیت گلوله های توپخانه ای کره شمالی در جبهه های روسی پرده برداشت. بناًهیچ گونه طرفداری خاصی از روسیه را نباید به او نسبت داد.

در اینجا می بینیم که کارد تجاوزگری ناتو و امریکا به استخوان روسیه رسیده و رهبران و رییس جمهور کشور با اتکا بر پشتیبانی بی دریغ اکثریت مطلق مردم خود چنان جواب دندان شکنی به حریفان دادند که هیچگاه از یاد نخواهند برد. روس ها با شلیک موشک هایپرسونیک "اورشنیک" غرب متفرعن را از خواب خوش لمیده در غفلت ناشی از زورگویی های بیشتر از سی ساله اش با تکان شدید بیدار کرد. شش راکت رعد آسای اورشنیک کارخانه بسیار بزرگ زیر زمینی ساخت موشک و دیگر سلاح های پیشرفته را با سرعت نزدیک به 3 کیلومتر در ثانیه در شهر "دنیپروپطروفسک" به خاکریز مبدل کرد. از قرار معلوم شدت انفجار به حدی بود که در حوالی اصابت راکت ها زلزله رخ داد و از این کارخانه زیر زمینی که برای محافظت حتی در برابر انفجار زروی درنظر گرفته شده بود، چیزی باقی نماند. گویند این پناهگاه زیر زمینی اگر مستحکم تر از "آزوف ستال" نباشد، ضعیف تر از آن نبوده است. ولادیمیر پوتین به آدرس غربی ها به ویژه انگلیس ها و امریکا‌یی ها اتمام حجت کرد که روسیه به خود حق می دهد کارخانه های این سلاح های دوربرد را که به کمک غربی ها بر سر زمین روسیه شلیک می شوند هدف قرار بدهد و وسیله این هدف قرار دادن را هم به جهانیان نشان داد که همین موشک هیبتناک "اورشنیک" است که بعد از این آزمایش عملی به طرف تولید انبوه سمت داده شده است.

این حوادث نشان داد که این بار دروغ بزرگ امریکا و آنچه در پی آن بود، برایش نتیجه معکوس به بار آورد؛ ناتو سراسیمه شده و جلسه اظطراری وزرای خارجه آن صرفاً به این موضوع معطوف است که در برابر این ضربه قاطع و این سلاح مرگبار روسیه که هیچ پدافندی در دنیا در برابر آن نمیتواند مقاومت کند، چه خاکی بر سر کنند. پوتین با دادن هشدار باش به غرب جمعی اعلام کرد که هنوز سلاح های افشا نشده دیگری در زرادخانه های روسیه وجود دارد که برای دفاع از سرزمین تاریخی روسیه دشمنان آن را از رودررویی ناامید خواهد ساخت.
غرب جمعی متجاوز باید این بار با دقت بیشتر به هر گامی که در این بادیه می گذارد بیاندیشد. وطن پرستی و روحیه فداکاری درباره وطن در این سرزمین را دست کم نگیرند. توان علمی و تکنولوژیک و وجود انبوه دانشمندان مبتکر، کارگران و سربازان فداکار و جوانان سرسپرده آن و این واقعیت را که این کشور در طول هفتاد سال سوسیالیزم با روحیه ویژه ای بالا آمده است نادیده نگیرند. اینجا دیگر نه عراق، نه افغانستان، نه لیبی و نه...است؛ اینجا سرزمین استالین و ژوکوف و الکساندرنفسکی و کوتوزوف است.

اسدالله کشتمند

>>>   سلام آقای کشتمندعزیز شمادرحزب کارکردیدکه تاریخ میگه شماهم دوروغ گفتیدخادبشرکش دست ازسرمردم بیچاره مابرداریدشماراست گوها درچندسال پیش درروزبیست چهاراوت بخاترآزادی چیزی کم یابیش بیست پنج هزارنفردرهرات شهیدکردی شایدشمافراموش کرده باشیدچون لندن زندگی میکنید ولی مردم پیرجوان نسل به نسل فراموش نمیکندشمادرآن وقت نخست وزیربودی یایک کاردیگرداشتیدشمامجبوراستیدازروس حمایت کنید چون از شما حمایت کرددروقتش هرغلتی نکرده بکنم اردوترف افغانستان چیزی بخاترازدست دادن نداردهم چیزشماسیاست مدارابردیدحطالذت زندگی کردن ازمردم
شاه محمود ازهرات

>>>   جناب اسدالله کشتمند!متاسفانه بازهم از قاتلان بشر چون ستالین..‌.یادمیکنید ستالین ها وبریژنیف ها با عقیده وباور دیکتاتوری پرولتاریاجهنمی ملیون ها نفر را در شوروی سابق نیست ونابود کردند.حتی خلقی ها وپرچمی ها زیر شعار انترناسیونالیزم ودیکتاتوری پرولتاریا هزارها افراد جوالی،شودنخودفروشان،موچی ها،لیلامی فروشان ،روحانیون،استادان دانشگاه،کارگران،کسبه کاران،دهقانان، محصلین،معلمین وسیاست مداران ووطن پرستان را زنده زیر خاک کردند، چهار استادان پولیتخنیک کابل وده همصنفی مرا فقط زنده زیر خاک کردند لطفا لیست پنج هزارشهدای سال های ۱۳۵۷ و۱۳۵۸ را دقیق بخواتید .بهرصورت بهتر است که ازلنین،ستالین،مائو،پولپوت صحبت نکنید چون مردم قرن بیست ویک از چنین جنایت کاران خواطرات نیک ندارند.امید وارم که ناراحت نشوید وقضاوت حق وواقعی را فراموش نکنید.
ع.ناصری ازآسترالیا

>>>   ما که افغانستان را از دست دادیم ، حال که روس پیروز شود چه سود یا ناتو ؟

>>>   پدر دروغ همین ....است و آنکه دروغ نگفت چگونه سیاستمدار شد.

>>>   ایالات متحده امریکا در نزدیک به دوصدوپنجاه سال موجودیت خود تنها در حدود ده سال بدون راه اندازی جنگ زندگی کرده است//
ای اسدالله کشتمند. تو یک آدم باشرف و چیز فهمی و میدانی که ام الخبائث دنیا رژیم کثیف و خونخوار امریکاس. کاش یک موی تو در تن .... بود. او بچه عاشق امریکا و غرب است. توحش اروپا و وحشیگری امریکا را در قتل عام 50 هزار مسلمان غزه و لبنان دیده ولی بالای ایران و پوتین فحش میدهد! صد رحمت ....

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است