سال نو در آمریکا سال کوچکشی بایدن و آمدن ترامپ به کاخ سفید است. هنوز به درستی روشن نیست که ترامپ آمریکا و جهان را به کجا خواهد کشاند؟
اروپا آبستن رکود، بحران، گرانی ، تورم و آشفتگی خواهد بود.

سرنوشت جنگ اوکرایین کماکان در هاله یی از ابهام است. به درستی روشن نیست که آمریکا خواهد توانست با روسیه کنار بیاید یا نه؟ اگر کار به تفاهم برسد، زلنسکی برکنار و به جایش یک رجل مورد تایید روسیه و آمریکا خواهد آمد. بی چون و چرا غرب ناگزیر خواهد گردید تا رسما به روسیه تضمین بدهد که هرگز اوکرایین را به ناتو نپذیرد. همین گونه، استان های روس نشین اوکرایین به روسیه داده خواهد شد. .در این حال، سرنوشت دو استان خارکف و اودسا نامعلوم است.
اکنون اوکرایین قرار داد پایپ لاین گاز روسیه به اوکرایین را فسخ و لغو کرده است. این کار روسیه را به گرفتن اودسا بر خواهد انگیخت تا راه را برای کشیدن پایپ لاین نو گاز به سوی اروپا بگشاید.

چنین بر می اید که روسیه شکل بازی در خاورمیانه و آسیای جنوبی را تغییر داده است. به این معنا که نوعی استراتیژی دو ستونی را پیش گرفته است. این کشور می خواهد در حوزه دریای میانزمینی/ مدیترانه با برگ ترکیه و در حوزه خلیج پارس و آسیای مرکزی و جنوبی و کسپین با برگ ایران بازی کند.
چنین بر می آید که روسیه با تغییر بازی در پشت پرده با ترکیه پنهانی کنار امده، سوریه را به ترکیه سپرده است. منافع روسیه و ترکیه در بازی گازی دریای میانزمینی/ مدیترانه با هم گره می خورند. ایران به دلیل بعد فاصله نمی توانست در این حوزه نقش بازی کند. بنا بر این، روسیه بر آن شد که در این بخش با ترکیه کنار بیاید. در یک سو امریکا، انگلیس، اسرائیل و یونان و قبرس در اندیشه انحصار بهره برداری از میدان گازی لیوانت/ شام اند و از سوی دیگر روسیه و ترکیه می خواهند سهم داشته باشند.
روسیه می تواند در قاره آفریقا هم یکجا با ترکیه بازی کند.

پروژه ساختن کردستان ترکیه را چالش بس بزرگی روبرو ساخته است.
آمریکا رسیدگی به مساله کردستان را به فرانسه سپرده است تا از رویارویی با ترکیه خود را کنار بکشد. مگر حضور نظامی خود را در کردستان عراق و سوریه حفظ خواهد کرد.
چون بحث نفت مطرح است. همین اکنون بهره برداری از میدان های نفتی سوریه در دست آمریکایی ها است.
بی چون و چرا ترکیه به همکاری قطر کنترل بخش هایی از سوریه را در دست خواهد گرفت. اما کنترل غرب آن در دست علویان هوادار روسیه و ایران خواهد ماند. سرنوشت پایگاه های روسیه در سوریه به درستی روشن نیست.
در این حال، کنترل دمشق با گذشت زمان در دست عربستان سعودی، مصر، آمریکا و انگلیس خواهد افتاد. کما این که کنترل درروز ها و گولان در دست اسراییل خواهد ماند.

آنچه مربوط به ایران می گردد، روسیه می تواند با ایران در محورهای قفقاز، کسپین و آسیای میانه همکاری داشته باشد‌. انتظار می رود ایران را به سازمان امنیت دسته‌جمعی بپذیرند و در اتحادیه اروآسیایی به آن جایگاه شامخی بدهند.
همچنین ایران و روسیه می توانند در میدان عراق با اتحادیه امریکا، انگلیس و اسراییل مصاف بدهند.

و اما بزرگترین چالش در خاور میانه در عراق خواهد بود. در این کشور از یکسو نفوذ ایران بسیار است و از سوی دیگر کنترل نفت آن در دست آمریکایی ها است. دولت عراق صلاحیت پول خود را ندارد. همه درآمدهای نفتی عراق مستقیم به بانک های آمریکایی می رود. دولت عراق تنها به اجازه وزارت دارایی آمریکا می تواند پول های خود را برای مقاصد معین و مشخص به دست بیاورد.

سرنوشت افعانستان کماکان در هاله یی از ابهام است. چنین بر می آید که پروژه انتقال پشتون های غلزایی از پاکستان به شمال برای برهم زدن پروژه یک راه و یک کمربند چین و نیز جلوگیری از رخنه روسیه در شمال روی دست باشد.
پروژه انتقال داعش و القاعده از سوریه به افعانستان هم در دست پیاده شدن است.

کشف گنجینه های نفتی و گازی نو در بستر دریای عمان و نیز کشف گنجینه های لیتیوم در ایران چین و روسیه را در سرمایه گذاری در ایران بر می انگیزد.
در نتیجه، شاهد رقابت این دو کشور در ایران و سرمایه گذاری های کلان آن ها در اقتصاد ایران خواهیم بود.
با ورود چین، هند هم خواهد کوشید در ایران راه بیابد.
بیگمان غرب خواهد کوشید اوضاع را در ایران آشفته و پر آشوب بسازد.
تا دیده شود چه خواهد شد؟

عزیز آریانفر

>>>   زمانی که جورج بوش به عراق حمله کرد و عراق را تسخیر کرد،نماینده یی به نزد خامنه یی فرستاد تا از او پرسان کند که آیا نفت عراق را میخواهی و یا کربلا را؟
رهبر ایران بعد از جلسه با اعصای مجلس مصلحت نظام به این نتیجه رسیدند که ما خودمان نفت فراوان داریم. بنأ تصمیم گرفته شد که کربلا را بدست بیاورند.
این تصمیم ایران مرا به یاد تقسیم میراث یک پدر،توسط پسر بزرگ وی انداخت.
او به برادر کوچک اش در هنگام تقسیم میراث گفت:
همان پشک مجلسی پدرم که همیش در مهمانی ها در پهلوی اش مینشست،از تو باشد و همان پوستین کهنه اش از من باشد.
بعد ازین که جورج بوش این تقسیم میراث را مورد قبول ایران دانست،به پاس قدردانی ازین موافقت ایران، بعد از اعدام صدام حسین که طرفدار صدمه رساندن به حسینی ها بود، در امریکا بارک حسین را که طرفدار کمک به حسینی ها بود، رییس جمهور ساخت و او نیز قرارداد برجام را با ایران بست و ملیارد ها دلار سرمایه ایران رها شد و از هرطرف خورد و برد صورت گرفت.
بعداً یک مالک املاک بنام دونالد ترامپ رییس جمهور شد و از مجلس نمایندگان که بدست دموکرات ها بود،خواهش کرد تا پنج ملیارد دلار برای ساخت دیوار مکزیک بدهد،اما مجلس نمایندگان مخالفت کرد و دونالد ترامپ نیز قهر شد که شما ملیارد ها دلار سرمایه ایران را با قرار داد برجام رها کردبد و خورد و برد کردبد و حالا پنج ملیارد دلار بخاطر ساخت دیوار مکزیک به من نمیدهید، در نتیجه موافقتنامه برجام را پاره کرد و در زباله دانی انداخت.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است