دادگاه لاهه در حال بررسی حکم بازداشت ملاهبة الله رهبر و حکیم حقانی قاضی القضات طالبان است.
چنین اقدامی، یک یادآوری بر شروط ضمن عقدی است که میان آمریکا و طالبان در قرارداد دوحه مورد توافق قرار گرفته است.
با ورود ترامپ به کاخ سفید، انتظار این است که او خواهان اجرایی شدن بندهای اجرا نشده توافقنامه دوحه توسط طالبان شود.

عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی، همواره به عنوان مجریان طرح‌های غربی در افغانستان شناخته میشوند و اکنون هم سراج الدین حقانی در امارات متحده عربی با رهبران این کشور و ملایعقوب در کابل با مقامات سعودی و ملا برادر با قطری ها برای رسیدن به یک توافق در تنظیم مکانیزم همکاری ها وارد گفتگو شده اند و طبیعی است که غرب در میانه این گفتگو، با طرح بررسی حکم جلب رهبران طالبان در دادگاه لاهه، در پی مهار عناصر نسبتا متمرد طالبان باشد.
با این حساب، نحوه بازی آمریکا در افغانستان کاملا واضح است.

آمریکا، رسماً هفته ای چهل تا هفتاد میلیون دلار پول نقد به طالبان کمک مالی میکند و همکاری استخباراتی گسترده ای با این گروه دارد و در عین حال تظاهر می‌کند که رابطه اش با طالبان خراب است و قصد دارد این گروه را تحت فشار قرار دهد.
این سیاست چماق و هویج تا این زمان به خوبی در مورد طالبان‌ جواب داده و منافع آمریکا را تامین کرده و انتظار می‌رود که پس از این هم تامین کند.

در این بین، خبر بهت آور دیگری در رسانه ها در حال انتشار است.
رسانه ها، در بحبوحه مذاکرات طالبان و آمریکا به منظور اجرایی شدن بندهای ضمایم پنهان‌ توافقنامه دوحه، از سفر قریب‌الوقوع عباس عراقچی وزیر خارجه ایران به کابل خبر داده اند
آقای عراقچی یکبار در دل بحران سوریه و در حالیکه همه چیز برای ایران در آن جغرافیا از دست رفته بود، به آن کشور رفت و تلاش کرد تا همه چیز را کاملا عادی و در کنترل نشان دهد و این بار در حالیکه هیچ نشانه‌ای از همراهی حداقلی مقامات طالبان با تهران وجود ندارد، میخواهد به‌ کابل سفر کند.

سفر آقای عراقچی به کابل، این سیگنال را مخابره می‌کند که تهران در نظر دارد رابطه خود با اداره کابل را گرم، صمیمی و در عالیترین سطح ممکن نشان دهد.
شاید این گمانه در قدم اول به ذهن بیاید که مقامات ایرانی می‌خواهند به طرف غربی این نکته را منتقل کنند که اگر آنها فشاری بر اداره کابل بیاورند، تهران در کنار کابل خواهد ایستاد.
اما نهادهای أمنیتی غربی باید خیلی احمق باشند اگر چنین پیامی را باور کنند.

طالبان در سه سال و نیم گذشته با طراحی و حمایت مالی همان‌ نهادها، تلاش کرده اند ایران را تحقیر نمایند،
طالبان در این مدت، ایران را متحمل خسارات گسترده ای کرده‌اند. نفوذ تروریست‌های انتحاری، عدم تامین حقابه ایران، درگیری های متعدد مرزی و اخراج دیپلمات های ایرانی، فقط بخشی از این خسارت ها است.
بسیار بسیار بعید به نظر می‌رسد که سفر وزیر خارجه ایران به کابل، آورده ای برای همسایه به دنبال داشته باشد، بلکه بر عکس، یکی از اصلی ترین نگرانی ها این است که این تظاهر به دوستی با طالبان در ایران، نهایتا ایران را در معرض اتهام حمایت از تروریزم قرار دهد.

من نمی‌دانم چه کسی مشورت های لازم را به آقای عراقچی در خصوص این سفر داده است، اما فهم من این است این اتفاق، در بدترین زمان ممکن در حال وقوع است و کسانی که زمینه ساز سفر وزیر خارجه ایران به چنین سفری شده اند، بیشتر در حال ضربه زدن به او هستند نه کسب دستاورد.

سید احمد موسوی مبلغ