طرح و درخواست مشترک ضد پناهندگی احزاب مسیحی و راست افراطی آلمان در پارلمان فدرال آلمان روز(چهارشنبه ۲۹ جنوری ۲۰۲۵) تصویب شد.
احزاب سیاسی آلمان که این طرح را ارایه و نمایندگان شان در پارلمان تصویب کردند عبارت بودند از:
۱- حزب دمکرات‌مسیحیCDU
۲- حزب سوسیال‌مسیحیCSU
۳- حزب راست‌گرای "آلترناتیو برای آلمان" (AfD)
برهبری خانم آلیس وایدل که مورد حمایت ایلان ماسک ملیاردر متحد ترامپ قرار دارد.
۴- حزب دموکرات آزاد (FDP)

در رای گیری بر سر تصویب این طرح و یا این درخواست، ۳۴۸ نماینده رأی موافق دادند و ۳۴۵ نماینده رأی مخالف. ۱۰ رای ممتنع نیز وجود داشت.
درخواست تصویب شده شامل پنج ماده است:
۱ - کنترل‌های دایمی مرزی با همه کشورهای همسایه برای جلوگیری از ورود غیرقانونی پناهندگان ‌و مهاجران.
۲ - ممنوعیت ورود افراد پناهنده و مهاجر فاقد اسناد معتبر حتی در صورت ارایه درخواست پناهندگی.
۳ - بازداشت پناهندگان یا مهاجرانی که باید آلمان را ترک کنند برای جلوگیری از فرار شان از اخراج.
۴ - اخراج روزانه ی مهاجران فاقد مجوز اقامت در آلمان.
۵ - اجرای سیاست شدید و سختگیرانه‌تر در قبال پناهجویانی(پناهندگان و مهاجران دارای اقامت) که مرتکب جرم می شوند.

آیا این طرح ضد پناهندگی در آلمان است؟
ماده ی دوم این طرح یا درخواست پنج ماده ای بصورت روشن نشان میدهد که این طرح در مخالفت مطلق با پناهندگی و پناهندگانی است که برای درخواست پناهندگی وارد آلمان می شوند و آلمان بر مبنای این طرح درخواست آنها را نمی پذیرد و نمی شنود و متقاضیان پناهندگی را بلادرنگ از آلمان اخراج می کند.
اگر این طرح و به خصوص این ماده به قانون در آلمان تبدیل شود، در واقع آلمان به پدیده ای به نام پناهندگی که پناهندگان از مرزهای آلمان وارد کشور شوند، نقطه ی پایان می گذارد.

مخالفت در داخل آلمان با این طرح:
اولاف شولتس، صدراعظم آلمان که از حزب سوسیال‌دموکرات (SPD) است، از درخواست و طرح احزاب دموکرات مسیحی و سوسیال‌مسیحی در مورد پناهندگی و مهاجرت در آلمان انتقاد کرد و گفت: «این درخواست ریشه‌های حق پناهندگی را هدف قرار می‌دهد. حق پناهندگی، پاسخی مستقیم به وحشت ناشی از رژیم نازی است. در آن دوران، یهودیان آلمانی و اروپایی در مرزهای خارجی پس زده شدند. درس تاریخ این است که این نباید دوباره تکرار شود. آلمان هرگز نباید چنین چیزی را اجازه دهد.»

نکته ی قابل توجه این است که کلیساهای آلمان شامل هر دو کلیسای کاتولیک و پروتستان نیز به این طرح و درخواست دو حزب دموکرات مسیحی و سوسیال مسیحی آلمان انتقاده گسترده داشته اند و آنرا نکوهش کردند.
آیا این طرح و درخواست در مخالفت با پناهندگی که در پارلمان آلمان تصویب شد، از نظر قانونی الزام آور و قابل تطبیق است؟ نه؛

محمد اکرام اندیشمند

>>>   اصلاً قانون پناهندگی چه وقت بمیان آمد؟
بعد از ختم جنگ جهانی دوم،کشور های اروپایی به دوقسمت تقسیم شدند. یکی بلوک شرق با همان کشور های عضو پیمان وارسا که بلوک کشور های سوسیالستی بودند و مربوط اتحاد شوروی بود و دیگری بلوک غرب با کشور های کاپیتالستی که عضو پیمان ناتو بودند.
کشور های کاپیتالستی از نگاه اقتصاد و عواید و زرق و برق،نظر به کشور های اروپای شرقی وضعیت خوبتر داشتند و از طریق وسایل اطلاعات جمعی به کشور های بلوک شرق نشان میدادند که وضع زندگی و آزادی هایشان خوب است و بدین وسیله یک تعداد افراد از اروپای شرقی فرار میکردند و به اروپای غربی میرفتند.
با وجودی که آلمان شرق دیوار بزرگی را میان برلین شرقی و غربی ساخت،با وجود آنهم بعضی ها خود را از دیوار به پایین انداخته به برلین غربی میرفتند.
وقتی که آنها به برلین غربی میرسیدند،مقامات دولتی آنها را با صد ناز و مشایعت استقبال میکردند و در گردن شان گل می انداختند و به تلویزیون ها و رادیو ها برای مصاحبه میبردند و آنها نیز یک راست و هزار دروغ راجع به وضعیت رندگی خراب در آلمان شرقی گزارش میدادند و بدینترتیب به مردم نشان میدادند که شما نیز پشت انقلاب و انقلاب بازی نگردید ،که ورنه شما نیز به فقر مبتلا خواهید شد.
بدینترتیب قانون پناهندگی در حقیقت یک نوع تبلیغات کشور های غربی به نفع خودشان بود.
شاید در یک سال یک نفر موفق میشد که از دیوار خود را انداخته به برلین غربی برساند.
حالا از تمام گوشه های دنیا،چیزی که فقیر و بی بضاعت است،بنام پناهنده به کشور های اروپایی و امریکا می آیند و میگویند که ما پناهنده های سیاسی هستیم و ما را قبول کنید.
یک نفر شان هم پناهنده سیاسی نیستند.
همین حالا هزاران نفر در دهن ریاست پاسپورت منتظر گرفتن پاسپورت هستند و وقتی که پرسان میکنی که کجا میروی؟
میگوید که والله ده ای ملک کار و بار نیست،میریم یگان ملک دیگه که کدام کار و بار پیداکنیم!
آیا بیکاری و فقر دلیل پناهندگی شده میتواند؟
معلومدار نی!
وقتی قاضی از او پرسان میکند که دلیل پناهندگی ات چی است؟
جواب میدهد که مه سرباز بودم و یا کارمند دولت بودم و یا با خارجی ها کار میکردم و حیات من در افغانستان درخطر است،بنأ به من پناهندگی بدهید.
وقتی که قاضی برایش میگوید که طالبان عفو عمومی اعلان کردند.کرزی که امریکایی ها را گرفته به افغانستان آمد در کابل همراه داکتر عبدالله یکجا زندگی میکند و هیچکس غرض شان تدارد.
حتی دولت طالبان یک کمیسیونی را بنام کمیسیون ارتباط با افغانهای خارج کشور ایجاد کرده است تا دوباره به وطن برگردند و تا حال چندین نفرشان ،بشمول وکلای پارلمان و کارمندان عالیرتبه دولتی دوباره به وطن برگشتند و کسی چیزی نمی گوید آنها را.
پس تو چوکره،چی کاره؟سرپیاز؟کون پیاز؟ که به تو ما پناهندگی بدهیم؟
همبنجاست که دهنش واز میماند و چیزی برای گفتن ندارد و پناهندگی اش رد میشود.
تنها در مورد افغانستان نبست. در مورد تمام کشور های دیگر نیز چنین است و اصلاً هیچکدام شان پناهنده سیاسی نیستند و پناهنده اقتصادی هستند و قانون پناهندگی اقتصادی در هیچ کجای دنیا وجود ندارد و درخواست پناهندگی شان رد میشود.
بنأ خود را تکلیف و زحمت ندهید و از راه های پرخطر با مصرف هزاران دلار به اروپا نرسانید که پناهندگی تان رد میشود و پول نقد نیز به شما کس نمیدهد و فقط کوپون مواد خوراکه برای شما میدهد و در محکمه دوم نیز پناهندگی تام رد میشود و دوباره به وطن تان برگشت داده میشوید و تمام زحمات و مصارف تان بیجا میرود.