چهار صحنه پرآشوب میان ترامپ و پوتین در مدت چهار سال آینده‌ی تیاتر سیاست جهانی؛

صحنه‌ی ۱ جنگ اوکرایین
ترامپ
ختم جنگ در اوکرایین دلایل اقتصادی و سیاسی دارد. از دید اقتصادی امریکا در تلاش برگشت بر انحصار جهانی بی‌قیدوشرط می‌باشد. از دید سیاسی اگر ترامپ جنگ را خموش نسازد، نقش سیاسی‌ او در سیاست داخلی و خارجی امریکا تضعیف می‌شود.
پوتین
راهکار ختم جنگ اوکرایین باید پیش‌شرط ژیوپولیتک روسیه را رعایت کند. مساحت تسخیری روسیه در اوکرایین رعایت شود. حقوق روس‌ها در مساحت تحت کنترول اوکرایین احترام شود و قوانین ملی در این زمینه اصلاح شوند.

صحنه ۲ جایگاه ناتو
ترامپ
روسیه دست از توسعه‌طلبی بیش‌تر برون کشد و بر همسایگان بالتیک و مرز های اسکندناوی و اروپای غربی نتازد و اصول و گرایش‌های ستیزه‌جویی در قفقاز به ویژه گرجستان را رعایت کند.
پوتین
روسیه در صورتی به شرایط امریکا هم‌نوایی می‌کند که اوکرایین به ناتو نپیوندد و پیمان اتلانتیک شمالی بر مرزهای روسیه توسعه نیابد.

صحنه ۳ هم‌گرایی استراتژک رسویه با چین
ترامپ
هم‌گرایی استراتژیک روسیه و چین نباید خطر بر امنیت ملی امریکا را به بار آورد. نباید منافع پارتنران امریکا از جمله تایوان در این هم‌گرایی استراتژیک به خطر افتد.
پوتین
روسیه و چین زمانی می‌توانند هم‌گرایی استراتژیک خود را علیه امریکا استفاده نکنند که امریکا هم‌گرایی استراتژیک خود را با اروپا علیه روسیه و چین به کار نگیرد.

صحنه ۴ خاور میانه
ترامپ
روسیه از طرح امریکا برای خاور میانه مبنی بر حل و فصل جنگ در غزه حمایت کند و در محدودسازی گسترش و تقویت برنامه های اتومی ایران هم‌کاری نماید. در بدل امریکا امتیازات بیش‌تری به روسیه در مراودات اقتصادی آن با کشور های خلیج فارس می‌دهد.
پوتین
طرح امریکا مبنی بر تسخیر غزه و برون‌کشیدن مردم آن عملی نیست. دیپلوماسی اشتراکی با حمایت روسیه، چین، امریکا و اتحادیه اروپا باید جایگزین این طرح شود.
تحلیل من این‌ست که در چهار سال آینده این چهار صحنه بازی روابط امریکا و روسیه را در صحنه تیاتر سیاست در جهان تعیین خواهد کرد که بر وضعیت سیاسی، امنیتی و اقتصاد جهان تاثیر مستیقم خواهد گذاشت.
واقعیت این‌است که به قول شوپن‌هاور سیاست صحنه تیاتری بیش نیست.

دکتر ملک ستیز