جنبش خودجوش زنان افغانستان (SMAW) به مناسبت هشتم مارچ روز جهانی زن صدای خویش را نه برای تجلیل نمادین، بلکه برای اعتراض جدی علیه آپارتاید جنسیتی رژیم تئوکراتیک طالبان و پدرسالاری بلند میکند. در حالی که جهان به مقاومت و دستاوردهای زنان ارج می نهد، ما غرق رنج و اندوه و انزجاریم٬ زیرا شاهد حذف سیستماتیک حقوق، کرامت و آینده خود هستیم. این فقط ظلم نیست، بلکه جنگ علیه وجود زنان است.

طالبان از زمان به دست گرفتن قدرت، زن ستیزی را از طریق فرمانهای تبعیض آمیز که زنان افغان را از حقوق انسانی، مدنی و دموکراتیک شان محروم می کند، نهادینه کردند. دختران از آموزش بالاتر از صنف ششم منع شده، حق کار کردن از زنان سلب شده، و حتی در مواقع اضطراری زنان بدون همراهی محرم اجازه ندارند که از خانه خارج شوند. حکم حجاب اجباری یک انتخاب نیست بلکه زنجیری است که کینه طالبان برای کنترل بدن و خودمختاری زنان را به نمایش میگذارد. این سیاست‌های زن‌ ستیزانه طالبان اعمال منفرد نیست، بلکه ستون‌های آپارتاید جنسیتی و زن‌ ستیز است که برای حذف کامل زنان از زندگی عمومی طراحی شده‌اند.

تظاهرات مسالمت آمیز زنان و دختران شجاع برای حق آموزش و تحصیل، کار و آزادی با سرکوب طالبان مواجه می شوند. زنان و فعالان معترض بازداشت، شکنجه و در زندانها مورد تجاوز جنسی و خشونت قرار می گیرند. فعالان معترض از سوی طالبان با تهدید به مرگ، ناپدید شدن اجباری و قتل های فراقانونی روبرو هستند. دستگاه سرکوب طالبان می خواهد ما را ساکت کند، مگر ما میدان مبارزه را ترک نمی کنیم. حتی در مواجهه با تهدیدات جانی، زنان افغان همچنان در صنوف مخفیانه آموزشی و شبکه های زیرزمینی مقاومت می کنند و همبستگی قابل اعتمادی را با زنان خارج از کشور ایجاد نموده اند.

اقدامات فریبنده جامعه جهانی در قبال زنان افغانستان خیانت بشمار میروند. در حالی که دولت های مدعی مدافع حقوق زنان از یک سو بیانیه های را در محکومیت طالبان صادر می کنند٬ از سوی دیگر هر هفته ده ها میلیون دالر را به طالبان می فرستند که این امر منجر به تشجیع بیشتر طالبان گردیده و باعث افزایش میزان جنایات آنها علیه زنان شده است. زنان افغانستان چیزی بیشتر از بیانیه های محکومیت می طلبند. ما به همبستگی بین المللی عملی نیاز داریم تا درخواست دادگاه کیفری بین المللی برای دستگیری رهبران طالبان بدون درنگ اجرایی گردد، طالبان در قبال جنایات علیه بشریت پاسخگو قرار داده شوند، جامعه بین المللی از جمله سازمان ملل آپارتاید جنسیتی را به عنوان جنایت علیه بشریت به رسمیت بشناسند، اطمینان حاصل شود که طالبان با عواقب جنایات خود مواجه خواهند شد و بالاخره برای لغو همه ای ممنوعیت های وضع شده بر آموزش و تحصیل، کار و آزادی های مدنی فشارهای لازم و موثر وارد شوند.

به مناسبت روز جهانی زن، ما خواستار آزادی فوری زنان زندانی و حمایت از فعالان زنان معترض در معرض تهدید طالبان در افغانستان هستیم. کسانی که از پیگرد و شکنجه فرار می کنند مستحق پناهندگی و حمایت هستند. ما بر این نکته تاکید می ورزیم که زنان افغان نباید قربانی معاملات سیاسی دولت های درگیر در افغانستان تلقی شوند. ما هرگز از خواسته ها، اهداف و مبارزه خود عقب نشینی نمی کنیم. حضور فعال و مقاومت زنان و دختران افغانستان علیه طالبان در چهار سال گذشته گواهی بر خواست تزلزل ناپذیر آزادی و برابری ما است.

جنبش خودجوش زنان افغانستان
مارس ۲۰۲۵، افغانستان

>>>   جنبش خود جوش یا توسط دیگران جوش
هههههههههههههه
مالش داده مالش داده به جوش میارند شان مانند اشرف غنی وفضلی ومحب که مریم سما وشکریه گک ناهید فرید وفوزیه گک را به جوش می آوردند.
پر جوش از تپه زار