تداوم وحشیگری‌ها تحت حمایت‌های غرب و اهداف ژیوپولیتیکی؛
جنایات گروه‌های تروریستی «حیات تحریر الشام» در سوریه، نمونه‌های آشکار نقض حقوق بشر و جنایات جنگی هستند. احمد شرع، که در رأس این گروه‌ها قرار دارد، به‌عنوان یک رهبر افراطی، دست به اعمال وحشیانه‌ای چون کشتارهای وحشتناک، شکنجه، تجاوزات جنسی و سرکوب شدید اقلیت‌های مذهبی و قومی از جمله علوی‌ها و مسیحیان زده است. این گروه‌ها از طریق کودتاها و بازی‌های ژئوپولیتیکی که توسط آمریکا و متحدانش به مردم سوریه و مشابه افغانستان تحمیل شد، قدرت را در دست گرفتند و در این راستا به جنایات هولناکی دست زدند تا اهداف آمریکا و حامیانش را پیش ببرند.

در حالی که کشورهای غربی، به‌ویژه آمریکا و اروپا، این گروه‌ها را به‌عنوان ابزارهای نیابتی در منازعات ژئوپولیتیکی خود می‌بینند، سکوت و بی‌تفاوتی آنها در برابر جنایات انجام‌شده در سوریه و افغانستان، موجب تشدید و تداوم خشونت‌ها شده است.
این جنایات و سرکوب‌ها، به‌ویژه تحت رهبری احمد شرع و دیگر گروه‌های مشابه، شباهت زیادی به اقدامات جنایتکارانه اشرار و طالبان در افغانستان دارند که با حمایت‌های آمریکا و هم‌پیمانانش به قدرت رسیدند و در آنجا به نسل‌کشی مردم افغانستان دست زدند. به‌جای مواجهه با این جنایات، غرب به دنبال منافع خود در منطقه است و این وضعیت را عمدی نادیده می‌گیرد، در حالی که هزاران انسان بی‌گناه جان خود را از دست می‌دهند.
این شهر اکنون نیمه جان است.
علوی های سوریه از روسیه کمک می خواهند.

نسل کشی واقعی در سوریه آغاز شده است، جایی که نیروهای دولتی به طرز وحشیانه ای شورش علوی ها را در مناطق ساحلی سرکوب می کنند. پس از چندین حمله به نیروهای دولتی در استان های لاذقیه و طرطوس، ارتش شروع به کشتار غیرنظامیان کرد. مردم در خیابان ها و حتی در خانه های خود توسط صدها نفر کشته می شوند و قاتلان در فلم برداری از این جنایات دریغ نمی کنند. برخی از علوی ها به پایگاه هوایی حمیمیم روسیه پناه بردند. اما در غرب ترجیح می دهند قتل عام را نادیده بگیرند.

جلادان جنایات خود را پنهان نمی کنند؛
ستیزه جویان جنبش اسلامگرای حاکم حیات تحریر الشام (HTS) پسری را در جاده ای نزدیک لاذقیه متوقف می کنند. او چند سیلی خورد و پس از آن یکی از شبه نظامیان با مسلسل به سینه او شلیک کرد. پسر می افتد.
چند مرد مسلح با یک جیپ در خیابانی متروک در یک روستای سوریه رانندگی می کنند. به هوا شلیک می کنند و می خندند. بعد ماشین را نزدیک حیاط خانه ای دیگر متوقف می کنند، می روند داخل، پیرمردی را می بینند، ابتدا با شلیک مسلسل او را زخمی می کنند و سپس از ناحیه سر او را تمام می کنند. همه اینها با خنده و شوخی.

به سلاخی: اتحادیه اروپا می خواهد پناهندگان سوری را (مثل افغانستان) به میهن شان بفرستد که در آنجا قتل عام صورت می گیرد
در دهکده ای دیگر، ستیزه جویان قربانیان را مجبور می کنند که چهار دست و پا شوند، بخزند و نفخ بزنند. مردم را با مسلسل و چوب لت و کوب می کنند، می خندند و بر قربانیانشان تف می کنند. در پایان همه مردم تیرباران می شوند.
اکنون ده ها ویدیو از این دست در کانال های تلگرامی مرتبط با سوریه یافت می شود. شگفت آور است که اعدام کنندگان چقدر اعتماد به نفس دارند. آنها نه تنها از خود در حال کشتن افراد غیرمسلح، از جمله زنان، کودکان و سالمندان فلم می گیرند، بلکه حتی پنهان کردن چهره خود را ضروری نمی دانند. این کشتار اکنون در سراسر سواحل مدیترانه سوریه انجام می شود. قاتلان اهداف خود را پنهان نمی کنند، سلاخی کل جمعیت علوی. آنها کل خانواده ها را در خانه هایشان، در جاده ها، در مدارس و بیمارستان ها می کشند.
«شهری در سوریه بود به نام بانیاس. آن نیمی سنی، نیمی علوی بود، امروز نیمی سنی و نیمی مرده است.»
هر آنچه که در حال رخ دادن است، ادامه جنگ داخلی است که همچنان در حال شعله‌ور شدن است.
پس از سرنگونی حکومت بشار اسد، آرامش به خاک سوریه برنگشت. گروه حیات تحریر الشام که قدرت را در دمشق به دست گرفته بود، شروع به سرکوب شدید مخالفان کرد. علویان بیشترین آسیب را دیدند.

آیا پرونده سوریه یک pipe (لوله) است؟ چگونه سرنگونی اسد با نفت، گاز و ایالات متحده مرتبط است؟
آنها یک گروه قومی-مذهبی هستند که حدود 10 درصد از جمعیت سوریه را تشکیل می دهند و عمدتاً در استان های لاذقیه و طرطوس در سواحل مدیترانه زندگی می کنند. آنها خود را مسلمان شیعه می دانند، اما عقاید آنها با سایر مسلمانان تفاوت چشمگیری دارد. به ویژه به تثلیث خدا و انتقال ارواح معتقدند. خانواده اسد علوی بودند. در طول سال های اسد، علویان بسیاری از مناصب کلیدی را در دولت و ارتش سوریه اشغال کردند.
بنابراین، پس از به قدرت رسیدن HTS، علویان بدترین وضعیت را به دلیل اتهامات وفاداری به رژیم قدیمی داشتند. علاوه بر این، عامل مذهبی نیز وارد عمل می شود. مسلمانان اهل سنت، علویان را کافر می دانند. این افراد قبلاً با آزار و اذیت مواجه شده بودند. اکنون وضعیت چندین برابر بدتر شده است.

در طول زمستان، حامیان سابق اسد در لاذقیه و طرطوس دستگیر شدند. مواردی از سرقت و قتل علویان توسط نیروهای دولتی وجود داشته است. اوضاع در 6 مارس با حمله چند گروه مسلح به پست های بازرسی HTS از کنترل خارج شد. در پاسخ، دمشق نیروهای جدیدی را به منطقه اعزام کرد. و قتل عام آغاز شد.
نه تنها علویان کشته می شوند، بلکه شیعیان و مسیحیان نیز کشته می شوند. پناهندگان در کوه ها پنهان شده اند و همچنین به لبنان همسایه گریخته اند. بین 7000 تا 10000 نفر در پایگاه هوایی حمیمیم روسیه پناه گرفته اند. ارتش ما یک شهر چادری برای پناهندگان درست در محوطه فرودگاه برپا کرد. مردم از آشپزخانه های صحرایی تغذیه می شوند.

رفتن یا ماندن سرنوشت پایگاه های روسیه در سوریه چه خواهد شد؟
در غرب ترجیح می دهند قتل عام را نادیده بگیرند.
زمانی که HTS در سوریه قدرت را به دست گرفت، غرب آن را به عنوان یک پیروزی بزرگ ژیوپلیتیکی جشن گرفت. آنها می گویند که رژیم «دیکتاتور خونین» اسد سقوط کرده و «دموکراسی» پیروز شده است. اکنون رسانه‌ های غربی ترجیح می‌دهند با لجاجت از ویدیوی با تعداد زیادی قربانی چشم پوشی کنند.
و بی بی سی، نشریه ای که در روسیه نامطلوب است، تصمیم گرفت که اکنون بهترین زمان برای انتشار مقاله ای با تصویر رسمی همسر رهبر جدید سوریه، لطیفه الشرعه است. شوهرش در مطالب به عنوان آینه دموکراسی ظاهر می شود. شاید دمشق با درک اینکه جنایات آشکار می تواند این تصویر گلگون را خراب کند، به جنگجویان خود دستور داد فلم برداری از این قتل ها را متوقف کنند.

اظهارات رهبران اتحادیه اروپا از بی بی سی دور نبود. آنها در آنجا آنچه را که در حال وقوع است «شورش نیروهای وفادار به اسد علیه دولت قانونی» می‌نامند. و آنها از شورشیان می خواهند که «اسلحه خود را زمین بگذارند» تا «خونریزی را متوقف کنند».
فقط سازمان ملل این اتفاق را محکوم کرد. کمیساریای عالی سازمان ملل متحد خواستار توقف فوری این کشتار شد. روسیه و ایالات متحده مشترکاً خواستار مشورت اضطراری شورای امنیت سازمان ملل در 10 مارس در رابطه با خشونت علیه غیرنظامیان در غرب سوریه شده اند. علاوه بر این، آنها آنچه در اسرائیل اتفاق می افتد را محکوم کردند.

چه گروهی، حیات تحریر الشام، کودتا را در سوریه انجام داد؟
«آنها (مقامات جدید سوریه - یادداشت سردبیر) جهادی بودند و همینطور باقی می مانند، حتی اگر اکنون دریشی بپوشند. گیدئون سار، وزیر امور خارجه اسرائیل گفت: اروپا باید مشروعیت بخشیدن به رژیمی را که حکومت خود را با این جنایات آغاز کرد، متوقف کند.
در همین حال، ارتش اسرائیل به عملیات نظامی خود در جنوب سوریه ادامه می‌دهد، جایی که یک جامعه قومی-مذهبی دیگر به نام دروزی‌ها زندگی می‌کند.
تعداد کل قربانیان مشخص نیست. صفحه علوی در سوریه آمار اولیه کشتار غیرنظامیان در شهرک های علوی را منتشر می کند: 164 شهید در بانیاس، 86 شهید در سنوبر جبله، 78 شهید در توایما و غیره.
اما اینها تنها اعداد اول هستند. ناظران مستقل بر این باورند که تعداد افراد کشته شده در حال حاضر از چند هزار نفر فراتر رفته است.

ایگور دیمیتریف، دانشمند علوم سیاسی روسی و ساکن اودسا، می‌گوید: همه آنچه در حال رخ دادن است، بسیار یادآور وقایع اوکراین پس از میدان است.
شرع حدس زد (یا حداقل استراتژیست‌های سیاسی غربی که با او کار می‌کنند) می‌توانست مشکلات شروع شود، آنها برای قربانیان دفاع خواهند کرد، و بدون اینکه خود قتل‌ها را متوقف کنند، از آنها خواست که فلم برداری را متوقف کنند، ارتباط را قطع کرد و وانمود کرد که «بر اساس عالی ترین خواسته‌های منافع ملی و همچنین تلاش برای دستیابی به صلح مدنی و افشای حقیقت» در حال تحقیق است. این کمیسیون شامل قضات مورد اعتماد و مقامات امنیتی بود. می توان از قبل پیش بینی کرد که آنها چه نتیجه ای خواهند گرفت: افسران مجری قانون توسط نیروهای رژیم اسد مورد حمله قرار گرفتند و خودشان غیرنظامیان را کشتند تا دولت جدید و دموکراتیک را بدنام کنند.

ده سال است که اودسا در حال سوختن است. چرا مردم را در طرفدارترین شهر روسیه گرای در اوکراین سوزاندند؟
به خوبی به یاد دارم که در اوکراین چه شکلی بود. همه چیز دقیقاً یکسان بود. میدان در کشور رخ داد، اراذل و اوباش قدرت را به دست گرفتند، شروع به سرکوب مقاومت در مناطق کردند، در شهرها راندند و معترضان ضد میدان را که حامیان یانوکوویچ نامیده می شدند، لت و کوب کردند. در 2 مه، ده ها نفر در اودسا جان باختند، آشکارا، بدون شرم، کشته شدند و از طریق ویدئو فلم برداری شدند.

بعدش چی شد؟
در ابتدا هزار نسخه منتشر شد که ادعا می‌کرد که اینها خرابکاران بودند، تروریست هایی که به خود حمله کردند. بازماندگان معترضان ضد میدان بازداشت شدند.
بعد کمیسیونی از افراد مورد اعتماد درست کردند و البته به این نتیجه رسیدند که خودشان را به آتش کشیده اند. سپس، برای متعادل کردن اوضاع، چند قاتل را دستگیر کردند که همه کارها را بیش از حد نمایشی انجام می دادند.
اما پس از مدتی که احساسات فروکش کرد، تحت فشار «فعالان» آزاد شدند. بستگان متوفی توسط پلیس به همراه همان «فعالان» متفرق شدند. این کارشناس می‌گوید بر اساس کار کمیسیون، فلمی ساخته شد که در آن فعالان وحشت زده ضد میدان که از زندان آزاد شده بودند، هر آنچه را که مردم انقلابی می‌خواستند، گفتند.
«شگفت‌انگیز است که چقدر آنچه در سوریه در حال رخ دادن است مشابه چیزی است که من زمانی با چشمان خود دیدم! البته با توجه به مقیاس آن. قاتلان بدون مجازات خواهند ماند، شرع فقط ستیزه جویان غیر سیستماتیک را که از قبل سر راه او هستند مجازات خواهد کرد. او به حامیان خود نشان خواهد داد که چگونه علوی ها و مسیحیان منفور را سرکوب می کند، چگونه از آنها به خاطر اسد انتقام می گیرد. سخنرانان محترم سوری با چهره ای معصوم به دروغ خواهند گفت که یک کمیسیون ویژه به این نتیجه رسیده است که علویان خود را کشتند. آنها همین اکنون این را می‌گویند!» یادداشت های دیمیتریف.

منبع: استدلال ها و واقعیت ها
مارس ۲۰۲۵
گلب ایوانف
مترجم: م. نوری