توپ در زمین روسیه است؟
بهترین راه برای پایان دادن به جنگ این است که آمریکا ارسال سلاح‌ به رژیم کی‌یف و تأمین حمایت‌های اطلاعاتی و لجستیکی را متوقف کند 
تاریخ انتشار:   ۱۴:۱۵    ۱۴۰۳/۱۲/۲۸ کد خبر: 176943 منبع: پرینت

روسیه در حال پیروزی در یک جنگ است، نه در حال بازی تنیس.
صلح زمانی آغاز می‌شود که ارسال سلاح‌ها متوقف گردد، اما برای پایداری صلح واقعی، جنگ ناتو به رهبری ایالات متحده علیه روسیه باید شکست بخورد. آیا دولت پنهان امپریالیستی ایالات متحده می تواند آن را مدیریت کند؟

طبق اظهارات دولت ترامپ، در مورد آتش‌بس پیشنهادی ۳۰ روزه در اوکراین، توپ در زمین روسیه است. این پیشنهاد آتش‌بس پس از مذاکرات که سه‌شنبه در عربستان سعودی میان مارکو روبیو، وزیر امور خارجه ایالات متحده و نمایندگان رژیم اوکراین تحت حمایت ناتو برگزار شد، اعلام شد. روبیو گفت که اکنون این روسیه است که باید با آمادگی طرف اوکراینی برای آتش‌بس، متقابلاً پاسخ دهد.
در واکنش، ولادیمیر پوتین، رییس‌جمهور روسیه با دقت بیان کرد که روسیه آماده آتش‌بس است، اما تنها در صورتی که این امر به یک توافق جامع و کامل صلح منجر شود. پوتین تأکید کرد که هر راه‌حل دایمی باید به علل اصلی درگیری و نگرانی‌های راهبردی امنیتی اساسی روسیه بپردازد.

رهبر روسیه سپس در روز پنجشنبه با نماینده ویژه ترامپ ملاقات کرد. پس از مذاکرات در جده بین ایالات متحده و رژیم کی‌یف، نماینده ویژه ترامپ، استیو ویتکوف به مسکو سفر کرد و با پوتین ملاقات کرد. جزییات گفتگوهای آن‌ها منتشر نشد، اما گزارش‌ها حاکی از آن است که ویتکوف «اطلاعات اضافی» از ترامپ درباره آتش‌بس پیشنهادی را به پوتین منتقل کرده است. گزارش‌ها همچنین حاکی از آن است که ویتکوف با جزییات از پوتین به واشنگتن بازگشت. می‌توان نتیجه‌گیری کرد که موضع روسیه در مورد شرایط آنها تکرار شده است. ترامپ این مذاکرات را «مثمر ثمر» توصیف کرد.

در اینجا نکته اصلی نهفته است. مسایل اساسی و بنیادین در این بحران، گسترش تهاجمی ناتو و تسلیح یک رژیم نئونازی در اوکراین است. ایالات متحده و شرکای ناتوی آن، این درگیری را در اوکراین از چندین دهه پیش، دست‌کم از پایان جنگ سرد در سال ۱۹۹۱، آغاز کرده‌اند. جنگ سه ساله اخیر در اوکراین تنها یک علامت از دشمنی سیستماتیک و طولانی مدت است. ترامپ به نظر می‌رسد که به این مسایل واقف باشد.
دولت ترامپ تبلیغات دروغین جنگی دولت بایدن را کنار گذاشته است. اکنون در واشنگتن اذعان می‌شود که درگیری در اوکراین یک جنگ نیابتی بین محور ناتوی تحت رهبری ایالات متحده و روسیه است.

همانطور که شکست نظامی شکوهمند نیروهای نیابتی ناتو در کورسک این هفته نشان داد، و همچنین پیشرفت‌های سریعی که روسیه علیه رژیم در حال فروپاشی کی‌یف به دست آورده، پروژه اوکراین تحت رهبری ایالات متحده به طور کلی شکست خورده است. روسیه عملاً این جنگ نیابتی را برده است.
آمریکایی‌ها (برخی از گروه‌ها) و همپیمانان ناتویی آن‌ها تلاش می‌کنند از اعتراف به شکست خود اجتناب کنند و فرآیند صلح سطحی را ترتیب دهند که در نهایت به یک درگیری ‌منجمد (Frozen conflict) (۱) در مرزهای روسیه منجر شود.

بهترین راه برای پایان دادن به جنگ این است که ایالات متحده ارسال سلاح‌ها به رژیم کی‌یف و تأمین حمایت‌های اطلاعاتی و لجستیکی را متوقف کند.
این هفته ترامپ ارسال مجدد کمک‌های نظامی و اطلاعاتی به رژیم کی‌یف را از سر گرفت تا با پیشنهاد آتش‌بس از سوی رژیم اوکراین هم‌زمان شود. این به معنای یک قدم به جلو و دو قدم به عقب است.
شنیدن اینکه مارکو روبیو، دیپلمات ارشد ایالات متحده، که تلاش می‌کرد تصویری از یک میانجی صادقانه ارایه دهد و به روسیه می‌گفت که توپ در زمین آن‌هاست تا برای صلح به عنوان «مصالحه» در برابر اوکراین اقدام کنند، واقعاً مضحک بود.

دولت ترامپ دیدگاه نادرستی درباره این درگیری دارد اگر فکر کند که روسیه می‌تواند تحت فشار خواسته‌های یک‌طرفه و پرطمطراق ایالات متحده قرار گیرد. روس‌ها در حال پیروزی در جنگ سرنوشت‌ساز هستند، نه اینکه در حال بازی تنیس باشند.
به هر حال به تعبیری، توپ در زمین ایالات متحده است و خواهد ماند تا زمانی که این کشور شکست را بپذیرد و شرایط پیروزی روسیه را قبول کند. این ایالات متحده است و نه دست‌نشاندگان اروپایی‌اش و نه رژیم دست‌نشانده کی‌یف که باید این تصمیم را بگیرد.
این شرایط از سوی مسکو بارها بیان شده است: یک پیمان امنیتی پایدار در اروپا که با خواسته‌های عادلانه و اساسی روسیه سازگار باشد، ناتو باید عقب‌نشینی کند و از گرایشات تهاجمی خود دست بردارد؛ اوکراین باید به عنوان یک کشور بی‌طرف برای همیشه از عضویت در ناتو باز بماند؛ رژیم نئونازی باید برچیده شود و حقوق فرهنگی مردم روسی‌تبار تضمین و محترم شمرده شود؛ و سرزمین‌های تاریخی روسیه مانند دونتسک، لوهانسک، خرسون، زاپروژیا و البته کریمه باید به عنوان بخشی از فدراسیون روسیه باقی بمانند.

مسکو حق خود را برای تغییر شرایط بر اساس وضعیت میدانی در صورت ادامه درگیری‌ها محفوظ می‌دارد، از جمله بازپس‌گیری سرزمین‌های تاریخی خود مانند اودسا، خارکف، نیکولایف و ایجاد منطقه عدم تیراندازی در استان سومی اوکراین که از آنجا حمله ناموفق ناتو به کورسک در ماه اوت گذشته آغاز شد.
در مورد بازپس‌گیری موفقیت‌آمیز کورسک، همانطور که پوتین اشاره می‌کند، مسایل جدی وجود دارد که باید قبل از هرگونه آتش‌بس حل شود. مهاجمان، از جمله مزدوران ناتو، علیه غیرنظامیان جنایات جنگی مرتکب شده‌اند. آیا قرار است آن‌ها آزاد شوند؟ این احتمالاً یکی از دلایلی است که ایالات متحده و اوکراین به طور ناگهانی ایده آتش‌بس را به عنوان راهی برای نجات شکست و مجدداً تسلیح کردن مطرح کرده‌اند.
ترامپ باید واقعیت موقعیت غالب روسیه را بپذیرد: پیروزی نظامی آن و دلیل تاریخی آن برای مقابله با تهاجم ناتو.

حال باید دید ترامپ چگونه واکنش نشان می‌دهد. او باید تصورات متکبرانه‌ی که واشنگتن به عنوان یک میانجی صلح عمل می‌کند را کنار بگذارد. ایالات متحده بازیگر اصلی در یک جنگ نیابتی علیه روسیه است. رژیم کی‌یف تنها یک بازیگر فرعی است. مسکو نیازی به تعامل با یک رژیم نئونازی فاسد که توسط یک رییس‌جمهور عروسکی اداره می‌شود، ندارد که دیگر حتی ظاهراً مشروعیت ندارد پس از آن که انتخابات سال گذشته را لغو کرد و با اعلام حکومت نظامی حکومت می‌کند.
اگر ترامپ جدی است در خاتمه دادن به جنگ نیابتی در اوکراین، می‌تواند به سرعت با قطع ارسال سلاح‌ها به این کشور این کار را انجام دهد. از سرگیری ارسال سلاح‌ها در این هفته نشانه خوبی نیست.

ترامپ همچنین باید از ناله‌های دست‌نشانده‌های اروپایی، به‌ویژه بریتانیایی‌ها، که هیچ چیز مثبت برای ارایه ندارند، چشم‌پوشی کند. طبق گزارش بی‌بی‌سی، لندن «از‌نزدیک» در آخرین پیشنهاد آتش‌بس از سوی ایالات متحده و اوکراین دخیل بوده است. این باید به‌عنوان هشدار به یک ترفند کثیف تلقی شود.
این یک نشانه منفی است که بیانیه مشترک ایالات متحده و اوکراین در این هفته در عربستان سعودی دروغ‌های نفرت‌انگیزی درباره ربودن کودکان اوکراینی توسط روسیه را پخش کرده است. همچنین قابل تحمل نبود که این بیانیه از «تضمین‌های امنیتی آینده برای اوکراین» (تجاوزگر!) صحبت کرده و هیچ اشاره‌ای به نگرانی‌های امنیتی روسیه نکرده است. نبود این مسایل نشان می‌دهد که طرف آمریکایی درک کمی از «علل اصلی» درگیری دارد.

علاوه بر این، بیانیه مشترک ایالات متحده و اوکراین خواستار مشارکت شرکای اروپایی در مذاکرات صلح شد. رهبران اروپایی کنونی هیچ قصد یا توانایی برای مذاکره درباره صلح پایدار با روسیه ندارند. آن‌ها بر عضویت آینده اوکراین در ناتو اصرار دارند و می‌خواهند خود را در این گفتگوها دخالت دهند تا معامله صلح را با استقرار نیروهای «صلح‌بان» خراب کنند. بریتانیا و فرانسه گزارش داده‌اند که می‌خواهند ایالات متحده پوشش هوایی برای حضور نیروهای خود فراهم کند، که این امر می‌تواند جنگ را تشدید کند.

آیا ترامپ فریب روس هراس [Russophobia] (۲) های خیانتکار بریتانیایی، فرانسوی و دیگر اروپایی ها را خواهد خورد؟ شاید با یک تحریک ساختگی؟
رهبران سیاسی آمریکایی و اروپایی اعتبار زیادی برای ارایه آتش‌بس به روسیه ندارند، چه برسد به یک صلح پایدار. آن‌ها این جنگ را آغاز کرده‌اند و به طور پنهانی می‌خواهند آن را از طریق سایر روش‌ها تحت پوشش فرآیند صلحی ادامه دهند که علل اصلی درگیری را حل نمی‌کند.
این نشان می دهد که تنها راه مقابله با علل ریشه‌ای و برقراری صلح پایدار، شکست دادن دشمن (ناتو) توسط روسیه با تسلیم صریح و بدون قید و شرط است. آیا خودخواهی ترامپ می تواند از عهده آن برآید؟
صلح زمانی آغاز می‌شود که ارسال سلاح‌ها متوقف گردد، اما برای پایداری صلح واقعی، جنگ ناتو به رهبری ایالات متحده علیه روسیه باید شکست بخورد. آیا دولت پنهان امپریالیستی ایالات متحده می تواند آن را مدیریت کند؟
به هر حال، به زودی خواهیم دید.

۱- درگیری منجمد ‌ (Frozen conflict) به وضعیتی اطلاق می‌شود که در آن یک منازعه یا جنگ متوقف شده یا به حالت آتش‌بس درآمده است، اما هیچ‌کدام از طرفین به‌طور کامل تسلیم نشده‌اند و هیچ توافق صلح دایمی یا حل نهایی برای مسایل اصلی وجود ندارد. در چنین درگیری‌هایی، وضعیت به‌طور موقت تثبیت می‌شود، اما تنش‌ها هنوز وجود دارند و امکان بازگشت به جنگ یا تشدید درگیری‌ها همچنان پابرجاست.
این اصطلاح معمولاً برای توصیف منازعاتی به کار می‌رود که پس از جنگ یا درگیری‌های گسترده، طرفین به دلیل ناتوانی در دستیابی به یک راه‌حل پایدار و جامع، به نوعی وضعیت مسدود و ناتمام می‌رسند و تنش‌ها به شکلی «منجمد ‌» باقی می‌مانند. نمونه‌هایی از این نوع درگیری‌ها شامل منازعات در مناطق مختلفی مانند گرجستان (اوستیای جنوبی و آبخازیا) و مولداوی (ترانس‌نیستریا) است.

۲- روس‌هراسی یا حساسیت ضد روسی Russophobia به معنای دوست نداشتن، ترس یا نفرت از روسیه، مردم روسیه یا فرهنگ روسی است. مخالف روس‌هراسی، روس‌دوستی(Russophilia ) است. از نظر تاریخی، روس‌هراسی شامل بدرفتاری و تبعیضی بوده است که هم از سوی دولت‌ها و هم از سوی گروه‌های مردمی انجام می‌شده است، همچنین شامل تبلیغات مغرضانه و نادرست است که حاوی احساسات ضد روسی می‌باشد.
در اروپا، روس‌هراسی بر پایه ترس‌های مختلف و خیالی از فتح اروپا توسط روسیه شکل گرفته است، مانند ترس‌هایی که از جعل وصیت‌نامه پتر کبیر در فرانسه در قرن نوزدهم شروع شد و بعداً در بریتانیا به دلیل نگرانی‌ها از حمله روسیه به هند مستعمره بریتانیا در رابطه با «بازی بزرگ» (Great Game) دوباره مطرح شد. احساسات ضد روسی پیشین در آلمان یکی از عواملی است که بر نحوه برخورد با جمعیت روسی تحت اشغال آلمان در جنگ جهانی دوم تاثیر گذاشته است.
امروزه، در دنیای غرب، مجموعه‌ای از کلیشه‌ها و تصورات منفی درباره روس‌ها وجود دارد. برخی دولت‌ها و افراد به دلیل تاریخی، نژادپرستی، تبلیغات یا تصورات غلط ریشه‌دار، علیه روس‌ها پیشداوری یا نفرت دارند. این دیدگاه‌های منفی درباره روسیه به ویژه در دموکراسی‌های لیبرال غربی بیشتر مشاهده می‌شود.

بنیاد فرهنگ راهبردی
مارچ ۲۰۲۵
مترجم: م. نوری


این خبر را به اشتراک بگذارید
تگ ها:
روسیه
آمریکا
نظرات بینندگان:

>>>   روسیه خواستار دریافت تضمین‌های «بتنی» در خصوص درگیری اوکراین است
الکساندر گروشکو معاون وزیر امور خارجه روسیه گفت که روسیه هنگام حل و فصل مناقشه اوکراین ضمانت های امنیتی «بتنی» را مطالبه خواهد کرد.
اگر ما در مورد حل و فصل مسالمت آمیز مناقشه در اوکراین صحبت کنیم، مطمئناً یک «نمای خارجی» وجود خواهد داشت. ما خواستار آن خواهیم بود که تضمین های امنیتی «بتنی» بخشی از این توافق شود. زیرا تنها از طریق شکل گیری آن می توان به صلح پایدار در اوکراین دست یافت و به طور کلی امنیت منطقه را تقویت کرد. بخشی از این تضمین ها باید وضعیت بی طرف اوکراین باشد.
وی با صحبت در مورد «صلح بانان» غربی اظهار داشت که تنها پس از دستیابی به توافقنامه صلح در مورد اوکراین، می توان درباره نوعی «حمایت بین المللی» به عنوان مثال در قالب ناظران غیرمسلح یا یک ماموریت غیرنظامی بحث کرد.
نوری

>>>   Rabani Andarabi
مکر وفریب غرب را پایانی نیست ٬ اما این بار شرایطی فراهم شده است که پوتین می تواند تا پایان راه برود و قضیه را به صورت بنیادی حل وفصل کند .

>>>   هدایت صادق
روسیه ای که من در آنجا زندگی کردم و مردمان آنجا را می شناسم شکست ناپذیر است .

>>>   Massud Sediqi
نوری عزیز و گرامی از تحلیل و ارزیابی های موشکافانه شما در رابطه به سیاست های دوگانه و دو پهلوی آمریکای جنایتکار و مسائل مربوط به جنگ و صلح فی مابین اوکراین و روسیه نهایت سپاسگذارم. واقعآ زحمات شباروزی شما قابل تقدیر و تمجید میباشد . قلم تان برای همیش پررنگ و صدایتان رساتر باد .
>>>   به نویسنده محترم تا حدود کمی درست بیان کردی اما قضیه کامل برعکس است این اختلاف زرکری آمریکا و ناتو یعنی درست واقعی است نا صد فیصد دروغ و نیرنگ است ترامپ از اون بر با چین در جنگ اقتصادی به صددرصدرسیده از اون بر اسرائیل را تا دنده آخر پراز محمات آمریکا و غرب میکند که بهانه برای ایران پیداکند که ایران را بزنه ترامپ از اون بر به کیم اون جونگ ریس جمهور کره شمالی دست دوستی دراز کرده که رفیق من است وحامین تور پوتین را دوست خود انتخاب میکنه خلاص گپ نه اختلاف بین ناتو وامریکا است نه هم کدام چیز دیگر فقط که روسیه را خوب ضعیف کند از روسیه امتیازات میخواد که دیگه هیچ وقت نتواند دست از پا خطا کند از اوکراین ده برابر هزینه میخواهد اونم معدن نایاب آمریکا به بهانه استخراج معدن جاسوسی روسیه میکند و زیر نظر ش دارد اوکراین هم به ناتو ملحق نمیشه چون هم آمریکا وهم غرب در اوکراین استن برای نیرنگ کشور های که ملت های ش چند قطبی سیاسیون ش تشنه قدرت به هر بهانه و بهروسیله باشد که سر قدرت باشه یک نمونه اش ریس جمهور اوکراین زلنسکی یا رهبران افغانستان یا مخالفان ایران خلاصه تمام مخالفان خاورمیانه یا در غرب است یا دربین آمریکا و غرب و ناتو هیچ اختلاف نیست بین اینها نیست شما قضاوت کنید وفکر کنید تمام جهان از شرق تا غرب از جنوب تا شمال زیر دست کی است آمریکا و غرب و ناتو اینها برای چی اختلاف کند مگر مغز خر خورده است که اینها ایتلاف وحدت شان بشکنه باید تمام خاورمیانه متهد بشه در برابر غرب اگر نشود چند سال دیگر تمام خاور میانه پیشنهاد میکنه به اروپا که مرا هم شریک کنید اروپا دیگه می بینه آمریکا انگلیس چی نظر دارد خلاصه گپ وقت زیاد نیست باید این جنگ بشه حال هسته ای است یا غیر هسته ای این اتحاد خاور میانه باید تشکیل بشه اگر نشود امروز روسیه ضعیف ش میکند فردا به ایران حمله میشه دوسال دیگر چین مجبور میکنه به تایوان حمله کند باز یک اتحاد این ها که اتحاد شان همیشه است وبود چند برابر دیگه از خاورمیانه کمک ش میکند پاکستان را ببین که برای خوشنودی غرب وامریکا چه بر سر ملت افغانستان آورده روان است خودش نوکر آمریکا برادرش یعنی آمریکا را افغان ها بگیر کردن حال آمریکا و غرب رفت کارج آستین که پاکستان است اوکراین مار آستین روسیه است تایوان مار آستین چین است حامیان تور روان است ولی تا گفته نمانه در اصل روسیه و چین و پاکستان و هند این ها صد درصد مقصر استن روسیه به خاطر که زور ش به خر نمی رسید دی به پالان هر زد به افغانستان که همه متهد ش بود چین زد به تایوان پاکستان گاهی به هند بند میکند بعض وقت به کشمیر حال که افغانستان را نشانه رفته است یک چیز باید بشه روسیه چین ایران کره شمالی غرب ها هند افغانستان ترکمنستان باید در جنگ روسیه و اوکراین اینها پیش قدم شود به آمریکا و ناتو بگوئید چوپ باشید دربین ما مداخله نکنید یک جنگ باید بشه از جنگ هم ناتو میترسه هم آمریکا چون ضر در ضر اینها استن حامیان وقت نشستن سر جای خود هم ناتو است هم آمریکا دیگه هیچ وقت از این فرصت به دست نمی اید روسیه از اون بر اسرائیل از بر دیگه هیچ وقت این مقیعت و بهانه به دست خاور میانه نمیاد فقط جنگ فقط جنگ جنگ اتحاد

>>>   انگلیسی های .... مشل همیشه جنگ می‌خواهد.

>>>   در رابطه به اظهار نظر هدایت صادق باید عرض کرد که! ایا شکست پذیری روسها را در وقت تجاوز شوروی به افغانستان فراموش کرده اید، چیزیکه که کل جهان شاهد ان است وخواهد بود. شما ممکن بادیهای چاق وتنومند ایشانراارزیابی کرده اید نه غیرت ایشانرا. ولی سرنوشت جنگ را غیرت وایمان تعین میکند نه بادی.

>>>   انتشار این مطلب منصفانه درباره جنگ اوکراین که با طراحی رژیم سفاک و خونخوار آمریکا شروع شد در این سایت غربگرا عجیب است و سابقه ندارد.


مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است



پربیننده ترین اخبار 48 ساعت گذشته
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه اطلاع رسانی افغانستان) بلامانع است