هیاتی از امریکایی ها که شامل کادر های استخباراتی و دیپلماتیک می شوند، با رهنمایی زلمی خلیلزاد به کابل رسیدند و با امیر خان متقی، وزیر خارجه رژیم طالبان، روی طیفی از مسایل پیچیده و ضمایم استخباراتی، برای ساعت ها گفتگو کردند. اگرچه، هنوز جزییات این گفتگو ها، مشخص نیست، اما به هرصورتش، نمی تواند جدا از اجندا های امنیتی و استخباراتی، تفسیر شود.

این دیدار به دلیلی جالب توجه است که برای نخستین بار رسانه یی می شود. در حالی که، در گذشته تعاملات استخباراتی امریکا با این گروه با میانجیگری پاکستان، قطر و امارات ، انجام می شد. علی ظاهر، در این دیدار روی مسایل مختلفی بحث شده که در این نوشتار به تحلیل ها روی جزییات احتمالی آن، خواهیم پرداخت. چیزی قابل توجه، تمجید و تحسین آمریکا از طالبان در امر مبارزه با مواد مخدر است که جای تامل دارد. گروهی که خود بانی و بستر ساز کشت و قاچاق مواد مخدر در منطقه و اقصی نقاط دنیا است، چگونه در امر مبارزه با مواد مخدر، موفق بوده و تحسین امریکا را در این خصوص بر انگیخته است؟ در ضمن، از آن جایی که طالبان از درک قاچاق مواد مخدر، به تامین بخشی از هزینه های حکومت داری شان، می پردازند، یک نوع تناقض میان این ادعا و تحسین امریکا و صورت اصلی واقعه، دیده می شود.

به هر حال، طالبان که در پروژه بی ثبات سازی منطقه، جز اصلی این راهبرد حساب می شوند، تا حال موفقیت های در هدایت این بازی خطرناک امنیتی، داشته اند. حمله به یک کانسرت در روسیه، حمله در ایران، مختل سازی برنامه های چین در پاکستان بواسطه تشدید حملات تروریستی و حمایت از گروه های تندرو افراطی در این کشور، ایجاد پناهگاه های امن برای این گروه ها، تقویت القاعده و ایجاد پایگاه برای آن در خاک افغانستان، تقویت گروه داعش خراسان در افغانستان، بستر سازی برای سایر گروه های تروریستی در افغانستان، بستر سازی آرام به ایجاد مزاحمت ها به چین، روسیه و ایران، مختل سازی برنامه های چین در آسیای مرکزی، قاچاق مواد مخدر و مسلح سازی تروریسم در سطح منطقه مبنی بر توزیع سلاح و تسلیحات بجامانده ی امریکایی برای آنها را می توان موفقیت های طالبان در انجام این راهبرد بی ثبات سازی منطقه ای، تحلیل کرد.

به این لحاظ، طالبان برای امریکا، نورچشمی های قابل ارزش اند و انجام چنین سفر های مرموز و ناگهانی، به هدف هدایت بهتر قواعد بازی از جانب امریکا، محسوب می شوند. در عین زمان، از اینکه ترامپ بار ها از ترک پایگاه نظامی بگرام، انتقاد کرده و باز تسخیر و کنترول دوبارۀ آن را، جز اولویت های رقابت با چین در منطقه، قلمداد کرده است، حفظ رژیم طالبان و استفاده از ظرفیت مخرب آن در جهت بی ثبات سازی منطقه، در اولویت اجندا های امنیتی، امریکا قرار دارد. بنا سفر هیات دیپلماتیک و استخباراتی امریکا به افغانستان وانجام مذاکرات جدی با این گروه، در واقع تلاشی است برای در کنترل گرفتن پایگاه بگرام، هشدار از نزدیکی با منطقه و رساندن پیام در مورد آیندۀ منطقه که نمی تواند برای طالبان، قابل اتکا باشد و این گروه باید پیش بین آینده ی این روابط باشد، از جمله موارد بحث شده در این گفتگو ها، می باشند.

از سوی دیگر، از اینکه طالبان، سیاست تشدید سرکوب در داخل افغانستان را به مثابۀ سیاست دولتی، در پیش گرفته اند، بستر لازم را برای رشد و گسترش مراکز تروریستی در دستور کار قرار داده اند، باید پاداش های از جانب امریکا داشته باشند. در همین راستا است که ادامه کمک های مشروط امریکا به این گروه در جهت حفظ رژیم طالبان را می توان در چارچوب یک دیدگاۀ قابل بحث برای مختل سازی امنیت منطقه ای، از جانب امریکا دانست. زیرا با سیاست های کنونی که طالبان در پیش گرفته اند؛ مانند دشمنی با علم دانش و طالبانیزه ساختن افغانستان, هیچ روزنه امیدی برای رهایی منطقه از شر تروریسم نیست. حتی اگر نظم امنیت منطقه ای در قالب پیمان شانگهای، هم اراده ی برای مقابله با این چالش های امنیتی ناشی از افغانستان را داشته باشد، با درد سر های بسیار بزرگی، مواجه خواهد شد. این کار در واقع اصل قاعده بازی توسط امریکا را به نمایش می گذارد. از این رو است که کار امریکا با سیاست های کنونی طالبانیزه ساختن افغانستان، به مراتب ساده تر و اثر بخش تر می شود.

همچنان، گمان می رود که دیدار هیات امریکایی با طالبان، برای ارسال پیام هشدار آمیز درجهت دوری از چین و محدود ساختن تمام زمینه های است که برای برنامه های اقتصادی و امنیتی چین در افغانستان، می تواند به تقویت جایگاه این کشور، بیانجامد. بر علاوه، ارسال پیام هشدار آمیز در مورد موجودیت اختلافاتی که منطقه در میان طالبان ایجاد کرده و از آن سود می برد، می تواند از دیگر محتوای این دیدار میان امریکایی ها و طالبان باشد. زیرا، امریکا از سیاست و وضعیت فعلی طالبان، به شدت ناراض بوده و این کشور با طالبان متفرق و پراگنده که آلۀ دستان منطقه باشد، کاری ندارد و آن را به نفع خود نمی بیند. بنا تلاش امریکایی ها برای رفع هرچه عاجل اختلافات میان طالبان است تا منطقه از این شکاف برای تعقیب منافع ضد امریکایی خود، زمینۀ بیشتری نداشته باشد.

در راستای همین تحلیل ها، هیات امریکایی، برای هشدار دهی و رایزنی در خصوص حل تنش های موجود طالبان با پاکستان که در صورت تداوم تمام برنامه های امنیتی آمریکا را در افغانستان مختل خواهد ساخت، وارد کابل شده است. زیرا وجود چالش ها در روابط میان بخشی از طالبان و پاکستان، باعث می شود تا ایران، روسیه و چین از این دسته های اختلافی، برای تعقیب اجندا های امنیتی و ضد امریکایی خود، سود ببرند و آن را در جهت سبوتاژ راهبرد بی ثبات سازی منطقه توسط امریکا، استفاده برد.

به هرصورت، سفر هیات امریکایی به کابل تحت حاکمیت طالبان، رژیمی که اکثریت اعضای آن، در فهرست تحت تعقیب شورای امنیت، سازمان های اطلاعاتی غرب، قرار دارند؛ نمی تواند خالی از انجام یک سلسله کار های باشد که تنها در محدوده بازی های اطلاعاتی و امنیتی امریکا، قابل تفسیر اند. برای امریکا، دیگر موجودیت و استقرار یک رژیم ارزش گرا، دموکراتیک، مشروع و پاسخگو برای جامعه جهانی، مطمح نظر نیست. بل امریکایی در قالب تفسیری راهبرد بی ثبات سازی منطقه ای و به اساس دکتورین بازموازنه، در استقرار، تحکیم و تداوم این رژیم سرکوبگر، کمک کرده و تمام منابع مالی، امنیتی، ژیوپولیتیک وحمایت های سیاسی را برای حفظ آن در قدرت، فراهم می کند. بنا انجام این سفر، جز تعقیب اجندا های استخباراتی، امنیتی و در قالب راهبرد رقابت منطقه با فرا منطقه، نمی تواند پیام دیگری داشته باشد. با اطمینان کامل که خلیلزاد با کارنامه های سیاه اش که دستاورد بیست ساله نظام جمهوری را یک شبه به دهن تروریسم بین المللی داد، پیامی خوشی برای ایجاد روزنه خوش برای مردم افغانستان، نخواهد داشت. هیات امریکایی در کابل است تا طالبان را متوجه اشتباهات شان ساخته و از نزدیکی بیش از حد با منطقه، هشدار دهد. امریکا می خواهد به منطقه پیام دهد که طالبان، صاحب دارند و بازی در جغرافیای افغانستان، با دشواری های مواجه خواهد بود.

عبدالناصر نورزاد

>>>   امریکایی ها قیضه دهان طالبان را در دست دارند و آهسته آهسته آنرا میکشند.
طالبان از بدو ایجاد برای تامین منافع کارتل های امریکایی و زمینه سازی به دام انداختن رقبای استراتیژیک امریکا برنامه ریزی شدند و مانند همه نیرو های نیابتی در امورات داخلی و تثبیت جایگاه قدرت در جغرافیای قومی و مذهبی آزاد هستند اما خارج از آن باید دستور بگیر مالک خود باشند چنانچه سلف شان عبد رحمن چنین بود .

>>>   تا هنوز خیلی زود است به نظرم به پوستین تان کک انداخته شد

>>>   یک نویسنده صاحب نام همیشه باید بی‌طرفی خود را حفظ کند و واقعیت‌ها را بیان کند که شما نکردید متاسفانه.

>>>   اگر طالبان آمریکایی‌های جنایتکار را دو باره وارد افغانستان و پایگاه بگرام کند. این به معنی این است که گور خود را بدست خود بکند.

>>>   ما آمریکایی های خونخوار را در کشور خود نمیخواهیم.

>>>   امریکایی ها آمدند تا به طالبان بگویند که وقت وفای به عهد است.
طالبان به باداران امریکایی خود وعده داده اند که زمان حمله به ایران جبهات شرقی را بر ضد ایران فعال کنند و حالا زمان عمل فرارسیده.
طالبان در دوراهی مرگ و جنگ قرار دارند .

>>>   Malek Sitez
جناب خلیل‌زاد!
شما برای آزادی آقای گلزمن میخانیک یک شرکت هوایی امریکایی ۲۰ میلیون زن هم‌میهن مرا در زندان اسیر کرده اید. این‌کار شما هیچ افتخاری ندارد. «شرم و ننگ بی‌پایان بر تو باد!» بر سنگ مزارت توسط زنان افغانستان نوشته خواهد شد. خواهیم دید!

>>>   اینها که نظر میده که آمریکا این تورمیکنه یا اون تور است و این تور میکنه به بابا خود هم این تور اعتماد ندارد خدا را که فراموش کرده به جای آمریکا نعوذبالله از آمریکا خدا جور کرده نی بچیم ورختا نشوید امارت اسلامی آمریکارا ادب میکنه هم مسلمان ش میکند هم به دس بوسی وپا بوسی میایه هم دالر ماهانه میته این که جمهوریت نیست هرکس برای .... را تکان برای غرب میداد