در کشوری که ال‌پیچینو، نجیب بروت، شوی شهر و ملا عنابی صدها هزار دنبال‌کننده دارند، اما یک استاد دانشگاه، یک نویسنده، یک عالم یا پژوهشگر حتی صد نفر هم صدایش را نمی‌شنوند، دقیقاً چه انتظاری داریم؟ جامعه‌ای که فحاشان و شوخک‌های بی‌سواد را بالا می‌برد، اما روی اهل فهم خاک می‌ریزد، دیگر جای تعجب ندارد اگر روز به روز بیشتر به قهقرا برود.

در کشور ما خیلی‌ها تنها کاری که بلدند، انتقاد کردن است. بدون هیچ راه‌حل. هرکس از راه می‌رسد، ده‌ها ایراد می‌گیرد، اما خودش نه طرحی دارد، نه برنامه‌ای، نه حتی یک نظر قابل بحث. این وضعیت بیشتر از طرف سه گروه مشخص به‌وجود آمده؛ گروه‌هایی که فقط فضا را خراب کرده‌اند و هیچ چیزی برای ساختن ندارند.

اول: بیسوادهای پر سر و صدا. آن‌هایی که پیش از خواندن، فحش می‌دهند. در شبکه‌های اجتماعی، همه‌جا هستند. یک جمله که به مذاق‌شان خوش نیاید کافی‌ست تا سیلی از دشنام و تمسخر را نثار نویسنده کنند. نه دلیلی می‌خواهند، نه استدلالی. فقط می‌خواهند مخالفت کنند و دیده شوند. هیچ توجهی به محتوا یا نیت ندارند؛ فقط هیجان می‌خواهند و فرصتی برای خودنمایی.

دوم: قوم‌گرایان متعصب. این‌ها اصلاً دنبال درک مطلب نیستند. اول به نام خانوادگی و زبان نویسنده نگاه می‌کنند، بعد قضاوت می‌کنند. اگر “از ما” نباشی، حتی اگر حرفت پر از منطق باشد، فحش می‌دهند و برچسب می‌زنند. در این فضا، مهم نیست چه می‌گویی، مهم این است که “کی” هستی. در نتیجه، عقل جایش را به تعصب می‌دهد و گفتگو به دشمنی تبدیل می‌شود.

سوم: سیاست‌مدارانی که از قدرت افتاده‌اند. وقتی در قدرت بودند، فضا را بسته نگه‌می‌داشتند، اما حالا که بیرون مانده‌اند، ناگهان یاد مردم و عدالت افتاده‌اند. حرف‌های قشنگ می‌زنند، اما فقط برای این‌که دوباره به قدرت برگردند. این‌ها معمولاً با همان بیسوادها و قوم‌گراها هم‌صدا می‌شوند تا صدایشان بلندتر شود.
اما یک گروه مهم دیگر هم هست که باید درباره‌اش گفت: کسانی که می‌فهمند، اما ساکت‌اند.

اهل فکر، روشنفکر، استاد، فعال مدنی، نویسنده‌ای که نگران فرداست، اما دیگر چیزی نمی‌نویسد، چیزی نمی‌گوید. چرا؟ چون هربار که دهان باز کرد، با موجی از فحاشی و توهین و برچسب روبه‌رو شد. چون مورد حمله‌ی حساب‌های جعلی و هماهنگ قرار گرفت. چون دید که اگر سخن بگوید، به‌جای آن‌که نقد شود، تحقیر می‌شود. می‌گویند: “حمله را شروع کنید!” و ناگهان از چند سو به او می‌ریزند، لایک‌باران فحش می‌کنند، شایعه می‌سازند، و تو را به جایی می‌کشانند که شک کنی نکند اشتباه کرده‌ام!

این ترس، فضا را خالی کرده. و وقتی عاقلان ساکت می‌شوند، میدان برای نادان‌ها باز می‌شود. وقتی اهل درک و دانش، فقط تماشا می‌کنند، توهین و هیاهو حاکم می‌شود. این اتفاق امروز دارد می‌افتد. هرکس بخواهد از راه‌حل حرف بزند، زیر موج تمسخر دفن می‌شود. اما کسی که فحش می‌دهد، یا فقط احساسات را تحریک می‌کند، هزاران لایک می‌گیرد.

پیام من به همه‌ی کسانی‌ست که درک دارند، وجدان دارند، ولی ساکت‌اند: از فحش و برچسب نترسید. اگر میدان را رها کنیم، یعنی تسلیم شده‌ایم. بگذار دشنام بدهند، بگذار تهمت بزنند، اما ما بایستیم. چون ما تنها نیستیم، ما همان اکثریت خاموش هستیم. بیایید دست‌به‌دست هم دهیم و فضا را از دست کسانی که فقط تخریب می‌کنند، پس بگیریم. این خاک، بیشتر از همیشه به صدای عقل، به جرئت گفتن، و به شجاعت ماندن نیاز دارد و بس.

کاظم همایون

>>>   تشکر از شما جناب همایون،
شما حقیقت حال کشورم را بیان کردید.

>>>   چنین جامعه را نامتناجس میگویند . تنها راه نجات از چنین ترکیب زهرآگین جدا شدن اجزای آن از هم است برای متناجس کردن جوامع حاصله از تجزیه

>>>   💦💯✍کاظم بیادر و عزیزان خواننده غافل ساخته شده؛
👈فضای اجدادی و اختیار تان را دوباره وقتی بدست گرفته می توانید که (هویت و شناسه) منطقوی و جهانی داشته باشید، فعلا که بی هویتی!
👈یعنی، از خاموشی بی منطقی و بی هویتی برای تا که انسان زنده به حساب بیایی،
👈زمانی که هویت تاریخی و تباری تانرا بازنگری و دوباره زنده کردید،
👈آنوقت است که در همه جا نیرومند و نفوذدار می شوید و درنتیجه صاحب اختیار امنیت و کشورت می شوی.
👈تا اکنون قلاده (افغانیت) = هویت متحجر پشتونی = (افغان) و بیفرهنگی اوغانی که در گردنت بسته شده و در نژاد بی هویت و پوچی در جامعه هستی، 👈یعنی طبقه اناث فارسیزبان/ترکتباران به جمله کنیز و ناموس افغانپشتونی یاد میگردد که در هویت (افغان=پشتون) هستید!؟
👈و خودت=کاظم از جمله بردهء افغانپشتونی به شمار میروی و بس که در شناسه (پشتون=افغان) هستی!
آیا در واقع بی هویت و بی شناسه در منطقه و جهان نیستید !؟؟
👈بیهوده دست بدست همدیگر ندهید و به اساس حقوق و جامعه شناسی، در نخست هویت و شناسه اصیل تانرا بدست بیاورید و به گردن تان اندازید تا وجود و موجودیت تان در سرزمین، منطقه و جهان تثبیت و آشکار گردد!.

>>>   چنین جامعه ای شایسته حکومت ظالم و ستمگر است.

>>>   در کشوری که سطح آگاهی عمومی و سواد همگانی زیر ده فیصد باشد توقع اینکه این ملت و این مردم در صحنه حاضر شوند و سیاست های حاکمان را سمت دهی کنند چندان به جا نخواهد بود.
حتی فقر و گرسنگی و مرض و ظلم و بی عدالتی و امثالهم هم نمیتواند یک ملت نا آگاه را به قیام و عدالتخواهی بر خیزاند.
در این کشور گوسفند ها گوسفند میمانند و فقط چوپان ها تعویض میشوند.

>>>   درست گفتی مگر به کی ها مراجع کنیم تنها نجیب برود و شوی شهر نه همه از سرک تا پچک لاک ولندغر هستیم وقتیکه ۲۷ کشور در پشت ما ایستاده بود و یکهزار قهرمان و امپراتور دیوانه و هوشیار داشتیم چی کردیم که حالا از نجیب بروت و دروت سخن میزنیم برای ما در گوش به جای ازان . صدای ازان دزدی لندغری لچکی سگبازی جار زده شده اگر ما هر قدر خود را سفید گفته و سفید نمایی کنیم همه دنیا این را درک نموده که ما یک لکه سیاه و ناکارآمد هستیم