هرچند نخبگان تاجیک برای کشیدن هویت کشور از انحصار یک قوم خاص و شریک ساختن همه‌ی باشندگان این سرزمین در هویت ملی با راه اندازی گفتمان‌ها، مبارزات سیاسی در پارلمان از راه‌های قانونی و اقناعی و فعالیت‌های روشنگرانه کوشیده‌اند، اما بنابر تلاش‌های اغواگرانه‌ی حاکمیت یک‌قومی تا هنوز به نتیجه‌ای قطعی نرسیده‌اند. برای رسیدن به جامعه‌ی ملت - دولت و فراهم‌آوری رفاه و عدالت اجتماعی برای مردم به همه فرزانگان تاجیک و قوم‌های همدرد نیاز است تا گفتمان علمی، فرهنگی و سیاسی را با اشتراک نخبگان همه قوم‌ها برای تغییر نام کشور «افغانستان» به‌ حیث سنگ‌بنای هویت همگانی و تفاهم شده‌ی همه قوم‌ها براه اندازند و از راه اجماع همگانی و ملی بکوشند تا چتر بزرگ هویتی باشند‌گان این جغرافیا را به اتفاق هم برافرازند.

«افغانستان» خواندن این کشور و بر اساس آن «افغان» نامیدن همه شهروندان کشور در حقیقت زیر پا نهادن و انکار هویت‌های ملی دیگران می‌باشد که در این کشور به شکل بومی زیستند و اکنون هم حضور فعال و گسترده دارند. جریان هویت ستیزی و قوم‌محوری افغان‌ها با زدایش همه ارزش‌های معنوی و تاریخی کشور، آرامش روانی و ذهنی جامعه آگاه غیر پشتون به ویژه تاجیکان را برهم زده است.

همین‌گونه هویت من‌ درآوردی «افغانستان» به‌ عنوان نام کشور، ظرفیت تمثیل و بازتاب تمدن، فرهنگ، هویت و تاریخ مردمان این سرزمین را ندارد. تنها در صورت ترکیب آن با خراسان ( خراسان - افغانستان) می‌تواند از پشتوانه‌ای ظرفیت یاد شده برخوردار شود. بزرگترین اشتباه است که تاریخ و تمدن کهن سرزمین‌های باستانی را به هویت سیاسی و قومی گره بزنیم. افغانستان نام قومی است و این نام را از هر زاویه و پهلو تحلیل و بررسی و تعریف کنیم؛ نام قومی است. این نام نه‌تنها ظرفیت احتوای تمدن فربه و تاریخ فاخر اساطیری این سرزمین را ندارد؛ بلکه فاقد مشروعیت ملی و نبود مقبولیت عمومی شهروندان کشور می‌باشد.

افزون بر این مغایر نص و حُکم قطعی آیه ١٣ سوره الحجرات قرآن کریم می‌باشد. گفتمان رسمی هویت سیاسی افغانستان دیگر تهی از محتوی و معنی شده است. این روایت مقبولیت و مشروعیت ندارد؛ هرگونه لجاجت و پافشاری برای بقا و تداوم آن به سُود هیچ‌یک از هویت‌های گوناگون این جغرافیا نیست.
بر اساس همین منطق تاجیکان در این پیوند باید خواهان یک گفتمان جدی منطقی و علمی میان قوم‌ها ‌باشند و تغییر نام کشور را به « خراسان» که به هیچ قومی تعلق ندارد و عامل مهمی در همزیستی مسالمت‌آمیز مردم کشور در روند زیست باهمی فردای شان بد‌انند.

نام ترکیبی «خراسان- افغانستان» نیز می‌تواند یک گزینه باشد؛ چون هم منطق تاریخی و فرهنگی دارد و هم به تعبیر دیالکتیک ترکیب (سنتزِ) از برخورد کُنش (تز) و وا کُنش (انتی‌تز) می‌باشد. بایست هم‌میهنان ما هر نامی غیر قومی را که حاصل یک اجماع راستین ملی- کشوری باشد، در مطابقت با منطق تاریخی و فرهنگی کشور بپذیرند. تا رسیدن به توافق همگانی در پیوند به تغییر نام کشور از واژه «افغانستانی» به‌جای واژه «افغان» به عنوان هویت ملی خود پشتیبانی کنند. چون واژه‌ای «افغانستانی» تعدیل شده‌ی واژه‌ی « افغان» است که با پسوند (ی) نسبتی، نسبت قوم‌های گوناگون را به کشور شان، بیان می‌کند. چنین روی‌کردی منطقی و مبتنی بر واقع‌گرایی و همصدایی قوم‌های کشور می‌باشد.

دستگیر رضایی

>>>   آغای رضایی. خودت فراری و فرمایش ات شاهی. یکمی عقل هم خوب چیز است. طالبان در حال محو کردن زبان فارسی وفرهنگ فارسی (نورزو) اند و هیچ کس هم جلو اش را گرفته نمیتواند و تو فرمایش تغییر نام کشور را میدهی که حتی ربانی و مسعود در وقت قدرت شان هم نتوانستند.
راستگوی

>>>   هرزمانیکه طور تصادفی یا پادشاه گردشی قدرت بدست تاجکان افتاده آنها مصروف دزدی قانون شکنی اختلاس تقسیم چوکی ها وخلاف کاری شده اند که معلوم میشود اینها هیچوقت صلاحیت وکفایت حکمتداری را ندارند مخصوصا که دزد های شمالی دران حکومت سهیم باشند
همین کشور را پشتون ها ایجاد کرده اند وهمین ها میتوانند حکومت کنند وما راهزنان ودزدان را سرجای ما بنشانند
غ

>>>   خیلی چشم سفید استین بخدا!!!
شما تاجیکان در وقت حکومت خود چه کردین؟؟؟
بدون دزدی و چور و چپاول، آیا کارنامه دیگری دارین؟؟؟
داکتر تیمور ترک اوغلو

>>>   این که شما نوشته کردی نه تنها جعل تاریخ که روایت سازی دروغین است نوشتی ملت افغان وجود ندارد من من پشتون میگویم دارد و من هستم میشود بفهمانیم ملت خراسان کی و کجا وجود داشته خراسان نامی بود که ساسانیان بر پس حذف قوم اشکان بر بلادشان گذاشتند تا نامی از ایشان میان نباشد در همان ساحه قسم عظیم افغانستان کنونی را کوشان و امرایش را کوشانشاه میگفتند نه خراسانی . خراسان هیچ تعریف مشخص ندارد ساحت جنوب و شرق بشمول کابل و بدخشان هرگز نام خراسان نداشته قوم خراسانی از آن هم تا مشخص تر پشتو هزاره اوزبیک اویماق پشه ای و قس‌علی ذالک هیچ نامی در خراسان از ایشان نیست سخن من این است گذاردن نام خراسانی بالای من یک ستم ملی است چون ملیت من افغان پشتون است ملیت تو هم تاجیک است ملیت او اوزبیک او دیگری هزاره است . اگر نام افغان برای تو بد است خراسانی هم بر من بد میآید

>>>   درست فرموده آید تا بتواند ذهنیت مردم را تغییر دهید نخبگان تاجک ما هم قدرت داشت هم صلاحیت در پارلمان تا اندازه اخیر کوشش نمودن که فحشا و بی دینی را رایج نماید و قانون اساسی ایشان صرف چور غارت دزدی آدم ربایی و فحشا بود اینکه شما به اینها نخبگان تاجک خطاب می‌کنید از این معلوم می‌شود که شما هم از نخبگان تاجک هستید آقای مسعود از افغانستان ملت پنجشیر ساخته بود ‌کسی مرد نبود که نام پنجشیر را بگیرد و از الف تا یا جنرال بودند چی کرد به جز ویرانی و غارت ربانی ریس جمهور بود ما ریاست جهوری نی بلکی ریاست بدخشی داشتیم حتا یک جاده که خود آنها رفت و آمد می‌کرد ترمیم نکردند حتا تشناب های شهری را شخصی ساختند برای ماهیچ قوم و هیچ کسی مهم بیست مهم کسی است که جور نکند دزدی نکند لندغری نکند آدم ربای ‌فحشا نکند و برای آبادی وطن کار نماید هم است حنا اگر هندو هم باشد برای ما یک هندوستان وطن دوست هزار مرتبه بهتر از یک نخبه وطن فروش است

>>>   اینکه میگویید برای ما ، این شما که هستید ؟؟ یک اوغان ، یک هزاره ، یک تاجک ، یک اوزبیک یا ، یا یا یا ، افغان به پشتون های مقیم مناطق غیر پشتون مثل کابل اطلاق میشد و در گویش عام اوغان تلفظ میشد ، مثل قلعه اوغان ها در جوار سفارت شوروی یا ده افغانان در قلب کابل.
افغان ها در مناطق مسکونی خودشان خود را پشتانه مینامند و به گروه های مخلف قومی مثل احمدزی و یوسف زی و بارکزی و مندوزی و شنوار و مهمند و اکا خیل و بابکر خیل و امثالهم مشهور هستند .
برای رسیدن به یک تفاهم ملی برای یک نام مشترک که معرف انسان این سرزمین باشد نیاز به خرد جمعی و معرفت انسانی است که افغانستان فعلی و باشندگان کم سواد آن تا رسیدن به آن مرحله زمان زیادی ضرورت دارند و اگر اندازه زمان را نشاندهی کنم شاید حدود چند ملیون سال ، چونکه اراده یی برای رسیدن به قلعه های فهم و خرد و وجود ندارد .

>>>   خراسان خراسان خراسان
من طرفدار حقیقت هستم
من خراسانی ام با تعصب