به گزارش خبرنگار خبرگزاری فارس در کابل، از انواع موسیقی محلی مثل «دمبوره»، «غیچگ»، «دایره»، «چنگ» و «زیربغلی» که در گذشته در مناطق مرکزی افغانستان مرسوم بود، اکنون تنها دمبوره و زیربغلی در میان مردم این منطقه باقی مانده است.

آهنگ‎های هزاره‌گی مانند «پیشپو»، «غونبور»، «أخه‎چی»، «بولبی» و «دیدو» که پیش از این از محبوبیت زیادی بین مردم بامیان و دیگر مناطق مرکزی هزار‌ه‌جات برخوردار بود، امروز به دست فراموشی سپرده شده است.

* موسیقی اصیل مناطق مرکزی افغانستان سیر نزولی دارد

«صفدر توکلی» از دمبوره نوازان و آهنگ سرایان معروف افغانستان، در گفت‎وگو با خبرنگار فارس در بامیان، اظهار داشت: موسیقی محلی هزاره‏ها در ولایت بامیان و دیگر مناطق هزاره‎جات در حال طی کردن سیر نزولی است.

توکلی که پیش از این موفق به دریافت چند جایزه بین‎المللی شده بود، افزود: نسل جدید مردم بامیان از آهنگ و موسیقی اصیل گذشتگان خود چیزی نمی‎دانند و فاصله گرفتن این نسل از موسیقی و آهنگ محلی گذشتگان زنگ خطری برای نابودی این سبک از موسیقی است.

* با موسیقی محلی مناطق مرکزی افغانستان برخورد تبعیض‎آمیز صورت می‌گیرد

«اسماعیل صفدری» یکی دیگر از غزل‌سرایان محلی هزاره‌جات، دلیل اصلی سیر نزولی موسیقی محلی ولایت بامیان را برخورد تبعیض‌آمیز با موسیقی محلی مناطق مرکزی، بی‎تفاوتی رهبران محلی هزاره‎ها و برخورد زشت برخی از علمای سنتی با این نوع از موسیقی می‎داند.

وی اظهار داشت: تحولات سال‎های اخیر، جنگ‎ها، مهاجرت‌ها و تهاجم فرهنگی کشورهای بیگانه نیز در نابودی موسیقی محلی بامیان که بخشی از فرهنگ غنی افغانستان است، موثر بوده است.

وی ادامه داد: از طرف دیگر در ریاست اطلاعات و فرهنگ ولایت بامیان هیچ بخش و مدیریت خاصی برای مدیریت فرهنگ و هنر وجود ندارد که از موسیقی محلی در این ولایت حمایت کند.

* ریاست اطلاعات و فرهنگ بامیان هیچ بودجه‎ای در این زمینه ندارد

«ابراهیم اکبری» رئیس اطلاعات و فرهنگ ولایت بامیان در گفت‎وگو با خبرنگار فارس در بامیان، اظهار داشت: وزارت اطلاعات و فرهنگ هیچ بودجه‌ای برای توسعه و حمایت از موسیقی محلی بامیان در اختیار این ریاست قرار نداده است.

حدود 30 سال پیش در مراسم‌هایی مانند عروسی، عید، شب نشینی و مراسم نام‎گذاری فرزندان در مناطق هزاره‌جات دمبوره، غیچک و چنگ نواخته می‏شد اما امروزه موسیقی‌‌ هندی و غربی جای این سنت کهن را گرفته است.

* فقر؛ عامل دیگری برای سقوط موسیقی محلی بامیان

«امین علی‎یار» از طبله‌نوازان محلی با اشاره به علاقه‌اش به رشته‌های هنر و موسیقی، گفت: دوست دارد که در نواختن طبله مهارت بیشتری پیدا کند اما فقر اقتصادی باعث شده که او نتواند تمرینات خود را به صورت متمرکز ادامه دهد.

«دریاب بندری» از نوازندگان و آهنگ سرایان محلی منطقه «سنگ تخت و بندر» ولایت «دایکندی» معتقد است: عواملی چون فقر اقتصادی، فقر فرهنگی، درهم آمیختن فرهنگ‏ها و موسیقی وارداتی از شهرها و دیگر کشورها باعث فراموش شدن موسیقی محلی بامیان شده است.

«اکبر اکبری» از منطقه «ورس» که بیش از شصت سال عمر دارد، در رابطه با پیشینه موسیقی بامیان گفت: در جوانی در محافل شعر و موسیقی که به مناسبت‎های مختلف برگزار می‌شد، شرکت می‎کردم در آن زمان در میان مردم دمبوره، چنگ و دایره طرفداران زیادی داشت.

وی با بیان این که در این مجالس «غونبور» نواخته می‌شد، اظهار داشت: اکنون نیز همان موسیقی قدیم را دوست دارم اما دیگر کسی نه غیچک و نه دمبوره می‌نوازند و نه آن شوق و علاقه‌ای که در گذشته در میان مردم وجود داشت، دیده می‌شود.

«میرچمن سلطانی» از استادان موسیقی محلی در ولایت بامیان معتقد است: لهجه هزاره‌گی با صدای دمبوره ترکیبی است که موسیقی محلی مردم ولایت بامیان را تشکیل می‎دهد.

«امیر فولادی» رئیس «اکوتوریسم» ولایت بامیان که نواختن دمبوره و غیچک را به ده‌ها جوان بامیانی در این نهاد آموزش داده است، معتقد است: وضعیت موسیقی محلی در این ولایت نسبت به سال‎های گذشته بهتر شده است.

وی تصریح کرد: شنیده شدن این نوع موسیقی از ماشین‌های ولایت بامیان و دیگر مناطق هزاره‌‌جات دلیل توسعه بیشتر این موسیقی در میان مردم بامیان است.

چنگ قدیمی‌ترین وسیله موسیقی محلی بامیان عنوان می‌شود اما این ابزار و بسیاری از آهنگ‌های محلی این ولایت باستانی اکنون یا به دست فراموشی سپرده شده‌اند و یا در حال فراموشی هستند.

هجوم موسیقی بیگانه و کم‌کاری مسئولان برای حفظ این هنرهای بومی و کهن، رفته رفته این هنر بومی را بخشی از خاطرات مردم بامیان و افغانستان می‌سازد.

>>>   وای وای این بیچاره ها چی دارند که او فراموش هم شود لولللل

>>>   بهترین موسیقی کهن ترین موسیقی دلنوازترین موسیقی . کاری کنید که به غنا مندی موسیقی هزارگی بیانجامد.

>>>   اونی که نوشته ای بیچاره ها چی دارد جز لولللل باید بگویم که از انتحار و انفجار و از به جهنم روان کردن به دست خود و به شهادت رساندن افراد بی گناه جامعه بهتر است تواین واقعیت را درک نمی کنی چون شعر تو این است که :
هرکجا انسان بود من انتحارش می کنم
یاز ه پتنگ یم زه ملنگ یم و غیره ههههههه

>>>   افغان ها از خود هیچ چی ندارند و اګر دارند هم همه اش فراموش شده بهتر است واقعت را قبول کنم به جای کامنت بازی به طرف خود دیده و واقع بین باشیم نداریم در سراسر افغانستان هیچ چی و هم نخواهد که بیدا کنیم چون به جای ترقی ما به سر یکدیګر میزنیم یک بلای جان دیګر خود هستیم بهتر است واقعت ها را قبول کنیم

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است