زنان در سرتاسر جهان، در مقاطع تاریخی صدای اعتراض خود را بلند کرده اند و به موفقیت هایی نیز رسیده اند. در افغانستان اما کمتر شاهد چنین جنبش هایی بودیم حتی در بحث انتخابات ما نتوانستیم چنین مشارکت و جنبش فعالی در بین زنان داشته باشیم تا حداقل بتوانند یک نامزد ریاست جمهوری معرفی کنند. علل و عوامل نبود چنین جنبش ها و حرکت های فعال زنان در چه می تواند باشد؟

داکتر حمیرا قادری استاد دانشگاه و فعال جامعه ی مدنی در اینباره طی گفتگویی بیان داشت: روز 16 حمل بدون درنظرداشت مسایل جنسیتی، روز حماسه ی تاریخی مردم بود. با حضور زنان در عرصه ی انتخابات ثابت شد که از این به بعد زنان نادیده گرفته نمی شوند و برنامه هایی که برای زنان سنجیده می شود باید جدی و کارا باشد و این گونه کار رییس جمهورهای بعدی بسیار سخت خواهند بود. زنان به علاوه ی مردان می توانند رنگ و نام یک رییس جمهور را در کشور و در تاریخ تعیین کنند.

وی افزود: در این دوره انتخابات، برنامه ها و صحبت های زیادی برای زنان صورت گرفت زیرا نامزدان به این باور رسیده بودند که نمی توانند زنان را نادیده بگیرند. هرچند این برنامه ها زنان را خصوصاً اولین نسل از زنانی که بعد از دهه ی دموکراسی و تجربه ی زندگی با ارزش های نوین جامعه برای اولین بار به پای صندوق های رای حاضر شدند و بر اساس شعور سیاسی رای دادند را قانع نساخت.

به باور قادری، موضوعی که سبب شد برنامه های نامزدان ریاست جمهوری، زنان را قانع نسازد مطرح نشدن مکانیزم برنامه های مربوط به زنان بود. این برنامه ها بیشتر شعاری بود. البته نوع نگاه زنان و نوع برخورد آنان در دور جدید حکومت مسلماً متفاوت از گذشته خواهد بود.

داکتر حمیرا قادری با ابراز امیدواری از نوع نگاه بعضی نامزدها به موضوع زنان گفت: در کارزار انتخاباتی تمام نامزدان سعی می کنند که به بهترین نحو در مقابل مردم ظاهر شوند، اما این بار چند تن از نامزدان به زنان به عنوان سوژه نگاه نمی کردند و به عنوان عاملین مهم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی زیر نظر داشتند اما این که چقدر این برنامه ها و صحبت ها عملی می شود باید در دوره ی بعد صحبت کرد.

استاد دانشگاه نگاه برتر و سلسله مراتبی به زن را محصول یک دوره ی کوتاه ندانست بلکه محصول سال های حضور «ستم سنت»ها در افغانستان خواند و افزود: این ستم سنت ها همواره حافظان و نگهبانان مسوولی داشته است. در طی این سال ها مردم، ناهنجاری ها را به چشم هنجار دیدند و بعضی قبح های فرهنگی را به چشم حُسن دیدند. این نگاه در طول سالیان طولانی همچنان پررنگ تر شده است. ریشه ی این مسایل بسیار عمیق است و نمی توان انتظار داشت که رییس جمهور در مدت کوتاه دوره پنج ساله ی خود و یا ده ساله حکومت خود بتواند آن را خشک نماید. در طول این سال ها وقتی به این نتیجه رسیدیم که این ستم سنت ها که مشکلات زیادی را در جامعه ایجاد کرده است و نوع زندگی مدنی زن را در عرصه ی سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، اجتماعی زیر سوال برده تا جایی که متن خانواده دچار بحران شده است و نیازمند یک تغییر است، باز هم تلاش نکردیم که تغییری در این راستا صورت بگیرد.

وی خاطرنشان ساخت: تغییر سنت های 200 ساله یا حتی 100ساله توسط یک دهه و در مدت کوتاه بسیار ناممکن به نظر می رسد ولی می توان در صورتی که این برنامه جزو برنامه های اصلی تمام رییس جمهورهای افغانستان باشد، کم کم انجام شود. متاسفانه در طول این ده سال گاهی احساس می کنم اصلاح این رویه اشتباه در مورد زنان تا کنون جزو خواست های قلبی رییس جمهور این کشور نبوده است زیرا در غیر این صورت، مسلماً راهکاری برای آن می سنجید و از متن خانواده فرهنگ سازی انجام می شد. باید نوع برخورد با زنان و مردان به تمامی شهروندان کشور آموزش داده شود. در این راستا باید مکانیزم هایی استفاده شود که خانواده دچار بحران نشود.

به باور فعال جامعه ی مدنی، حضور جامعه ی جهانی در افغانستان دو توجیه داشت یک وضعیت رقت بار زنان و حقوق بشری و دوم موضوع امنیت. بعدها موضوع امنیت بسیار مهم شد و حقوق بشر در زیرمجموعه قرار گرفت. بنابراین هیچ برنامه ی ای برای تکامل روابط انسانی و ارزش های انسانی در کشور ایجاد نشد. اگر روی فرهنگ سازی، بودجه و زمان کافی در نظر گرفته شود در کنار این که نیروهای انسانی نیز دست به دست هم بدهند بسیاری از مشکلات و چالش های سیاسی، اقتصادی و فرهنگی از بین خواهد رفت.
دومین موضوع برگرداندن زن به جایگاه واقعی خود هم از نظر شرعی و هم از نظر اجتماعی است. روی دست گرفتن تمام قوانینی که در حوزه ی زنان بود و غیرفعال باقی مانده است از بسترهای مناسب قرار دادن زن در جایگاه واقعی است.

قادری اظهار داشت: نبود جنبش های فعال زنان در افغانستان را باید از نگاه آسیب شناسانه بررسی کرد. شکل گرفتن جنبش های اجتماعی که حاصل نشست ها و کار نخبگان اقتصادی، سیاسی و فرهنگی یک جامعه است و زنان در آن مشارکت فعالی دارند در همه جای دنیا بوده است و تاثیرات زیادی نیز بوجود آورده است. متاسفانه چنین جنبش هایی در افغانستان با این که زمان زیادی برای ایجاد آن بود و از سوی حکومت منعی وجود نداشت، شکل نگرفت.

داکتر حمیرا قادری تعدادی از جنبش ها را که در افغانستان شکل گرفته تا حدودی پروژه ای دانست و گفت: این برنامه ها به نوعی حکومت را در مسیر انحرافی قرار داد برای حمایت از بعضی گروه ها و سیاسی کردن این موضوع و جنبش. تا جایی که این برنامه ها برای زنان فعالیت نمی کرد بلکه در راستای اهداف شخصی و سیاسی و افزایش سرمایه ی پولی خود کار می کرد و برای حکومت خطرساز نبود دولت نیز از آن ها حمایت کرد. متاسفانه باید گفت حتی تعداد نخبگان زن در افغانستان بسیار محدود است.

این استاد دانشگاه در پایان تصریح کرد: در گام اول برنامه هایی که در حکومت جدید برای زنان روی دست گرفته می شود باید تفاوت فاحشی با دوره های قبل داشته باشد. موضوع تحصیلات و بالابردن سطح آموزش باید در صدر برنامه های دولت و ریاست جمهوری باشد زیرا افزایش سطح آموزش و تحصیلات برای زنان، جرات و جسارت های اجتماعی زنان را سبب می شود و خودباوری و خودکفایی در امتداد آن شکل می گیرد.

کد (26)

>>>   مردم افغانستان مسلمان وپابند به احکام شرعی اسلام است نمیتوانیم از آن به اندازه یک سر سوزن عدول کنیم . پس از کسانیکه دم از حقوق زن درافغانستان میزنید طرح اسلامی تا ن درباره زنان مسلمان چیست؟ خوب نگاه کنید طریقه نکاح یک دختر مسلمان با یک پسر مسلمان که با هم زندگی مشترک خانوادگی را تشکیل میدهند. چقدر اسلام عزیز برای زنان مومن ومسلمان حق قایل است. مرد را مکلف ساخته تا اعاشه واباطه زن را بکند درکدام کشور غربی واروپائی این کار را مردان برای زنان خود انجام میدهند؟ البته که نمیدهند وزن را وسیله ابزاری خویش دانسته واورا مکلف به تامین معشیت خودش وحتی از طرق های نا مشروع مکلف به پیدا کردن پول برای مرد نیز میسازند.هرچه از خود حد واندازه دارد. این خانم های سرلج ، پابرهنه که در این اواخر از اکثریت کشورهای خارجی به وطن بازگشت نموده اند که بعضی شان حتی همان کلتور وفرهنگ افغانی خویش را به باد فنا داده است. ذهنیت زنان مومن و مسلمان افغانستان را با ایراد چنین بیانه های مزخرف وخلاف دین مبین اسلام مشوش میسازند تا درمقابل شوهران وفامیل اوشان خویش گستاخی نموده وزمینه فحشا وانواع واقسام حرکت های خلاف دینی را رایج بسازند که این ارمان را به گور خواهند برد.ای خواهر مسلمان حفظ حجاب حفظ عزت وعفت توست نگذارید که اشخاص مفرض وبی مسولیت وبدون داشتن آگاهی از دین مبین اسلام در میان شما بحث های ضد دینی را نمایئد.
با احترام حقجو پروانی

>>>   حقوق زنان بدون شک باید در نظر گرفته شود تا حدی که در آن افراط نباشد یعنی آنچه شریعت حکم میکند، داشتن حجاب در جامعه یک رکن حتمی است، خانم حمیرا قادری رومان نویس خوبی هست، ولی بعضاً با لباس های ناپسند ... که خیلی ها برایش خوب نیست.... در آن زمان اگر مقاله و یا بیانیه در مورد زن بنویسد برایش بهتر خواهد بود.

مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است