تاریخ انتشار: ۰۷:۲۱ ۱۳۹۳/۲/۲ | کد خبر: 70561 | منبع: | پرینت |
آیه 97 سورهی نحل
«مَنْ عَمِلَ صَلِحاً مِّن ذَکَرٍ اءَوْ اءُنثَی وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَنُحْیِیَنَّهُ حَیَوةً طَیِّبَةً وَلَنَجْزِیَنَّهُمْاءَجْرَهُم بِاءَحْسَنِ مَا کَانُواْ یَعْمَلُونَ»
هر کس از مرد یا زن که مومن باشد و کار شایسته کند، حتما به زندگی پاک وپسندیده ای زنده اش می داریم وقطعاً مزدشان را بر پایهی نیکوترین کاری که می کرده اند، پاداش خواهیم داد.
* «حیات طیّبه» آن است که انسان دلی آرام و روحی مومن داشته باشد، مومن به نور خدا می بیند، مشمول دعای فرشتگان است، مشمول تاییدات الهی است، اینگونه افراد خوف و حزنی ندارند.
* ملاک پاداش، سنّ، نژاد، جنسیت، موقعیت اجتماعی، سیاسی و... نیست. (مَن عَمِل)
* زن و مرد در کسب کمالات معنوی یکسانند. (من ذکر او انثی)
* شرط قبولی عمل صالح، ایمان است. (و هو مؤمن)
* حتی یک عمل صالح، بی پاسخ نمی ماند. (من عمل صالحاً)
* هر کجا تفکّر جاهلی مبنی بر تحقیر زن در کار باشد، باید نام و مقام زن را با صراحت برد. (من ذکرٍ او انثی)
* کار خوب به تنهایی کافی نیست، خود انسان هم باید خوب باشد. (من عمل صالحاً... و هو مؤ من)
* انسانِ بدون ایمان و عمل صالح، گویی مرده است. (فلنحیینّه حیوة طیّبةً)
کد (5)
مهلت ارسال نظر برای این مطلب تمام شده است